Amisulpryd to lek przeciwpsychotyczny z grupy pochodnych benzamidu. Wiąże się wybiórczo z receptorami dopaminowymi podtypu D2/D3, do których wykazuje duże powinowactwo (zdolność wiązania). Nie wykazuje powinowactwa do receptorów podtypów D1, D4 i D5. Amisulpryd nie łączy się z receptorami serotoninowymi, -adrenergicznymi, histaminowymi H1 i cholinergicznymi. W dużych dawkach silniej blokuje receptory D2 szlaku mezolimbicznego niż nigrostriatalnego, dlatego jest praktycznie pozbawiony działania pozapiramidowego (więcej informacji – patrz: opis leków przeciwpsychotycznych).
Amisulpryd jest stosowany w ostrej i przewlekłej schizofrenii z objawami pozytywnymi (np.: urojenia, omamy, zaburzenia myślenia) i/lub objawami negatywnymi (np.: stępienie uczuć, wycofanie emocjonalne i socjalne), także u chorych z przewagą objawów negatywnych.
Amisulpryd jest stosowany doustnie. Lek może wydłużać czas reakcji i powodować senność, zmniejszając w ten sposób zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.
Lek się dobrze wchłania po podaniu doustnym. Posiłki bogate w węglowodany znacząco zmniejszają ilość leku jaka dostaje się do krwi, natomiast po posiłkach bogatych w tłuszcze nie odnotowano żadnych zmian. Lek wykazuje dwa szczytowe poziomy wchłaniania - po ok. 1 h i między 3. i 4. h. Całkowita dostępność biologiczna wynosi ok. 48%. Amisulpryd jest metabolizowany w niewielkim stopniu do dwóch nieaktywnych metabolitów, które stanowią 4% podanej dawki oraz jest wydalany z moczem głównie w postaci niezmienionej. Biologiczny okres półtrwania po podaniu doustnym wynosi 12 h.
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł