Bisakodyl jest pod względem chemicznym estrem octowym difenolu. Należy do leków przeczyszczających działający bezpośrednio na śluzówkowe i podśluzówkowe sploty nerwowe błony śluzowej jelita grubego. Stymuluje perystaltykę jelit, utrudnia wchłanianie elektrolitów, zwiększając tym samym zawartość wody w kale, co powoduje rozluźnienie mas kałowych i ułatwia oddanie stolca. Wypróżnienie następuje ok. 30–60 min po podaniu doodbytniczym i ok. 6–12 h po podaniu doustnym. Z powodu ryzyka wystąpienia biegunek z utratą wody i elektrolitów oraz ryzyka rozwoju atonii jelit bisakodylu nie należy stosować długotrwale.
Wskazaniem do stosowania bisakodylu jest krótkotrwałe objawowe leczenie zaparć, w tym zaparć nawykowych i przewlekłych u osób obłożnie chorych oraz osób w podeszłym wieku. Stosowany jest także w przygotowaniu do badań diagnostycznych, zabiegów chirurgicznych oraz położniczych i w okresie okołooperacyjnym.
Bisakodyl prawie się nie wchłania do krążenia ogólnego; wchłonięty, ulega deacetylacji w wątrobie do pochodnej fenylowej wydalanej z moczem. Większość leku jest metabolizowana przez enzymy bakteryjne jelita grubego do aktywnego farmakologicznie difenolu, który dostaje się do wątroby, gdzie ulega sprzęganiu z kwasem glukuronowym i siarkowym, a następnie ulega krążeniu jelitowo-wątrobowemu, co przedłuża jego działanie. Pozostała w jelicie grubym część leku wydalana jest z kałem.
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł