Digoxin Teva - tabletki

Migotanie przedsionków z szybką czynnością komór. Zaawansowana niewydolność serca (II–IV klasa wg NYHA). P.o., najlepiej przed posiłkami, a gdy powoduje to bóle brzucha – po posiłku niezawierającym pokarmów bogatych w błonnik. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta, zależnie od wskazania, wieku, masy ciała, wydolności nerek i stężenia elektrolitów w surowicy krwi. W czasie leczenia dawkowanie należy modyfikować w zależności od reakcji organizmu na lek. W przypadku rozbieżności między spodziewanym a uzyskanym efektem działania wskazane jest modyfikowanie dawkowania w zależności od objawów klinicznych i stężenia leku we krwi. Monitorowanie stężenia leku może być pomocne w prowadzeniu terapii i diagnostyce przedawkowania. Stężenia digoksyny w surowicy <0,8 ng/ml bardzo rzadko powodują wystąpienie objawów toksyczności. U ok. 2/3 chorych z objawami zatrucia digoksyną stwierdza się stężenia >2 ng/ml. Stężenia >3 ng/ml prawie zawsze powodują wystąpienie objawów zatrucia. Dorośli. Leczenie digoksyną rozpoczyna się od dawki nasycającej. W nasycaniu szybkim dawka początkowa wynosi 500–750 µg. Następnie podaje się 125–375 µg co 6–8 h, do całkowitej dawki nasycającej 750–1500 µg podanej w ciągu 1. doby. Dawka nasycająca zależy od masy ciała i wynosi 10–15 µg/kg mc./d w 2–3 daw. podz. co 6–8 h. W nasycaniu powolnym podaje się 250–750 µg/d, co u chorych z prawidłową czynnością nerek doprowadza w ciągu 6–7 dni do uzyskania stężenia stacjonarnego. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 250 µg 1–2 ×/d. U chorych przed 60. rż. z prawidłową czynnością nerek dawka podtrzymująca wynosi zwykle 375 µg/d, u osób 60.–80. rż. 250 µg/d. Dzieci. Dawkę dobową podaje się w 3–4 daw. podz. Niemowlęta i dzieci w wieku do 2 lat. Dawka nasycająca 20–35 µg/kg mc., dawka podtrzymująca 5–9 µg/kg mc./d. Dzieci w wieku 2–12 lat: dawka nasycająca 10–15 µg/kg mc., dawka podtrzymująca 3–5 µg/kg mc./d. U chorych z niewydolnością nerek dawkowanie należy modyfikować w zależności od klirensu kreatyniny: 50–59 ml/min 188–375 µg/d, 20–49 ml/min 125–250 µg/d, <20 ml/min 125 µg co 24 h lub co 48 h.

Nadwrażliwość na digoksynę, inne glikozydy nasercowe lub którykolwiek składnik preparatu, zaburzenia rytmu serca spowodowane zatruciem glikozydami nasercowymi, kardiomiopatia przerostowa, idiopatyczne przerostowe zwężenie podzastawkowe aorty, blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, wczesna faza zawału serca, ostra faza zapalenia mięśnia sercowego, zespół chorego węzła zatokowego, zespół przedwczesnego pobudzenia komór (zespół WPW), napady częstoskurczu komorowego i migotania komór.