Citabax 40 - tabletki powlekane

Lek o działaniu przeciwdepresyjnym, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

Preparat zawiera substancję citalopram

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Citabax 40
tabletki powlekane; 40 mg; 28 tabl.
Ranbaxy
28,40 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Citabax 40 - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest citalopram, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (można spotkać skrót SSRI dla określenia tej grupy leków, pochodzący od angielskiego selective serotonin reuptake inhibitor). Serotonina jest jednym z neuroprzekaźników, substancji odgrywających istotną rolę w komunikacji pomiędzy neuronami. Miejsce połączenia dwóch neuronów zwane jest synapsą. Komórka przekazująca informację, znajdująca się przed synapsą, uwalnia do szczeliny synaptycznej tak zwany mediator, czyli substancję, która jest wychwytywana i rozpoznawana przez komórkę odbierającą informację, znajdującą się za synapsą. W tym przypadku mediatorem jest serotonina. Niektóre cząsteczki serotoniny zostają wychwycone z powrotem przez receptory neuronu znajdującego się przed synapsą, co nazywamy wychwytem zwrotnym. Działanie citalopramu polega na hamowaniu procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, a co za tym idzie na wydłużeniu czasu działania serotoniny w synapsie i czasu pobudzenia komórki odbiorczej. Impulsy nerwowe wysyłane są częściej. Większa stymulacja zależnych od serotoniny komórek wiązana jest z działaniem przeciwdepresyjnym. Citalopram nie wykazuje działania na wychwyt zwrotny innych mediatorów niż serotonina, jak również nie wykazuje powinowactwa (lub wykazuje bardzo słabe) do innych niż serotoninowe receptorów.
Innym mechanizmem przeciwdepresyjnego działania citalopramu jest skrócenie fazy snu REM i wydłużenie fazy wolnofalowej. Citalopram nasila działanie opioidowych leków przeciwbólowych, choć nie ma powinowactwa do receptorów opioidowych. Po podaniu citalopramu obserwowano zwiększoną hiperaktywność wywołaną przez d-amfetaminę.

Kiedy stosować Citabax 40 - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany:
· w leczeniu depresji
· w profilaktyce nawrotów zaburzeń depresyjnych nawracających
· w leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku z agorafobią lub bez niej.

Kiedy nie stosować preparatu Citabax 40 - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest wydłużony odstęp QT lub wrodzony zespół wydłużonego QT. Nie należy stosować równolegle innych leków, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT, pimozydu ani inhibitorów MAO (w tym selegiliny w dawce większej niż 10 mg/d).
Stosowanie citalopramu równolegle z linezolidem jest przeciwwskazane, jeśli nie ma możliwości ścisłej obserwacji chorego i monitorowania ciśnienia tętniczego.
Inhibitory MAO (MAO jest skrótem od monoaminooksydaza – jeden z enzymów tkankowych) to leki stosowane między innymi w leczeniu depresji z lękiem i depresji atypowej, a także niedociśnienia tętniczego. Do tej grupy należą między innymi moklobemid i selegilina.
Leczenie citalopramem można rozpocząć 14 dni po zaprzestaniu przyjmowania nieodwracalnego inhibitora MAO lub po czasie określonym w materiałach dotyczących danego leku w przypadku odwracalnego inhibitora MAO. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia 7 dni po odstawieniu citalopramu.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Citabax 40 - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania citalopramu u dzieci młodzieży do 18. roku życia są ograniczone. Jeśli lekarz zadecyduje o konieczności leczenia dziecka tym preparatem, należy monitorować chorego pod kątem możliwości wystąpienia zachowań związanych z samobójstwem.
Efekty stosowania preparatu mogą wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, niekiedy ten czas jest dłuższy. Chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską aż do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywany jest citalopram, również mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto te schorzenia mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. Osoby leczone citalopramem z powodu innych niż depresja chorób, a także osoby po próbach samobójczych oraz takie, które przed rozpoczęciem leczenia wykazują znacznego stopnia skłonności samobójcze, powinny być ściśle monitorowane przez lekarza.
Grupą szczególnego ryzyka są osoby poniżej 25. roku życia. Również w czasie zmian dawkowania chory powinien być objęty szczególną opieką lekarską. Chorzy oraz osoby z ich otoczenia powinni zwracać uwagę na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
W przypadku cukrzycy należy zachować ostrożność. U osób z cukrzycą może być konieczna zmiana dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych (decyzję taką podejmuje lekarz).
Należy zachować ostrożność w przypadku osób, u których kiedykolwiek wystąpiły drgawki. Wystąpienie drgawek lub zwiększenie częstości ich występowania wymaga zwykle przerwania leczenia (decyzję taką podejmuje lekarz).
Należy unikać stosowania citalopramu u osób z nieleczoną lub niepoddającą się leczeniu padaczką. Chorzy z kontrolowaną padaczką powinni być objęci ścisłą obserwacją.
W następujących przypadkach w trakcie leczenia chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza:
· jeśli kiedykolwiek występowały u niego stany maniakalne (w razie wystąpienia fazy maniakalnej lekarz prawdopodobnie przerwie leczenie)
· jeśli oprócz depresji stwierdzono u chorego psychozę, ponieważ preparat może nasilać objawy psychotyczne
· jeśli stosuje leki, które wpływają na czynność płytek krwi lub mogą zwiększać ryzyko krwawienia, jak również jeśli w przeszłości występowały zaburzenia krzepnięcia krwi (podczas stosowania preparatu mogą wystąpić przedłużające się lub nieprawidłowe krwawienia).
Istnieje niewiele danych odnośnie leczenie citalopramem osób, u których zastosowano elektrowstrząsy. Z tego powodu leczenie powinno odbywać się z zachowaniem wyjątkowych środków ostrożności. Chory powinien poinformować lekarza, jeśli w przeszłości ta metoda leczenia została u niego zastosowana.
Jeśli wystąpią:
· pobudzenie
· drżenie
· drgawki kloniczne mięśni
· podwyższona temperatura
należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, gdyż ich przyczyną może być tak zwany „zespół serotoninowy”, stan będący zagrożeniem życia. Zespół serotoninowy wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Stosowanie preparatu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu we krwi i zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (szczególnie narażone są osoby w podeszłym wieku). Efekt ten jest przemijający i ustępuje zazwyczaj po zakończeniu leczenia.
U niektórych osób, szczególnie w dwóch pierwszych tygodniach leczenia, może wystąpić paradoksalne nasilenie objawów lękowych. Aby temu zapobiec, lekarz rozpocznie leczenie od małych dawek preparatu.
Stosowanie preparatu może u niektórych osób prowadzić do akatyzji (stan niepokoju, niemożność powstrzymania się od wykonywania ruchów), szczególnie w pierwszych tygodniach leczenia. W takim przypadku lekarz nie będzie prawdopodobnie zwiększał dawki leku.
Citalopram może powodować rozszerzenie źrenic i powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u osób z jaskrą z wąskim kątem przesączania lub takich, które w przeszłości chorowały na jaskrę.
Citalopram może powodować zależne od dawki wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu komorowego (w tym typu torsade de pointes), głównie u kobiet, pacjentów ze zmniejszonym stężeniem potasu we krwi lub z współistniejącym wydłużeniem odstępu QT lub innymi chorobami serca.
Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów ze znaczną bradykardią, z ostatnio przebytym zawałem lub z niewyrównaną niewydolnością serca.
Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia (zmniejszone stężenie potasu we krwi) i hipomagnezemia (zmniejszone stężenie magnezu we krwi), zwiększają ryzyko złośliwych zaburzeń rytmu serca. Stężenie elektrolitów powinno być wyrównane przed rozpoczęciem leczenia citalopramem.
Jeśli pacjenci z ustabilizowaną chorobą serca są w trakcie leczenia, przed rozpoczęciem stosowania citalopramu lekarz rozważy wykonanie badania EKG.
Jeśli podczas leczenia pojawią się objawy zaburzeń rytmu serca, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Nie należy nagle przerywać leczenia, ponieważ mogą wystąpić reakcje odstawienia. Objawiają się one: zawrotami głowy, parestezjami (w tym uczucie jak porażenie prądem), zaburzeniami snu (w tym bezsenność i nasilone sny), pobudzeniem, lękiem, drżeniami mięśniowymi, nudnościami i/lub wymiotami, splątaniem, poceniem się, bólem głowy, biegunką, kołataniem serca, chwiejnością emocjonalną, drażliwością i zaburzeniami widzenia. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres kilku tygodni lub miesięcy, przestrzegając ściśle zaleceń lekarza.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy nie powinny go stosować;

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Leki psychoaktywne mogą zaburzać zdolność podejmowania decyzji i reakcji w sytuacjach nagłych. Zachowaj ostrożność!

Dawkowanie preparatu Citabax 40 - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:
W leczeniu depresji:
Zwykle stosuje się 20 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 40 mg na dobę.
W leczeniu zaburzenia lękowego:
Leczenie zwykle rozpoczyna się od 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień. Następnie, lekarz zwykle zwiększa dawkę do 20 mg na dobę. Dawka maksymalna to 40 mg na dobę, lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta.

Pacjenci w podeszłym wieku:
Zwykle podaje się 10–20 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.
Brak danych na temat stosowania u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa przez pierwsze 2 tygodnie leczenia powinna wynosić 10 mg na dobę, dawka maksymalna to 20 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby konieczne jest bardzo precyzyjne zwiększanie dawki i zachowanie najwyższej ostrożności.
U osób, u których stwierdzono wolny metabolizm z udziałem cytochromu CYP2C19, dawka początkowa przez pierwsze 2 tygodnie leczenia powinna wynosić 10 mg na dobę, dawka maksymalna to 20 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta.
Preparatu nie stosuje się u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.
Sposób podawania:
Preparat należy stosować raz na dobę (rano lub wieczorem), niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.
Czas trwania leczenia.
O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz.
Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zwykle po 2–4 tygodniach stosowania preparatu, a przeciwlękowe po 3 miesiącach. Stosowanie preparatu powinno być kontynuowane do 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji.

Czy można stosować Citabax 40 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne.
Nie należy nagle odstawiać leku podczas ciąży.
Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią, chyba że korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla dziecka. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane jest równoległe przyjmowanie citalopramu z inhibitorami MAO i buspironem (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego) oraz pimozydem.
Spośród inhibitorów MAO selegilina w dawce do 10 mg na dobę jest dopuszczona do stosowania razem z citalopramem.
Ze względu na możliwe sumowanie działania nie należy równolegle stosować leków z grupy agonistów receptora serotoninowego (np. tryptany, tramadol).
Należy zachować ostrożność stosując preparat w skojarzeniu:
· z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fentiazyny, pimozyd, haloperidol), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, niektóre leki antybakteryjne (np. sparfloksacyna, moksifloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna) lub wywołującymi zmniejszenie stężenia potasu i\lub magnezu we krwi ze względu na możliwość dodatkowego wydłużenia odstępu QT
· z litem i tryptofanem, ze względu na możliwe nasilenie działania serotoninergicznego; należy na bieżąco kontrolować stężenie litu we krwi
· z lekami przeciwdepresyjnymi (trójpierścieniowe, inne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), lekami neuroleptycznymi (pochodne tioksantenu, fenotiazyny i butyrofenonu), meflochiną, bupropionem, tramadolem, leki z tej grupy mogą obniżać próg drgawkowy
· z lekami przeciwzakrzepowymi, wpływającymi na czynność płytek krwi (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, kwas acetylosalicylowy, dipirydamol oraz tiklopidyna) lub innymi lekami (np. nietypowe leki przeciwpsychotyczne, pochodne fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), które mogą spowodować zwiększenie ryzyka krwotoków
· z lekami neuroleptycznymi, ze względu na możliwość wystąpienia interakcji farmakodynamicznych
· z preparatami dziurawca, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych citalopramu
· z cymetydyną i dezipraminą, gdyż może być konieczne zmniejszenie dawki citalopramu przez lekarza
· z lekami, których rozkład w organizmie dokonuje się za pomocą izoenzymu CYP2C19 (np. omeprazol, esomeprazol, fluwoksamina, lansoprazol, tiklopidyna)
· z lekami metabolizowanymi głównie przez izoenzym CYP2D6 i cechującymi się wąskim indeksem terapeutycznym, np. z flekainidem, propafenonem i metoprololem (stosowanie w niewydolności serca), lub pewnymi lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, metabolizowanymi głównie przez CYP2D6, np. leki przeciwdepresyjne takie jak dezypramina, klomipramina i nortryptylina lub leki przeciwpsychotyczne, takie jak rysperydon, tiorydazyna i haloperidol; może być konieczne dostosowanie dawkowania przez lekarza.
Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Citabax 40 - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Citabax może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Działania niepożądane obserwowane podczas stosowania citalopramu są na ogół łagodne i przemijające. Występują głównie w pierwszym lub dwóch pierwszych tygodniach leczenia i zwykle ustępują w trakcie stosowania preparatu. W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych z wystąpieniem działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.
Bardzo często mogą wystąpić: senność, bezsenność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, nasilone pocenie się.
Często mogą wystąpić: zmniejszenie łaknienia, zmniejszenie masy ciała, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, niepokój, nerwowość, stany splątania, zaburzenia orgazmu u kobiet, niezwykłe sny, drżenie, parestezje, zawroty głowy, zaburzenia uwagi, szumy uszne, ziewanie, biegunka, wymioty, zaparcia, świąd, bóle mięśni, bóle stawów, impotencja, zaburzenia wytrysku, niezdolność do wytrysku, uczucie zmęczenia, gorączka.
Niezbyt często mogą wystąpić: zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała, depersonalizacja, agresja, omamy, mania, omdlenie, rozszerzenie źrenic, bradykardia, tachykardia, pokrzywka, łysienie, wysypka, plamica, nadwrażliwość na światło, zatrzymanie moczu, krwotok miesiączkowy (kobiety), obrzęk.
Rzadko mogą wystąpić: hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi), napady drgawkowe grand mal, dyskineza, zaburzenia smaku, krwotoki, zapalenie wątroby.
Ponadto, mogą wystąpić działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania, takie jak: małopłytkowość, nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), napady panicznego lęku, niepokój, bruksizm, myśli i zachowania samobójcze, drgawki, zespół serotoninowy, zaburzenia pozapiramidowe, akatyzja, zaburzenia ruchowe, zaburzenia widzenia, wydłużony odstęp QT w zapisie EKG, niedociśnienie ortostatyczne, krwawienia z nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego (w tym krwawienie z odbytnicy), nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby, wybroczyny, obrzęki naczynioruchowe, krwotok maciczny (kobiety), priapizm (długotrwały bolesny wzwód bez pobudzenia seksualnego), mlekotok (mężczyźni).
Zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych podczas leczenia citalopramem, a także w krótkim czasie po jego odstawieniu.
Badania epidemiologiczne, prowadzone głównie u pacjentów w wieku 50 lat i starszych, wskazują na zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy. Mechanizm prowadzący do tego ryzyka nie jest znany.

Przeczytaj też artykuły

Depresja Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Inne preparaty na rynku polskim zawierające citalopram

Aurex 20 (tabletki powlekane) Aurex 40 (tabletki powlekane) Cipramil (tabletki powlekane) Citabax 10 (tabletki powlekane) Citabax 20 (tabletki powlekane) Cital (tabletki powlekane) Citalopram Vitabalans (tabletki powlekane) Citaxin (tabletki powlekane) Citronil (tabletki powlekane) Oropram 20 mg (tabletki powlekane) Pram (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta