Estazolam TZF - tabletki

Estazolam to triazolowa pochodna benzodiazepiny (BZD) o pośrednim czasie działania. Wiąże się z receptorem benzodiazepinowym (RBZD), co powoduje określoną reakcję w komórce, czyli jest jego agonistą. RBZD są częścią receptorów zwanych receptorami GABA-A, które mają zdolność wiązania wielu substancji m.in. kwasu -aminomasłowego (GABA). Estazolam, jak inne BZD, działa pośrednio przez nasilenie zdolności wiązania się GABA z receptorem GABA-A. Ze względu na hamujące czynność komórek nerwowych działanie GABA, BZD wykazują pośrednie działanie hamujące w ośrodkowym układzie nerwowym.
Estazolam działa głównie nasennie. Wykazuje także silne, ale krótkotrwałe działanie uspokajające i przeciwlękowe. W niewielkim stopniu zmniejsza napięcie mięśni i wykazuje słabe właściwości przeciwdrgawkowe.

Preparat jest wskazany do stosowania w doraźnym, krótkotrwałym leczeniu zaburzeń snu (trudności w zasypianiu, częste przebudzenia nocne, wczesne przebudzenia poranne).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne benzodiazepiny.
Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są również:
· ciężka niewydolność oddechowa, niezależnie od przyczyny
· zespół bezdechu sennego
· zawroty głowy, zaburzenia równowagi
· nużliwość mięśni (myasthenia gravis)
· zaburzenia świadomości
· ostra porfiria
zatrucie alkoholem lub innymi substancjami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Leczenie estazolamem powinno trwać możliwie krótko, ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia uzależnienia fizycznego, psychicznego i tolerancji na lek (potrzeba stosowania coraz większych dawek leku w celu osiągnięcia tego samego efektu klinicznego). Ryzyko uzależnienia wzrasta wraz z zastosowaną dawką i czasem leczenia, jest większe u osób z uzależnieniem od alkoholu i leków w wywiadzie, a także u osób z zaburzeniami osobowości.
W przypadku wystąpienia uzależnienia, po zaprzestaniu stosowania estazolamu może ujawnić się zespół odstawienny (abstynencyjny). Charakteryzuje się on następującymi objawami: bóle głowy i mięśni, stany lękowe, napięcie, niepokój, stan splątania i drażliwość. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić: utrata świadomości, depersonalizacja, zwiększona ostrość słuchu, drętwienie i mrowienie kończyn, zwiększona wrażliwość na światło oraz hałas, omamy i drgawki padaczkowe.
Po zaprzestaniu stosowania benzodiazepin (także estazolamu) może wystąpić zjawisko „z odbicia”, którego objawami są: zmiany nastroju, lęk, trudności z zasypianiem, niepokój. Ryzyko pojawienia się tych objawów jest większe po nagłym zaprzestaniu stosowania estazolamu. Dlatego lek należy odstawiać stopniowo zmniejszając dawki.
Leki z tej grupy mogą powodować niepamięć następczą, której ryzyko wstąpienia wzrasta wraz ze wzrostem zastosowanej dawki. Objawom niepamięci może towarzyszyć zachowanie nieadekwatne do sytuacji. Zjawiska te występują najczęściej w kilka godzin po zastosowaniu preparatu, w tym czasie pacjent powinien mieć możliwość nieprzerwanego 7–8-godzinnego snu.
W przypadku wystąpienia następujących objawów:
· niepokój
· pobudzenie
· drażliwość
· agresja
· urojenia
· ataki furii
· koszmary senne
· omamy
· psychozy
· niewłaściwe zachowanie i inne zaburzenia zachowania,
należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który prawdopodobnie zaleci przerwanie leczenia i poinformuje o dalszym postępowaniu.
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku:
· osób w podeszłym wieku i osłabionych ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej (urazy, upadki)
· przewlekłej niewydolności oddechowej; lekarz prawdopodobnie zaleci zmniejszenie dawki preparatu, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia depresji oddechowej
· porfirii, ponieważ może nastąpić nasilenie objawów tej choroby
· ciężkiej niewydolności wątroby, ze względu na ryzyko wystąpienia encefalopatii (stosowanie preparatu u pacjentów z tej grupy nie jest wskazane).
Estazolam nie jest lekiem przeciwpsychotycznym i nie powinien być stosowany jako jedyny lek w leczeniu psychoz.
Preparatu nie należy stosować w monoterapii depresji oraz zaburzeń lękowych związanych z depresją, ponieważ zwiększa się ryzyko samobójstwa u pacjenta.
Podczas długotrwałego leczenia należy kontrolować pracę wątroby i układu krwiotwórczego.
Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
Preparat zawiera laktozę; osoby z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinny go stosować.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Estazolam wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Działanie uspokajające leku, występowanie zaburzeń takich jak niepamięć, upośledzenie koncentracji i upośledzenie czynności mięśni mogą mieć szkodliwy wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Osoby stosujące preparat nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Preparat ma postać tabletek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli, zwykle 1–2 mg 30 min przed snem.
U osób po 65. roku życia lekarz prawdopodobnie zaleci połowę zwykle stosowanej dawki.
Lek należy stosować najkrócej jak to możliwe (7–10 dni); w niektórych przypadkach leczenie może trwać dłużej. U osób z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki leku. Dawkę należy zmniejszać stopniowo.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (a także w okresie karmienia piersią) skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie leku u kobiet w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze, jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, kiedy istnieje bezwzględna konieczność, a stosowanie bezpieczniejszych odpowiedników jest niemożliwe.
Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Należy zachować ostrożność stosując równolegle:
· z lekami o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy (barbiturany, leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, neuroleptyki, leki przeciwdrgawkowe, znieczulające, przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, opioidowe leki przeciwbólowe), etanolem, lekami zwiotczającymi mięśnie; może dochodzić do nasilenia wpływu hamującego tych leków na ośrodkowy układ nerwowy i depresji oddechowej; lekarz prawdopodobnie zaleci zmniejszenie dawek
· inhibitory enzymów wątrobowych (np. cymetydyna, disulfiram, erytromycyna, ketokonazol); mogą one nasilać działanie pochodnych benzodiazepiny, natomiast induktory tych enzymów (np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina) mogą to działanie osłabiać
· z opioidowymi lekami przeciwbólowymi; może wystąpić nasilona euforia, co prowadzi do nasilenia uzależnienia psychicznego
· z lekami zwiotczającymi mięśnie, ich działanie może się nasilać
· z doustnymi lekami antykoncepcyjnymi, mogą one osłabiać działanie estazolamu.
Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jak każdy lek, również Estazolam TZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Rzadko mogą wystąpić: nudności, zaburzenia żołądkowe, uczucie suchości w jamie ustnej.
Mogą także wystąpić: senność, spowolnienie reakcji, zawroty głowy, stany splątania i dezorientacji, osłabienie mięśni, ataksja, zamazane podwójne widzenie, zaburzenia w składzie morfologicznym krwi (leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza), zaburzenia mowy z mową zamazaną i nieprawidłowym wymawianiem, zaburzenia pamięci (niepamięć następcza), zaburzenia libido, reakcje alergiczne (pokrzywka, świąd, wysypka), dyspepsja, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni, zaburzenia czynności wątroby (np. żółtaczka), zaburzenia miesiączkowania, brak apetytu, niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, ogólne osłabienie, omdlenia, reakcje paradoksalne (niepokój psychoruchowy, pobudzenie i agresywność, splątanie, omamy, koszmary senne, urojenia, psychozy, drażliwość, nieodpowiednie zachowanie), uzależnienie fizyczne i psychiczne, niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne.