Co-Prestarium - tabletki

Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne, peryndopryl i amlodypinę. Peryndopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym ten to konwertaza angiotensyny, często oznaczana skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności tego enzymu powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej).
Drugą substancją czynną preparatu jest amlodypina, pochodna dihydropirydyny, należąca do grupy leków zwanych antagonistami wapnia (lub blokerami kanału wapniowego). Działanie antagonistów wapnia polega na blokowaniu kanałów wapniowych, struktur umożliwiających przepływ jonów wapnia przez błonę komórkową. Amlodypina blokuje napływ jonów wapnia z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do wnętrza komórek mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych i w mniejszym stopniu do komórek mięśnia sercowego. Zwiększenie wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia jest niezbędne do skurczu komórek mięśniowych. Amlodypina działa głównie na obwodowe naczynia krwionośne. Zablokowanie kanałów wapniowych powoduje zmniejszenie napięcia ścian naczyń i rozszerzenie naczyń. Bezpośrednim skutkiem takiego działania amlodypiny jest obniżenie ciśnienia tętniczego. Rozszerzenie tętniczek obwodowych zmniejsza obwodowy opór naczyniowy, co odciąża serce (zmniejsza się zużycie energii przez mięsień sercowy i jego zapotrzebowanie na tlen). Prawdopodobnie rozszerzają się także tętnice wieńcowe, co zwiększa transport tlenu do mięśnia sercowego. W rezultacie, u chorych z dławicą piersiową, zwiększa się tolerancja wysiłku fizycznego (wydłuża się czas do pojawienia się bólu dławicowego podczas wysiłku) oraz zmniejsza się częstość występowania i nasilenia bólów dławicowych. Stan kliniczny chorych z dławicą piersiową poprawia się, a zużycie nitrogliceryny maleje. U chorych z nadciśnieniem tętniczym przyjmowanie amlodypiny 1 raz na dobę zapewnia klinicznie istotne obniżenie ciśnienia tętniczego przez 24 godziny.

Preparat jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego i/lub stabilnej choroby wieńcowej u osób, które już stosują peryndopryl i amlodypinę w takich samych dawkach jak w preparacie.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub z grupy antagonistów wapnia pochodnych dihydropirydyny.
Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:
· wrodzony (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy lub kiedykolwiek w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy
· ciężkie niedociśnienie tętnicze
· wstrząs, w tym wstrząs kardiogenny
· zwężenie drogi odpływu z lewej komory serca (np. znaczne zwężenie zastawki aortalnej)
· niewydolność serca po zawale serca.
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego kończyn, twarzy, ust, błon śluzowych, języka, gardła, krtani. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit, czemu towarzyszą bóle brzucha. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.
Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych lub rzekomoanafilaktycznych:
· jeżeli stosowane są procedury krążenia pozaustrojowego, takie jak afereza lipoprotein o małej gęstości LDL z siarczanem dekstranu; o ile to będzie możliwe, lekarz zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu przed każdą procedurą
· na jad owadów i inne alergeny; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.
Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenię/agranulocytozę], małopłytkowość, niedokrwistość). Szczególną ostrożność należy zachować u osób z zaburzeniami czynności nerek, ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. kolagenoza naczyń) oraz stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W tych grupach chorych lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.
Ponieważ preparat może powodować znaczące obniżenie ciśnienia tętniczego, należy zachować szczególną ostrożność u osób ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niedociśnienia po przyjęciu preparatu. Grupa zwiększonego ryzyka obejmuje osoby:
· ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnione lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach)
· z ciężkim nadciśnieniem tętniczym związanym ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA).
W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłą kontrolą lekarską; w okresie leczenia wymagana jest kontrola ciśnienia tętniczego, czynności nerek oraz stężenia potasu we krwi. Dotyczy to również osób ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku znacznego niedociśnienia tętniczego (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca lub udar mózgu).
Preparat należy stosować szczególnie ostrożnie u osób z hemodynamicznie istotnym upośledzeniem napływu bądź odpływu z lewej komory serca (występujące zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej, kardiomiopatia przerostowa).
U osób z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min) konieczne jest aby lekarz indywidualnie dostosował dawkowanie każdej z substancji czynnych osobno. Wskazana jest częsta kontrola stężenia potasu i kreatyniny we krwi.
Po zastosowaniu preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Ryzyko tych zaburzeń jest zwiększone u osób z niewydolnością nerek. Nadciśnienie nerkowo-naczyniowe sprzyja wystąpieniu ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek.
Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym bez wcześniejszej choroby naczyń nerkowych, zwłaszcza u chorych z wcześniejszymi zaburzeniami czynności nerek, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. O ile to konieczne lekarz zaleci odpowiednie dostosowanie dawkowania.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność. Rzadko może wystąpić żółtaczka cholestatyczna, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.
Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel, bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.
Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu zwiększa ryzyko wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego w okresie znieczulenia. Lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania preparatu na 1 dzień przed zabiegiem. Tylko lekarz może podjąć decyzję o zaprzestaniu stosowania preparatu.
Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca, niekiedy zakończonych zgonem. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z niewydolnością nerek, powyżej 70. roku życia, chorzy na cukrzycę, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne zatrzymujące potas lub heparynę, osoby odwodnione, osoby z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną). Nie zaleca się równoległego stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas, preparatów potasu lub zamienników soli kuchennej zawierających potas.
Nie zaleca się równoległego stosowania soli litu.
Nie zaleca się równoległego stosowania dantrolenu.
U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę lekarz zaleci monitorowanie stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza podczas pierwszego miesiąca stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.
Nie należy rozpoczynać stosowania preparatu w okresie ciąży. Jeżeli kobieta stosująca preparat planuje ciążę powinna skonsultować się z lekarzem, który zaleci zmianę sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku zajścia w ciążę w okresie przyjmowania preparatu należy natychmiast zaprzestać jego przyjmowania i skonsultować się z lekarzem. W razie potrzeby lekarz zaleci stosowanie innych preparatów obniżających ciśnienie tętnicze.
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w leczeniu przełomu nadciśnieniowego.
Należy zachować ostrożność u chorych z niewydolnością serca, zwłaszcza ciężką (III i IV stopień wg NYHA); w tej grupie chorych, w okresie stosowania preparatu, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku płuc. U chorych z zastoinową niewydolnością serca leki z grupy antagonistów wapnia, w tym amlodypina, mogą zwiększać ryzyko występowania incydentów sercowo-naczyniowych oraz zgonu.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ działanie zawartej w preparacie amlodypiny może ulec nasileniu. Konieczne może być dostosowanie dawkowania przez lekarza. Leczenie powinno być rozpoczynane od najmniejszej dostępnej dawki. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawka powinna być zwiększana stopniowo, z zachowaniem ostrożności i odpowiedniej kontroli.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki amlodypiny u chorych z zaburzeniami czynności nerek. Amlodypina nie jest usuwana podczas dializy.
U chorych w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania stosowanej dawki amlodypiny.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
­ preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
U niektórych osób preparat może powodować zawroty głowy, bóle głowy, nudności, znużenie lub inne objawy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.

Preparat ma postać tabletek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, najlepiej rano, przed posiłkiem. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli: 1 tabletka 1 raz na dobę, rano, przed posiłkiem.
Preparat złożony, o ustalonej zawartości substancji czynnych, nie jest przeznaczony do rozpoczynania leczenia nadciśnienia tętniczego.
U osób z zaburzeniami czynności nerek i u chorych w podeszłym wieku należy często kontrolować stężenie potasu i kreatyniny we krwi. Nie zaleca się stosowania preparatu u osób z klirensem kreatyniny mniejszym niż 60 ml/min. W tej grupie chorych konieczne jest aby lekarz indywidualnie dostosował dawkowanie każdej z substancji czynnych stosowanej niezależnie.
U chorych w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania stosowanej dawki.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność; konieczne będzie indywidualne dostosowanie dawkowania przez lekarza; leczenie powinno być rozpoczynane od najmniejszej dostępnej dawki.
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Z tego powodu nie należy stosować preparatu w tej grupie wiekowej.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia zajścia w ciążę w okresie przyjmowania preparatu należy natychmiast zaprzestać jego przyjmowania i skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zalecić stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu z:
· lekami wpływającymi na stężenie potasu we krwi (sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas np. spironolakton, triamteren, amiloryd, suplementy potasu, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) oraz z zawierającymi potas zamiennikami soli kuchennej; preparaty te zwiększają ryzyko hiperkaliemii; jeżeli konieczne jest ich stosowanie lekarz zaleci częstą kontrolę stężenia potasu we krwi
· litem; ryzyko neurotoksycznego działania litu; w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu
· estramustyną; zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym obrzęku naczynioruchowego
· dantrolenem; ryzyko hiperkaliemii i działań niepożądanych ze strony serca
· sokiem grejpfrutowym lub grejpfrutem; ryzyko nasilenia działania preparatu i nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego.
Ze względu na zawartość peryndoprylu w preparacie, szczególna ostrożność jest wymagana, jeżeli preparat jest stosowany z którymkolwiek z niżej wymienionych leków:
· niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz prowadzić do wystąpienia zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek i zwiększenia stężenia potasu we krwi; ostrożność jest wymagana zwłaszcza u osób w podeszłym wieku; chorzy powinni zostać odpowiednio nawodnieni a lekarz może zalecić monitorowanie czynności nerek
· leki przeciwcukrzycowe (preparaty doustne, insulina) mogą powodować nadmierne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia).
Ze względu na zawartość amlodypiny w preparacie, szczególna ostrożność jest wymagana, jeżeli preparat jest stosowany z którymkolwiek z niżej wymienionych leków:
· preparaty zwiększające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak np. ryfampicyna, ziele dziurawca, fenobarbital, fenytoina i karbamazepina) mogą powodować zmniejszenie stężenia amlodypiny we krwi i osłabiać jej działanie; należy zachować ostrożność
· preparaty zmniejszające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak np. diltiazem, werapamil, ketokonazol, itrakonazol i inne przeciwgrzybicze związki azolowe, rytonawir i inne inhibitory proteazy, erytromycyna i inne antybiotyki makrolidowe) mogą hamować metabolizm amlodypiny i powodować zwiększenie jej stężenia we krwi oraz znaczne nasilenie jej działania; należy zachować ostrożność; konieczne może być dostosowanie dawkowania przez lekarza, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku.
Ponadto, szczególną ostrożność należy zachować jeżeli preparat stosowany jest z baklofenem, ze względu na ryzyko nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego. Należy monitorować ciśnienie tętnicze oraz czynność nerek. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie leku przeciwnadciśnieniowego.
Ze względu na zawartość peryndoprylu w preparacie, należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany z którymkolwiek z niżej wymienionych leków:
· leki moczopędne; stosowanie leków moczopędnych może powodować zmniejszenie objętości krwi krążącej oraz zaburzenia elektrolitowe i ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po rozpoczęciu stosowania preparatu; o ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leków moczopędnych oraz odpowiednie nawodnienie i zwiększoną podaż elektrolitów przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu
· leki sympatykomimetyczne; mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu
· leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki); zwiększenie ryzyka wystąpienia zaburzeń hematologicznych
· preparaty złota; możliwe wystąpienie objawów jak po podaniu azotanów, w tym zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze.
Ponadto, należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany z niżej wymienionymi lekami, ze względu na możliwość nasilenia działania obniżającego ciśnienie tętnicze i ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego:
· leki zmniejszające ciśnienie tętnicze (np. beta-blokery, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki moczopędne) lub leki rozszerzające naczynia krwionośne (np. nitrogliceryna i inne azotany)
· leki blokujące receptory alfa (np. prazosyna, alfuzosyna, doksazosyna, tamsulosyna, terazosyna)
· amifostyna
· trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki stosowane w znieczuleniu.
Stosowanie preparatu z kortykosteroidami lub tetrakozaktydem może powodować osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego preparatu.

Jak każdy lek, również Co-Prestarium, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do działań niepożądanych mogących wystąpić często lub niezbyt często należą: objawy wywołane obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi), bóle i zawroty głowy, obrzęki (w tym obrzęk kostek), zmęczenie, złe samopoczucie, uderzenia gorąca, senność, bezsenność, zaburzenia snu, zmiany nastroju, lęk, depresja, zaburzenia smaku, drżenia, zaburzenia czucia, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), zaburzenia widzenia (w tym widzenie podwójne), szumy uszne, suchy uporczywy kaszel, kołatanie serca, bóle w klatce piersiowej, duszność, skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, biegunka, nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia, ból brzucha, zwiększenie/zmniejszenie masy ciała, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wysypka, świąd, pokrzywka, nadmierne pocenie się, łysienie, plamica, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), skurcze mięśni, bóle mięśni i stawów, zaburzenia czynności nerek, częste oddawanie moczu, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), ginekomastia. Rzadko lub bardzo rzadko możliwe: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenia/agranulocytoza], małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny), stany splątania, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, wzmożone napięcie mięśniowe (hipertonia), neuropatia obwodowa, objawy pozapiramidowe, niedokrwienie mięśnia sercowego (w tym bóle dławicowe lub zawał serca, wtórny do znacznego niedociśnienia u chorych z czynnikami ryzyka), zaburzenia rytmu serca, udar niedokrwienny mózgu (wtórny do nadmiernego niedociśnienia u chorych z czynnikami ryzyka), zapalenie naczyń, eozynofilowe zapalenie płuc, rozrost dziąseł, zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka, cytolityczne lub cholestatyczne zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, ostra niewydolność nerek, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość skóry na światło, ciężkie skórne reakcje nadwrażliwości (złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa i Johnsona). Dodatkowo mogą wystąpić działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania, takie jak: zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia).