Thiocodin - tabletki

Preparat złożony, zawierający opioidowy lek przeciwkaszlowy oraz lek wykrztuśny.
Jego działanie polega na ośrodkowym hamowaniu odruchu kaszlowego i miejscowym upłynnianiu wydzieliny dróg oddechowych.
Fosforan kodeiny jest pochodną morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwkaszlowym; hamuje odruch kaszlowy, zmniejsza częstość występowania napadów kaszlu.
Sulfogwajakol jest lekiem wykrztuśnym, zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych poprzez drażnienie błony śluzowej żołądka (działanie pośrednie) i oskrzeli (działanie bezpośrednie). Ułatwia także przemieszcznie upłynnionej wydzieliny i jej wydalanie.

Preparat jest wskazany do stosowania w leczeniu suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu są również:
- astma oskrzelowa
- mukowiscydoza
- rozstrzenie oskrzeli
- choroba alkoholowa
- uzależnienie od opioidów
- niewydolność oddechowa
- śpiączka
- bardzo szybki metabolizm z udziałem CYP2D6.

Preparatu nie należy stosować u dzieci do 12. roku życia, u kobiet w ciąży i okresie karmienia piersią.
Nie należy go stosować równolegle z inhibitorami MAO ani przez 14 dni po ich odstawieniu.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat zawiera kodeinę. Ze względu na ryzyko przedawkowania należy sprawdzić, czy inne, równolegle przyjmowane leki jej nie zawierają.

Należy zachować szczególną ostrożność u osób:
• z zaburzeniami czynności układu oddechowego
• ze zmniejszoną objętością krwi
• ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym lub urazami głowy; możliwe zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego
• z niewydolnością nerek
• z zaburzeniami czynności wątroby
• z nadciśnieniem tętniczym
• z cukrzycą
• z chorobą naczyń obwodowych
• z niedoczynnością tarczycy
• z niedoczynnością kory nadnerczy
• z jaskrą
• z zapalnymi lub prowadzącymi do niedrożności chorobami jelit
• z chorobami dróg żółciowych, w tym kamicą żółciową; kodeina powoduje skurcz zwieracza Oddiego i może wywołać napad kolki żółciowej
• po przebytych zabiegach chirurgicznych w obrębie dróg żółciowych
• z rozrostem gruczołu krokowego i utrudnionym odpływem moczu
• z kamicą moczową; możliwe zwiększenie napięcia mięśni gładkich dróg moczowych i napad kolki nerkowej.

Równoległe stosowanie innych leków hamujących czynność OUN nasila działanie tych leków, należy zachować ostrożność.

Należy zachować ostrożność u osób w podeszłym wieku, ponieważ ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (zwłaszcza działania hamującego czynność układu oddechowego) jest u nich zwiększone. Preparat należy stosować w najmniejszych skutecznych dawkach przez możliwie najkrótszy czas.

Kodeina hamuje odruch kaszlu i z tego powodu nie należy jej stosować u chorych odkrztuszających wydzielinę.

Podczas stosowania preparatu nie należy spożywać alkoholu ani leków zawierających alkohol, ze względu na zwiększone ryzyko nasilenia działania kodeiny.

Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach stosowania preparatu lub jeżeli towarzyszy mu wysoka temperatura ciała, wysypka skórna albo utrzymujący się ból głowy, należy skonsultować się z lekarzem.

Nadużywanie kodeiny (stosowanie przez dłuższy czas i/lub w większych dawkach niż zalecane),

może prowadzić do fizycznego, i psychicznego uzależnienia. Po nagłym zakończeniu leczenia mogą wystąpić objawy odstawienne.

U osób uprawiających sport, stosowanie preparatu może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych.

Kodeina jest metabolizowana przez izoenzym CYP2D6 do morfiny, jej aktywnego metabolitu. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub brak tego enzymu, nie będzie uzyskane odpowiednie działanie terapeutyczne. Jeśli zaś u chorego występuje szybki lub bardzo szybki metabolizm z udziałem tego izoenzymu, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwykle zalecanych dawek. U tych osób następuje szybkie przekształcenie kodeiny w morfinę, co prowadzi do większych niż oczekiwane stężeń morfiny w surowicy.

Do ogólnych objawów toksyczności opioidów należą: splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcia i brak apetytu. W ciężkich przypadkach mogą również wystąpić objawy niewydolności krążenia i depresji oddechowej, które mogą zagrażać życiu, a w bardzo rzadkich przypadkach być zakończone zgonem.

Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci, u których czynność oddechowa może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi. Czynniki te mogą nasilać objawy toksyczności morfiny.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może zaburzać sprawność psychomotoryczną wydłużając czas reakcji. Podczas stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn i urządzeń będących w ruchu.

Preparat ma postać tabletek lub syropu do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia. 1 tabletka lub 10 ml syropu 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4–6 godzin.

W trakcie leczenia należy zapewnić odpowiednią podaż płynów.
Preparat najlepiej przyjmować czasie posiłków, popijając szklanką wody.

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci 12.–18. rż. z zaburzeniami czynności układu oddechowego.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

W ciąży i okresie karmienia piersią stosowanie preparatu jest przeciwwskazane.

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach.

Stosowanie leku równolegle z alkoholem, lekami przeciwlękowymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwhistaminowymi, nasennymi, cytostatykami, opioidowymi lekami przeciwbólowymi, lekami rozluźniającymi mięśnie szkieletowe lub klonidyną może nasilać hamujące działanie tych leków na OUN i na układ oddechowy oraz spowodować spadek ciśnienia tętniczego.

Preparatu nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu. ?

Kodeina może powodować osłabienie działania metoklopramidu na perystaltykę jelit.

Podawanie z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona może nasilać działanie uspokajające.

Podawanie z chinidyną lub ryfampicyną może powodować zmniejszenie skuteczności działania preparatu.

Jak każdy lek, również Thiocodin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często mogą wystąpić: nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy, sedacja.

Niezbyt często mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla chorób dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego; dotyczy to głównie chorych po usunięciu pęcherzyka żółciowego, kołatanie serca, obniżenie ciśnienia tętniczego i omdlenia, bóle głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, omamy, zaburzenia wzroku i słuchu, podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, (po zażyciu dużych dawek leku).

Nadużywanie preparatów zawierających kodeinę wiąże się z ryzykiem fizycznego i psychicznego uzależnienia oraz wystąpienia objawów odstawiennych po nagłym przerwaniu ich stosowania.