Flonidan - tabletki

Substancją czynną preparatu jest loratadyna, lek o działaniu przeciwhistaminowym. Loratadyna wykazuje działanie wybiórcze względem obwodowych receptorów histaminowych typu 1 (H1). Blokuje receptory H1 i hamuje obwodowe działanie histaminy, substancji wywołującej objawy alergiczne. Nie wykazuje znaczącego wpływu na receptory histaminowe typu 2 (H2). Jest lekiem przeciwhistaminowym II generacji (w odróżnieniu od leków przeciwhistaminowych I generacji, leki II generacji działają dłużej, a stosowane w zalecanych dawkach nie wykazują lub wykazują tylko ograniczone działanie nasenne i uspokajające). Loratadyna łagodzi zależne od histaminy objawy reakcji alergicznej, takie jak kichanie, wyciek z nosa, obrzęk i świąd błon śluzowych.

Po podaniu doustnym loratadyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. W dużym stopniu podlega metabolizmowi pierwszego przejścia, a jej główny metabolit – desloratadyna, jest aktywny farmakologicznie i w dużym stopniu odpowiada za działanie kliniczne. Stężenie maksymalne loratadyny w osoczu uzyskiwane jest w ciągu 60–90 minut a desloratadyny w ciągu 90–220 min po przyjęciu preparatu. Pokarm zmniejsza szybkość wchłaniania, ale nie wpływa na efekt kliniczny. Wydalana z moczem i kałem głównie w postaci metabolitów.

Preparat jest wskazany w objawowym leczeniu alergicznego (sezonowego i całorocznego) zapalenia błony śluzowej nosa oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Preparatu nie należy stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest długotrwale.

Należy zachować ostrożność u osób z zaburzeniami czynności wątroby.

Preparat może wpływać na wyniki alergicznych testów skórnych. Stosowanie preparatu należy przerwać na około 48 godzin przed planowanym wykonaniem alergicznych testów skórnych.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Osoby prowadzące pojazdy mechaniczne powinny zachować szczególną ostrożność i sprawdzić jak reagują na loratadynę. U niektórych osób (w rzadkich przypadkach) preparat może powodować senność i inne działania niepożądane, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną, zdolność koncentracji i reagowania oraz zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i dzieci po ukończeniu 12. roku życia: 10 mg 1 raz na dobę.

Dzieci 2.–12. roku życia o masie ciała większej niż 30 kg: 10 mg 1 raz na dobę.

Nie należy stosować preparatu u dzieci o masie ciała mniejszej niż 30 kg. U tych dzieci można stosować preparat w postaci zawiesiny doustnej.

U dzieci do 12. roku życia zaleca się podawanie preparatu w postaci zawiesiny doustnej (inna, dostępna na rynku postać preparatu).

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci do ukończenia 2. roku życia i nie należy stosować preparatu w tej grupie wiekowej.

W przypadku zaburzeń czynności wątroby lekarz zmniejszy dawkę preparatu: u dorosłych i dzieci o masie ciała większej niż 30 kg należy stosować 10 mg co 2. dzień.

Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób w podeszłym wieku ani u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Sposób przyjmowania:

Można przyjmować niezależnie od posiłku. Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, popijając płynem.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparatu nie należy stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Równoległe stosowanie preparatu z lekami hamującymi aktywność cytochromu P450, takimi jak: ketokonazol, erytromycyna lub cymetydyna, zwiększa stężenie loratadyny we krwi, nie powodując jednak istotnych klinicznie skutków (w tym w zapisie EKG). Inne leki hamujące metabolizm wątrobowy (aktywność izoenzymów 3A4 oraz 2D6 cytochromu P450) powinny być stosowane z zachowaniem ostrożności, ponieważ zwiększenie stężenia loratadyny we krwi może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych.

Loratadyna nie nasila działania alkoholu, jednakże nie należy spożywać alkoholu w okresie przyjmowania preparatu.

Preparat wywiera wpływ na wyniki alergicznych testów skórnych.

Jak każdy lek, również Flonidan może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Najczęściej możliwe: senność, bóle głowy, bezsenność, zwiększenie apetytu, nerwowość. Bardzo rzadko: zawroty głowy, drgawki, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), kołatanie serca, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, zapalenia błony śluzowej żołądka, zaburzenia czynności wątroby, zmęczenie, łysienie, wysypka, reakcje anafilaktyczne (w tym ciężkie reakcje mogące stanowić zagrożenie życia, obejmujące obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, niedociśnienie tętnicze, wstrząs). Możliwe zwiększenie masy ciała.