Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji

Lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Antybiotyk z grupy tetracyklin stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Hamuje wzrost bakterii wywołujących zakażenia.

Preparat zawiera substancję doksycyklina

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Doxycyclinum TZF
roztwór do infuzji; 20 mg/ml (100 mg/5 ml); 10 amp. 5 ml
Polfa Tarchomin
b/d

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji?

Substancją czynną preparatu jest doksycyklina. Jest to długo działający, półsyntetyczny antybiotyk z grupy tetracyklin. Mechanizm jego działania, wspólny dla całej grupy antybiotyków tetracyklinowych, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Uniemożliwia to wzrost i namnażanie się komórek bakteryjnych. Doksycyklina, podobnie jak inne antybiotyki z grupy tetracyklin, zaliczana jest do substancji o działaniu bakteriostatycznym, o szerokim spektrum działania. Długotrwałe stosowanie tetracyklin w praktyce klinicznej doprowadziło do selekcji dużego odsetka szczepów opornych. Oporność szczepów bakteryjnych na działanie doksycykliny jest skutkiem zmniejszenia zdolności leku do przenikania do wnętrza komórki bakteryjnej lub zdolności bakterii do aktywnego usuwania leku z komórki na zewnątrz. Doksycyklina podawana jest głównie doustnie, w niektórych przypadkach dożylnie.

Kiedy stosować Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji?

Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:

• zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych – zapalenie migdałków podniebiennych, gardła, ucha środkowego, zatok, oskrzeli, płuc

• zakażenia dróg moczowych – zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej oraz dla preparatu w postaci kapsułek: odmiedniczkowe zapalenie nerek

choroby przenoszone drogą płciową – wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealitycum oraz dla preparatu w postaci kapsułek: wrzód miękki, ziarniniak pachwinowy, kiła, rzeżączka

• zakażenia tkanek miękkich (w tym, dla preparatu w postaci dożylnej: ciężkie postaci trądziku pospolitego)

• zakażenia przewodu pokarmowego.

Preparat w postaci kapsułek, wskazany jest dodatkowo w leczeniu następujących zakażeń:

• zakażenia okulistyczne – wywołane przez szczepy gronkowców i dwoinki rzeżączki, H. influenzae, przewlekłe zapalenie spojówek wywołane przez Chlamydia trachomatis, tzw. jaglica (monoterapia lub leczenie skojarzone z lekami działającymi miejscowo)

• borelioza

• inne zakażenia – papuzica, bruceloza (w skojarzeniu ze streptomycyną), dżuma, tularemia

• w zapobieganiu malarii.

Kiedy nie stosować preparatu Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki z grupy tetracyklin.

Preparatu w postaci doustnej nie stosować w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby.

Nie stosować u dzieci do ukończenia 12. roku życia.

Nie stosować w okresie wzrostu zębów.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania preparatu u chorych z zaburzeniami czynności wątroby lub otrzymujących inne leki działające toksycznie na wątrobę (leki hepatotoksyczne). Zaleca się regularne wykonywanie kontrolnych badań czynności wątroby oraz morfologii krwi.

Doksycklina może tworzyć związki kompleksowe z wapniem, we wszystkich tkankach kościotwórczych. Jej stosowanie jest przeciwwskazane w okresie rozwoju zębów (ciąża, okres okołoporodowy, dzieci do ukończenia 12. roku życia), ze względu na ryzyko trwałego przebarwienia szkliwa, uszkodzenia zębów (hipoplazja szkliwa) lub opóźnienia rozwoju kośćca.

Doksycyklina, i inne tetracykliny, może powodować nadwrażliwość na światło. W okresie leczenia należy unikać ekspozycji na promienie słoneczne lub UV (np. w solarium), ze względu na ryzyko wystąpienia skórnych reakcji nadwrażliwości na światło, takich jak: rumień, obrzęk, pęcherzyki czy łuszczenie skóry. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy rumienia skóry, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Reakcje nadwrażliwości skórnej wymagają zaprzestania stosowania preparatu.

Stosowanie antybiotyków, w tym doksycykliny, może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Konieczne może być zastosowanie dodatkowego leczenia.

Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zaleci uzupełnienie elektrolitów i zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne.

W przypadku chorób wenerycznych i podejrzenia równoległego zakażenia kiłą, lekarz zaleci wykonanie odpowiednich badań laboratoryjnych, w tym badania serologiczne, które powinny być wykonywane co miesiąc przez co najmniej 4 miesiące.

W przypadku zakażeń krętkami, stosowaniu preparatu może towarzyszyć wystąpienie reakcji Jarischa i Herxheimera (zwanej popularnie Herx). Reakcja ta jest częstym skutkiem działania antybiotyku i zwykle ustępuje samoistnie. Objawy mogą obejmować bóle głowy, bóle mięśni, podwyższoną temperaturę, uczucie rozbicia, złe samopoczucie i wysypkę.

Należy zachować ostrożność u chorych z miastenią, ogólnoustrojowym toczniem rumieniowatym lub chorych na porfirię, ponieważ stosowanie doksycykliny może nasilać objawy choroby.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem wypukłego ciemiączka u niemowląt oraz łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego u dzieci i dorosłych. W razie podejrzenia tych zaburzeń (jeżeli wystąpią np. zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, mroczki, zawroty głowy z nudnościami i wymiotami, szumy uszne, ból głowy) należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zalecić zaprzestanie stosowania preparatu. Powyższe objawy ustępują po zaprzestaniu leczenia.

Przyjmowanie antybiotyków z grupy tetracyklin w postaci kapsułek lub tabletek może wiązać się z wystąpieniem zapalenia lub owrzodzenia przełyku, zwłaszcza jeżeli preparat jest przyjmowany bezpośrednio przed położeniem się do łóżka lub popijany zbyt małą ilością płynu. Zaleca się aby doustnie przyjmować preparat w pozycji siedzącej lub stojącej oraz zawsze popijać go dużą ilością wody.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat w postaci kapsułek zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu;

• preparat w postaci roztworu do infuzji zawiera pirosiarczyn sodu i dlatego rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

W pojedynczych przypadkach preparat może powodować zawroty głowy oraz zaburzenia widzenia (widzenie niewyraźne, podwójne), które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W przypadku ich wystąpienia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji

Preparat ma postać kapsułek do stosowania doustnego lub roztworu do wlewu dożylnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.

 

Preparat w postaci kapsułek do stosowania doustnego:

Dorośli o masie ciała do 70 kg i dzieci po ukończeniu 12. roku życia o masie ciała większej niż 50 kg: w pierwszej dobie zwykle stosuje się 200 mg w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych (100 mg co 12 godzin), a następnie stosuje się dawkę podtrzymującą 100 mg na dobę. W ciężkich zakażeniach 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.

Dorośli o masie ciała większej niż 70 kg: 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.

Zalecenia w specyficznych zakażeniach:

• niepowikłana rzeżączka: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin) przez co najmniej 7 dni. Zwykle 3–4 dni po zakończeniu leczenia lekarz zaleci wykonanie badań laboratoryjnych (posiew) w celu potwierdzenia skuteczności leczenia.

• choroby przenoszone drogą płciową: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin) przez 7–10 dni

• kiła pierwotna i drugorzędowa (w przypadku uczulenia na penicylinę): 200–300 mg na dobę w dawkach podzielonych, przez 14 dni

• borelioza: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin) przez 14–28 dni, we wczesnym stadium choroby przez 14–21 dni

• w zapobieganiu malarii: 100 mg na dobę; leczenie rozpoczyna się 1–2 dni przed wyjazdem w rejony zagrożone malarią, stosuje przez cały okres pobytu w zagrożonym rejonie oraz przez 4 tygodnie po powrocie.

Szczególne grupy chorych:

U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego w tej grupie wiekowej, należy zachować ostrożność i przestrzegać zaleceń dotyczących sposobu przyjmowania leku.

W przypadku niewydolności nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania.

W przypadku niewydolności wątroby należy zachować ostrożność, zwłaszcza w przypadku leczenia długotrwałego lub stosowania dużych dawek leku. W takiej sytuacji lekarz zaleci regularną kontrolę czynności wątroby.

Czas trwania leczenia:

Lekarz określi czas trwania leczenia. Preparat stosuje się zwykle jeszcze przez 24–48 godzin po ustąpieniu objawów. Aby zapobiec powikłaniom, w przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta-hemolizujące, leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni.

 

Preparat w postaci roztworu do wlewu dożylnego:

Dorośli i dzieci po ukończeniu 12. roku życia i o masie ciała większej niż 50 kg: w pierwszej dobie zwykle stosuje się 200 mg w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych (100 mg co 12 godzin), a następnie stosuje się dawkę podtrzymującą 100 mg na dobę (w ciężkich zakażeniach 200 mg na dobę).

Dzieci po ukończeniu 12. roku życia i o masie ciała mniejszej niż 50 kg: w pierwszej dobie 4 mg/kg masy ciała w 2 dawkach podzielonych, a następnie 2 mg/kg masy ciała na dobę w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych.

 

Sposób podawania:

Preparat w postaci kapsułek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Aby zapobiec podrażnieniom gardła, przełyku i jelit, kapsułki należy przyjmować w pozycji siedzącej lub stojącej, nie później niż 30 minut przed położeniem się spać. Bezpośrednio po połknięciu kapsułki nie należy przyjmować pozycji leżącej. Aby uniknąć uporczywych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, zaleca się przyjmowanie preparatu podczas posiłku.

Preparat w postaci dożylnej należy stosować jedynie wówczas, gdy leczenie z zastosowaniem postaci doustnej jest nieskuteczne. Preparat podaje się dożylnie wyłącznie w postaci wlewu dożylnego. Czas trwania wlewu wynosi 1–4 godzin (nie krócej niż 1 godzinę i nie dłużej niż 12 godzin). Roztwór doksycykliny należy chronić przed światłem. Roztwór należy przygotować zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania, bezpośrednio przed użyciem. Roztworów rozcieńczonych nie należy przechowywać. Po uzyskaniu poprawy stanu zdrowia z zastosowaniem postaci dożylnej zalecana jest kontynuacja leczenia z zastosowaniem postaci doustnej.

 

Czy można stosować Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią. Doksycyklina przenika do mleka matki.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparaty zobojętniające sok żołądkowy zawierające glin, wapń lub magnez oraz preparaty zawierające jony żelaza, cynku, bizmutu lub cholestyraminę, a także produkty spożywcze zawierające wapń (mleko i przetwory mleczne, sok owocowe) zmniejszają wchłanianie doksycykliny. Preparaty takie mogą być przyjmowane z zachowaniem co najmniej 2 godzinnego odstępu czasowego od przyjęcia doksycykliny.

Możliwe są interakcje z równolegle stosowanymi antybiotykami o działaniu bakteriobójczym. Doksycyklina zmniejsza skuteczność działania penicylin i innych antybiotyków beta-laktamowych i dlatego nie należy ich stosować równolegle.

Doksycyklina może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny) i powodować wydłużenie czasu protrombinowego. Regularna kontrola parametrów krzepnięcia krwi pozwoli lekarzowi zdecydować, czy konieczne jest dostosowanie dawki leków przeciwzakrzepowych.

Doksycyklina nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy pochodnych sulfonylomocznika; należy monitorować stężenie glukozy we krwi. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie leków przeciwcukrzycowych.

W okresie stosowania doksycykliny nie należy stosować znieczulenia ogólnego z podaniem metoksyfluranu, ze względu na ryzyko nasilenia toksycznego działania metoksyfluranu na nerki i ryzyka wystąpienia niewydolności nerek ze skutkiem śmiertelnym.

Doksycyklina nasila toksyczność cyklosporyny. Jeżeli konieczne jest jej równoległe stosowanie, należy monitorować stężenie cyklosporyny we krwi.

Doksycyklina nasila toksyczność metotreksatu.

Preparat może zmniejszać skuteczność działania hormonalnych środków antykoncepcyjnych; należy skonsultować się z lekarzem.

Leki takie jak barbiturany, karbamazepina, difenylohydantoina, fenytoina, prymidon, ryfampicyna, a także spożywanie alkoholu, może przyspieszać wątrobowy metabolizm doksycykliny i zmniejszyć skuteczność jej działania; w razie potrzeby lekarz może zalecić stosowanie większych dawek doksycykliny.

Równoległe stosowanie teofiliny może sprzyjać działaniom niepożądanym ze strony układu pokarmowego.

Wpływ doksycykliny na wyniki badań laboratoryjnych:

• tetracykliny mogą mieć wpływ na wyniki oznaczeń stężenia glukozy w moczu

• tetracykliny mogą mieć wpływ na wyniki oznaczeń stężenia katecholamin w moczu.

W przypadku wykonywania wymienionych powyżej badań, należy poinformować lekarza i osoby odpowiedzialne za przeprowadzenie badań w laboratorium o stosowaniu doksycykliny.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Doxycyclinum TZF - roztwór do infuzji?

Jak każdy lek, również Doxycyclinum TZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: brak apetytu, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie języka, trudności w przełykaniu, owrzodzenie przełyku, zapalenie jelita, zmiany zapalne okolic odbytu, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się biegunką), gronkowcowe zapalenie jelit, bóle i zawroty głowy, szumy uszne, nagłe zaczerwienienie twarzy, wystąpienie wypukłego ciemiączka u niemowląt oraz łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego u dzieci i dorosłych (objawem mogą być zaburzenia widzenia, mroczki, podwójne widzenie, zawroty i bóle głowy z nudnościami i wymiotami), utrata wzroku, małopłytkowość, neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), porfiria, niedokrwistość hemolityczna, eozynofilia, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, bóle stawów i mięśni, zaburzenia rozwoju zębów i kości, przebarwienia szkliwa, nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych i skóry, świąd odbytu, stany zapalne pochwy), niewielkie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, zapalenie trzustki (bardzo rzadko), ogólne złe samopoczucie. Możliwe także działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: wydłużenie czasu protrombinowego, reakcja Jarischa i Herxheimera (objawy mogą obejmować bóle głowy, bóle mięśni, podwyższoną temperaturę, uczucie rozbicia, złe samopoczucie i wysypkę), fotoonycholiza (oddzielanie się paznokcia od łożyska po ekspozycji na słońce). Bardzo rzadko możliwe reakcje nadwrażliwości (w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne), takie jak: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła, krtani utrudniający oddychanie), duszność, objawy choroby posurowiczej (gorączka, dreszcze, ból mięśni i stawów, ból głowy), zaostrzenie układowego tocznia rumieniowatego, niedociśnienie tętnicze, zapalenie osierdzia, duszność, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), wstrząs anafilaktyczny, a także ciężkie reakcje skórne takie jak, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

W przypadku preparatu podawanego dożylnie może wystąpić ból, pieczenie i podrażnienie w miejscu podania, rzadko zakrzepowe zapalenie żyły.

Inne preparaty na rynku polskim zawierające doksycyklina

Doxycyclinum Polfarmex (kapsułki twarde) Doxycyclinum TZF (kapsułki twarde) Efracea (kapsułki o zmodyfikowanym uwalnianiu, twarde) Ligosan (żel okołozębowy) Unidox Solutab (tabl. do sporz. zaw. doustnej)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta