Mechanizm działania
Jod jest niezbędnym składnikiem potrzebnym do syntezy w organizmie hormonów tarczycy oraz prawidłowego funkcjonowania gruczołu tarczowego. U osób dorosłych dobowe zapotrzebowanie na jod wynosi 150–300 µg. W przewodzie pokarmowym jodki wchłaniają się na całej długości jelit, ale przede wszystkim w jelicie cienkim, skąd w ciągu 2 h rozprowadzane są w przestrzeni pozakomórkowej. Biologiczna dostępność jodku potasu wynosi praktycznie 100%. Około 75% zasobów ustrojowego jodu znajduje się w tarczycy, natomiast niewielkie ilości gromadzą się w nerkach, żołądku, gruczołach sutkowych i ślinowych. Niedobór jodu jest przyczyną wola endemicznego, niekiedy wrodzonego upośledzenia rozwoju umysłowego.
Zapobieganie i leczenie wola z niedoboru jodu
Zapobieganie powstawaniu wola z niedoboru jodu, zwłaszcza w okresie zwiększonego zapotrzebowania (np. ciąża i laktacja), zapobieganie nawrotowi wola po leczeniu farmakologicznym lub operacyjnym wola zależnego od niedoboru jodu.
Leczenie wola zależnego od niedoboru jodu i leczenie niedoczynności tarczycy wywołanej niedoborem lub zaburzeniami przemiany jodowej.
Leczenie zmętnień ciała szklistego i soczewki
W okulistyce stosowany jest miejscowo do leczenia zmętnień ciała szklistego i soczewki.
Nadwrażliwość na jod. Nie stosować w przypadku podejrzenia raka tarczycy, limfocytarnego zapalenia tarczycy lub gruczolaka autonomicznego tarczycy. Zapalenie opryszczkowe skóry (choroba Duhringa). Jawna nadczynność tarczycy.
Utajona nadczynność tarczycy
W postaci utajonej nadczynności tarczycy nie powinno się przekraczać dawki 150 µg jodku potasu/d.
Leczenie jodem promieniotwórczym
Podawanie jodu p.o. może uniemożliwić leczenie jodem promieniotwórczym nadczynności tarczycy, guzków autonomicznych lub raka tarczycy.
Tyreostatyki
Nie należy stosować w trakcie kuracji tyreostatykami, gdyż niedobór jodu nasila, a nadmiar osłabia wrażliwość na leczenie tymi preparatami.
Nadchlorany, tiocyjaniany
Nadchlorany i tiocyjaniany (w stężeniach >5 mg/dl krwi) hamują wychwytywanie jodu przez tarczycę.
Tyreotropiny
Tyreotropiny pobudzają wychwyt i przemianę jodu w tarczycy.
Leki moczopędne
Jodek potasowy stosowany w dużych dawkach równolegle z lekami moczopędnymi może prowadzić do hiperkaliemii.
Nadczynność tarczycy
W przypadku dużych obszarów autonomicznych w obrębie tarczycy przekroczenie dawki dobowej 150 µg może spowodować wystąpienie nadczynności tarczycy – szczególnie zagrożone są osoby w podeszłym wieku i z wolem utrzymującym się od dłuższego czasu.
Nietolerancja
Łagodne objawy nietolerancji występują w postaci podrażnienia błon śluzowych nosa i gardła lub osutki.
Kategoria D.
Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Lek przyjmować p.o., po posiłku, popijając niewielką ilością wody.
Zapobieganie powstaniu wola z niedoboru jodu: niemowlęta i dzieci 50–100 µg jodu/d, młodzież i dorośli 100–200 µg jodu/d, kobiety w ciąży i w okresie laktacji 150–200 µg jodu/d.
Zapobieganie nawrotowi wola po skutecznym leczeniu farmakologicznym lub chirurgicznym wola z niedoboru jodu: 100–200 µg/d. Leczenie zapobiegawcze prowadzi się przez wiele miesięcy lub lat, a nawet przez całe życie.
Leczenie wola z niedoboru jodu: noworodki, dzieci i młodzież 100–200 µg jodu/d, dorośli 300–500 µg jodu/d.W okulistyce: 1 kropla 1–3 ×/d do worka spojówkowego.
Soczewki kontaktowe
W przypadku stosowania miękkich soczewek kontaktowych należy je zdejmować przed podaniem leku do worka spojówkowego i zakładać co najmniej 15 min po zakropleniu.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł