Octaplex - proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Profilaktyka i leczenie krwawień podczas zabiegów operacyjnych u chorych z nabytym niedoborem czynników zespołu protrombiny, spowodowanym leczeniem antagonistami wit. K lub przedawkowaniem antagonistów wit. K, gdy wymagane jest szybkie wyrównanie niedoboru. Dawka zależy od wartości INR docelowego i przed leczeniem. Przybliżone dawki wymagane do normalizacji INR (≤1,2 w ciągu 1 h) w zależności od wartości INR przed leczeniem: INR 2,0–2,5 – 0,9–1,3 ml/kg mc.; INR 2,5–3,0 – 1,3–1,6 ml/kg mc.; INR 3,0–3,5 – 1,6–1,9 ml/kg mc.; INR >3,5 – >1,9 ml/kg mc.; pojedyncza dawka nie powinna przekraczać 3000 j.m. (120 ml).
Profilaktyka i leczenie krwawień podczas zabiegów operacyjnych u chorych z wrodzonym niedoborem czynników II i X zależnych od wit. K, gdy oczyszczony produkt danego czynnika krzepnięcia nie jest dostępny. 1 j.m. czynnika II/kg mc. zwiększa aktywność osoczowego czynnika II o 0,02 j.m./ml, 1 j.m. czynnika X/kg mc. zwiększa aktywność osoczowego czynnika X o 0,017 j.m./ml. Dawkę oblicza się wg wzorów: wymagana liczba jednostek czynnika II (j.m.) = pożądane zwiększenie aktywności czynnika II (j.m./ml) × 50 × masa ciała (kg); wymagana liczba jednostek czynnika X (j.m.) = pożądane zwiększenie aktywności czynnika X (j.m./ml) × 59 × masa ciała (kg).

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, znana nadwrażliwość na heparynę lub małopłytkowość wywołana podaniem heparyny w wywiadzie.

Podawać i.v., początkowo z szybkością 1 ml/min, następnie 2–3 ml/min. Dawka i czas leczenia zależą od ciężkości choroby, umiejscowienia i nasilenia krwawienia oraz od stanu klinicznego chorego. Częstotliwość dawkowania należy ustalić indywidualnie. Odstęp między dawkami powinien być dostosowany do t_1/2 poszczególnych czynników zespołu protrombiny. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta.