NiQuitin Przezroczysty - system transdermalny

Nikotyna jest alkaloidem, występującym w naturze m.in. w korzeniu i liściach tytoniu. Roślina ta jest uprawiana jako surowiec do produkcji wyrobów tytoniowych, np. papierosów, cygar, tytoniu fajkowego, tabaki. Nikotyna łączy się z receptorami nikotynowymi (typ receptora acetylocholinowego) połączeń nerwowych zwojów autonomicznych układu nerwowego, rdzenia nadnerczy oraz ośrodkowego układu nerwowego, wykazując działanie pobudzające zarówno wobec części współczulnej, jak i przywspółczulnej układu nerwowego. Nikotyna przyjęta w małych dawkach działa stymulująco na organizm, nasila wydzielanie adrenaliny (przez co powoduje m.in. zmniejszenie odczuwanie głodu i bólu, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, rozszerzenie źrenic). Po przyjęciu nikotyny w większych dawkach może pojawiać się uczucie lekkości, zmiana odbioru otoczenia, uczucie oderwania od rzeczywistości, ale również: brak energii, zmęczenie, światłowstręt, gonitwa myśli. Zatrucie nikotyną charakteryzuje się nudnościami, wymiotami, bólami brzucha, biegunką, nadmiernym wydzielaniem potu, uderzeniami gorąca, zawrotami głowy, zaburzeniami słuchowymi i wzrokowymi, halucynacjami, znacznym osłabieniem, zaburzeniami rytmu serca, zaburzeniami oddechowymi i obniżeniem ciśnienia tętniczego; w ekstremalnie wysokich dawkach następuje utrata przytomności, drgawki i zgon.
Nikotyna, jak i inne substancje zawarte w tytoniu i w dymie tytoniowym powodują silne uzależnienie fizyczne i psychiczne. Na skutek łączenia się nikotyny z receptorami nikotynowymi, zwiększa się stężenie dopaminy w mózgu i dochodzi do chwilowej poprawy nastroju. Jeśli nikotyna dostarczana jest regularnie, w mózgu pod jej wpływem następuje zwiększenie liczby receptorów nikotynowych, ale zarazem mózg staje się coraz mniej na nikotynę wrażliwy. Dlatego, aby uzyskać efekt podobny jak w początkowym okresie palenia, potrzebuje coraz więcej nikotyny, czyli coraz większej liczby papierosów. Mamy wówczas do czynienia z rozwojem tolerancji.
Oprócz nikotyny w dymie papierosowym zawartych jest wiele substancji, w tym liczne mające właściwości toksyczne, rakotwórcze, czy uszkadzające płód. Są to np.: tlenek węgla (czad), smoła, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, fenol, krezol, benzo-a-piren, cyjanowodór, formaldehyd i inne. Palenie papierosów czy stosowanie innych używek zawierających tytoń wiąże się w związku z tym ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia licznych chorób, m.in. chorób nowotworowych, niewydolności płuc czy choroby wieńcowej i dlatego wiele osób chce zrezygnować z palenia. Ponieważ nie jest to łatwe (odstawienie nikotyny u osób uzależnionych powoduje nieodpartą chęć sięgnięcia po papierosa, nerwowość, uczucie zmęczenia, drażliwość, chwiejność emocjonalną, zaburzenia snu, upośledzenie koncentracji, zwiększenie łaknienia, bóle głowy, bóle mięśniowe, zaparcia), oprócz metod psychologicznych (silna motywacja, zmiana zwyczajów itp.) można dodatkowo stosować leki.
Preparaty zawierające nikotynę mogą występować w formie systemów transdermalnych (plastrów uwalniających nikotynę, która przenika do krwi przez skórę), gum do żucia, pastylek do ssania, aerozolu do stosowania w jamie ustnej czy wkładów do inhalacji. Preparaty te są stosowane, obok innych środków, w leczeniu wspomagającym odzwyczajanie się od palenia tytoniu. Powodują zmniejszenie nasilenia objawów abstynencyjnych.
Nikotyna stosowana w postaci systemów transdermalnych na nieuszkodzoną skórę charakteryzuje się ciągłym wchłanianiem do krwi; maksymalne stężenie w osoczu osiąga 8–10 h po rozpoczęciu podawania; biologiczny okres półtrwania wynosi 2 h. Stężenia osiągane w osoczu podczas stosowania nikotyny w postaci gumy do żucia wnoszą zwykle 8–25 ng/ml (w zależności od dawki i sposobu żucia). Nikotyna jest metabolizowana w wątrobie. Wydalana z moczem w postaci niezmienionej oraz metabolitu – kotyniny.

Preparat jest wskazany do stosowania w celu łagodzenia objawów wynikających z odstawienia nikotyny, takich jak: uczucie głodu nikotynowego, nerwowość, niepokój, drażliwość, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, zaburzenia koncentracji, zwiększenie apetytu, łagodne zaburzenia somatyczne (bóle głowy, bóle mięśni, zaparcie, zmęczenie), związanych z rzucaniem palenia tytoniu.
Jeżeli to możliwe preparat należy stosować jednocześnie z programem wspierającym rzucenie palenia.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować u dzieci do 12. roku życia i osób niepalących.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat może spowodować podrażnienie kontaktowe. Należy go stosować ostrożnie, a szczególnie unikać kontaktu plastra z oczami i nosem. Po użyciu plastra, należy dokładnie umyć ręce wyłącznie wodą, bez mydła, gdyż może ono spowodować zwiększenie wchłaniania nikotyny.

Dawki nikotyny tolerowane przez osoby dorosłe i nastoletnie palące tytoń mogą być toksyczne dla małych dzieci, ich spożycie może do prowadzić do zgonu. Preparaty zawierające nikotynę, należy przechowywać poza zasięgiem dzieci.

W następujących przypadkach przed rozpoczęciem leczenia, należy ocenić stosunek korzyści ze stosowania preparatu do ryzyka z nim związanego:
• choroby układu sercowo-naczyniowego (niedawno przebyty zawał serca, niestabilna lub nasilająca się dławica piersiowa, w tym dławica Prinzmetala, ciężkie zaburzenia rytmu serca, niewyrównane nadciśnienie tętnicze lub niedawno przebyte zaburzenia krążenia mózgowego); rzucanie palenia należy rozpocząć od metod niefarmakologicznych; stosowanie preparatu u tych osób należy rozpoczynać pod kontrolą lekarza
• cukrzyca; po zaprzestaniu palenia i rozpoczęciu NTZ, należy częściej kontrolować stężenie glukozy we krwi, ponieważ zmniejszone uwalnianie amin katecholowych, spowodowane przez nikotynę, może wpłynąć na metabolizm węglowodanów
• atopowe zapalenie skóry lub egzema; możliwa miejscowa nadwrażliwość na plaster
• umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby; należy zachować ostrożność, możliwe zwiększenie natężenia działań niepożądanych
• guz chromochłonny nadnerczy i niewyrównana nadczynność tarczycy; należy zachować ostrożność, ponieważ nikotyna uwalnia aminy katecholowe, co może być niebezpieczne dla takich chorych
• choroby przewodu pokarmowego; należy zachować ostrożność, ponieważ nikotyna może powodować zaostrzenie objawów u chorych z zapaleniem przełyku lub chorobą wrzodową żołądka albo dwunastnicy.

Może nastąpić przeniesienie uzależnienia (uzależnienie od stosowanego preparatu, zawierającego nikotynę), jest ono jednak mniej szkodliwe, oraz łatwiejsze do przerwania, niż uzależnienie od palenia tytoniu.

W momencie rozpoczęcia stosowania preparatu, należy palenia. W niektórych przypadkach korzystne może być równoczesne stosowanie więcej niż jednej postaci leku zawierającego nikotynę. W przypadku wystąpienia klinicznie znaczących zaburzeń krążenia lub innych objawów niepożądanych związanych z przyjmowaniem nikotyny należy zmniejszyć dawkę preparatu lub przerwać leczenie.

W przypadku równoległego stosowania innych leków, może wystąpić konieczność modyfikacji ich dawkowania.

Preparatu nie należy stosować dłużej niż 10 tygodni, ponieważ nikotyna przyjmowana długotrwale może być toksyczna i powodować uzależnienie. Sporadycznie, podczas stosowania plastrów z nikotyną, obserwowano tachykardię.

W przypadku ciężkich, utrzymujących się powyżej 4 dni miejscowych reakcji w miejscu aplikacji (np. ciężkiego rumienia, świądu, opuchlizny) lub uogólnionych reakcji skórnych (np. pokrzywka, ogólna wysypka skórna), należy przerwać stosowanie preparatu. Wystąpienie takich objawów może być bardziej prawdopodobne u osób, u których w przeszłości wystąpiło zapalenie skóry. Należy zachować ostrożność, ponieważ osób, u których wystąpiła alergia kontaktowa na plaster, w wyniku narażenia na inne produkty zawierające nikotynę lub po zapaleniu papierosa może wystąpić ciężka reakcja.

Należy dokładnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka podczas stosowania nikotynowej terapii zastępczej u osób jednocześnie przyjmujących leki przeciwdrgawkowe, chorych na padaczkę lub z padaczką w wywiadzie. Odnotowano przypadki wystąpienia drgawek mających związek z nikotyną.

Nikotynowa terapia zastępcza może nasilać objawy u osób z czynnym zapaleniem przełyku, zapaleniem jamy ustnej i gardła, zapaleniem żołądka, owrzodzeniem żołądka lub owrzodzeniem trawiennym.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn:
preparat nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparat ma postać plastra do naklejania na skórę. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zalecanych dawek, ponieważ nie zwiększy to działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości związane ze stosowaniem preparatu, skonsultuj sie z lekarzem.

Podczas stosowania preparatu nie należy palić papierosów. Palenie nawet niewielkiej ilości tytoniu podczas próby zerwania z nałogiem może doprowadzić do jego nawrotu. Czasami korzystne może być równoczesne wykorzystanie więcej niż jednej postaci preparatów z nikotyną. Osoby, które mają trudności w opanowaniu chęci zapalenia papierosa podczas stosowania wyłącznie plastrów, aby złagodzić nagłe objawy wynikające z odstawienia nikotyny, mogą zastosować lek w postaci gum, pastylek lub tabletek do ssania.

Nie należy stosować dawek większych niż zalecane.

Dorośli.
Plaster należy nakleić na nieowłosioną, czystą i suchą skórę na górnej części tułowia lub górnej zewnętrznej części ramienia rano po przebudzeniu, możliwie codziennie o tej samej porze. Należy unikać miejsc, gdzie skóra się marszczy (np. stawy) lub takich, gdzie powstają fałdy podczas poruszania się. Należy silnie dociskać plaster do skóry dłonią przez co najmniej 10 sekund. Plastra nie należy zdejmować przed upływem 24 godzin. Plastra nie należy stosować na skórę, która jest uszkodzona, zaczerwieniona czy podrażniona. Po upływie 24 godzin, zużyty plaster należy zdjąć i przykleić nowy na inne miejsce na skórze. Jednego plastra nie należy stosować dłużej niż 24 godziny. Na miejsca po zużytym plastrze nie należy naklejać nowego plastra przed upływem co najmniej tygodnia. Nie należy stosować dwóch plastrów jednocześnie. Woda nie wpływa niekorzystnie na plaster, jeżeli jest on prawidłowo założony, dlatego w trakcie trwania kuracji można się kąpać, pływać lub myć pod prysznicem.

Preparat należy zastosować bezpośrednio po wyjęciu go z saszetki. Po zastosowaniu należy unikać dotykania okolic oczu i nosa oraz umyć ręce wodą bez użycia mydła.

Plaster można usunąć przed snem, jednak stosowanie go przez 24 godziny hamuje poranną potrzebę palenia tytoniu.

Najczęściej leczenie przebiega według schematu:
- plastry w dawce 21 mg na dobę przez 6 tygodni
- plastry w dawce 14 mg na dobę przez kolejne 2 tygodnie
- plastry w dawce 7 mg na dobę przez ostatnie 2 tygodnie.

Osobom palącym nie więcej niż 10 papierosów dziennie zaleca się rozpoczęcie terapii od dawki 14 mg na dobę przez okres 6 tygodni, a następnie zmniejszenie dawki do 7 mg na dobę przez 2 tygodnie.

W przypadku wystąpienia objawów przyjęcia zbyt dużej dawki nikotyny, należy przerwać stosowanie preparatu. Jeśli objawy te nie ustąpią, należy ograniczyć dawkowanie nikotyny, zmniejszając częstotliwość jej stosowania lub podawaną dawkę.

Aby osiągnąć optymalne działanie, należy zastosować pełne, 10 lub 8-tygodniowe leczenie. Preparatu nie należy stosować dłużej niż 10 tygodni.

Nie należy stosować preparatu u osób 12–17 lat, chyba, że lekarz zadecyduje inaczej.
Stosowanie preparatu u osób do 12. roku życia jest przeciwwskazane.

Podczas leczenia można łączyć stosowanie systemu przezskórnego i doustnych postaci leków zawierających nikotynę (gumy, pastylki, tabletki do ssania), co może przynosić lepsze efekty.

Leczenie należy rozpocząć od wyboru dawki leku w postaci plastrów wg tych samych zasad jak w przypadku monoterapii. Zalecane jest stosowanie zazwyczaj 5–6 sztuk doustnych postaci leku na dobę. Mogą być one stosowane przez 12 tygodni, następnie należy stopniowo ograniczać ich ilość. Leczenie należy przerwać, kiedy chory przyjmuje 1–2 sztuk postaci doustnych na dobę.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Palenie tytoniu w trakcie ciąży wiąże się z takimi zagrożeniami jak opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, przedwczesny poród lub poród martwego płodu. Zaprzestanie palenia jest najskuteczniejszą, pojedynczą interwencją, poprawiającą zdrowie zarówno palącej kobiety w ciąży, jaki i jej dziecka. Im wcześniej uda się zerwać z nałogiem, tym lepiej. Nikotyna przenika do organizmu płodu i wpływa na jego oddychanie i krążenie. Wpływ na krążenie jest zależny od dawki. Ryzyko kontynuowania palenia może powodować większe zagrożenie dla płodu niż stosowanie prewparatów NTZ w ramach kontrolowanego programu zaprzestania palenia. O zastosowaniu preparatu u palącej kobiety może zadecydować wyłącznie lekarz.

Nikotyna przenika do mleka w ilościach, mogących oddziaływać na dziecko, nawet gdy stosuje się ją w dawkach terapeutycznych. Dlatego należy unikać stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. O zastosowaniu preparatu u palącej kobiety może zadecydować wyłącznie lekarz.
Aby zmniejszyć narażenie dziecka, preparat należy stosować bezpośrednio po karmieniu piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji między nikotynową terapią zastępczą a innymi lekami, samo zaprzestanie palenia może się wiązać z koniecznością modyfikacji dawkowania dotychczas przyjmowanych leków.

Jak każdy lek, również Nicorette Invisipatch może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Wychodzenie z nałogu palenia wyrobów tytoniowych wiąże się z licznymi zaburzeniami. Zalicza się do nich zaburzenia emocjonalne i poznawcze, takie jak dysforia lub pogorszenie nastroju, bezsenność, drażliwość, frustracja lub gniew, niepokój, problemy z koncentracją, nerwowość lub zniecierpliwienie. Mogą wystąpić również objawy fizyczne, takie jak obniżona częstość akcji serca, zwiększone łaknienie lub zwiększenie masy ciała, zawroty głowy lub objawy przedomdleniowe, kaszel, zaparcia, krwawienie dziąseł, owrzodzenia aftowe lub zapalenie jamy nosowo gardłowej. Znaczenie kliniczne ma także głód nikotynowy połączony z chęcią zapalenia. Większość działań niepożądanych zgłaszanych przez pacjentów występuje w ciągu pierwszych tygodni po rozpoczęciu leczenia. Głównie zależą one od dawki nikotyny.

Bardzo często mogą wystąpić: zaburzenia snu, w tym koszmary senne i bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, kołatanie serca, nudności, wymioty, reakcje w miejscu aplikacji plastra.

Często mogą wystąpić: nerwowość, drżenie, duszność, zapalenie gardła, kaszel, niestrawność, ból w nadbrzuszu, biegunka, suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaparcia, wzmożona potliwość, ból stawów, ból mięśni, ból w klatce piersiowej, ból kończyn, ból, osłabienie, zmęczenie/ złe samopoczucie.

Niezbyt często mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości, tachykardia, objawy grypopodobne.

Bardzo rzadko mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne, alergiczne zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, nadwrażliwość na światło słoneczne.

Z nieznaną częstością mogą wystąpić drgawki.

Najczęstsze reakcje skórne w miejscu zastosowania plastra to: przemijająca wysypka, świąd, uczucie pieczenia i palenia, uczucie drętwienia, obrzęk, ból i pokrzywka. Mogą również wystąpić reakcje nadwrażliwości, m.in. alergiczne zapalenie skóry i kontaktowe zapalenie skóry. W przypadku nasilonych lub długotrwałych reakcji w miejscu aplikacji plastra (np. silnego rumienia, swędzenia lub obrzęku) lub uogólnionych reakcji skórnych (np. pokrzywka lub wysypka skórna) należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

W przypadku klinicznie znaczącego nasilenia objawów z układu sercowo-naczyniowego lub innych działań niepożądanych związanych z nikotyną, należy zastosować plaster zawierający mniejszą dawkę leku lub przerwać jego stosowanie.