Mechanizm działania
Syntetyczny agonista obwodowych receptorów opioidowych µ, δ i κ. Mechanizm działania polega na bezpośrednim oddziaływaniu na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i regulacji zaburzeń czynności motorycznej bez wpływu na OUN. Dzięki równoczesnemu działaniu na receptory pobudzające morotykę (µ i δ) oraz hamujące (κ) normalizuje zaburzenia perystaltyki przewodu pokarmowego, w zależności od stanu czynnościowego przełyku, żołądka i jelit. Proces normalizacji czynności motorycznej rozpoczyna się już 30 min po podaniu leku..
FarmakokinetykaMaks. stężenie w osoczu osiąga 1–2 h po podaniu p.o. W ok. 5% wiąże się z białkami osocza. Wydalana jest głównie z moczem, ok. 70% w ciągu 24 h.
Zaburzenia czynności przewodu pokarmowego
Leczenie objawowe zaburzeń motoryki i dolegliwości jelitowych związanych z czynnościowymi zaburzeniami przewodu pokarmowego (m.in. zespół jelita drażliwego).
Leczenie objawowe bólu związanego z zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego i dróg żółciowych (biegunka, zaparcia, bóle brzucha, stany skurczowe jelit).
Zaburzenia trawienia objawiające się uczuciem pełności, wzdęciami, nudnościami i bólami brzucha.
Zaburzenia czynności układu pokarmowego wywołane stresem (biegunka, zaparcie, bóle brzucha).
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.
Dodatkowe składniki preparatu
W przypadku stosowania u chorych na cukrzycę, należy uwzględnić zawartość sacharozy w zawiesinie (0,6 g/ml).
Ze względu na zawartość sacharozy preparat w postaci zawiesiny jest przeciwwskazany u osób z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy lub galaktozy albo niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Preparaty zawierające laktozę nie powinny być stosowane w przypadku dziedzicznej nietolerancji galaktozy, pierwotnego niedoboru laktazy lub zespołu złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Zotepina
Jednoczesne podawanie zotepiny nasila działanie cholinolityczne.
D-tubokuraryna
Trimebutyna przedłuża i nasila działanie d-tubokuraryny.
Ryzatryptan
Wykazuje synergizm działania z ryzatryptanem w leczeniu migrenowych bólów głowy.
Prokainamid
Równoległe stosowanie z prokainamidem może nasilać hamujący wpływ nerwu błędnego na przewodnictwo w mięśniu sercowym, co może objawiać się zwiększeniem częstotliwości rytmu serca.
Cisapryd
Trimebutyna osłabia działanie cisaprydu.
Leki działajace na kanały wapniowe
W przypadku równoległego stosowania z lekami działającymi na kanały wapniowe (np. antagoniści kanałów wapniowych, kaptopryl, rezerpina, midazolam) zmniejsza się dokomórkowy napływ jonów wapnia, co może prowadzić do hamowania skurczu mięśni gładkich jelit.
Często: nudności, wymioty, suchość błon śluzowych jamy ustnej, odrętwienie ust, biegunka, niestrawność, bóle nadbrzusza, zaparcia, wzmożone pragnienie, zaburzenia smaku, zmęczenie, senność, zawroty i bóle głowy, apatia, uczucie zimna lub ciepła.
Rzadko: zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Bardzo rzadko: niepokój, upośledzenie słuchu, zapalenie wątroby, świąd, pokrzywka, zaczerwienienie skóry, pęcherze, grudki, wysięk, rumień wielopostaciowy, zatrzymanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, bolesne powiększenie piersi u kobiet, ginekomastia, ból piersi.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka i leczenie objawowe.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że trimebutyna po podaniu p.o. w niewielkim stopniu przenika przez barierę łożyska i do mleka matki; nie stwierdzono działania teratogennego. Ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania leku w czasie ciąży nie zaleca się stosowania u kobiet w I trymestrze ciąży; w II i III trymestrze stosować jedynie w przypadkach zdecydowanej konieczności, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania u kobiet karmiących piersią; lek może być stosowany w przypadkach zdecydowanej konieczności.
P.o.
Zaburzenia motoryki i dolegliwości jelitowe (zespół jelita drażliwego), ból związany z zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego i dróg żółciowych. Dorośli 100 mg 3 ×/d lub 72 mg (15 ml zawiesiny) 3 ×/d; w wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 600 mg/d lub 432 mg (90 ml zawiesiny)/d w daw. podz.; w biegunce lub zaparciach można stosować 200 mg 1–2 ×/d. Dzieci i młodzież. Zwykle 4,8 mg (1 ml)/kg mc./d w 2–3 daw. podz.; dawka maks. u dzieci i młodzieży >45 kg mc. wynosi 216 mg (45 ml zawiesiny)/d.
Zaburzenia trawienia i zaburzenia czynności układu pokarmowego wywołane stresem. Dorośli. 100 mg 2–3 ×/d przed posiłkiem. Dzieci po 12. rż. Nie więcej niż 6 mg/kg mc./d.
Trimebutyna nie wykazuje wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Warunki przechowywania
Przygotowana zawiesina może być przechowywana w temp. pokojowej przez 4 tyg.; nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł