Rifampicyna TZF - kapsułki

Lek przeciwprątkowy, półsyntetyczny antybiotyk stosowany przede wszystkim w leczeniu zakażeń gruźliczych.

Preparat zawiera substancję ryfampicyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Rifampicyna TZF
kapsułki; 150 mg; 100 kaps.
Polfa Tarchomin
147,58 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
5,83 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu: we wskazaniach: gruźlica, w tym gruźlica oporna na wiele leków i inne mykobakteriozy
Rifampicyna TZF
kapsułki; 300 mg; 100 kaps.
Polfa Tarchomin
283,49 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu: we wskazaniach: gruźlica, w tym gruźlica oporna na wiele leków i inne mykobakteriozy

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Rifampicyna TZF - kapsułki?

Substancją czynną preparatu jest ryfampicyna, półsyntetyczny antybiotyk, pochodna ryfamycyny wytwarzanej przez szczep Streptomyces mediterranei. Mechanizm działania ryfampicyny polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za syntezę RNA (polimerazy RNA) w komórce bakteryjnej. Prowadzi to do zahamowania syntezy białek bakteryjnych i w konsekwencji do śmierci komórki. Ryfampicyna działa bakteriobójczo wobec prątków gruźlicy, prątków atypowych i prątków trądu. Była i jest jednym z podstawowych leków stosowanych w leczeniu gruźlicy. Ryfampicyna przeznaczona jest do stosowania doustnego. Po podaniu doustnym szybko i prawie w 100% wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm znacznie ogranicza jej wchłanianie. Dobrze przenika do ognisk gruźliczych, węzłów chłonnych i płynów ustrojowych. Stężenie lecznicze w płynie mózgowo-rdzeniowym osiąga tylko w stanach zapalnych.

Kiedy stosować Rifampicyna TZF - kapsułki?

Preparat jest wskazany w leczeniu:
• wszystkich postaci gruźlicy, zarówno zdiagnozowanych po raz pierwszy, jak i zaawansowanych, przewlekłych i lekoopornych; leczenie w skojarzeniu z innymi lekami przeciwprątkowymi (izoniazydem, pirazynamidem oraz streptomycyną lub etambutolem)
trądu; leczenie w skojarzeniu z co najmniej jednym innym lekiem działającym na prątki trądu
brucelozy, legionellozy i ciężkich zakażeń wywołanych gronkowcami; leczenie w skojarzeniu z innym antybiotykiem odpowiednim w danym zakażeniu
• w celu zapobiegania meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych; w leczeniu bezobjawowych nosicieli Neisseria meningitidis w celu wyeliminowania meningokoków z części nosowej gardła
• zakażenia Haemophilus influenzae; leczenie bezobjawowych nosicieli Haemophilus influenzae i zapobieganie rozwojowi zakażenia u narażonych na kontakt z tą bakterią dzieci w wieku 4. lat lub młodszych.

Kiedy nie stosować preparatu Rifampicyna TZF - kapsułki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki z grupy ryfamycyny.
Żółtaczka stanowi przeciwwskazanie do stosowania preparatu.
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu równolegle z sakwinawirem lub rytonawirem.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Rifampicyna TZF - kapsułki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
W okresie stosowania preparatu chory powinien pozostawać pod kontrolą lekarza specjalisty.
W przypadku stosowania dawek większych niż 600 mg na dobę u chorych z zaburzeniami czynności nerek, należy zachować ostrożność.
Preparat może powodować zaburzenia czynności wątroby. U każdego chorego na gruźlicę, przed rozpoczęciem stosowania preparatu lekarz zaleci wykonanie badań czynnościowych wątroby oraz badania morfologii krwi.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność, a leczenie ryfampicyną może być rozpoczęte tylko w razie konieczności i powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarskim. Konieczne jest odpowiednie zmniejszenie dawki przez lekarza, w zależności od stopnia niewydolności wątroby. Osobom z tej grupy chorych lekarz zaleci regularną kontrolę czynności wątroby. Jeżeli w okresie leczenia wystąpią jakiekolwiek objawy zaburzeń czynności wątroby, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. W razie potrzeby lekarz zaleci zaprzestanie stosowania preparatu. Jeżeli po normalizacji czynności wątroby, lekarz ponownie zaleci stosowanie ryfampicyny, należy codziennie kontrolować parametry czynności wątroby.
Jeżeli w schemacie leczenia izoniazyd ma być stosowany równolegle z ryfampicyną, należy zachować szczególną ostrożność u chorych z zaburzeniami czynności wątroby, chorych w podeszłym wieku, chorych niedożywionych i dzieci do 2. roku życia. Jeżeli u osób z prawidłową czynnością wątroby wystąpi gorączka, wymioty, żółtaczka lub inne objawy świadczące o pogorszeniu się stanu chorego, należy wykonać testy czynnościowe wątroby.
W okresie leczenia stan chorego powinien być kontrolowany przez lekarza przynajmniej 1 raz w miesiącu.
W pierwszych dniach leczenia może wystąpić hiperbilirubinemia (zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi). Jeżeli, u osób z prawidłową czynnością wątroby, wystąpi zwiększenie stężenia bilirubiny lub aktywności enzymów wątrobowych, należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle jednak powyższe objawy są przemijające i nie ma konieczności przerwania leczenia.
W leczeniu gruźlicy preparat powinien być stosowany codziennie (w wyjątkowych sytuacjach lekarz może zalecić leczenie przerywane, które powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarskim; w takim schemacie leczenia istnieje ryzyko nasilenia działań niepożądanych, w tym wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego).
W okresie stosowania preparatu ślina, pot, łzy, mocz mogą mieć zabarwienie pomarańczowe lub czerwonawe. Zabarwieniu mogą także ulegać miękkie soczewki kontaktowe.
Ryfampicyna może powodować zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i nasilać metabolizm niektórych związków, w tym hormonów tarczycy, hormonów nadnerczy i witaminy D. U chorych na porfirię leczonych ryfampicyną może wystąpić zaostrzenie porfirii.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Rifampicyna TZF - kapsułki

Preparat ma postać kapsułek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Gruźlica:

Dorośli: zwykle stosuje się 8–12 mg/kg masy ciała na dobę; u osób o masie ciała mniejszej niż 50 kg stosuje się 450 mg 1 raz na dobę, a u osób o masie ciała większej niż 50 kg stosuje się co najmniej 600 mg 1 raz na dobę.

Dzieci: zwykle stosuje się 10–20 mg/kg masy ciała na dobę. Dawka maksymalna 600 mg na dobę.

Trąd (leczenie skojarzone):

W zależności od przyjętego schematu leczenia 600 mg 1 raz na miesiąc lub 10 mg/kg masy ciała na dobę; u osób o masie ciała mniejszej niż 50 kg stosuje się 450 mg 1 raz na dobę, a u osób o masie ciała większej niż 50 kg stosuje się 600 mg 1 raz na dobę.

Stosować w skojarzeniu z co najmniej jednym innym lekiem działającym na prątki trądu.

Bruceloza, legionelloza, ciężkie zakażenia wywołane przez gronkowce:

Dorośli: zwykle 600–1200 mg na dobę w 2–4 dawkach podzielonych w skojarzeniu z innym antybiotykiem.

Zapobieganie meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych:

Dorośli: 600 mg 2 razy na dobę przez 2 dni.

Dzieci w wieku 1–12 lat: 10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę przez 2 dni; dzieci w wieku 3–12 miesięcy: 5 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę przez 2 dni.

Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez H. influenzae:

Jeśli zakażenie H. influenzae występuje w rodzinie, w której jest dziecko w wieku 4 lat lub młodsze, zaleca się podanie ryfampicyny wszystkim członkom rodziny (w tym dziecku) w dawce: 20 mg/kg masy ciała 1 raz na dobę (maksymalnie 600 mg na dobę) przez 4 dni; u noworodków (1. miesiąc życia): 10 mg/kg masy ciała na dobę przez 4 dni. Podawanie leku należy rozpocząć przed wypisaniem osoby zakażonej ze szpitala.

U chorych z zaburzeniami czynności wątroby dawka maksymalna wynosi 8 mg/kg masy ciała na dobę.

U osób w podeszłym wieku, zwłaszcza z niewydolnością wątroby, należy zachować ostrożność.

Sposób podawania:

Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Lek stosuje się razem z innymi lekami przeciwprątkowymi. Kapsułki należy przyjmować 1 raz na dobę (chyba, że zalecono inaczej), co najmniej 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku, popijając szklanką wody.


Czy można stosować Rifampicyna TZF - kapsułki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne oraz w jego ocenie oczekiwane korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Stosowanie preparatu w ostatnich miesiącach ciąży może spowodować poporodowe krwotoki zarówno u matki jak i u noworodka (lekarz może zalecić stosowanie witaminy K).
Ryfampicyna przenika do mleka kobiety karmiącej. W okresie leczenia kobieta nie powinna karmić piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu równolegle z sakwinawirem lub rytonawirem (zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby).
Ryfampicyna zwiększa aktywność enzymów wątrobowych, co wpływa na metabolizm wielu leków i może wymagać dostosowania ich dawkowania. Należy zachować ostrożność.
Jeżeli ryfampicyna jest stosowana równolegle z którymkolwiek z niżej wymienionych leków, należy zachować ostrożność, ponieważ ryfampicyna może nasilać ich metabolizm. Konieczne może być, aby lekarz dostosował dawkowanie w przypadku następujących leków:
• leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina)
• leki przeciwarytmiczne (np. dizopiramid, meksyletyna, chinidyna, propafenon, tokainid)
• antagoniści hormonów (antyestrogeny, np. tamoksifen, toremifen, gestynon)
• leki przeciwpsychotyczne (haloperidol, aripiprazol)
• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna); konieczne jest codzienne oznaczanie czasu protrombinowego i odpowiednia modyfikacja dawki leków przeciwzakrzepowych przez lekarza
• leki przeciwgrzybicze z grupy pochodnych azolowych (np. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, worykonazol)
• leki przeciwwirusowe (zydowudyna, nelfinawir, atazanawir, lopinawir, newirapina, efawirenz, amprenawir i inne)
• barbiturany
• leki beta-adrenolityczne, tzw. beta-blokery (np. bisoprolol, propranolol)
• antagoniści kanału wapniowego - pochodne dihydropirydyny (np. nifedypina), diltiazem oraz werapamil
• leki przeciwlękowe i nasenne (np. benzodiazepiny, zolpidem, zopiklon)
• antybiotyki (np. dapson, doksycyklina, chloramfenikol, klarytromycyna, telitromycyna) oraz fluorochinolony (np. cyprofloksacyna)
• kortykosteroidy
• glikozydy naserwcowe (np. digoksyna)
• hormonalne preparaty antykoncepcyjne
• estrogeny, progestageny
• klofibrat
• doustne leki przeciwcukrzycowe (np. pochodne sulfonylomocznika, rozyglitazon, tolbutamid, chlorpropamid)
• niektóre leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna, takrolimus, sirolimus)
• irynotekan
• hormony tarczycy (np. lewotyroksyna)
• sartany (np. losartan)
• leki przeciwbólowe (np. metadon, opioidowe leki przeciwbólowe)
• chinina
• riluzol
• selektywni antagoniści receptorów 5-HT3 (np. ondansetron)
• statyny metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (np. simwastatyna)
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, nortryptylina)
• teofilina
• leki cytotoksyczne (np. imatynib)
• leki moczopędne (np. eplerenon)
• prazykwantel.
Preparat może zmniejszać skuteczność hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych. Należy skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznych metod antykoncepcji w okresie leczenia ryfampicyną.
U chorych na cukrzycę przyjmujących ryfampicynę mogą wystąpić trudności kontroli stężenia glukozy.
Równoległe stosowanie kwasu paraaminosalicylowego (PAS) zmniejsza stężenie ryfampicyny we krwi; należy zachować 8 godzinną przerwę pomiędzy przyjęciem tych leków.
Preparaty zobojętniające sok żołądkowy (np. wodorotlenek glinu, wodorowęglan sodu, związki magnezu) zmniejszają wchłanianie ryfampicyny. Leki te należy przyjmować nie wcześniej niż 1 godzinę po przyjęciu ryfampicyny.
Kotrimoksazol i probenecyd zwiększają stężenie ryfampicyny we krwi.
W okresie stosowania ryfampicyny konieczne może być zwiększenie dawki równolegle stosowanego enalaprylu.
Równoległe stosowanie halotanu lub izoniazydu zwiększa działania hepatotoksyczne (toksyczne dla wątroby). Należy unikać równoległego stosowania ryfampicyny i halotanu, a chorzy przyjmujący ryfampicynę i izoniazyd powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza (ryzyko działania hepatotoksycznego).
Ketokonazol powoduje zmniejszenie stężenia ryfampicyny we krwi.
Równoległe stosowanie atowakwonu i ryfampicyny powodowało zwiększenie stężenia ryfampicyny i zmniejszenie stężenia atowakwonu we krwi.
Wpływ preparatu na wyniki badan laboratoryjnych:
• ryfampicyna może powodować zwiększenie stężenia bilirubiny oraz aktywności fosfatazy alkalicznej lub aminotransferaz; kontrastowe badania woreczka żółciowego powinny być wykonywane rano, przed przyjęciem preparatu;
• stosowanie preparatu może wpływać na wyniki oznaczeń kwasu foliowego i witaminy B12, wykonywanych metodą mikrobiologiczną;
• może wystąpić fałszywie dodatni wynik badań wykrywających opioidy.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Rifampicyna TZF - kapsułki?

Jak każdy lek, również Rifampicyna TZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Możliwe łagodne, samoistnie ustępujące reakcje skórne (zaczerwienienie, wysypka, świąd). Mogą wystąpić objawy nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, złuszczające zapalenie skóry), w tym ciężkie: martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona oraz zapalenie naczyń krwionośnych. Objawy ze strony przewodu pokarmowego (zgaga, bóle brzucha, zmniejszenie łaknienia, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), zapalenie wątroby, żółtaczka. Możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość z plamicą lub bez (głównie w leczeniu przerywanym i u pacjentów przyjmujących duże dawki ryfampicyny; ustępuje po odstawieniu leku; małopłytkowość wymaga przerwania leczenia z powodu ryzyka krwawień mózgowych), przemijająca leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych czyli leukocytów), eozynofilia, agranulocytoza, rzadko rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe. Mogą wystąpić obrzęki, osłabienie mięśni, miopatia, zaburzenia miesiączkowania (u kobiet długotrwale leczonych ryfampicyną). Rzadko psychozy. Zaburzenia o podłożu immunologicznym (najczęściej u pacjentów stosujących leczenie przerywane i/lub przyjmujących duże dawki ryfampicyny): objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni, zawroty głowy), świszczący oddech, trudności w oddychaniu, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, w tym niekiedy prowadzące do wstrząsu anafilaktycznego, ostra niedokrwistość hemolityczna, ostra niewydolność nerek wywołana ostrą martwicą kanalików nerkowych lub śródmiąższowym zapaleniem nerek. Jeżeli wystąpią ciężkie działania niepożądane, takie jak niewydolność nerek, małopłytkowość lub niedokrwistość hemolityczna, konieczne jest przerwanie leczenia i nie stosowanie ryfampicyny nigdy w przyszłości. Ryfampicyna może powodować pomarańczowe lub czerwonawe zabarwienie śliny, moczu, łez (może wystąpić trwałe przebarwienie soczewek kontaktowych) i potu.

Przeczytaj też artykuły

Gruźlica Mykobakterioza Zapalenie płuc

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta