medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Cerebrolizyna jest mieszaniną peptydów uzyskiwaną z białek strukturalnych mózgu świni. Pobudza ona różnicowanie komórek, wspomaga czynność komórek nerwowych, działa ochronnie i pobudza procesy naprawcze. W badaniach na zwierzętach cerebrolizyna wpływa na plastyczność neuronów i synaps oraz ułatwia proces uczenia się. W doświadczalnym niedokrwieniu mózgu cerebrolizyna zmniejsza obszar zawału, hamuje powstawanie obrzęku, stabilizuje mikrokrążenie, normalizuje czynność uszkodzonych komórek nerwowych i poprawia zdolność uczenia się. W doświadczalnym modelu choroby Alzheimera cerebrolizyna zwiększała liczbę cząsteczek transportujących glukozę przez barierę krew–mózg.
Wspomagająco w terapii zespołów organicznych, w tym – łagodnych zespołów otępiennych.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, padaczka, szczególnie z napadami toniczno-klonicznymi, ciężka niewydolność nerek.
Stany wymagające zachowania szczególnej ostrożności
Należy zachować ostrożność u chorych ze skłonnością do alergii oraz w przypadkach łagodnej lub umiarkowanej niewydolności nerek.
Leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO
Cerebrolizyna może nasilać działanie leków przeciwdepresyjnych i inhibitorów MAO. Zaleca się zmniejszenie dawki tych leków.
W przypadku zbyt szybkiego podania rzadko może wystąpić uczucie gorąca, pocenie się, zawroty głowy lub bardzo rzadko kołatanie serca czy zaburzenia rytmu serca.
Rzadko: brak apetytu, pobudzenie (agresja, splątanie, bezsenność), świąd.
Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości, miejscowe reakcje zapalne, ból głowy, szyi, kończyn, ból lędźwiowo-krzyżowy, gorączka, duszność, dreszcze, objawy wstrząsu, napady padaczkowe, drgawki, niestrawność, biegunka, zaparcia, wymioty, rumień i pieczenie w miejscu podania, hiperwentylacja, nadciśnienie, niedociśnienie, uczucie zmęczenia, drżenia, depresja, apatia, senność, objawy grypopodobne.
Przedawkowanie
Nie są znane przypadki niekorzystnego działania spowodowanego przedawkowaniem.
Może być stosowana w ciąży i okresie karmienia piersią tylko w przypadku, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Jednorazowo 10–50 ml w powolnym wlewie i.v. przez 10–20 dni.
U osób z chorobami organicznymi mózgu, chorobami na tle zaburzeń metabolicznych i zwyrodnieniami stosuje się zwykle 5–30 ml/d. Kurację można powtarzać. Po początkowym cyklu leczenia dawkę można podawać 2–3 ×/tydz.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
