Alprox - tabletki

Substancją czynną preparatu jest alprazolam. Alprazolam jest pochodną benzodiazepiny o czasie działania krótkim do średniego. Wywiera, zależne od dawki, działanie hamujące na wszystkich poziomach ośrodkowego układu nerwowego, począwszy od niewielkiego uspokojenia, poprzez sen, aż do śpiączki. Pobudza oraz ułatwia działanie hamujące kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), który jest głównym inhibitorem przekaźnictwa nerwowego w mózgu i odpowiada za hamowanie pre- i post-synaptyczne we wszystkich częściach ośrodkowego układu nerwowego. W porównaniu do innych benzodiazepin, alprazolam wywiera silniejsze działanie anksjolityczne i przeciwlękowe, przy zachowaniu działania zmniejszającego napięcie mięśniowe, przeciwdrgawkowego oraz uspokajająco-nasennego.

Preparat jest wskazany do stosowania w leczeniu:
• zaburzeń lękowych z napadami lęku (lęk paniczny)
• objawowym lęku.
Zaleca się stosowanie preparatu jedynie w tych przypadkach, kiedy objawy są nasilone, zaburzają prawidłowe funkcjonowanie lub są bardzo uciążliwe dla pacjenta.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne benzodiazepiny.

Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są również:
• nużliwość mięśni (myasthenia gravis)
• ciężka niewydolność oddechowa
• występujący okresowo ciężki bezdech senny
• ciężka niewydolność wątroby.

Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Podczas wielokrotnego w ciągu kilku tygodni stosowania leków z tej grupy, może wystąpić zjawisko tolerancji; potrzeba wtedy coraz większych dawek preparatu, aby osiągnąć ten sam efekt terapeutyczny.

W czasie leczenia może dochodzić do rozwoju uzależnienia albo zależności psychicznej lub fizycznej od leku. Do grupy szczególnego ryzyka należą osoby ze skłonnościami do nadużywania leków (w tym narkotyków) i alkoholu.

W przypadku leczenia osób z depresją i tendencjami samobójczymi wymagana jest szczególna ostrożność. Każda niepokojąca zmiana zachowania, zauważona przez chorego lub osoby z jego otoczenia, powinna niezwłocznie zostać zgłoszona lekarzowi.

Zgłaszano przypadki wystąpienia manii i hipomanii u osób z depresją leczonych tym preparatem.
Ze względu na możliwość wystąpienia tak zwanego „zespołu odstawiennego” (ból głowy, ból mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i drażliwość, a w ciężkich przypadkach także: poczucie nierealności, depersonalizacja, przeczulica słuchowa, uczucie mrowienia i pieczenia w kończynach, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy lub napady drgawkowe), nie należy gwałtownie przerywać stosowania preparatu. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki w odpowiednio długim dla danego pacjenta okresie czasu.

Leki z tej grupy mogą powodować niepamięć następczą. Występuje ona najczęściej w ciągu kilku godzin po przyjęciu preparatu. W celu zmniejszenia ryzyka, pacjent powinien upewnić się, że będzie miał możliwość nieprzerwanego snu trwającego 7 do 8 godzin.

W przypadku wystąpienia objawów takich jak:
• niepokój
• pobudzenie
• drażliwość
• agresja
• urojenia
• furia
• koszmary senne
• omamy
• psychozy
• nieodpowiednie zachowanie
należy skontaktować się z lekarzem, który prawdopodobnie zaleci przerwanie stosowania preparatu poinformuje o dalszym postępowaniu.

Preparat nie jest przeznaczony do podstawowego leczenia psychoz. Nie należy stosować go w monoterapii zaburzeń lękowych związanych z depresją ze względu na zwiększenie ryzyka samobójstwa u pacjenta. Stosowanie u osób z ciężką depresją lub osób o skłonnościach samobójczych wymaga od lekarza szczególnej uwagi.

Należy zachować szczególną ostrożność u osób:
• obecnie lub w przeszłości nadużywających alkoholu lub leków
• z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
• z jaskrą z zamykającym kątem przesączania.

Osoby z przewlekłą niewydolnością oddechową, a także osoby w podeszłym wieku i osłabione powinny otrzymywać mniejsze dawki preparatu.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami opioidowymi, może powodować uspokojenie, depresję oddechową, śpiączkę i a w niektórych przypadkach nawet prowadzić do zgonu. Łączne podawanie leków z tych grup jest możliwe jedynie w przypadku osób, u których nie jest możliwe zastosowanie alternatywnych metod leczenia. W takim przypadku należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Należy obserwować chorych pod kątem wystąpienia objawów depresji oddechowej oraz uspokojenia.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
 preparat zawiera laktozę, osoby z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Z powodu działania uspokajającego alprazolam może, zwłaszcza na początku leczenia i w okresie zwiększania dawki, mieć niekorzystny wpływ na czynności wymagające zwiększonej czujności, koordynacji ruchów i szybkiego reagowania (np. podczas prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn, pracy na wysokości itp.). Należy zachować ostrożność!

Preparat ma postać tabletek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku.
Dorośli. Początkowo 0,5–1 mg 1 ×/dobę wieczorem, następnie lekarz może zadecydować o zwiększenie dawki, nie szybciej niż o 1 mg co 3–4 dni. U osób w podeszłym wieku, osób z niewydolnością wątroby lub nerek oraz wrażliwych na leczenie początkowo stosuje się 0,25 mg 2–3 ×/dobę; maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 6 mg/dobę w 3–4 dawkach podzielonych, w rzadkich przypadkach 10 mg/dobę, a u osób w podeszłym wieku 4,5 mg/dobę.
Leczenie objawowe lęku.

Dorośli. Początkowo 0,25–0,5 mg 3 ×/dobę, następnie dawkę należy dostosować indywidualnie; dawka podtrzymująca wynosi 0,5–3 mg/dobę w dawkach podzielonych. U osób w podeszłym wieku, osób z niewydolnością wątroby lub nerek oraz wrażliwych na leczenie początkowo stosuje się 0,25 mg 2–3 ×/dobę.

Lek przeznaczony jest do stosowania wyłącznie w przypadku nasilonych objawów, zaburzających prawidłową aktywność. Czas leczenia nie powinien przekraczać 8–12 tygodni. Dawkę należy zmniejszać stopniowo, nie szybciej niż o 0,5 mg co 3 dni, u niektórych osób wolniej.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (a także w okresie karmienia piersią) skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

W czasie ciąży stosowanie leku jest dopuszczalne, jedynie wtedy, gdy w opinii lekarza jest to bezwzględnie konieczne.
Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Należy zachować ostrożność stosując równolegle:
• leki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy takie, jak: leki przeciwbólowe, przeciwpadaczkowe, neuroleptyki, leki nasenne, uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym, ponieważ może nastąpić nasilenie ich działania; lekarz prawdopodobnie zaleci zmniejszenie dawki jednego lub obu jednocześnie stosowanych leków
• opioidowe leki przeciwbólowe; istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia euforii, co może zwiększać uzależnienie psychiczne
• klozapinę; występuje zwiększone ryzyko zatrzymania oddechu i zatrzymania akcji serca
• leki zwiotczające mięśnie; może nastąpić spotęgowanie ich działania i zwiększenie narażenia na upadki
• substancje hamujące określone enzymy wątrobowe (szczególnie izoenzym CYP3A4 cytochromu P-450); mogą one zwiększyć stężenie alprazolamu i nasilać jego działanie
• inhibitory proteazy HIV (np. rytonawir); lekarz prawdopodobnie zaleci dostosowanie dawki lub odstawienie alprazolamu
• nefazodon, fluwoksaminę i cymetydynę; lekarz może zadecydować o konieczności odpowiedniego zmniejszenia dawek
• fluoksetynę, propoksyfen, doustne środki antykoncepcyjne, sertralinę, diltiazem lub antybiotyki makrolidowe takie jak erytromycyna i troleandomycyna.
• imipraminę i dezypraminę; ich stężenie w osoczu może się zwiększać
• digoksynę; może nastąpić zwiększenie jej stężenia we krwi.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania alprazolamu i ketokonazolu, itrakonazolu oraz innych azolowych leków przeciwgrzybiczych.
Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jak każdy lek, również Alprox może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często mogą wystąpić: depresja, uspokojenie, senność, ataksja, zaburzenia pamięci, zaburzenia mowy, zawroty głowy, ból głowy, zaparcia, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, drażliwość.

Często mogą wystąpić: zmniejszenie apetytu, stan splątania, dezorientacja, zmniejszenie libido, lęk, bezsenność, nerwowość, zwiększenie libido, zaburzenia równowagi, nieprawidłowa koordynacja, zaburzenia koncentracji uwagi, nadmierna potrzeba snu, letarg, drżenie, nieostre widzenie, nudności, wymioty, zapalenie skóry, zaburzenia seksualne, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała.

Niezbyt często mogą wystąpić: mania, omamy, gniew, pobudzenie, niepamięć, osłabienie siły mięśniowej, nietrzymanie, moczu, nieregularne miesiączkowanie.

Ponadto, z nieznaną częstością, mogą wystąpić: hiperprolaktynemia, hipomania, agresywne zachowanie, wrogie zachowanie, nietypowe myślenie, zwiększona aktywność psychoruchowa, zachwianie równowagi układu nerwowego autonomicznego, dystonia (mimowolne wykonywanie nienaturalnych ruchów), zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie wątroby, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości na światło, zatrzymanie moczu, obrzęki obwodowe, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego.