Mucofortin - tabletki musujące

Substancją czynną preparatu jest acetylocysteina, pochodna aminokwasu cysteiny. Acetylocysteina zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, zmniejsza jego lepkość i powoduje upłynnienie zalęgającej wydzieliny oraz ułatwia jej transport (poprawia czynność nabłonka oddechowego). W ten sposób wspomaga oczyszczanie dróg oddechowych, ułatwia odkrztuszanie, nie zaburza naturalnego odruchu kaszlowego. Acetylocysteina stosowana jest także jako odtrutka w przypadku zatrucia paracetamolem.

Po podaniu doustnym acetylocysteina jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego, lecz jej dostępność biologiczna jest mała, ze względu na metabolizm pierwszego przejścia przez wątrobę. Stężenie maksymalne w osoczu uzyskiwane jest w ciągu 1–3 godzin po przyjęciu preparatu. Acetylocysteina jest wydalana prawie wyłącznie przez nerki w postaci nieaktywnych farmakologicznie metabolitów.

Preparat jest wskazany do krótkotrwałego stosowania jako lek rozrzedzający wydzielinę dróg oddechowych i ułatwiający jej odkrztuszanie u chorych z objawami zakażenia związanego z przeziębieniem.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować, jeżeli występuje:

• stan astmatyczny

• fenyloketonuria.

Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia.

Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie acetylocysteiny u dzieci do 2. roku życia może spowodować wystąpienie obturacji i niedrożności dróg oddechowych. Nie należy stosować leków mukolitycznych w tej grupie wiekowej.

U chorych na astmę oskrzelową należy stosować preparat z zachowaniem ostrożności, ze względu na ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli. W razie jego wystąpienia należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie preparatu może powodować upłynnienie i zwiększenie objętości wydzieliny oskrzelowej. Jeżeli chory ma zmniejszoną zdolność odkrztuszania (np. chorzy osłabieni, unieruchomieni, w podeszłym wieku, z niewydolnością oddechową) i nie jest w stanie odkrztuszać efektywnie, konieczne jest odsysanie wydzieliny.

Preparatu nie wolno stosować u chorych ze zmniejszoną zdolnością odkrztuszania, jeśli nie zapewni się im równolegle fizjoterapii oddechowej (np. drenaż ułożeniowy).

Preparaty mukolityczne mogą uszkadzać błonę śluzową żołądka. Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany u osób z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, zwłaszcza jeżeli równolegle stosowane są inne leki, które mogą podrażniać błonę śluzową przewodu pokarmowego. W takich przypadkach, przed zastosowaniem preparatu należy skonsultować się z lekarzem.

Bardzo rzadko stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem ciężkich reakcji skórnych, w tym zespołu Stevensa i Johnsona, rumienia wielopostaciowego i martwicy toksycznej rozpływnej naskórka. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek zmiany w obrębie skóry lub błon śluzowych, zwłaszcza postępująca wysypka lub zmiany pęcherzowe, należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Należy zachować ostrożność stosując preparat u osób z nietolerancją histaminy. Acetylocysteina wpływa na metabolizm histaminy i może spowodować wystąpienie objawów nietolerancji, takich jak np. ból głowy, wydzielina z nosa, naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa czy świąd. W tej grupie chorych należy unikać długotrwałego stosowania preparatu.

Zapach siarki jest typowy dla zawartych w preparacie składników i nie świadczy o zmianie własności preparatu.

Dodatkowe informacje o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny; chorzy na fenyloketonurię nie powinni stosować preparatu;

• preparat zawiera izomalt, który ulega hydrolizie do glukozy, mannitolu i sorbitolu; chorzy z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować preparatu;

• osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy nie powinny stosować preparatu;

• preparat zawiera sód, co należy wziąć pod uwagę w przypadku zaburzeń czynności nerek oraz u chorych stosujących dietę o małej zawartości sodu (w tym dieta bezsolna).

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek musujących do przygotowania roztworu do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli: 600 mg 1 raz na dobę.

Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia.

Bez zalecenia lekarza nie stosować dłużej niż 5 dni. Jeżeli w tym czasie nie nastąpi poprawa, należy skonsultować się z lekarzem.

W okresie leczenia korzystne jest przyjmowanie zwiększonej ilości płynów.

Sposób podawania:

Tabletkę musującą należy rozpuścić w 0,5 szklanki wody i wypić natychmiast po rozpuszczeniu.

Preparatu nie należy stosować bezpośrednio przed snem (nie później niż 4 godziny przed snem).

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią, skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu u kobiet w ciąży i nie zaleca się stosowanie preparatu w tym okresie.

Nie wiadomo czy acetylocysteina przenika do mleka kobiet karmiących piersią i nie zaleca się stosowanie preparatu w tym okresie.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie należy przyjmować równolegle leków hamujących odruch kaszlowy (leków przeciwkaszlowych, takich jak np. kodeina), ponieważ odruch ten sprzyja usuwaniu powstałej po upłynnieniu dużej ilości wydzieliny. Osłabienie odruchu kaszlowego może powodować niebezpieczne zaleganie wydzieliny w drogach oddechowych.

Węgiel aktywny może osłabiać działanie acetylocysteiny.

Pomiędzy przyjęciem acetylocysteiny a doustnym przyjęciem antybiotyków, należy zachować co najmniej 2 godzinny odstęp, ze względu na ryzyko inaktywacji antybiotyków (nie dotyczy cefiksymu i lorakarbefu).

Acetylocysteina nasila przenikanie cefuroksymu do wydzieliny oskrzelowej.

Skojarzone stosowanie acetylocysteiny i nitrogliceryny lub innych azotanów może prowadzić do nasilenia działania rozszerzającego naczynia krwionośne i nasilenia hamowania agregacji płytek krwi. W razie konieczności takiego leczenia skojarzonego, należy zachować ostrożność i kontrolować czy u chorego nie występuje niedociśnienie tętnicze (niekiedy o znacznym nasileniu). Możliwe jest wystąpienie bólu głowy.

Nie należy rozpuszczać preparatu w roztworach zawierających inne leki.

Acetylocysteina może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (kalorymetrycznego oznaczania salicylanów, oznaczania ciał ketonowych w moczu).

Jak każdy lek, również Mucofortin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Niezbyt często mogą wystąpić: bóle głowy, szumy uszne, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), niedociśnienie tętnicze, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, nudności, biegunka, wymioty, bóle brzucha, gorączka, reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy). Rzadko: niestrawność, duszność, skurcz oskrzeli. Bardzo rzadko: krwotok, reakcje anafilaktyczne, w tym niebezpieczny dla życia wstrząs anafilaktyczny. Z nieznaną częstością: obrzęk twarzy. Możliwe ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona oraz martwica toksyczna rozpływna naskórka. Acetylocysteina zmniejsza agregację płytek krwi (nie jest znane znaczenie kliniczne tego zjawiska).