Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane

Lek obniżający ciśnienie tętnicze. Preparat złożony zawierający inhibitor konwertazy angiotensyny (peryndopryl) oraz substancję o umiarkowanym działaniu moczopędnym (indapamid).

Preparat zawiera substancję indapamid + peryndopryl

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Tertensif Bi-Kombi
tabletki powlekane; 2,5 mg + 10 mg (1 tabl. zawiera: 10 mg peryndoprylu z argininą, co odpowiada 6,79 mg peryndoprylu, 2,5 mg indapamidu); 30 tabl.
Anpharm
41,02 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
36,25 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: nadciśnienie tętnicze u osób dorosłych, w przypadkach innych niż określono w ChPL

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane?

Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne, peryndopryl i indapamid. Peryndopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym ten to konwertaza angiotensyny, często oznaczana skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności tego enzymu powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej).
Drugą substancją czynną preparatu jest indapamid, lek moczopędny o budowie sulfonamidowej i właściwościach zbliżonych do diuretyków tiazydowych. Działanie leków moczopędnych polega na zwiększeniu objętości wydalanego moczu. Indapamid powoduje zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co skutkuje nasileniem wydalania sodu z moczem i zwiększeniem objętości wydalanej wody. Zwiększonemu wydalaniu sodu towarzyszy zwiększone wydalanie potasu, magnezu i chloru, natomiast zmniejsza się wydalanie wapnia. Utrata potasu z moczem jest mniej nasilona w obecności peryndoprylu. Działanie indapamidu prowadzi także do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego.
Działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu złożonego jest silniejsze niż działanie każdej z substancji czynnych stosowanych niezależnie (w monoterapii).

Kiedy stosować Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób, u których osiągnięto odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego stosując peryndopryl i indapamid w oddzielnych preparatach w takich samych dawkach, jak w preparacie złożonym.

Kiedy nie stosować preparatu Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) lub na sulfonamidy. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli:
· kiedykolwiek wystąpił u Ciebie obrzęk naczynioruchowy lub występuje wrodzony (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy
· występują ciężkie lub umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min)
· występuje encefalopatia wątrobowa
· występuje ciężka niewydolność wątroby
· występuje hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi).
Nie należy stosować preparatu równolegle z lekami, innymi niż przeciwarytmiczne, które mogą spowodować poważne zaburzenia rytmu serca typu torsades de pointes.
Ze względu na brak doświadczenia klinicznego preparat nie powinien być stosowany:
· u chorych poddawanych dializom
· u chorych z nieleczoną, niewyrównaną niewydolnością serca.
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Nie zaleca się równoległego stosowania litu.
Nie zaleca się równoległego stosowania sultoprydu.
Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenię/agranulocytozę], niedokrwistość) szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi. W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu. Sporadycznie możliwa niedokrwistość hemolityczna u chorych z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani mogący utrudniać oddychanie i mogący stanowić zagrożenie życia). Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w dowolnym momencie leczenia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna jest hospitalizacja, obserwacja chorego a niekiedy podjęcie odpowiedniego leczenia. Po wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego nie wolno ponownie stosować preparatu ani innych inhibitorów konwertazy angiotensyny. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit (objawami są bóle brzucha z lub bez nudności i wymiotów), co należy brać pod uwagę w przypadku wystąpienia bólów brzucha.
Stosowanie inhibitorów ACE wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania (w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu).
Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami mogą spowodować wystąpienie ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca, stanowiących niekiedy bezpośrednie zagrożenie życia. Przed tego typu zabiegiem konieczna jest konsultacja z lekarzem, który zaleci inne leki przeciwnadciśnieniowe lub stosowanie innego rodzaju błon dializacyjnych.
Należy unikać równoległego stosowania leków mogących zwiększać stężenie potasu we krwi, takich jak np. suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas lub heparyna.
Rzadko, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem żółtaczki cholestatycznej, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Należy zachować ostrożność u chorych z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ leki moczopędne (w tym zawarty w preparacie indapamid) mogą sprzyjać zaburzeniom równowagi wodno-elektrolitowej, które mogą prowadzić do encefalopatii wątrobowej (zaburzenia czynności mózgu na skutek zaburzeń czynności wątroby). Chorzy z tej grupy powinni pozostawać pod szczególnym nadzorem lekarskim i regularnie wykonywać zalecone badania.
Tiazydowe leki moczopędne mogą powodować wystąpienie skórnej nadwrażliwości na światło. W razie jej wystąpienia należy skonsultować się z lekarzem.
W okresie leczenia zalecana jest regularna kontrola czynności nerek. U chorych z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min) stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.
Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym, bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi oraz zaburzenia stężenia potasu. Jeżeli po zastosowaniu preparatu złożonego wystąpią takie zaburzenia należy skonsultować się z lekarzem ponieważ mogą one wskazywać na rozwijającą się niewydolność nerek i może być konieczne zaprzestanie stosowania preparatu. Ryzyko wystąpienia niewydolności nerek dotyczy zwłaszcza chorych z ciężką niewydolnością serca lub chorobami nerek (np. zwężeniem tętnicy nerkowej).
Nie zaleca się stosowanie preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki.
Preparat może powodować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Jeżeli wystąpią objawy takie jak: suchość w ustach, wzmożone pragnienie, osłabienie, letarg, senność, niepokój ruchowy, drgawki, dezorientacja, bóle i skurcze mięśni, nużliwość mięśni, niedociśnienie, skąpomocz, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), nudności lub wymioty, należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej.
Ze względu na zawartość leku moczopędnego preparat może zaburzać równowagę wodno-elektrolitową i powodować niedobory sodu (hiponatremię), potasu (hipokaliemię), magnezu i chloru. W okresie stosowania preparatu lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia tych jonów.
Ryzyko hipokaliemii jest większe u chorych z marskością wątroby, z nasiloną diurezą, przyjmujących niedostateczne ilości elektrolitów, chorych na cukrzycę i z niewydolnością nerek, a także u chorych przyjmujących kortykosteroidy lub ACTH i chorych w podeszłym wieku. Lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi. Hipokaliemia zwiększa ryzyko toksycznego działania stosowanych równolegle glikozydów naparstnicy i ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca. Jeżeli równolegle stosowane są leki, które mogą spowodować poważne zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes (np. sotalol i niektóre inne leki przeciwarytmiczne, przeciwpsychotyczne i inne) należy zachować ostrożność, ponieważ hipokaliemia zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes. U osób z wydłużonym odstępem QT w zapisie EKG ryzyko zaburzeń rytmu serca jest dodatkowo zwiększone.
Z drugiej strony, zawarty w preparacie peryndopryl rzadko może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi), zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek, niewydolnością serca, po 70. roku życia, odwodnionych, z kwasicą metaboliczną oraz u chorych na cukrzycę. Należy unikać równoległego stosowania leków mogących zwiększać stężenie potasu we krwi, takich jak np. suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas lub heparyna. Jeżeli lekarz uzna stosowanie tych leków za konieczne zaleci zachowanie ostrożności i monitorowanie stężenia potasu we krwi. Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca.
Leki moczopędne mogą także powodować zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremię), której skutki mogą być poważne. Początkowo hiponatremia może przebiegać bezobjawowo i dlatego podstawowe znaczenie ma monitorowanie stężenia sodu we krwi, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku oraz u osób z marskością wątroby.
Indapamid zawarty w preparacie zmniejsza wydalanie wapnia w moczu i może powodować nieznaczne zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemię). Znaczna hiperkalcemia może być skutkiem nierozpoznanej nadczynności przytarczyc. W przypadku znacznej hiperkalcemii należy wykonać badania oceniające czynność przytarczyc. Przed wykonaniem badań czynnościowych przytarczyc należy przerwać stosowanie preparatu (tylko po konsultacji z lekarzem).
Inhibitory ACE mogą powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.
Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza po przyjęciu pierwszej dawki i w okresie pierwszych 2. tygodni leczenia. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu i pogorszenia czynności nerek dotyczy szczególnie osób ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (tzw. układ RAA), którą można podejrzewać w przypadku:
· osób ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnione lub z niedoborem elektrolitów np. przyjmujące leki moczopędne, stosujące dietę o małej zawartości soli, poddawane dializom, po biegunce lub wymiotach (przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu)
· jednostronnego zwężenia tętnicy nerkowej
· osób z marskością wątroby, wodobrzuszem i obrzękami
· osób z ciężkim nadciśnieniem tętniczym
· z niewydolnością serca (zwłaszcza, jeżeli jest ona nasilona).
W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim i z zastosowaniem małych dawek (ten preparat nie jest odpowiedni). Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego wymagany jest specjalny nadzór medyczny oraz monitorowanie ciśnienia tętniczego zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki. Dodatkowo może wystąpić pogorszenie czynności nerek, a rzadko ostra niewydolność nerek. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek i stężenia potasu we krwi.
Zachowanie szczególnej ostrożności jest wymagane u osób z chorobą niedokrwienną serca i chorobami naczyniowo–mózgowymi (osoby ze zwężeniem tętnic wieńcowych lub zwężeniem naczyń mózgowych) ponieważ znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może spowodować u nich zawał serca lub udar mózgu. Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki.
Leczenie chorych z ciężką niewydolnością serca lub z cukrzycą insulinozależną (samoistna skłonność do hiperkaliemii) powinno być rozpoczynane pod ścisłym nadzorem lekarza, od małych dawek (ten preparat nie jest odpowiedni) i z zachowaniem szczególnej ostrożności.
W okresie stosowania preparatu chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność i szczególnie uważnie monitorować stężenie glukozy. Preparat może wpływać na skuteczność działania doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny i może być konieczne dostosowanie ich dawkowania przez lekarza.
Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami znieczulającymi może prowadzić do wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego. W miarę konieczności lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania preparatu dzień przed planowanym zabiegiem.
Konieczne jest zachowanie ostrożności u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca (występujące zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa).
Zawarty w preparacie indapamid może powodować zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemię) i w rzadkich przypadkach zwiększenie częstości napadów dny moczanowej.
U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży i nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.
U chorych w podeszłym wieku konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza w zależności od czynności nerek i reakcji chorego na leczenie. Zaleca się rozpoczynanie leczenia od stosowania małych dawek, szczególnie u osób z zaburzeniami wodno-elektrolitowymi.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu
· preparat może spowodować wystąpienie dodatnich wyników testów antydopingowych (informacja dla sportowców).

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może, u niektórych osób, powodować wystąpienie indywidualnych reakcji związanych z obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, osłabienie), szczególnie w początkowym okresie leczenia oraz gdy równolegle stosowane są inne leki przeciwnadciśnieniowe. W rezultacie sprawność psychofizyczna i zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn może zostać upośledzona.

Dawkowanie preparatu Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Preparat najlepiej przyjmować rano, przed posiłkiem. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli:
Zwykle zalecana dawka: 1 tabletka (10 mg + 2,5 mg ) 1 raz na dobę, najlepiej rano, przed posiłkiem.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u chorych z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min).
U chorych z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.
U chorych w podeszłym wieku konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza w zależności od reakcji chorego na leczenie; preparat może być stosowany w tej grupie chorych o ile czynność nerek jest prawidłowa.
Dzieci i młodzież:
Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Czy można stosować Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny oraz tiazydowe leki moczopędne mogą mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży.
Nie należy rozpoczynać stosowania preparatu w okresie ciąży. Jeżeli kobieta planuje ciążę powinna skonsultować się z lekarzem, ponieważ zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia zajścia w ciążę w okresie przyjmowania preparatu należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem ponieważ wymagane jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu. Lekarz może zalecić stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Preparat może powodować zwiększenie stężenia litu oraz nasilać jego toksyczne działanie. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy zachować ostrożność i często kontrolować stężenie litu we krwi.
Równoległe stosowanie baklofenu nasila działanie przeciwnadciśnieniowe. Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności, monitorowanie ciśnienia tętniczego oraz czynności nerek. W razie koniczności lekarz dostosuje dawkowanie.
Preparat może nasilać działanie stosowanych równolegle innych leków przeciwnadciśnieniowych, leków rozszerzających naczynia krwionośne lub innych leków mogących obniżać ciśnienie tętnicze (np. niektóre leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, nasenne, uspokajające, barbiturany, opioidy, azotany). Może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego oraz niedociśnienie tętnicze, w tym ortostatyczne (także jeżeli równolegle spożywany jest alkohol). Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności i monitorowanie ciśnienia tętniczego.
Preparat może nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe niektórych leków stosowanych do znieczulenia ogólnego.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen, indometacyna, selektywne inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku.
Kortykosteroidy, tetrakozaktyd mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.
Nie zaleca się równoległego stosowania z preparatami zwiększającymi stężenie potasu (sole potasu, niektóre leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon, suplementy potasu, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) oraz zawierającymi potas zamiennikami soli kuchennej ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemii). Jeżeli konieczne jest ich stosowanie lekarz zwykle zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi oraz okresowe badania EKG.
Preparat może wpływać na skuteczność działania doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny i może być konieczne dostosowanie ich dawkowania przez lekarza. Należy zachować szczególną ostrożność i uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Stosowane równolegle: allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki mogą powodować zmniejszenie liczby krwinek białych (leukocytów) we krwi i prowadzić do leukopenii.
Stosowanie leków moczopędnych (tiazydów, diuretyków pętlowych) zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego i wystąpienia powikłań wynikających z gwałtownego i znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego w początkowym okresie stosowania preparatu.
Rzadko u osób stosujących preparaty złota (np. aurotiojabłczan sodu) i peryndopryl mogą wystąpić objawy jak po podaniu azotanów (w tym nagłe zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze).
Nie zaleca się stosowania sultoprydu. Równoległe stosowanie sultoprydu zwiększa ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca, szczególnie typu torsade de pointes, czemu dodatkowo sprzyja hipokaliemia.
Hipokaliemia zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes. Należy zachować ostrożność jeżeli preparat jest stosowany równolegle z niżej wymienionymi lekami, które mogą spowodować torsade de pointes:
· leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III (jak np. chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid, bretylium)
· niektóre leki przeciwpsychotyczne: pochodne fenotiazyny (chlorpromazyna, cyjamemazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna), benzamidy (amisulpiryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd), pochodne butyrofenonu (droperydol, haloperydol), inne (pimozyd)
· inne leki: beprydyl, cyzapryd, dyfemanil, erytromycyna (dożylnie), halofantryna, ketanseryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna, winkamina (dożylnie), metadon, astemizol, terfenadyna.
W powyższych przypadkach wymagane jest zachowanie szczególnej ostrożności, monitorowanie stężenia potasu we krwi oraz regularne badania EKG.
Równoległe stosowanie preparatu z lekami powodującymi zmniejszenie stężenia potasu (np. kortykosteroidami, tetrakozaktydem, amfoterycyną B, karbenoksolonem, ACTH, penicyliną G, kwasem salicylowym i jego pochodnymi, lekami przeczyszczającymi, niektórymi lekami moczopędnymi) może zwiększać ryzyko hipokaliemii (zmniejszenia stężenia potasu we krwi). Jeżeli konieczne jest stosowanie tych substancji należy monitorować stężenie potasu we krwi.
Preparat może powodować hipokaliemię, która nasila toksyczność glikozydów nasercowych. U chorych stosujących glikozydy nasercowe należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie potasu oraz wykonywać badania EKG.
Równoległe stosowanie z metforminą zwiększa ryzyko kwasicy mleczanowej (nie należy stosować metforminy, jeżeli stężenie kreatyniny przekroczy 12mg/l u kobiet lub 15 mg/l u mężczyzn).
U osób odwodnionych stosowanie środków kontrastujących zawierających jod zwiększa ryzyko rozwoju ostrej niewydolności nerek; przed zastosowaniem takich środków kontrastujących należy zapewnić odpowiednie nawodnienie chorego.
Równoległe stosowanie soli wapnia lub witaminy D może powodować zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemię). Jeżeli konieczne jest stosowanie preparatów uzupełniających wapń należy ściśle kontrolować stężenie wapnia we krwi. Indapamid może wpływać na wyniki badań czynności przytarczyc, ze względu na jego wpływ na metabolizm wapnia.
Równolegle stosowana cyklosporyna może powodować zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Tertensif Bi-Kombi - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Tertensif Bi-Kombi, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, zaburzenia widzenia, szum w uszach, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), niedociśnienie tętnicze w tym ortostatyczne, zaparcia, biegunka, suchość w ustach, nudności, utrata łaknienia, bóle brzucha, zaburzenia smaku, suchy kaszel, duszność, wysypka grudkowo-plamkowa, plamica, świąd skóry, kurcze mięśni. Niezbyt często możliwe: zmienność nastrojów, zaburzenia snu, reakcje nadwrażliwości, zwłaszcza u pacjentów ze skłonnością do reakcji uczuleniowych oraz objawami astmatycznymi, skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), pokrzywka, wysypka, plamica, zaostrzenie objawów istniejącego tocznia rumieniowatego układowego, niewydolność nerek, impotencja, zwiększona potliwość. Rzadko: hiperkalcemia (zwiększenie stężenia wapnia we krwi). Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], znaczne zmniejszenie liczby granulocytów [agranulocytoza], małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie stężenia hemoglobiny), encefalopatia wątrobowa u pacjentów z poważnym uszkodzeniem wątroby, zapalenie wątroby, niekiedy z uszkodzeniem komórek wątroby, zapalenie trzustki, ciężka niewydolność nerek, zaburzenia rytmu serca, migotanie przedsionków, dławica piersiowa, zawał serca (wtórny do nadmiernego niedociśnienia tętniczego), eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie błony śluzowej nosa, stany splątania, ciężkie skórne reakcje nadwrażliwości (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka). Możliwe zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi (częściej u pacjentów ze zwężeniem tętnicy nerkowej i z nadciśnieniem tętniczym leczonych diuretykami), zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia) i zmniejszenie objętości wewnątrznaczyniowej, zmniejszenie lub zwiększenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia lub hiperkaliemia), zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) i dna moczanowa, zwiększenie stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG. Nie można wykluczyć wystąpienia reakcji anafilaktycznych.

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze

Inne preparaty na rynku polskim zawierające indapamid + peryndopryl

Co-Prenessa (tabletki) Indix Combi (tabletki powlekane) Noliprel (tabletki powlekane) Noliprel Bi-Forte (tabletki powlekane) Noliprel Forte (tabletki powlekane) Tertensif Kombi (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta