Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji

Jest to preparat o działaniu ogólnym zawierający niesteroidowy lek przeciwzapalny.

Preparat zawiera substancję diklofenak

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Voltaren
roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji; 25 mg/ml (75 mg/3 ml); 5 amp. 3 ml
Novartis Poland
35,50 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji?

Substancją czynną preparatu jest diklofenak, niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) z grupy pochodnych kwasu fenylooctowego. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Diklofenak przeciwdziała syntezie prostaglandyn, substancji odgrywających znaczącą rolę w rozwoju stanu zapalnego. Działanie diklofenaku polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (zarówno COX-1 jak i COX-2). Enzymy te biorą udział w reakcjach prowadzących do powstania prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Diklofenak zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej (obrzęk, podwyższona temperatura ciała, ból, sztywność stawów). Preparat jest stosowany domięśniowo w leczeniu stanów zapalnych i bólowych pochodzenia reumatycznego i niereumatycznego. Nie działa przeciwdrobnoustrojowo. Podawany dożylnie w bólach pooperacyjnych pozwala znacząco zmniejszyć dawkę stosowanych równolegle opioidów. Po podaniu domięśniowym diklofenak jest natychmiast wchłaniany. Maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest w ciągu 20 minut po podaniu domięśniowym, a w płynie maziowym 2–4 godziny później. Diklofenak ma zdolność kumulacji w mazi stawowej, gdzie jego stężenia pozostają większe niż w osoczu krwi przez okres do 12 godzin. Diklofenak i jego metabolity przenikają przez łożysko, a w niewielkich ilościach także do mleka kobiet karmiących piersią.

Kiedy stosować Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji?

Domięśniowe podanie preparatu jest wskazane w leczeniu:
• zaostrzeń zapalnych lub zwyrodnieniowych postaci choroby reumatycznej: reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia stawów kręgosłupa, zespołów bólowych związanych ze zmianami w kręgosłupie, reumatyzmu pozastawowego
• ostrych napadów dny
kolki nerkowej i wątrobowej
• bólów spowodowanych pourazowymi i pooperacyjnymi stanami zapalnymi i obrzękami
• ciężkich napadów migreny.
Dożylne podanie preparatu jest wskazane:
• w leczeniu lub profilaktyce bólów pooperacyjnych u chorych pozostających w leczeniu szpitalnym.

Kiedy nie stosować preparatu Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest uczulenie na kwas acetylosalicylowy (potocznie nazywany niekiedy aspiryną) lub na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Uczulenie na powyższe leki może objawiać się w postaci napadu astmy, pokrzywki lub ostrego nieżytu błony śluzowej nosa.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
­• z czynną lub powracającą w wywiadzie chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, krwawieniem lub perforacją (wystąpienie dwóch lub więcej odrębnych przypadków potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia).
­• z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
• z zastoinową niewydolnością serca (klasa II–IV wg NYHA), chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych
• z przebytym w przeszłości krwawieniem z przewodu pokarmowego lub perforacją, związanym z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)
oraz u kobiet w III trymestrze ciąży.

Nie należy stosować preparatu u kobiet karmiących piersią.
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie preparatu w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy okres zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Po podaniu preparatu (tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych) może wystąpić reakcja alergiczna lub reakcja anafilaktyczna (rzekomoanafilaktyczna), nawet u osób, które wcześniej nie stosowały tego leku. Może się ona rozwinąć w tak zwany zespół Kounisa, ciężką reakcję alergiczną, która może prowadzić do zawału serca; jej objawem może być ból w klatce piersiowej związany z reakcją alergiczną na ten preparat. W przypadku wystąpienia bólu w klatce piersiowej towarzyszącego reakcji alergicznej, należy niezwłocznie poinformować o nim lekarza.

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą być przyczyną zgonu i niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi. Objawy te mogą wystąpić w każdym momencie leczenia, także u osób bez wcześniejszych zaburzeń czynności przewodu pokarmowego. Powikłania te są szczególnie niebezpieczne u osób w podeszłym wieku. Zawsze należy niezwłocznie poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu). Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Preparat, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, może powodować wystąpienie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy prowadzących do śmierci, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry. Reakcje te występują bardzo rzadko i najczęściej pojawiają się w 1. miesiącu stosowania preparatu. W razie wystąpienia pierwszych objawów zmian skórnych (wysypka, zmiany chorobowe błon śluzowych) lub jakichkolwiek objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Preparat może maskować objawy zakażenia. Jeżeli podejrzewasz zakażenie skonsultuj się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zastosowanie odpowiedniego leczenia. Preparat nie działa przeciwdrobnoustrojowo.

W miejscu podania domięśniowego mogą pojawić się odczyny miejscowe, w tym martwica w miejscu wstrzyknięcia i embolia cutis medicamentosa (zespół Nicolaua - szczególnie po niezamierzonym podaniu podskórnym).

Stosowanie preparatu może powodować zaburzenia płodności u kobiet i nie jest zalecane u kobiet, które planują ciążę.

Należy unikać równoległego stosowania innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych z powodu zwiększonego ryzyka nasilenia działań niepożądanych.

U osób w podeszłym wieku, osłabionych, z małą masą ciała lub bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się. W tych grupach chorych należy zachować szczególną ostrożność i stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.

Preparat, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, rzadko może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy, ciężkie reakcje anafilaktyczne mogące stanowić zagrożenie życia.

Po zastosowaniu preparatu u chorych na astmę, z alergicznym sezonowym nieżytem błony śluzowej nosa, z polipami, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub przewlekłymi zakażeniami układu oddechowego oraz u osób uczulonych na jakiekolwiek alergeny istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zaostrzenia astmy (skurczu oskrzeli) powodującego trudności w oddychaniu i/lub obrzęku naczynioruchowego (obrzęku ust, języka, gardła, krtani mogącego utrudniać oddychanie i stanowić zagrożenie życia). Konieczne jest zapewnienie możliwości szybkiego dostępu do pomocy lekarskiej. W razie wystąpienia pierwszych objawów należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej.

U chorych z zaburzeniami czynności żołądka, jelit lub z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy w wywiadzie, zwłaszcza z krwawieniami lub perforacją, stosowanie preparatu jest możliwe tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim. U tych chorych konieczne jest stosowanie najmniejszych skutecznych dawek. Duże dawki oraz podeszły wiek zwiększają ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego u tych chorych. Lekarz może zalecić stosowanie leków osłonowych, takich jak np. inhibitory pompy protonowej lub mizoprostol.
Leki osłonowe mogą także być wskazane u chorych przyjmujących leki zwiększające ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, w tym nawet małych dawek kwasu acetylosalicylowego (zwanego potocznie aspiryną). Należy zachować ostrożność u chorych przyjmujących równolegle leki zwiększające ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej lub krwawienia (np. kortykosteroidy o działaniu ogólnym, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny).

Ze względu na możliwość zaostrzenia choroby, preparat może być stosowany wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim u chorych:
­ z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą Leśniowskiego i Crohna
­ z zaburzeniami czynności wątroby (zaleca się regularną kontrolę parametrów charakteryzujących czynność wątroby i przerwanie leczenia w przypadku ich pogorszenia)
­ z porfirią wątrobową.

Stosowanie niesteroidowych leków pzeciwzapalnych może wiązać się ze zwiększeniem ryzyka nieszczelności zespolenia żołądkowo-jelitowego. U osób po operacjach przewodu pokarmowego należy zachować ostrożność.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą powodować zatrzymanie płynów i obrzęki. Konieczne jest zachowanie ostrożności u osób z zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami czynności serca, nadciśnieniem tętniczym, w podeszłym wieku, otrzymujących leki moczopędne lub inne leki wpływające na czynność nerek, oraz u chorych ze zmniejszoną objętością płynów (np. po dużych zabiegach chirurgicznych). W powyższych grupach chorych zaleca się monitorowanie czynności nerek w okresie stosowania preparatu.

Jeżeli preparat stosowany jest długotrwale zaleca się regularne badania morfologii i parametrów krzepnięcia krwi, konieczne zwłaszcza u chorych z zaburzeniami hemostazy. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą hamować agregację płytek krwi.
Długotrwałe stosowanie diklofenaku w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Nie zaleca się stosowania preparatu u osób z rozpoznaną chorobą układu krążenia, niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym lub istotnymi czynnikami ryzyka choroby sercowo-naczyniowej. O ewentualnym rozpoczęciu leczenia, czasie jego trwania i sposobie dawkowania decyduje lekarz.

Ryzyko dla układu sercowo-naczyniowego związane ze stosowaniem preparatu może wzrastać wraz ze zwiększaniem dawki i czasu trwania leczenia, dlatego należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku przez możliwie najkrótszy czas.

Preparat należy stosować bardzo ostrożnie u osób z istotnymi czynnikami ryzyka zdarzeń dotyczących układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).

W przypadku wystąpienia objawów ciężkich zdarzeń zakrzepowych w tętnicach (np. bólu w klatce piersiowej, duszności, osłabienia, niewyraźnej mowy), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Objawy te mogą wystąpić nagle.

Dodatkowe składniki preparatu
preparat zawiera alkohol benzylowy, który może powodować wystąpienie reakcji toksycznych i reakcji rzekomoanafilaktycznych u niemowląt oraz u dzieci do 3. roku życia. Nie należy podawać preparatu wcześniakom ani noworodkom
preparat zawiera pirosiarczyn sodu, związek, który może spowodować wystąpienie ciężkich reakcji nadwrażliwości oraz skurczu oskrzeli.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Osoby, u których w okresie stosowania preparatu występują zaburzenia widzenia, senność, zawroty głowy lub inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego nie powinny prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji. Preparat może być podawany we wstrzyknięciach domięśniowych lub dożylnie. Podania dożylne są stosowane tylko w wybranych wskazaniach i tylko pod warunkiem, że chory pozostaje w leczeniu na oddziale szpitalnym. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:
Preparat nie powinien być podawany dłużej niż przez 2 doby. Po tym czasie leczenie może być kontynuowane lekiem w postaci czopków lub tabletek.

Podania domięśniowe:
Zazwyczaj 75 mg na dobę w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym w górny zewnętrzny kwadrant pośladka. W ciężkich przypadkach lekarz może zwiększyć dawkę do 2 wstrzyknięć po 75 mg, w odstępie kilku godzin (po jednym wstrzyknięciu w każdy pośladek). Może również podać 1 ampułkę 75 mg w skojarzeniu z inną postacią leku (czopki, tabletki), nie przekraczając dawki 150 mg na dobę. Maksymalna całkowita dawka dobowa wynosi 150 mg.
Napady migreny: początkowo 75 mg domięśniowo, najszybciej jak to możliwe; w razie konieczności można tego samego dnia zastosować dodatkowo czopki w dawce do 100 mg. Całkowita dawka podana pierwszego dnia nie powinna przekraczać 175 mg.

Podania dożylne:
Preparatu nie wolno podawać w krótkotrwałym wstrzyknięciu. Preparat po odpowiednim rozcieńczeniu powinien być podawany we wlewie dożylnym. W leczeniu umiarkowanego do ciężkiego bólu pooperacyjnego podaje się 75 mg we wlewie dożylnym trwającym 30–120 minut. W razie konieczności lekarz może powtórzyć dawkę po kilku godzinach; nie należy przekraczać 150 mg na dobę.
W profilaktyce bólów pooperacyjnych podaje się dawkę początkową 25–50 mg po zakończeniu operacji we wlewie dożylnym trwającym 15–60 minut, następnie lek podaje się we wlewie ciągłym, około 5 mg na godzinę, do dawki maksymalnej 150 mg na dobę.

Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek należy zachować ostrożność.

Stosowanie preparatu nie jest zalecane u osób z rozpoznaną chorobą układu krążenia lub niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym.

Czy można stosować Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w III trymestrze ciąży z powodu ryzyka przedwczesnego zamknięcia u płodu przewodu tętniczego oraz zahamowania czynności skurczowej macicy. Nie zaleca się stosowania preparatu w I i II trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w I i II trymestrze ciąży jest dopuszczone tylko na wyraźne zlecenie lekarza w uzasadnionych przypadkach, gdy po rozważeniu stosunku oczekiwanych korzyści dla matki do możliwego ryzyka dla płodu uzna on stosowanie preparatu za absolutnie konieczne.
Nie należy stosować preparatu u kobiet karmiących piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania diklofenaku z poniżej wymienionymi lekami:
­ metotreksatem i litem (ostrożność zaleca się jeżeli diklofenak stosowany był w czasie krótszym niż 24 godziny przed lub po przyjęciu metotreksatu; możliwe zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu i nasilenie ich działań toksycznych; zaleca się kontrolę stężenia tych leków we krwi)
­ glikozydami nasercowymi np. digoksyną (ryzyko zwiększenia niewydolności serca i zwiększenia stężenie glikozydów nasercowych we krwi; zaleca się monitorowanie ich stężenia we krwi)
­ lekami moczopędnymi lub przeciwnadciśnieniowymi (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania; zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki; zaleca się dbałość o odpowiednie nawodnienie chorego i regularną kontrolę czynności nerek; zaleca się regularną kontrolę ciśnienia tętniczego zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku)
­ lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) oraz lekami hamującymi agregację płytek krwi (możliwe nasilenie ich działania; zwiększenie ryzyka krwotoku; chory powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarskim)
­ lekami przeciwcukrzycowymi (konieczne jest monitorowanie stężenia glukozy we krwi i ewentualne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych przez lekarza)
­ antybiotykami chinolonowymi (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek)
­ kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego)
­ kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego)
­ lekami silnie hamującymi aktywność izoenzymu 2C9 cytochromu P450, takimi jak sulfinpirazon czy worykonazol (ryzyko zwiększonej ekspozycji na diklofenak)
kolestypolem i cholestyraminą (możliwość opóźnienia lub zmniejszenia wchłaniania diklofenaku; zalecane jest przyjmowanie diklofenaku przynajmniej jedną godzinę przed lub 4-6 godzin po podaniu kolestypolu/cholestyraminy)
­ fenytoiną (ryzyko zwiększenia stężenia fenytoiny we krwi)
­ cyklosporyną i takrolimusem (zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki; konieczność dostosowania dawkowania diklofenaku przez lekarza).

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Voltaren - roztwór do wstrzykiwań lub sporządzania roztworu do infuzji?

Jak każdy lek, również Voltaren może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często: niestrawność, ból brzucha, nudności, biegunka, wzdęcia, wymioty, jadłowstręt, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, bóle i zawroty głowy, wysypka, podrażnienie, ból lub stwardnienie w miejscu podania.

Pozostałe działania niepożądane występują rzadko lub bardzo rzadko i obejmują: zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienie z przewodu pokarmowego, smołowate stolce, krwawe wymioty, chorobę wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy niekiedy z perforacją, zapalenie okrężnicy, zaostrzenie choroby Leśniowskiego i Crohna, zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia przełyku, błoniaste zwężenie jelit, zapalenie trzustki, zaostrzenie żylaków odbytu, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, ostra niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, krwiomocz, białkomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, obrzęki, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, kołatanie serca, zawał serca, zapalenie naczyń, zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość), plamica, skórna nadwrażliwość na światło, wypadanie włosów, zaburzenia układu nerwowego (senność, zaburzenia pamięci, drgawki, parestezje, lęk, drżenia, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, udar mózgu, depresja, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia snu, zaburzenia widzenia, szumy uszne), obrzęk lub zanik tkanki w miejscu podania, ropnie w miejscu podania.

Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd) i reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, krtani, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie), zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli oraz ciężkie reakcje skórne: martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, złuszczające zapalenie skóry.

Z nieznaną częstością mogą wystąpić: martwica w miejscu podania, zespół Kounisa, niedokrwienne zapalenie okrężnicy.

Długotrwałe stosowanie diklofenaku w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Przeczytaj też artykuły

Choroba zwyrodnieniowa stawów Dna moczanowa Kamica nerkowa Reumatoidalne zapalenie stawów Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Inne preparaty na rynku polskim zawierające diklofenak

Cataflam 50 (tabletki powlekane) Diclac (roztwór do wstrzykiwań) Diclac 50 (czopki) Diclac 50 (tabletki powlekane dojelitowe) Diclac 100 (czopki) Diclac 75 Duo (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Diclac 150 Duo (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Diclac Lipogel (żel) Dicloabak (krople do oczu, roztwór) Dicloberl 50 (czopki) Dicloberl 75 mg/3 ml (roztwór do wstrzykiwań) Dicloberl 100 mg (czopki) Dicloberl retard (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) DicloDuo (kapsułki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Diclofenac APTEO MED (żel) Diclogel (żel) Diclomax (tabletki powlekane) Dicloratio retard 100 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Dicloreum (roztwór do wstrzykiwań) Dicloreum (tabletki dojelitowe powlekane) Dicloreum retard (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Diclostim (roztwór do płukania jamy ustnej i gardła) Diclotica (żel) Dicloziaja (żel) Difadol 0,1% (krople do oczu, roztwór) Diklofenak Perrigo (żel) Diky 4% (aerozol na skórę, roztwór) Felogel Max (żel) Felogel Neo (żel) Glimbax (roztwór do płukania jamy ustnej i gardła) Itami (plaster leczniczy) Majamil PPH (tabletki dojelitowe) Majamil prolongatum (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu) Mel Max Actigel (żel) Naclof (krople do oczu, roztwór) Naklofen (roztwór do wstrzykiwań) Naklofen Duo (kapsułki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Olfen 50 (tabletki powlekane) Olfen 75 SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Olfen 100 SR (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Olfen Hydrożel (żel) Olfen MAX (żel) Olfen Patch (plaster leczniczy) Olfen Uno (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Solacutan (żel) Veral (żel) Voltaren Acti Forte (tabletki powlekane) Voltaren Express Forte (kapsułki miękkie) Voltaren MAX (żel) Voltaren Sport (Voltaren Emulgel) (żel) Voltaren SR 75 (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Voltaren SR 100 (tabletki o przedłużonym uwalnianiu)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta