Atimos - aerozol wziewny, roztwór

Lek wziewny o działaniu rozszerzającym oskrzela, ułatwiający swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych. Stosowany w chorobach przebiegających ze skurczem oskrzeli.

Preparat zawiera substancję formoterol (dwuwodny fumaran formoterolu)

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Atimos
aerozol wziewny, roztwór; 12 µg/dawkę odmierzoną (1 dawka odmierzona zawiera 12 µg dwuwodnego fumaranu formoterolu, co odpowiada dawce dostarczonej 10,1 µg); 120 dawek
Chiesi
117,32 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych (kobiet w ciąży)
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
7,40 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: astma, POChP, eozynofilowe zapalenie oskrzeli

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Atimos - aerozol wziewny, roztwór?

Substancją czynną preparatu jest formoterol, lek z grupy sympatykomimetyków. Działanie sympatykomimetyków polega na pobudzaniu określonego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi. Receptory adrenergiczne występują na powierzchni komórek nerwowych, mięśniowych lub gruczołowych. W warunkach fizjologicznych pobudzane są przez adrenalinę lub noradrenalinę, uwalnianą po aktywacji współczulnego (sympatycznego) układu nerwowego. Wziewnie podany formoterol powoduje pobudzenie receptorów adrenergicznych typu beta 2, znajdujących się w mięśniach gładkich oskrzeli. Ze względu na ten mechanizm działania formoterol zaliczany jest do beta2-mimetyków. Podanie wziewne ma na celu umożliwienie szybkiego i bezpośredniego dotarcia leku do miejsca jego działania w drogach oddechowych oraz zminimalizowanie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Pobudzenie receptorów beta 2 w oskrzelach, prowadzi do rozkurczu mięśni i rozszerzenia oskrzeli, co ułatwia swobodny przepływ powietrza do płuc. Poprawia się wentylacja płuc a chory odczuwa znaczną ulgę lub całkowite ustąpienie duszności spowodowanej skurczem mięśni dróg oddechowych. Działanie formoterolu występuje szybko, po 1–3 minutach od podania leku i utrzymuje się przez 12 godzin lub dłużej (lek długo działający).

 

Kiedy stosować Atimos - aerozol wziewny, roztwór?

Preparat jest wskazany w:

• długotrwałym leczeniu objawowym umiarkowanej lub ciężkiej, przewlekłej astmy u chorych wymagających regularnego stosowania leków rozszerzających oskrzela w skojarzeniu z długotrwałym leczeniem przeciwzapalnym wziewnymi i/lub doustnymi glikokortykosteroidami

• łagodzeniu objawów zwężenia oskrzeli u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).

 

Kiedy nie stosować preparatu Atimos - aerozol wziewny, roztwór?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość), na którykolwiek składnik preparatu.

Nie należy stosować preparatu u dzieci do 12. roku życia.

 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Atimos - aerozol wziewny, roztwór?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat nie jest odpowiedni dla osób rozpoczynających leczenie astmy i nie powinien być stosowany jako lek pierwszego rzutu. Preparat jest przeznaczony dla osób, u których choroba ma postać przewlekłą i wymagane jest regularne stosowanie preparatu. Preparat nie jest przeznaczony do łagodzenia ostrych napadów astmy.

W leczeniu podtrzymującym astmy długo działające leki rozszerzające oskrzela powinny być stosowane tylko w skojarzeniu z lekami przeciwzapalnymi, tj. wziewnymi lub doustnymi kortykosteroidami.

Preparat może zostać dołączony do stosowanych dotychczas kortykosteroidów, co może dodatkowo pomóc w łagodzeniu objawów choroby.

Preparat nie zastępuje działania wziewnych lub doustnych kortykosteroidów. Rozpoczynając leczenie preparatem nie należy przerywać stosowania kortykosteroidów. Pamiętaj, jeżeli stosując preparat odczujesz poprawę, nie możesz przerywać ani modyfikować dotychczasowego dawkowania leków przeciwzapalnych (kortykosteroidów), chyba że lekarz zaleci inaczej.

Ważne! Jeżeli objawy utrzymują się lub konieczne jest zwiększenie dawki leku rozszerzającego oskrzela, należy skonsultować się z lekarzem. Wskazuje to na pogorszenie przebiegu astmy i zwiększa ryzyko wystąpienia jej ostrego napadu. Lekarz oceni Twój stan i zweryfikuje dalszy sposób leczenia. Może np. zwiększyć dawki kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzić do leczenia kortykosteroidy doustne.

Nie należy rozpoczynać leczenia preparatem w okresie zaostrzenia astmy, nasilenia jej objawów lub jeśli nastąpiło pogorszenie stanu chorego podczas istniejącego zaostrzenia.

Jeżeli w trakcie stosowania preparatu nastąpi nasilenie objawów astmy (może to objawiać się nasileniem świstów w drogach oddechowych, uczuciem ściskania w klatce piersiowej) lub objawy nie będą prawidłowo kontrolowane, nie przerywaj leczenia lecz skonsultuj się z lekarzem.

Jeżeli kontrola objawów astmy będzie wystarczająca, lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki. W okresie zmniejszania dawki należy pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Lekarz zaleci stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.

Pamiętaj, że nagłe i szybko postępujące nasilenie dolegliwości związanych z astmą jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej!

Nie należy zwiększać pojedynczych dawek ani całkowitej dawki dobowej, ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem, jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie:

nadczynność tarczycy

• tętniaka lub inne choroby układu sercowo–naczyniowego (w tym nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, szczególnie w przypadku bloku przedsionkowo–komorowego trzeciego stopnia, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu, idiopatyczne podzastawkowe zwężenie aorty, choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca, miażdżyca, wydłużony odstęp QTc w zapisie EKG)

• przyjmujesz leki wydłużające odstęp QTc w zapisie EKG

guz chromochłonny nadnerczy

• zmniejszoną tolerancję glukozy

• cukrzycę (formoterol może powodować zwiększenie stężenia glukozy we krwi; należy częściej kontrolować stężenie glukozy w e krwi).

Chorzy z wyżej wymienionymi chorobami współistniejącymi powinni pozostawać pod uważną kontrolą lekarza.

Rzadko, u niektórych osób, po przyjęciu dawki leku wziewnego stosowanego w celu rozszerzenia oskrzeli, może wystąpić, przeciwnie do zamierzonego efektu, gwałtowny skurcz oskrzeli (tzw. paradoksalny skurcz oskrzeli). Objawia się on nasileniem świszczącego oddechu bezpośrednio po przyjęciu leku. Skurcz ten może być na tyle intensywny, że może stanowić zagrożenie życia. W takim wypadku należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i zastosować inny, szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela oraz szukać pomocy lekarskiej.

Powinieneś wiedzieć, że stosowanie tego preparatu podobnie jak stosowanie innych leków z tej grupy (innych sympatykomimetyków pobudzających receptory adrenergiczne typu beta2) może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu w surowicy krwi (hipokaliemia), które może być niebezpieczne dla Twojego zdrowia. Hipokaliemia może powodować zaburzenia rytmu serca, które mogą dodatkowo nasilać się skutkiem niedotlenienia tkanek w wyniku duszności. Powinieneś zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza gdy dodatkowo stosujesz leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego) lub jesteś chory na ciężką postać astmy leczonej pochodnymi ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidami, ponieważ w tej sytuacji może dojść do nasilenia hipokaliemii. Zapytaj lekarza czy w Twojej sytuacji należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.

Jeżeli planowana jest operacja w znieczuleniu ogólnym z zastosowaniem halogenowych środków znieczulających, nie należy stosować formoterolu przez co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem znieczulenia.

 

Ważne informacje dotyczące stosowania preparatu

Jedna dawka inhalacyjna zawiera 12 µg substancji czynnej (formoterolu) i jest podawana w czasie jednorazowej inhalacji. Dostarczana dawka leku zależy od prawidłowo przeprowadzonej inhalacji. Dlatego bardzo ważne jest, aby poprawnie opanować technikę inhalacji. Wziewne podanie leku umożliwia jego szybkie dotarcie bezpośrednio do dróg oddechowych, czyli do miejsca jego działania.

Pamiętaj!

• Aby zawsze w porę zaopatrzyć się w receptę i wykupić nowy preparat zanim zużyjesz do końca poprzedni.

• Zawsze miej przy sobie inhalator z szybkodziałającym lekiem rozszerzającym oskrzela.

• Utrzymuj inhalator w czystości. Aby zapobiec zablokowaniu inhalatora, 1–2 razy na tydzień, powinieneś go wyczyścić. Wyjmij metalowy pojemnik z wnętrza inhalatora i zdejmij wieczko ochronne z ustnika. Nie wkładaj metalowego pojemnika do wody. Przepłucz wnętrze inhalatora pod bieżącą, ciepłą wodą, wytrząśnij resztki wody i osusz starannie. Nie stosuj w tym celu żadnych źródeł ciepła. Niewłaściwe osuszenie wnętrza inhalatora może spowodować zablokowanie inhalatora. Włóż metalowy pojemnik z powrotem do wnętrza inhalatora i umieść wieczko ochronne na ustniku.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń/maszyn.

 

Dawkowanie preparatu Atimos - aerozol wziewny, roztwór

Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Preparat przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Astma:

Dorośli i młodzież po 12. roku życia: 1 dawka inhalacyjna (12 µg) 2 razy na dobę, rano i wieczorem (tj. 24 µg na dobę). W ciężkich przypadkach maksymalnie 2 dawki inhalacyjne (24 µg) 2 razy na dobę , rano i wieczorem (tj. 48 µg na dobę). Maksymalna dawka dobowa to 4 dawki inhalacyjne, czyli 48 µg na dobę w dawkach podzielonych. Nie należy stosować więcej niż 2 rozpylenia jednorazowo.

Nie należy stosować preparatu u dzieci do 12. roku życia.

Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób w podeszłym wieku oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP):

Dorośli po 18. roku życia: zwykle 1 dawka inhalacyjna (12 µg) 2 razy na dobę, rano i wieczorem (tj. 24 µg na dobę). W razie konieczności, w celu złagodzenia objawów, można przyjąć dodatkowe dawki, tak by całkowita dawka dobowa nie była większa niż 4 dawki inhalacyjne. Maksymalna dawka dobowa to 4 dawki inhalacyjne, czyli 48 µg na dobę w dawkach podzielonych. Nie należy stosować więcej niż 2 rozpylenia jednorazowo.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

 

Instrukcja dotycząca stosowania preparatu

Preparat ma postać aerozolu wziewnego i jest przeznaczony do inhalacji przez usta. Aerozol znajduje się w pojemniku metalowym pod ciśnieniem, umieszczonym w plastikowej osłonie zaopatrzonej w ustnik. Przed pierwszym zastosowaniem oraz zawsze jeżeli inhalator nie był używany dłużej niż 3 dni, należy wykonać jedno rozpylenie w powietrze (naciśnij 1 raz inhalator i uwolnij jedną dawkę aerozolu z wylotem ustnika skierowanym w powietrze). Aby przyjąć dawkę leku zawsze postępuj zgodnie z poniższą instrukcją:

• zdejmij wieczko ochronne z ustnika inhalatora; sprawdź czy ustnik na zewnątrz i wewnątrz jest czysty i wolny od zanieczyszczeń, które podczas inhalacji mogłyby przypadkowo zostać wessane do dróg oddechowych

• uchwycić inhalator pomiędzy kciukiem w palcem wskazującym

• trzymaj inhalator w pozycji pionowej, denkiem skierowany do góry

• wykonaj spokojny, głęboki wydech

• umieść ustnik w jamie ustnej i zaciśnij usta wokół ustnika

• naciśnij denko inhalatora (nastąpi uwolnienie dawki) wykonując jednocześnie głęboki, spokojny wdech przez usta; bardzo ważna jest właściwa synchronizacja wdechu i momentu uwolnienia dawki leku, dlatego natychmiast po rozpoczęciu wdechu naciśnij denko inhalatora i kontynuuj spokojny głęboki wdech

• wstrzymaj oddech na kilka sekund (ważne!), wyjmij ustnik z ust i wykonaj wydech

• jeżeli powinieneś przyjąć kolejną dawkę leku odczekaj około pół minuty i powtórz czynności opisane powyżej

• po użyciu zabezpiecz ustnik wieczkiem ochronnym.

Kilka pierwszych inhalacji najlepiej wykonuj przed lustrem. Jeżeli zauważysz, że z inhalatora lub z kącików ust wydobywa się mgiełka, oznacza to, że preparat nie został prawidłowo przyjęty i należy powtórzyć inhalację. Jeżeli masz kłopoty związane z używaniem inhalatora, skonsultuj się z lekarzem lub pielęgniarką. Niektórym osobom może być łatwiej trzymać inhalator w obu dłoniach. W takim wypadku, palce wskazujące obu dłoni należy umieścić na denku pojemnika, a kciuki poniżej ustnika.

 

Czy można stosować Atimos - aerozol wziewny, roztwór w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią, skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u kobiet w ciąży. Jeżeli istnieje konieczność kontrolowania astmy, stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku!

Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

 

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

W terapii skojarzonej z formoterolem nie powinny być stosowane glikozydy nasercowe (np. digoksyna) ani inne leki wydłużające odstęp QT w zapisie EKG, takie jak niektóre leki przeciwarytmiczne (np. chinidyna, dizopiramid, prokainamid), leki przeciwhistaminowe (takie jak np. terfenadyna, astemizol, mizolastyna), erytromycyna, fenotiazyna oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Równoległe stosowanie powyższych leków z formoterolem zwiększa ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca.

Równoległe stosowanie preparatu i innych sympatykomimetyków (np. inne leki pobudzające receptory adrenergiczne typu beta2, efedryna, fenylefryna, pseudoefedryna, adrenalina) może nasilić działania niepożądane formoterolu; w razie konieczności lekarz dostosuje dawkowanie.

Pochodne ksantyny (np. teofilina), leki moczopędne (stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak furosemid), leki przeczyszczające oraz kortykosteroidy mogą nasilić hipokaliemiczne działanie preparatu. Hipokaliemia może prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Skonsultuj się z lekarzem, czy w Twojej sytuacji powinieneś regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi i jak często powinieneś poddawać się tym badaniom.

Teofilina może nasilać działania niepożądane związane ze stosowaniem preparatu, w tym zaburzenia rytmu serca. Lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna lub alkohol mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Chorzy przyjmujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO (np. moklobemid, selegilina) powinni zachować ostrożność, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (zaburzenia rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego).

Podczas znieczulenia ogólnego halogenowymi środkami wziewnymi u pacjentów leczonych formoterolem zwiększa się ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca; należy upewnić się, że formoterol nie był stosowany przez co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem znieczulenia.

Leki przeciwcholinergiczne mogą nasilać rozszerzające oskrzela działanie formoterolu.

Interakcje formoterolu i innych leków działających na receptory adrenergiczne mogą wywierać szkodliwy wpływ na układ sercowo–naczyniowy. Leki blokujące receptory beta–adrenergiczne (beta–blokery stosowane np. w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń czynności serca), również w postaci kropli do oczu, hamują działanie formoterolu i nie powinny być stosowane równolegle z preparatem.

Leki z tej grupy co formoterol (beta2 mimetyki) mogą zwiększać stężenie glukozy we krwi, co może wymagać dostosowania dawkowania leków przeciwcukrzycowych; należy skonsultować się z lekarzem.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Atimos - aerozol wziewny, roztwór?

Jak każdy lek, również Atimos może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często lub niezbyt często możliwe: drżenia mięśni, skurcze i bóle mięśni, uczucie kołatania serca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), bóle głowy, zawroty głowy, nudności, zaburzenia smaku, nadmierne pocenie się, niepokój (zwłaszcza ruchowy), pobudzenie, zaburzenia snu, podrażnienie gardła i jamy ustnej, kaszel. Rzadko: zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe), dławica piersiowa, zmiany ciśnienia tętniczego, zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia), zapalenie nerek, reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk ust, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie), skurcz oskrzeli, pokrzywka. Preparat, podobnie jak inne leki wziewne, rzadko może powodować wystąpienie nagłego i silnego skurczu oskrzeli (tzw. paradoksalnego skurczu oskrzeli) powodującego trudności w oddychaniu. W razie wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu, zastosować inny szybkodziałający wziewny lek rozszerzający oskrzela i szukać pomocy lekarskiej. Bardzo rzadko: zaburzenia zachowania, omamy, pobudzenie, małopłytkowość, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, duszność, zaostrzenie astmy i obrzęk obwodowy. Podczas stosowania formoterolu i innych beta2 mimetyków może dojść do zwiększenia stężenia wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych we krwi.

 

Przeczytaj też artykuły

Astma Badania czynnościowe układu oddechowego Duszność Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) Spirometria

Inne preparaty na rynku polskim zawierające formoterol (dwuwodny fumaran formoterolu)

Foradil (proszek do inhalacji w kapsułkach twardych) Forastmin (proszek do inhalacji w kapsułkach twardych) Formoterol Easyhaler (proszek do inhalacji) Oxis Turbuhaler (proszek do inhalacji) Oxodil PPH (proszek do inhalacji w kapsułkach twardych) Zafiron (proszek do inhalacji w kapsułkach)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta