Captopril Polfarmex - tabletki

Lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jak wszystkie preparaty z tej grupy, hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.

Preparat zawiera substancję kaptopryl

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Captopril Polfarmex
tabletki; 12,5 mg; 30 tabl.
Polfarmex
6,37 zł
Captopril Polfarmex
tabletki; 25 mg; 30 tabl.
Polfarmex
8,04 zł
Captopril Polfarmex
tabletki; 25 mg; 40 tabl.
Polfarmex
8,72 zł
Captopril Polfarmex
tabletki; 50 mg; 30 tabl.
Polfarmex
9,24 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Captopril Polfarmex - tabletki?

Substancją czynną preparatu jest kaptopryl, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym często oznaczany jest skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.

Kaptopryl szybko się wchłania, jego działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się po 15–30 minutach od doustnego przyjęcia leku i jest najsilniejsze po 60–90 minutach. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego może wymagać kilku tygodni stosowania preparatu.

Kiedy stosować Captopril Polfarmex - tabletki?

Preparat jest wskazany w leczeniu:

nadciśnienia tętniczego

• przewlekłej niewydolności serca z osłabieniem czynności skurczowej komór (leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi i/lub glikozydami naparstnicy oraz beta–adrenolitykami)

• bezobjawowych zaburzeń czynności lewej komory serca (frakcja wyrzutowa 40% lub mniejsza) u chorych po zawale serca, w stabilnym stanie klinicznym

nefropatii cukrzycowej.

Kiedy nie stosować preparatu Captopril Polfarmex - tabletki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE).

Nie stosować preparatu, jeżeli:

• kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany ze stosowaniem inhibitorów ACE).

Nie stosować preparatu równoległe:

• z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Captopril Polfarmex - tabletki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ rzadko preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego. Zwiększone ryzyko wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:

• ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, z niedoborem sodu, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach); jeżeli występuje odwodnienie organizmu lub zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie przed rozpoczęciem stosowania preparatu

• ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej), nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczulanych

• ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca, udar mózgu).

W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. W razie potrzeby lekarz zaleci zmniejszenie dawki początkowej. Przed rozpoczęciem leczenia należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i wyrównać niedobory elektrolitów. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną.

U chorych z niewydolnością serca zalecana jest mniejsza dawka początkowa i szczególna ostrożność podczas zwiększania dawki.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki może wystąpić niewydolność nerek oraz niedociśnienie tętnicze. Niewydolność nerek może objawiać się tylko zwiększeniem stężenia kreatyniny we krwi. U tych chorych konieczne jest monitorowanie czynności nerek, a leczenie powinno być rozpoczynane od małych dawek pod ścisłą kontrolą lekarza.

U osób z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 40 ml/min lub mniejszy) lekarz indywidualnie dostosuje dawkę w zależności od wartości klirensu kreatyniny i indywidualnej reakcji chorego na leczenie. Konieczna jest regularna kontrola stężenia potasu i kreatyniny we krwi.

U chorych z zaburzeniami czynności nerek lub stosujących duże dawki preparatu istnieje ryzyko wystąpienia białkomoczu; w tej grupie chorych w okresie leczenia należy kontrolować stężenie białka w moczu.

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku, należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna jest hospitalizacja i obserwacja chorego przez co najmniej 12–24 godzin, do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.

Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.

Rzadko, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem żółtaczki cholestatycznej, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z niewydolnością nerek, osoby po 70. roku życia, chorzy na cukrzycę, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, heparynę, trimetoprim lub kotrimoksazol [trimetoprim+sulfametoksazol], antagonistów aldosteronu lub antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby odwodnione, z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną).

Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i litu.

Należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa) ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne, w tym neutropenię (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), małopłytkowość, niedokrwistość. Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu. Kaptopryl nie powinien być stosowany u osób, u których podejrzewa się lub potwierdzono neutropenię.

Stosowanie preparatu (zahamowanie ACE) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich, zagrażających życiu reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca. Aby zapobiec wystąpieniu tych reakcji, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie (inne membrany lub stosowanie leków z innej grupy).

Niektóre rodzaje błon filtracyjnych stosowanych podczas dializy mogą sprzyjać wystąpieniu reakcji rzekomoanafilaktycznych. Należy stosować tylko zalecane w takim przypadku błony filtracyjne.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu, jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami znieczulającymi może prowadzić do wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. O ile będzie to konieczne i możliwe, lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania preparatu dzień przed zabiegiem operacyjnym.

U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi w pierwszym miesiącu stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.

U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.

Podwójna blokada układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) nie jest zalecana; nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. innymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Podobnie jak inne leki przeciwnadciśnieniowe, preparat może upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn, zwłaszcza na początku leczenia i po zmianie dawki, a także jeżeli równolegle spożywany jest alkohol.

Dawkowanie preparatu Captopril Polfarmex - tabletki

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: zalecana dawka początkowa wynosi 25–50 mg, podawana 2 razy na dobę. W razie potrzeby, w odstępach co najmniej 2 tygodniowych, lekarz stopniowo zwiększy dawkę do 100–150 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. Dawka maksymalna 150 mg na dobę. W przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, np. tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekarz może zalecić by kaptopryl przyjmowany był 1 raz na dobę.

U chorych ze wzmożoną aktywnością układu renina–angiotensyna–aldosteron (np. z nadciśnieniem naczyniowo–nerkowym, z niewyrównaną niewydolnością serca, ze zmniejszoną objętością krwi krążącej) zalecana dawka początkowa wynosi 6,25–12,5 mg 1 raz na dobę, następnie 2 razy na dobę. W tej grupie pacjentów na początku leczenia niezbędny jest ścisły nadzór lekarski. Dawka będzie stopniowo zwiększana przez lekarza do 50 mg na dobę, a w razie konieczności do 100 mg na dobę, w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych.

Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 6,25–12,5 mg 2–3 razy na dobę, a leczenie należy rozpoczynać pod ścisłym nadzorem lekarza. Lekarz dostosuje dawkę na podstawie indywidualnej reakcji chorego na leczenie, zwiększając stopniowo dawkę z zachowaniem co najmniej 2 tygodniowych odstępów. Dawka maksymalna wynosi 150 mg na dobę w dawkach podzielonych.

Zawał serca:

Leczenie krótkotrwałe: leczenie w warunkach szpitalnych powinno być rozpoczęte tak szybko, jak to możliwe po wystąpieniu objawów zawału, u chorych stabilnych hemodynamicznie. Dawka początkowa 6,25 mg, po 2 godzinach 12,5 mg i po 12 godzinach 25 mg. Jeżeli preparat jest dobrze tolerowany, od następnego dnia 100 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych (tj. 50 mg 2 razy na dobę). Leczenie może być kontynuowane przez 4 tygodnie, po czym lekarz ponownie oceni stan pacjenta i podejmie dalsze decyzje terapeutyczne.

Leczenie długotrwałe: jeżeli nie rozpoczęto stosowania preparatu w ciągu 24 godzin od wystąpienia zawału serca, zalecane jest rozpoczęcie leczenia pomiędzy 3.–16. dobą po zawale. Leczenie może być rozpoczynane w warunkach szpitalnych u pacjentów stabilnych hemodynamicznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Dawka początkowa wynosi 6,25–12,5 mg 3 razy na dobę przez 2 doby, a następnie 25 mg 3 razy na dobę. Dawka zalecana w leczeniu długotrwałym wynosi 75–150 mg na dobę w 2–3 dawkach podzielonych. W razie konieczności lekarz zmniejszy dawkę stosowanych równolegle innych leków przeciwnadciśnieniowych. Można stosować równolegle leki zwykle stosowane w leczeniu zawału serca, takie jak leki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy i beta–blokery.

Leczenie nefropatii cukrzycowej: 75–100 mg na dobę w dawkach podzielonych. W razie konieczności, lekarz może włączyć do leczenia inne leki przeciwnadciśnieniowe.

Szczególne grupy chorych:

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 40 ml/min ale większy niż 20 ml/min, dobowa dawka początkowa wynosi 25 mg, a dobowa dawka maksymalna wynosi 100 mg. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml/min ale większy niż 10 ml/min, dobowa dawka początkowa wynosi 12,5 mg, a dobowa dawka maksymalna wynosi 75 mg. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek, jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min, dawka początkowa wynosi 6,25 mg na dobę, a dawka maksymalna 37,5 mg na dobę. U tych osób leczenie może być prowadzone tylko pod ścisłą kontrolą lekarską. Jeżeli konieczne jest równoległe stosowanie leków moczopędnych, u chorych z ciężką niewydolnością nerek zaleca się stosowanie diuretyków pętlowych (np. furosemid) zamiast tiazydowych leków moczopędnych.

U chorych w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza w przypadku zaburzeń czynności nerek lub innych narządów. Lekarz ustali zalecaną dawkę początkową, zwykle 6,25 mg 2 razy na dobę i następnie będzie zwiększał ją stopniowo, aż do uzyskania pożądanej odpowiedzi klinicznej.

Dzieci i młodzież:

Nie ma pełnych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Z tego powodu, w tej grupie wiekowej leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. Dawkę i odstęp pomiędzy dawkami lekarz ustali w każdym przypadku indywidualnie. Zwykle początkowa dawka dobowa wynosi 0,3 mg/kg masy ciała (0,15 mg/kg masy ciała w przypadku u dzieci z zaburzeniami czynności nerek, u wcześniaków, noworodków i niemowląt). Dawka dobowa podawana jest zwykle w 3 dawkach podzielonych.

Sposób przyjmowania:

Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków.

Czy można stosować Captopril Polfarmex - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę, zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży w okresie przyjmowania preparatu, wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu; należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) poprzez równoległe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane.

Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami mogącymi wpływać na zwiększenie stężenia potasu we krwi, w tym np.: suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), trimetoprim lub kotrimoksazol (trimetoprim+sulfametoksazol), antagoniści aldosteronu, cyklosporyna, heparyna lub zawierające potas zamienniki soli kuchennej; jeżeli konieczne jest stosowanie ww. preparatów, lekarz zaleci ścisłe monitorowanie stężenia potasu we krwi.

Stosowanie leków moczopędnych, zwłaszcza u osób z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, zwiększa ryzyko powikłań wynikających z wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych oraz odpowiednie nawodnienie i zwiększoną podaż elektrolitów przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Jeśli nie można przerwać stosowania leków moczopędnych, leczenie należy rozpoczynać od mniejszej dawki początkowej kaptoprylu, a chory powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarza.

Leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki stosowane do znieczulenia ogólnego, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) mogą nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu zwiększając ryzyko niedociśnienia tętniczego.

W leczeniu ostrego zawału serca kaptopryl może być stosowany równolegle z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych o działaniu przeciwpłytkowym), lekami trombolitycznymi, azotanami i beta-blokerami.

Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu. Równoległe stosowanie leków moczopędnych nasila ryzyko toksycznego działania litu.

Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku, odwodnionych, stosujących leki moczopędne oraz z zaburzeniami czynności nerek.

Leki zwiększające ciśnienie tętnicze (np. sympatykomimetyki, dobutamina, dopamina, epinefryna) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu. Należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi; konieczne może być dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych.

Kaptopryl może powodować fałszywie dodatni wynik badania na obecność acetonu w moczu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Captopril Polfarmex - tabletki?

Jak każdy lek, również Captopril Polfarmex może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do często występujących działań niepożądanych należą: zawroty głowy, zaburzenia snu, zaburzenia smaku, suchy uporczywy kaszel, duszność, biegunka, nudności, wymioty, podrażnienie błony śluzowej żołądka, ból brzucha, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, świąd, wysypka, łysienie.

Niezbyt często: zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), dławica piersiowa, zespół Raynaud’a, nagłe zaczerwienienie/bladość, niedociśnienie tętnicze, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani, w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), ból w klatce piersiowej, zmęczenie, złe samopoczucie.

Rzadko możliwe: anoreksja, senność, bóle głowy, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), zapalenie jamy ustnej, afty, zaburzenia czynności nerek (ostra niewydolność nerek, skąpomocz, wielomocz).

Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenia], agranulocytoza, małopłytkowość, zaburzenia czynności szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna, zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych [eozynofilia], dodatnie miano przeciwciał przeciwjądrowych, powiększenie węzłów chłonnych, choroby autoimmunologiczne), zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia), zatrzymanie czynności serca, wstrząs kardiogenny, stany splątania, depresja, udar niedokrwienny mózgu (wtórny do znacznego niedociśnienia tętniczego), przemijający napad niedokrwienny mózgu, omdlenie, niewyraźne widzenie, nieżyt błony śluzowej nosa, skurcz oskrzeli, eozynofilowe zapalenie płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie trzustki, zapalenie języka, wrzód trawienny, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby (w tym z martwicą), zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, erytrodermia, złuszczające zapalenie skóry, ciężkie reakcje skórne (martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy), bóle mięśni i stawów, zespół nerczycowy, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), ginekomastia, gorączka, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, białkomocz, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny we krwi, zmniejszenie hematokrytu, zwiększona wartość OB.

Przeczytaj też artykuły

Nefropatia cukrzycowa Niewydolność serca

Inne preparaty na rynku polskim zawierające kaptopryl

Captopril Jelfa (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta