Opipramol

Opipramol to lek z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jednak w przeciwieństwie do większości z nich nie hamuje wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny oraz wykazuje małą aktywność antycholinergiczną (w mniejszym stopniu blokuje receptory muskarynowe). Wykazuje duże powinowactwo do receptorów sigma typu 1 i 2 (są to receptory opioidowe), blokuje receptory histaminowe H1. W mniejszym stopniu wiąże się z receptorami serotoninergicznymi 5-HT2A, dopaminergicznymi D2 i  -adrenergicznymi.
Opipramol wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokajające i poprawiające nastrój, ma natomiast słabsze właściwości przeciwdepresyjne. Podany w godzinach wieczornych ułatwia zasypianie.
Opipramol jest wskazany w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń występujących pod postacią somatyczną. Lek stosuje się u osób dorosłych i dzieci po 6. rż.
Lek stosuje się doustnie, podczas posiłków lub bezpośrednio po nich. Nie stosować krócej niż przez 2 tyg., zwykle czas stosowania wynosi 1–2 miesięcy. Opipramol nie wywołuje uzależnienia, ale może upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Podany doustnie wchłania się szybko i całkowicie. Biologiczny okres półtrwania wynosi 11 h. Ulega przemianom w wątrobie. Przez nerki jest wydalane ok. 70% leku, w tym ok. 5–9% w postaci niezmienionej. Pozostała część wydalana jest z kałem.
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów

Przeczytaj też artykuły

• Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Preparaty na rynku polskim zawierające opipramol