Taclar - tabletki powlekane

Antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Do stosowania ogólnego.

Preparat zawiera substancję klarytromycyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Taclar
tabletki powlekane; 500 mg; 14 tabl.
Polfa Tarchomin
34,21 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
19,37 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Taclar - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest klarytromycyna, antybiotyk z grupy makrolidów, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Mechanizm działania klarytromycyny, wspólny dla całej grupy makrolidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Zablokowanie rybosomów uniemożliwia wzrost i namnażanie się bakterii. Klarytromycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy antybiotyków makrolidowych, jest zaliczana do substancji o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. W niektórych zakażeniach wykazuje lepsze właściwości przeciwbakteryjne niż erytromycyna. Po podaniu doustnym klarytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek (nie osiąga istotnego stężenia w płynie mózgowo rdzeniowym). Stężenie w tkankach jest zwykle kilka razy większe niż w surowicy. Oprócz leczenia zakażeń dróg oddechowych czy skóry, klarytromycyna stosowana w skojarzeniu z innymi lekami odgrywa dużą rolę w leczeniu zakażeń wywołanych przez mykobakterie (prątki, w tym prątki nietypowe).

Kiedy stosować Taclar - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę:

• zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie gardła wywołane przez paciorkowce, zapalenie zatok)

• zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc)

ostre zapalenie ucha środkowego

• zakażenia skóry i tkanek miękkich (np. liszajec zakaźny, zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, ropnie)

• rozsiane lub zlokalizowane zakażenia wywołane przez mykobakterie

• zapobieganie rozsianym zakażeniom wywołanym przez mykobakterie (przez kompleks MAC) u chorych zakażonych HIV (liczba limfocytów CD4 ≤100/mm3)

• zakażenie Helicobacter pylori w przebiegu choroby wrzodowej dwunastnicy (w skojarzeniu z innymi lekami).

Kiedy nie stosować preparatu Taclar - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki makrolidowe.

W okresie leczenia klarytromycyną przeciwwskazane jest stosowanie któregokolwiek z następujących leków: astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna, alkaloidy sporyszu (ergotamina lub dihydroergotamina), midazolam (postacie doustne), statyny (lowastatyna lub simwastatyna), kolchicyna, tikagrelor, ranolazyna.

Nie stosować u osób, u których w przeszłości występowało:

• wydłużenie odstępu QT (wrodzone lub nabyte)

• komorowe zaburzenia rytmu serca, w tym typu torsade de pointes.

Nie stosować u chorych:

• z hipokaliemią (ryzyko wydłużenia odstępu QT)

• z ciężką niewydolnością wątroby współistniejącą z niewydolnością nerek.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Taclar - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Należy zachować ostrożność stosując preparat:

• u osób z niewydolnością wątroby

• u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek

• u osób z zaburzeniami czynności wątroby, szczególnie w razie współistnienia umiarkowanych lub ciężkich zaburzeń czynności nerek.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zaburzeń czynności wątroby, w tym zapalenia i ciężkiej niewydolności wątroby, zwłaszcza u osób z wcześniej istniejącymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób stosujących równolegle inne leki o działaniu hepatotoksycznym. Możliwe znaczące zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpią objawy choroby wątroby, takie jak np. brak apetytu, jadłowstręt, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd, bóle brzucha lub nudności i wymioty.

Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia składu prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne.

Równoległe stosowanie klarytromycyny i kolchicyny może prowadzić do nasilenia toksycznego działania kolchicyny i niekiedy prowadzić do zgonu, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku lub z niewydolnością nerek. Równoległe stosowanie klarytromycyny i kolchicyny jest przeciwwskazane.

Należy zachować ostrożność jeżeli równolegle z klarytromycyną stosowane są pochodne benzodiazepiny, takie jak triazolam lub midazolam, w postaci do podawania dożylnego lub na błonę śluzową jamy ustnej.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania klarytromycyny i innych leków o działaniu ototoksycznym (uszkadzającym słuch), zwłaszcza antybiotyków aminoglikozydowych. Jeżeli wystąpią objawy świadczące o uszkodzeniu narządu słuchu lub błędnika, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania kontrolne.

Należy zachować ostrożność, ponieważ leczenie antybiotykami makrolidowymi może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG oraz ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes. Nie można wykluczyć takiego działania preparatu, zwłaszcza u chorych z czynnikami ryzyka. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku występowania takich czynników ryzyka jak: zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca, zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu, zaburzenia elektrolitowe, takie jak np. zmniejszenie stężenia magnezu. Nie należy stosować preparatu, jeżeli u chorego:

• występuje lub występował w przeszłości wydłużony odstęp QT w zapisie EKG

• w przeszłości występowały komorowe zaburzenia rytmu serca

• jeśli chory przyjmuje leki powodujące wydłużenie odstępu QT, w tym np. astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna

• występuje hipokaliemia.

W związku z narastającą opornością bakterii na antybiotyki makrolidowe, przed zastosowaniem preparatu w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc, a także w leczeniu zakażenia skóry i tkanek miękkich o nasileniu lekkim lub umiarkowanym, lekarz zaleci wykonanie badania wrażliwości bakterii lub zaleci stosowanie antybiotyku z innej grupy farmakologicznej. W leczeniu szpitalnego zapalenia płuc klarytromycynę stosuje się w skojarzeniu z dodatkowymi antybiotykami.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich mogą być wywołane przez drobnoustroje oporne na antybiotyki makrolidowe. Z tego powodu, przed rozpoczęciem leczenia, należy wykonać testy wrażliwości bakterii na antybiotyki.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zagrażających życiu reakcji anafilaktycznych lub ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka czy reakcja na leki z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze zmiany skórne, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania preparatu i wdrożenie właściwego leczenia.

Należy zachować ostrożność jeżeli równolegle z klarytromycyną stosowane są leki, które wpływają na aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, lub są przez ten enzym metabolizowane (w tym niektóre leki z grupy statyn).

Stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a stosowanie z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności, ze względu na ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych. Należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadmierną wrażliwość na dotyk.

Równoległe stosowanie preparatu i insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, może prowadzić do znaczącej hipoglikemii; należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.

Równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń parametrów krzepnięcia krwi (zwiększenie wartości współczynnika INR, wydłużenie czasu protrombinowego). Podczas leczenia skojarzonego należy często kontrolować te parametry.

Stosowanie antybiotyków w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori może spowodować wyodrębnienie się drobnoustrojów opornych na antybiotyk.

Bakterie oporne na klarytromycynę mogą również być oporne na inne antybiotyki makrolidowe, linkomycynę i klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa).

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy wziąć pod uwagę, że preparat może powodować np. zawroty głowy, stany splątania, dezorientację, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Taclar - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia: zakażenia dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, ostre zapalenie ucha środkowego: w ciężkich zakażeniach 500 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin). Czas trwania leczenia wynosi 5–14 dni, a w leczeniu zapalenia płuc i zatok 6–14 dni.

U dzieci do 12. roku życia należy stosować klarytromycynę w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej.

U chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza (zwykle lekarz zaleci zmniejszenie dawki o połowę; wtedy konieczne będzie zastosowanie preparatu zawierającego 250 mg klarytromycyny w 1 tabletce). W tej grupie chorych nie należy stosować leku dłużej niż przez 14 dni.

Zakażenia wywołane przez mykobakterie: dorośli 500 mg 2 razy na dobę.

Leczenie rozsianych zakażeń u chorych na AIDS należy kontynuować tak długo, dopóki obserwuje się korzystne działanie kliniczne (leczenie w skojarzeniu z innymi lekami). Leczenie innych, niegruźliczych postaci zakażenia, należy kontynuować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez mykobakterie MAC: dorośli 500 mg 2 razy na dobę.

Zakażenia Helicobacter pylori (leczenie skojarzone z innymi lekami): 500 mg 2–3 razy na dobę przez 7–14 dni, w zależności od wybranego schematu leczenia.

Czy można stosować Taclar - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie ciąży. Nie należy stosować preparatu w okresie ciąży, zwłaszcza w I trymestrze, chyba że lekarz, po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Klarytromycyna przenika do mleka matki.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Bezwzględnie przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z którymkolwiek z następujących leków:

• astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna; możliwe wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG i wystąpienie zaburzeń rytmu serca, w tym wystąpienie komorowych zaburzeń rytmu serca i niebezpiecznych dla życia zaburzeń typu torsades de pointes

• alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina); możliwe zatrucie alkaloidami sporyszu: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego

• pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam) przyjmowane doustnie

• statyny (np. lowastatyna, simwastatyna, inne statyny metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych (stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a stosowanie z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności; należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadmierną wrażliwość na dotyk)

• kolchicyna; preparat może powodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej równolegle kolchicyny

• tikagrelor

• ranolazyna.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest z którymkolwiek z niżej wymienionych leków:

• leki zwiększające aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 takie jak: ryfampicyna, ryfabutyna, ryfapentyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, preparaty dziurawca, efawirenz, newirapina; leki te mogą powodować zmniejszenie stężenia klarytromycyny we krwi i zmniejszenie skuteczności jej działania; konieczne może być dostosowanie dawkowania klarytromycyny przez lekarza; klarytromycyna może powodować zmiany stężenia wymienionych leków

• etrawiryna; możliwa zmiana skuteczności działania klarytromycyny

• inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, atazanawir, nelfinawir, sakwinawir; inhibitory proteazy mogą hamować metabolizm klarytromycyny i powodować zwiększenie jej stężenia we krwi - zmiana dawkowania klarytromycyny jest niezbędna u chorych z zaburzeniami czynności nerek; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia inhibitorów proteazy w osoczu; nie należy równolegle z inhibitorami proteazy stosować klarytromycyny w dawce większej niż 1000 mg na dobę

• leki przeciwarytmiczne, takie jak dizopiramid, chinidyna; w przypadku ich stosowania konieczny jest ścisły nadzór lekarski i monitorowanie odstępu QT w zapisie EKG oraz stężenia leków przeciwarytmicznych; możliwe także wystąpienie hipoglikemii, dlatego należy kontrolować stężenie glukozy we krwi

• doustne leki przeciwcukrzycowe (repaglinid, nateglinid) lub insulina; zwiększa się ryzyko wystąpienia hipoglikemii – zaleca się uważne kontrolowanie stężenia glukozy

• leki metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A cytochromu P450, ponieważ klarytromycyna hamuje aktywność tego izoenzymu i może wpływać na zwiększenie stężeń tych leków, nasilenie ich działania i działań niepożądanych; zaleca się monitorowanie stężeń leków z tej grupy (wiadomo, że następujące leki są metabolizowane przez izoenzym 3A cytochromu P450: alprazolam, astemizol, cylostazol, cisapryd, cyklosporyna, dizopiramid, alkaloidy sporyszu (np. ergotamina), karbamazepina, lowastatyna, metyloprednizolon, midazolam, omeprazol, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), kwetiapina i inne atypowe leki przeciwpsychotyczne, pimozyd, chinidyna, ryfabutyna, sildenafil, tadalafil, wardenafil, simwastatyna, takrolimus, terfenadyna, triazolam, winblastyna)

• omeprazol; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia omeprazolu we krwi

• sildenafil, tadalafil, wardenafil; lekarz rozważy zmniejszenie dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna hamuje ich metabolizm i może powodować zwiększenie ich stężenia

• teofilina, karbamazepina, fenytoina, walproinian; lekarz rozważy zmianę dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna wpływa na ich metabolizm i na zmianę ich stężenia; zaleca się oznaczanie stężenia wymienionych leków, jeśli stosowane są z klarytromycyną

tolterodyna; u predysponowanych genetycznie chorych konieczne zmniejszenie dawkowania tolterodyny ze względu na zahamowanie jej metabolizmu przez klarytromycynę

• pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam, alprazolam) podawane dożylnie lub na błonę śluzową jamy ustnej; konieczna jest ścisła obserwacja chorego i dostosowanie dawkowania; należy kontrolować czy u chorego nie wystąpiło nasilone działanie na ośrodkowy układ nerwowy (senność, zaburzenia świadomości i inne); równoległe stosowanie klarytromycyny i wymienionych pochodnych benzodiazepiny podawanych doustnie jest przeciwwskazane

digoksyna; możliwe zwiększenie stężenia digoksyny w surowicy krwi i wystąpienie klinicznych objawów zatrucia digoksyną, w tym zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca; należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy

• zydowudyna; klarytromycyna może powodować zmniejszenie stężenia zydowudyny podawanej doustnie; należy zachować co najmniej 4 godzinny odstęp czasowy pomiędzy podaniami tych leków

• itrakonazol; itrakonazol hamuje aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 i może wpływać na metabolizm klarytromycyny a klarytromycyna może wpływać na metabolizm itrakonazolu; leki te wzajemnie wpływają na swój metabolizm i stężenie w osoczu, co może wymagać zmiany dawkowania; należy obserwować czy u chorego nie występują objawy nasilenia działania farmakologicznego

• flukonazol; flukonazol wpływa na zwiększenie stężenia klarytromycyny, zwykle modyfikacja dawkowania nie jest konieczna

• antagoniści wapnia, w tym werapamil, amlodypina, diltiazem; stężenie klarytromycyny i antagonistów wapnia może się zwiększyć i może wystąpić niedociśnienie tętnicze, bradykardia i kwasica mleczanowa

• warfaryna; równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń parametrów krzepnięcia krwi (zwiększenie wartości współczynnika INR, wydłużenie czasu protrombinowego); należy często kontrolować te parametry

• leki o działaniu ototoksycznym (uszkadzającym słuch), zwłaszcza antybiotyki aminoglikozydowe; jeżeli wystąpią objawy świadczące o uszkodzeniu narządu słuchu lub błędnika (np. szumy uszne i/lub pogorszenie słuchu), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Taclar - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Taclar może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Najczęściej możliwe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia i zaburzenia smaku. Często: bezsenność, ból głowy, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, nadmierna potliwość. Niezbyt często: nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych żołądka i jelit, zapalenie pochwy), nadpłytkowość, neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, nerwowość, zawroty głowy, senność, drżenia, niedosłuch, szumy uszne, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, uczucie kołatania serca, krwawienie z nosa, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, suchość w jamie ustnej, odbijanie, zaparcia, ból odbytu, zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby, cholestaza), reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, wykwity skórne, świąd, skurcze i bóle mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, uczucie rozbicia, gorączka, astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (objawiające się biegunką), róża, agranulocytoza, małopłytkowość, koszmary senne, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, psychozy, depersonalizacja, mania, drgawki, węch opaczny, utrata węchu, parestezje, głuchota, zaburzenia rytmu typu torsade de pointes, migotanie komór, przebarwienie zębów możliwe do oczyszczenia przez stomatologa, ostre zapalenie trzustki, niewydolność wątroby, żółtaczka miąższowa, miopatia, rabdomioliza, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, nieprawidłowa barwa moczu, krwotok, zaburzenia parametrów krzepnięcia krwi (wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie wartości współczynnika INR), obrzęk naczynioruchowy (możliwy utrudniający oddychanie obrzęk ust, języka, gardła i krtani), reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Przeczytaj też artykuły

Angina Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy Gruźlica Mykobakterioza Nieżyt nosa Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Inne preparaty na rynku polskim zawierające klarytromycyna

Clarithromycin Adamed (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Clarithromycin hameln (proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji) Fromilid 250 (tabletki powlekane) Fromilid 500 (tabletki powlekane) Fromilid Uno (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Klabax (tabletki powlekane) Klabax EC (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Klabion Uno (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu) Klacid (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Klacid (proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji) Klacid (tabletki powlekane) Klacid Uno (tabletki o modyfikowanym uwalnianiu) Klarmin (tabletki powlekane) Taclar (proszek do sporządzania roztworu do infuzji)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta