Apidra - roztwór do wstrzykiwań

Lek przeciwcukrzycowy zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący). Preparat zawiera insulinę glulizynową (analog insuliny ludzkiej) o szybkim początku działania.

Preparat zawiera substancję insulina glulizynowa

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Apidra
roztwór do wstrzykiwań; 100 j./ml; 1 fiol. 10 ml
Sanofi-Aventis
85,57 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych (kobiet w ciąży)
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
21,58 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: cukrzyca
Apidra
roztwór do wstrzykiwań; 100 j./ml; 5 wkładów 3 ml
Sanofi-Aventis
127,61 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych (kobiet w ciąży)
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
30,83 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: cukrzyca

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Apidra - roztwór do wstrzykiwań?

Substancją czynną preparatu jest analog insuliny ludzkiej, insulina glulizynowa, wytwarzana metodą inżynierii genetycznej (gen ludzkiej insuliny, po niewielkiej modyfikacji, wprowadza się do komórki bakterii E. coli z zastosowaniem metody rekombinacji DNA). Insulina glulizynowa charakteryzuje się wcześniejszym początkiem i krótszym czasem działania niż insulina ludzka. Insulina stosowana jest w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy. Pobudza obwodowy wychwyt glukozy, wywiera działanie anaboliczne i zmniejsza katabolizm. Po połączeniu ze swoistymi receptorami na powierzchni komórek wątroby, komórek tkanki mięśniowej oraz tkanki tłuszczowej stymuluje wychwyt glukozy przez te komórki. Nasila syntezę glikogenu w tkance mięśniowej i w wątrobie. Hamuje proces uwalniania glukozy przez wątrobę (zmniejsza glikogenolizę i glikoneogenezę). Zwiększa syntezę tłuszczów w tkance tłuszczowej i w wątrobie, zmniejsza lipolizę. Zwiększa wychwyt aminokwasów i syntezę białek. Endogenna insulina wydzielana jest przez komórki beta trzustki w sposób zależny od stężenia glukozy. Duże stężenie glukozy we krwi stymuluje wydzielanie insuliny, a jego zmniejszanie się, wpływa na ograniczenie wydzielania insuliny przez trzustkę.

U chorych na cukrzycę preparat poprawia kontrolę glikemii. Insulina glulizynowa charakteryzuje się szybszym wchłanianiem, wcześniejszym początkiem i krótszym czasem działania niż insulina ludzka. Po podaniu podskórnym początek działania rozpoczyna się po 10–20 minutach, a czas działania wynosi ok. 4 godzin. Szybkość i czas działania preparatu insuliny są określone przez charakterystykę jej wchłaniania z tkanki podskórnej (okres półtrwania insuliny w osoczu wynosi kilka minut).

Kiedy stosować Apidra - roztwór do wstrzykiwań?

Preparat jest wskazany w leczeniu dorosłych, młodzieży i dzieci po ukończeniu 6. roku życia chorych na cukrzycę, którzy wymagają stosowania insuliny.

Kiedy nie stosować preparatu Apidra - roztwór do wstrzykiwań?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest hipoglikemia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Apidra - roztwór do wstrzykiwań?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Wszelka zmiana sposobu leczenia cukrzycy, w tym każda zmiana stosowanego preparatu insuliny na inny, wymaga ścisłego nadzoru lekarza. Zmiana taka może pociągać za sobą konieczność dostosowania dawki. Lekarz zaleci sposób postępowania i odpowiednio dostosuje dawkę; należy postępować ściśle wg zaleceń lekarza. Konieczność dostosowania dawki może dotyczyć także stosowanych równolegle doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Preparat należy stosować ściśle wg zaleceń lekarza i nie wolno nagle przerywać jego stosowania. Przerwanie leczenia, szczególnie w leczeniu cukrzycy typu 1, stosowanie zbyt małych dawek lub pomijanie dawek może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii. Pierwsze objawy hiperglikemii pojawiają się zwykle stopniowo, w ciągu kilku godzin lub dni i mogą obejmować: zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, nudności, wymioty, senność, zaczerwienienie i suchość skóry, suchość w ustach, utratę apetytu oraz zapach acetonu w wydychanym powietrzu. W przebiegu cukrzycy typu 1 nieleczona hiperglikemia może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej, która może stanowić zagrożenie życia.

Gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania, może wystąpić hipoglikemia. Po jakiejkolwiek zmianie stosowanego preparatu insuliny, wczesne objawy hipoglikemii mogą być mniej nasilone lub inne od tych, występujących w czasie stosowania poprzedniego typu insuliny.

Do innych przyczyn mogących wpłynąć na zmianę, zmniejszenie nasilenia lub całkowity zanik wczesnych, ostrzegawczych objawów hipoglikemii należą:

• długotrwała cukrzyca

• intensywne leczenie z zastosowaniem insuliny

neuropatia cukrzycowa

• przyjmowanie innych leków (np. beta-adrenolityków)

• zmiana stosowanej insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką.

W powyższych przypadkach może dojść do ciężkiej hipoglikemii (niekiedy z utratą świadomości), zanim chory uświadomi sobie jej wystąpienie.

Wysiłek fizyczny lub zmiana schematu przyjmowania posiłków może wymagać dostosowania dawkowania. Wysiłek fizyczny bezpośrednio po posiłku może zwiększać ryzyko hipoglikemii.

Ewentualna hipoglikemia może wystąpić wcześniej po zastosowaniu preparatów zawierających szybko działające analogi insulin, niż po zastosowaniu rozpuszczalnej ludzkiej insuliny.

Zapotrzebowanie na insulinę może ulec zmianie podczas choroby, w przypadku urazów lub zaburzeń emocjonalnych. W powyższych stanach kontrola glikemii powinna być bardzo staranna. Należy pozostawać pod wnikliwym nadzorem lekarza, który zaleci wykonanie odpowiednich badań i dostosuje dawkę insuliny.

Niewyrównana hipoglikemia lub hiperglikemia jest stanem poważnym, który może prowadzić do utraty przytomności, śpiączki i zgonu.

Wkłady zawierające insulinę są przeznaczone wyłącznie do podań podskórnych i należy je stosować wyłącznie z określonym typem wstrzykiwacza, do którego zostały przeznaczone (zobacz ulotkę dla pacjenta). Nie wolno ich stosować z innymi wstrzykiwaczami. Dokładność podawanych dawek insuliny została ustalona wyłącznie dla wskazanych przez producenta wstrzykiwaczy. W celu uniknięcia pomyłek, przed wykonaniem wstrzyknięcia, należy zawsze sprawdzić na etykiecie, czy we wstrzykiwaczu znajduje się właściwa insulina.

Lek w postaci roztworu we fiolce może być podawany w ciągłej infuzji podskórnej, a także może być podawany we wstrzyknięciach dożylnych (i.v.).

Awaria pompy insulinowej lub zestawu do infuzji, a także błędy podczas ich obsługi, mogą szybko prowadzić do zaburzeń kontroli glikemii i do wystąpienia ketozy i kwasicy ketonowej. W takim przypadku konieczna jest szybka identyfikacja i usunięcie przyczyny wystąpienia powyższych zaburzeń. W przypadku awarii pompy, konieczne może być podanie insuliny we wstrzyknięciu, dlatego chorzy stosujący pompy insulinowe powinni także posiadać odpowiednią wiedzę i umiejętność, by móc podać insulinę we wstrzyknięciu w razie potrzeby.

Leczenie skojarzone z zastosowaniem insuliny i pioglitazonu może spowodować wystąpienie niewydolności serca, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka jej rozwoju. Jeżeli lekarz zaleci stosowanie insuliny w skojarzeniu z pioglitazonem, konieczna jest obserwacja chorego, czy nie występują u niego objawy niewydolności serca, w tym obrzęki czy zwiększenie masy ciała. W razie wystąpienia objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania pioglitazonu.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci do 6. roku życia.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera metakrezol, który może powodować reakcje alergiczne;

• preparat zawiera mniej niż 23 mg sodu na dawkę i uznaje się, że jest „wolny od sodu”.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku wystąpienia hipoglikemii, hiperglikemii lub zaburzeń widzenia, sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji, może być zaburzona. Stwarza to zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy zapobiegać możliwości wystąpienia hipoglikemii. Jest to szczególnie istotne u chorych, u których hipoglikemia występuje często, a także gdy wczesne objawy hipoglikemii są mało nasilone lub nie występują. W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem i ustalić, czy w danym przypadku w ogóle możliwe jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Apidra - roztwór do wstrzykiwań

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań we wkładach, wyłącznie do podawania podskórnego lub roztworu we fiolce, do podawania podskórnego lub dożylnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Siła działania preparatu jest wyrażana w jednostkach. Jednostki te odnoszą się wyłącznie do tego preparatu i nie są tym samym co jednostki międzynarodowe (j.m.) lub jednostki wyrażające siłę działania innych analogów insuliny.

Lekarz zaleci dawkowanie indywidualnie.

Szczególne grupy chorych:

Zaburzenia czynności nerek lub niewydolność wątroby mogą zmniejszyć zapotrzebowanie na insulinę.

U osób w podeszłym wieku, w przypadku zaburzenia czynności nerek, zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci do 6 roku życia.

Sposób podawania:

Roztwór do wstrzykiwań we wkładzie:

Wkłady należy stosować wyłącznie z typem wstrzykiwacza, do którego zostały przeznaczone (zobacz ulotkę dla pacjenta) i nie należy ich stosować z innymi wstrzykiwaczami. Preparat należy podać podskórnie krótko (0–15 min) przed posiłkiem lub po nim. Preparat podaje się wyłącznie podskórnie, w tkankę podskórną brzucha, w udo lub okolicę mięśnia naramiennego. Miejsca wstrzyknięcia w obrębie jednego obszaru anatomicznego powinny być zmieniane po każdym wstrzyknięciu. Wstrzyknięcie w tkankę podskórną brzucha zapewnia szybsze wchłanianie insuliny, niż w przypadku wstrzyknięcia w inne miejsca. Początek i czas działania preparatu może różnić się w zależności od wielu czynników (miejsce wstrzyknięcia, dawka, temperatura, przepływ krwi, aktywność fizyczna). Należy zwrócić uwagę, aby nie wprowadzić igły do naczynia krwionośnego. Miejsca wstrzyknięcia nie należy rozmasowywać.

Roztwór do wstrzykiwań we fiolce:

Roztwór we fiolce może być podawany dożylnie lub podskórnie.

Podanie dożylne może być przeprowadzane wyłącznie przez lekarza. Preparatu nie wolno mieszać z innymi rodzajami insuliny, z roztworem glukozy ani z innymi płynami do rozcieńczania.

Podawanie w ciągłej infuzji podskórnej za pomocą pompy insulinowej wymaga specjalnego przeszkolenia chorych. Należy przestrzegać specjalnych instrukcji postępowania (zobacz: zarejestrowane materiały producenta preparatu Apidra oraz instrukcja obsługi pompy insulinowej). Nieprzestrzeganie zaleceń może być przyczyną poważnych działań niepożądanych. Preparatu nie wolno mieszać z innymi rodzajami insuliny ani z płynami do rozcieńczania. Chorzy stosujący pompy insulinowe powinni także posiadać odpowiednią wiedzę i umiejętności, by w razie awarii pompy potrafili podać insulinę we wstrzyknięciu.

Czy można stosować Apidra - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu przez kobiety w ciąży. Zarówno hipoglikemia jak i hiperglikemia występujące w przebiegu nieprawidłowo leczonej cukrzycy mogą stanowić zagrożenie dla płodu. Dlatego w okresie ciąży, a także w okresie jej planowania, zalecana jest regularna kontrola stężenia glukozy we krwi i odpowiednie dostosowanie dawkowania – ściśle wg zaleceń lekarza. W I trymestrze ciąży zapotrzebowanie na insulinę zwykle zmniejsza się i następnie stopniowo zwiększa się podczas II i III trymestru ciąży. Po porodzie zapotrzebowanie na insulinę gwałtownie maleje (wzrasta ryzyko wystąpienia hipoglikemii).

W okresie karmienia piersią konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i/lub stosowanej diety.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie.

Inne leki mogą zwiększać lub zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę i w okresie ich stosowania oraz ponownie, po zakończeniu ich stosowania, konieczne może być dostosowanie dawkowania insuliny przez lekarza. Zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, a zwiększenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko hiperglikemii. Należy uważnie monitorować glikemię.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i powodować zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO), fluoksetyna, pentoksyfilina, propoksyfen, inhibitory konwertazy angiotensyny ACE (np. kaptopryl, enalapryl), dizopiramid, fibraty, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy) i sulfonamidy.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zwiększenie stężenia glukozy we krwi i powodować zwiększenie zapotrzebowania na insulinę: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne, glukagon, izoniazyd, estrogeny i progestageny (np. w doustnych środkach antykoncepcyjnych), pochodne fenotiazyny, somatotropina (hormon wzrostu), sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina), hormony tarczycy, inhibitory proteazy i atypowe leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina i klozapina).

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (beta-blokery), klonidyna, sole litu mogą zarówno nasilać jak i osłabiać hipoglikemizujące działanie insuliny. Pentamidyna może powodować hipoglikemię, po której może wystąpić hiperglikemia.

Sympatykolityki, takie jak np. beta-blokery, klonidyna, guanetydyna lub rezerpina mogą powodować całkowite zniesienie lub zmniejszenie reakcji wyrównawczych związanych z pobudzeniem receptorów adrenergicznych. Objawy hipoglikemii mogą nie być wyraźne i mogą pozostać niezauważone.

Alkohol może nasilać i przedłużać lub też zmniejszać hipoglikemizujące działanie insuliny.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Apidra - roztwór do wstrzykiwań?

Jak każdy lek, również Apidra może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia, występująca gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania. Objawy hipoglikemii zwykle pojawiają się nagle. Mogą obejmować: zimne poty, chłodną bladą skórę, zmęczenie, drżenie, niepokój, nietypowe znużenie, osłabienie, trudności z koncentracją, zawroty głowy, głód, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i kołatanie serca. Ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, drgawek, upośledzenia czynności mózgu a nawet do śmierci. Często: obrzęki, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból), miejscowe reakcje alergiczne. Rzadko lipodystrofia (zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny). Z nieznaną częstością może wystąpić hiperglikemia, która może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej. Ponadto, mogą wystąpić uogólnione reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne: wysypka, pokrzywka, ucisk w klatce piersiowej, duszność, alergiczne zapalenie skóry, świąd; ciężkie reakcje anafilaktyczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Przeczytaj też artykuły

Cukrzyca typu 2

Inne preparaty na rynku polskim zawierające insulina glulizynowa

Apidra SoloStar (roztwór do wstrzykiwań)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta