Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Lek przeciwdepresyjny o innej budowie niż tradycyjne leki przeciwdepresyjne.

Preparat zawiera substancję wenlafaksyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Faxigen XL 75 mg
kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde; 75 mg; 28 kaps.
Mylan
20,62 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
6,19 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe; dodatkowo: bólowa polineuropatia cukrzycowa; neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde?

Substancją czynną preparatu jest wenlafaksyna. Mechanizm jej działania prawdopodobnie polega na nasilaniu aktywności neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Hamuje ona wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, a także (słabiej) dopaminy przez komórkę znajdującą się przed synapsą (połączeniem komórek nerwowych). Prowadzi to do wzrostu stężenia tych mediatorów w szczelinie synaptycznej, a co za tym idzie do wzmocnienia przekazywanego przez nie sygnału. Wenlafaksyna zmniejsza również reaktywność receptorów ß-adrenergicznych zarówno na bodźce ostre (podanie pojedyncze), jak i długotrwałe (podanie wielokrotne). Ponieważ wenlafaksyna nie wykazuje in vitro powinowactwa do receptorów muskarynowych, cholinergicznych, histaminowych H1 ani 1-adrenergicznych, nie powoduje, charakterystycznych dla innych leków przeciwdepresyjnych, działań niepożądanych takich jak: działanie cholinolityczne, uspokajające lub reakcje ze strony układu sercowo-naczyniowego. Wenlafaksyna nie ma aktywności hamującej monoaminooksydazę (MAO). Nie wykazano ani znaczniejszej, ani zmniejszonej podatności na uzależnienie od wenlafaksyny.

Kiedy stosować Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde?

Preparat jest wskazany do stosowania w leczeniu:
· epizodów ciężkiej depresji
· krótkotrwałym uogólnionych zaburzeń lękowych
· krótkotrwałym zespołu lęku społecznego/fobii społecznej
· zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez niej.
Preparat jest stosowany również w profilaktyce stanów depresyjnych i ich nawrotów.

Kiedy nie stosować preparatu Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Nie należy stosować preparatu równolegle z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) ani w przypadkach, gdy inhibitory MAO podawano w ciągu ostatnich 14 dni poprzedzających leczenie wenlafaksyną. Po odstawieniu wenlafaksyny inhibitory MAO można zacząć stosować po upływie 7 dni.
Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem występowania myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Efekty działania preparatu mogą wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, niekiedy ten czas jest dłuższy. Chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską aż do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest wenlafaksyna, również mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto te schorzenia mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. Osoby leczone tym preparatem z powodu innych niż depresja chorób, a także osoby po próbach samobójczych oraz takie, które przed rozpoczęciem leczenia wykazują znacznego stopnia skłonności samobójcze, powinny być ściśle monitorowane przez lekarza. Również w czasie zmian dawkowania chory powinien być objęty szczególną opieką lekarską. Chorzy oraz osoby z ich otoczenia powinni zwracać uwagę na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Preparatu nie należy stosować w leczeniu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Jeżeli, w oparciu o potrzebę kliniczna, pomimo tego lekarz podejmie decyzję o konieczności leczenia, pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją w kierunku wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, brak jest danych o bezpieczeństwie długotrwałego stosowania leku u dzieci i młodzieży, dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju funkcji poznawczych i zachowań.
Nie należy nagle odstawiać preparatu, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego (jego objawy to: zawroty głowy, zaburzenia czucia, w tym parestezje, zaburzenia snu, pobudzenie, lek, nudności, wymioty, drżenie, pocenie się, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna). Dawka powinna być zmniejszana stopniowo, po konsultacji z lekarzem, w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.
Należy zachować ostrożność u osób:
· równolegle stosujących leki, wpływające na przekaźnictwo serotoninergiczne (np. tryptany, selektywne inhibitory MAO jak moklobemid, toloksaton, lizenolid, leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub lit), ze względu na możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego; jego objawy obejmują: zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. labilne ciśnienie krwi, częstoskurcz, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe i/lub objawy żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka); zespół serotoninowy jest stanem zagrożenia zdrowia i w razie jego wystąpienia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
· z podwyższonym ciśnieniem śródgałkowym lub ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jaskry z zamykającym kątem przesączania
· u których współistniejące choroby mogą się nasilić w następstwie zwiększenia ciśnienia krwi (np. zaburzenia czynności serca) lub w następstwie przyspieszenia akcji serca
· z niestabilną chorobą wieńcową serca lub ze stabilną chorobą serca, mogącą nasilać ryzyko występowania arytmii komorowych (np. niedawno przebyty zawał serca)
· z napadami drgawek w wywiadzie; w każdym przypadku wystąpienia drgawek należy przerwać podawanie leku (po konsultacji z lekarzem)
· w podeszłym wieku, ponieważ może u nich dochodzić do zmniejszenia stężenia jonów sodu we krwi (hiponatremia), jako skutek nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego; dotyczy to szczególnie osób stosujących równolegle leki moczopędne lub ze zmniejszoną objętością krwi, wynikającą z innych przyczyn
· z większymi skłonnościami do występowania krwawień (osoby w podeszłym wieku, z predyspozycjami do krwawień lub przyjmujące inne leki zwiększające ryzyko krwawień np. antykoagulanty i inhibitory płytek)
· z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym (ze względu na możliwość wystąpienia epizodu manii lub hipomanii)
· z cukrzycą, ponieważ stosowanie preparatu wpływa na kontrolę glikemii, może być konieczne dostosowanie dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych i/lub insuliny
· z zachowaniami agresywnymi w wywiadzie (możliwe epizody agresji, szczególnie na początku i po przerwaniu leczenia).
Podczas leczenia może wystąpić suchość w jamie ustnej, co może zwiększać ryzyko powstawania próchnicy, należy szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.
Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i produktów zmniejszających masę ciała; wenlafaksyna nie jest wskazana w leczeniu otyłości.
Podczas leczenia może wystąpić pobudzenie psychoruchowe (akatyzja), charakteryzujące się poczuciem wewnętrznego niepokoju i pobudzeniem psychomotorycznym z niemożliwością spokojnego stania lub siedzenia, zazwyczaj w powiązaniu z subiektywnie odczuwanym wyczerpaniem. Objawy te najczęściej występują w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia. Zwiększanie dawki u osób z objawami akatyzji może być szkodliwe.
Ze względu na możliwe działanie kardiotoksyczne preparatu, przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badanie EKG oraz pomiar ciśnienia krwi. Badania te należy regularnie powtarzać w czasie leczenia. W razie wystąpienia ostrego i niekontrolowanego nadciśnienia, lekarz prawdopodobnie zaleci przerwanie stosowania preparatu.
Ze względu na możliwe zwiększenie stężenia cholesterolu podczas leczenia, lekarz może zalecić regularne badania kontrolne jego poziomu.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Pomimo, iż w badaniach nie stwierdzono wpływu na czynności psychomotoryczne, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn.

Dawkowanie preparatu Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

Preparat ma postać kapsułek o przedłużonym uwalnianiu. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Epizody ciężkiej depresji.
Dorośli, doustnie. Dawka początkowa i zalecana wynosi 75 mg/dobę. Jeśli po upływie 2 do 4 tygodni lekarz stwierdzi poprawę stanu zdrowia pacjenta, ale nie jest ona zadowalająca, prawdopodobnie zaleci zwiększenie dawki do 150 mg/dobę, a następnie do 225 mg/dobę Dawka maksymalna wynosi 375 mg/dobę. Jeśli poprawa w ogóle nie wystąpi, lekarz prawdopodobnie zaleci przerwanie stosowania preparatu i poinformuje o dalszym postępowaniu. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 4 do 6 tygodni
Leczenie krótkotrwałe uogólnionych zaburzeń lękowych i zespołu lęku społecznego/fobii społecznej.
Dorośli, doustnie. Dawka początkowa wynosi 75 mg/dobę, może ona być zwiększana o 75 mg co 4 dni, aż do osiągnięcia dawki 225 mg/dobę. Nie udowodniono skuteczności leczenia trwającego powyżej 8 tygodni.
Zespół lęku napadowego
Dorośli, doustnie. Dawka zalecana wynosi 75 mg/dobę. Leczenie należy rozpocząć od dawki 37,5 mg/dobę przez pierwsze 4 do 7 dni, po których należy zwiększyć dawkę do 75 mg/dobę (pod kontrolą lekarza). U osób, które nie wykazują wystarczającej odpowiedzi, lekarz prawdopodobnie zaleci zwiększanie dawki o 75 mg w odstępach około 2-tygodniowych, ale nie krótszych niż 4 dni, do uzyskania maksymalnej dawki 225 mg. Pacjenci z zespołem leku napadowego zazwyczaj wymagają długotrwałego leczenia (co najmniej 6 miesięcy).
U osób z uszkodzeniem nerek lub wątroby może wystąpić konieczność rozpoczęcia leczenia od stosowania wenlafaksyny w postaciach farmaceutycznych o natychmiastowym uwalnianiu.
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek całkowita dawkę dobową należy zmniejszyć o 25-50%. U pacjentów poddawanych hemodializie całkowita dawkę dobową należy zmniejszyć o połowę. Podawanie leku należy odłożyć do czasu zakończenia cyklu dializ.
U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym uszkodzeniem wątroby dawkę dobowa należy zmniejszyć o 50% lub więcej, decyzję podejmuje lekarz indywidualnie w przypadku każdego pacjenta.
Brak jest danych dotyczących pacjentów z ciężkim uszkodzeniem wątroby.
U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpocząć od najniższej zalecanej dawki.
Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.
Preparat należy stosować w trakcie posiłku, raz na dobę mniej więcej o tej samej porze, rano lub wieczorem. Każdą kapsułkę należy połknąć w całości i popić płynem. Kapsułek nie należy dzielić, kruszyć, rozgryzać, przeżywać ani rozpuszczać w wodzie.

Czy można stosować Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (a także w okresie karmienia piersią) skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że spodziewane korzyści dla matki są większe niż prawdopodobne ryzyko dla dziecka.
Nie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Nie należy stosować preparatu równolegle z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Wenlafaksynę można zacząć stosować po upływie 14 dni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO; inhibitory MAO można wprowadzić do leczenia po 7 dniach od zakończenia przyjmowania wenlafaksyny.
Zaleca się przez pierwsze kilka dni podawania wenlafaksyny po odstawieniu inhibitorów MAO jej dawka wynosiła 37,5mg.
Stosowanie równolegle z agonistami receptorów serotoninowych (tryptanami), wybiórczymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, litem, tramadolem, lekami osłabiającymi metabolizm serotoniny lub prekursorami serotoniny (np. suplementy tryptofanu) może powodować wystąpienie zespołu serotoninowego.
Wenlafaksyna może zwiększać stężenie stosowanego równolegle litu, może być konieczna modyfikacja dawkowania przez lekarza.
Ze względu na ryzyko wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego, wenlafaksynę należy ostrożnie stosować u osób przyjmujących neuroleptyki.
Adrenalina, noradrenalina i dopamina podawane we wstrzyknięciu podskórnym lub dodziąsłowym w celu zatrzymania krwawienia, mogą u osób stosujących wenlafaksynę powodować komorowe zaburzenia rytmu z powodu zwiększonej pobudliwości serca. Leki te podawane dożylnie równolegle z wenlafaksyną mogą wywołać napadowe nadciśnienie tętnicze z ewentualnymi zaburzeniami rytmu serca.
Równoległe stosowanie preparatów dziurawca (Hypericum perforatum) prowadzi do nasilenia aktywności serotoninergicznej i zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania innych leków wpływających na ośrodkowy układ nerwowy (wenlafaksyna zwiększa stężenie osoczowe równolegle stosowanego haloperydolu, klozapiny).
Należy zachować ostrożność podczas kojarzenia z lekami hamującymi izoenzym CYP2D6 cytochromu P-450 (np. chinina, paroksetyna, fluoksetyna, fluwoksamina, perfenazyna, haloperydol, lewomepromazyna). U osób leczonych substratami CYP2D6 stosować ostrożnie. U chorych wolno metabolizujących z udziałem enzymu CYP2D6 lub otrzymujących leki hamujące izoenzym CYP3A3/4 (np. ketokonazol, erytromycyna, itrakonazol, rytonawir, atazanawir, klarytromycyna) można się spodziewać zwiększenia stężenia wenlafaksyny.
Należy zachować ostrożność podczas równoległego stosowania leków zwiększających ryzyko krwawień (leki przeciwkrzepliwe, warfaryna, kwas acetylosalicylowy i inne NLPZ).
W przypadku konieczności równoległego zastosowania elektrowstrząsów, zaleca się zachowanie ostrożności, ze względu na możliwe przedłużenie aktywności drgawkowej.
Nie zaleca się równoległego stosowania z lekami zmniejszającymi masę ciała.
Ze względu na możliwość wystąpienia tak zwanego złośliwego zespołu neuroleptycznego, należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z lekami neuroleptycznymi.
Nie obserwowano interakcji z alkoholem, nie zaleca się jednak jego spożywania podczas leczenia.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Faxigen XL 75 mg - kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde?

Jak każdy lek, również Faxigen XL może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić: suchość w ustach, ból głowy, nudności, pocenie się (w tym poty nocne).
Często mogą wystąpić: zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie masy ciała, niezwykłe sny, obniżone libido, zawroty głowy, wzmożone napięcie mięśniowe, bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stan splątania, depersonalizacja, zaburzenia, akomodacji, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, rozszerzenia naczyń (głównie uderzenia krwi do głowy/nagłe zaczerwienienie), kołatanie serca, ziewanie, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, zaburzenia ejakulacji/orgazmu (mężczyźni), brak orgazmu, zaburzenia erekcji (impotencja), zaburzenia krwawienia miesiączkowego (krwotok miesiączkowy, krwotok maciczny), problemy z oddawaniem moczu (głównie problemy z rozpoczęciem mikcji), częstomocz, astenia (osłabienie), dreszcze.
Niezbyt często mogą wystąpić: wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, skurcze miokloniczne mięśni, pobudzenie, zaburzenia koordynacji i równowagi, zaburzenia smakowe, szum w uszach, hipotonia ortostatyczna, omdlenia, tachykardia, biegunka, bruksizm, łysienie, wysypka, zaburzenia orgazmu (kobiety), zatrzymanie moczu, reakcje nadwrażliwości na światło.
Rzadko mogą wystąpić: akatyzja/niepokój psychoruchowy, drgawki, reakcje maniakalne.
Bardzo rzadko mogą wystąpić: krwawienie z błon śluzowych, wydłużony czas krwawienia, małopłytkowość, nieprawidłowy skład krwi (w tym agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, neutropenia), nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, hiponatremia, zapalenie wątroby, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, zwiększone stężenie prolaktyny we krwi, złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy, majaczenie, reakcje pozapiramidowe, dyskineza późna, myśli i zachowania samobójcze, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, niedociśnienie, wydłużenie odstępu QT, migotanie komór, częstoskurcz komorowy, w tym zaburzenia typu torsade de pointes, eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, martwica toksyczna-rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, świąd, pokrzywka, rabdomioliza (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych), anafilaksja.

Przeczytaj też artykuły

Depresja Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Inne preparaty na rynku polskim zawierające wenlafaksyna

Alventa (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Alventa (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Alventa (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Axyven (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Efectin ER 37,5 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efectin ER 75 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efectin ER 150 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efevelon SR (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxigen XL 37,5 mg (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxigen XL 150 mg (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxolet ER (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Lafactin (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Oriven (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Prefaxine (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Symfaxin ER (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 37,5 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 75 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 150 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlafaxine Aurovitas (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlafaxine Bluefish XL (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlectine (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta