Humulin R - roztwór do wstrzykiwań

Lek przeciwcukrzycowy zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący). Preparat zawiera insulinę ludzką krótko działającą.

Preparat zawiera substancję insulina ludzka, insulina neutralna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Humulin R
roztwór do wstrzykiwań; 100 j.m./ml; 5 wkładów 3 ml
Eli Lilly
100,90 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych (kobiet w ciąży)
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
4,12 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: cukrzyca

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Humulin R - roztwór do wstrzykiwań?

Substancją czynną preparatu jest insulina ludzka, wytwarzana metodą inżynierii genetycznej (gen ludzkiej insuliny wprowadza się do komórkek drożdży Saccharomyces cerevisae z zastosowaniem metody rekombinacji DNA). Insulina jest identyczna pod względem składu chemicznego, właściwości fizycznych i działania biologicznego z endogenną insuliną ludzką. Insulina stosowana jest w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy. Pobudza obwodowy wychwyt glukozy, wywiera działanie anaboliczne i zmniejsza katabolizm. Po połączeniu ze swoistymi receptorami na powierzchni komórek wątroby, komórek tkanki mięśniowej oraz tkanki tłuszczowej stymuluje wychwyt glukozy przez te komórki. Nasila syntezę glikogenu w tkance mięśniowej i w wątrobie. Hamuje także proces uwalniania glukozy przez wątrobę (zmniejsza glikogenolizę i glikoneogenezę). Zwiększa syntezę tłuszczów w tkance tłuszczowej i w wątrobie, zmniejsza lipolizę. Zwiększa wychwyt aminokwasów i syntezę białek. Endogenna insulina wydzielana jest przez komórki beta trzustki w sposób zależny od stężenia glukozy. Duże stężenie glukozy we krwi stymuluje wydzielanie insuliny przez trzustkę.

U chorych na cukrzycę preparat poprawia kontrolę glikemii. Preparat zawiera insulinę charakteryzującą się szybkim początkiem oraz krótkim czasem działania. Na wchłanianie insuliny ma wpływ wiele czynników, takich jak np.: wielkość dawki, miejsce wstrzyknięcia, grubość podskórnej tkanki tłuszczowej, temperatura ciała i aktywność fizyczna chorego.

Kiedy stosować Humulin R - roztwór do wstrzykiwań?

Preparat jest wskazany w leczeniu chorych na cukrzycę, którzy wymagają stosowania insuliny dla utrzymania prawidłowego metabolizmu glukozy. Preparat jest także wskazany w początkowym okresie cukrzycy oraz w przypadku cukrzycy u kobiet w ciąży.

Kiedy nie stosować preparatu Humulin R - roztwór do wstrzykiwań?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest hipoglikemia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Humulin R - roztwór do wstrzykiwań?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Wszelka zmiana sposobu leczenia cukrzycy, w tym każda zmiana stosowanego preparatu insuliny na inny, wymaga ścisłego nadzoru lekarza. Zmiana taka może pociągać za sobą konieczność dostosowania dawki. Lekarz zaleci sposób postępowania i odpowiednio dostosuje dawkę; należy postępować ściśle wg zaleceń lekarza.

Po zmianie insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką, u niektórych chorych może być konieczne dostosowanie dawki.

Po zmianie insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką wczesne objawy hipoglikemii mogą być mniej wyraźne lub zupełnie inne od tych występujących w czasie stosowania poprzedniej insuliny.

Uzyskanie lepszej kontroli glikemii (np. po intensywnym leczeniu z zastosowaniem insuliny) może wpłynąć na zmianę wczesnych, ostrzegawczych objawów hipoglikemii, mogą one być mniej wyraźne lub wcale nie występować. Do innych przyczyn mogących wpłynąć na zmianę, zmniejszenie nasilenia lub całkowity zanik wczesnych, ostrzegawczych objawów hipoglikemii należą:

• długotrwała cukrzyca

neuropatia cukrzycowa

• przyjmowanie innych leków (np. beta-adrenolityków).

Niewyrównana hipoglikemia lub hiperglikemia może prowadzić do utraty przytomności, śpiączki i zgonu.

Preparat należy stosować ściśle wg zaleceń lekarza i nie wolno nagle przerywać jego stosowania. Przerwanie leczenia, szczególnie w leczeniu cukrzycy typu 1, stosowanie zbyt małych dawek lub pomijanie dawek może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii. Pierwsze objawy hiperglikemii pojawiają się zwykle stopniowo, w ciągu kilku godzin lub dni i mogą obejmować: zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, nudności, wymioty, senność, zaczerwienienie i suchość skóry, suchość w ustach, utratę apetytu oraz zapach acetonu w wydychanym powietrzu. W przebiegu cukrzycy typu 1 nieleczona hiperglikemia może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej, która stanowi zagrożenie życia.

Stosowanie ludzkiej insuliny może spowodować wytworzenie przeciwciał, jednakże ich miano jest niższe, niż w przypadku stosowania oczyszczonej insuliny pochodzenia zwierzęcego.

Zapotrzebowanie na insulinę może ulec znacznej zmianie w przypadku chorób tarczycy, nadnerczy, przysadki mózgowej oraz zaburzeń czynności nerek lub wątroby.

Zapotrzebowanie na insulinę może ulec zmianie podczas choroby, zakażenia, gorączki, w przypadku urazów lub zaburzeń emocjonalnych. W powyższych stanach kontrola glikemii powinna być bardzo staranna. Także zmiana sposobu odżywiania lub zmiana aktywności fizycznej może wymagać dostosowania dawkowania.

Leczenie skojarzone z zastosowaniem insuliny i pioglitazonu może spowodować wystąpienie niewydolności serca, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka jej rozwoju. Jeżeli lekarz zaleci stosowanie insuliny w skojarzeniu z pioglitazonem konieczna jest obserwacja chorego, czy nie występują u niego objawy niewydolności serca, w tym obrzęki czy zwiększenie masy ciała. W razie wystąpienia objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania pioglitazonu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku wystąpienia hipoglikemii sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji może być zaburzona. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy zapobiegać możliwości wystąpienia hipoglikemii. Jest to szczególnie istotne u chorych, u których hipoglikemia występuje często, a także gdy wczesne objawy hipoglikemii są mało nasilone lub nie występują. W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem i ustalić, czy w danym przypadku w ogóle możliwe jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Humulin R - roztwór do wstrzykiwań

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań we wkładach, do podawania podskórnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz zaleci dawkowanie indywidualnie.

Sposób podawania:

Roztwór do wstrzykiwań we wkładzie: wkłady należy stosować wyłącznie z typem wstrzykiwacza, do którego zostały przeznaczone (zobacz ulotkę dla pacjenta) i nie należy ich stosować z innymi wstrzykiwaczami. Zaleconą dawkę insuliny należy podać podskórnie, w tkankę podskórną brzucha, w udo, pośladek lub w górną część ramienia. Miejsca wstrzyknięcia powinny być zmieniane tak, aby nie podawać leku dokładnie w to samo miejsce częściej niż około 1 raz w miesiącu. Należy zwrócić uwagę, aby w czasie podawania preparatu nie wprowadzić igły do naczynia krwionośnego. Po wstrzyknięciu insuliny nie należy masować miejsca wstrzyknięcia.

Preparat można stosować wyłącznie wtedy, gdy roztwór jest przejrzysty, bez zabarwienia i nie występują w nim żadne zanieczyszczenia.

Czy można stosować Humulin R - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Zarówno hipoglikemia jak i hiperglikemia występujące w przebiegu nieprawidłowo leczonej cukrzycy mogą stanowić zagrożenie dla płodu. U kobiet leczonych insuliną konieczne jest utrzymanie właściwej kontroli przez cały okres ciąży. W okresie ciąży, a także w okresie jej planowania, zalecana jest regularna kontrola stężenia glukozy we krwi i odpowiednie dostosowanie dawkowania – ściśle wg zaleceń lekarza. W I trymestrze ciąży zapotrzebowanie na insulinę zwykle zmniejsza się i następnie stopniowo zwiększa się podczas II i III trymestru ciąży. Po porodzie także zmienia się zapotrzebowanie na insulinę (zwykle gwałtownie maleje).

W okresie karmienia piersią konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i/lub stosowanej diety.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie.

Inne leki mogą zwiększać lub zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę i w okresie ich stosowania oraz ponownie, po zakończeniu ich stosowania, konieczne może być dostosowanie dawkowania insuliny przez lekarza. Zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, a zwiększenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko hiperglikemii. Należy uważnie monitorować glikemię.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zwiększenie stężenia glukozy we krwi i powodować zwiększenie zapotrzebowania na insulinę: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne (tiazydy), glukagon, doustne środki antykoncepcyjne, somatotropina (hormon wzrostu), sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina, ritodryna) i hormony tarczycy.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i powodować zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO), inhibitory konwertazy angiotensyny ACE (np. kaptopryl, enalapryl), antagoniści receptora angiotensyny II, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), sulfonamidy i leki z grupy beta blokerów.

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (beta-blokery) mogą maskować objawy hipoglikemii.

Analogi somatostatyny (oktreotyd, lanreotyd) mogą zmniejszać lub zwiększać zapotrzebowanie na insulinę.

Alkohol może nasilać i przedłużać lub też zmniejszać hipoglikemizujące działanie insuliny.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Humulin R - roztwór do wstrzykiwań?

Jak każdy lek, również Humulin R może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia, występująca gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania. Objawy hipoglikemii zwykle pojawiają się nagle. Mogą obejmować: zimne poty, chłodną bladą skórę, zmęczenie, drżenie, niepokój, nietypowe znużenie, osłabienie, stany splątania, trudności z koncentracją, zawroty głowy, głód, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i kołatanie serca. Ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, drgawek, upośledzenia czynności mózgu a nawet do śmierci. Mogą wystąpić miejscowe reakcje alergiczne. Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból) są zwykle przemijające. Niezbyt często: lipodystrofia (zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny). Możliwe obrzęki. Bardzo rzadko ogólnoustrojowe reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne: wysypka, pokrzywka, obfite pocenie się, nudności, wymioty, obrzęk naczynioruchowy, świst oddechowy, duszność, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, utrata przytomności; reakcje anafilaktyczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Przeczytaj też artykuły

Cukrzyca typu 2

Inne preparaty na rynku polskim zawierające insulina ludzka, insulina neutralna

Actrapid Penfill (roztwór do wstrzykiwań) Gensulin R (roztwór do wstrzykiwań) Polhumin R (roztwór do wstrzykiwań)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta