Adrenalina WZF 0,1% - roztwór do wstrzykiwań

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa w przypadku zatrzymania krążenia. I.v. Dorośli. 1 mg po 10-krotnym rozcieńczeniu lub bez rozcieńczania, podając następnie bolus 10 ml 0,9% roztw. NaCl. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 3–5 min. Po przywróceniu krążenia w razie konieczności podawać małe dawki (bolusy 50–100 µg), aż do uzyskania właściwego ciśnienia tętniczego. Dzieci. 10 µg/kg mc. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 3–5 min. Po przywróceniu krążenia, jeśli to konieczne, podawać we wlewie 0,05–1 µg/kg mc./min, do uzyskania oczekiwanego efektu.
Wstrząs anafilaktyczny i inne ostre reakcje alergiczne. I.m. lub s.c. (we wstrząsie anafilaktycznym preferowane jest podanie i.m.). Dorośli. 0,3–0,5 mg. W ciężkich przypadkach 1 mg w dawce jednorazowej. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 10–15 min, w niektórych przypadkach co 5 min. Dzieci. 10 µg/kg mc., maks. jednorazowo 0,5 mg. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 5–15 min. I.v. w powolnym wlewie po rozcieńczeniu 10-krotnym lub większym, wyłącznie u chorych w ciężkim, zagrażającym życiu wstrząsie lub w szczególnych przypadkach, np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Dorośli 0,3–1 mg. Dzieci. 10 µg/kg mc.
Napad astmy, w celu przerwania skurczu oskrzeli. S.c. lub i.m. Dorośli. 0,3 mg. Dawkę można powtórzyć trzykrotnie co 20 min. Dzieci. 10 µg/kg mc., maks. jednorazowo 0,5 mg. Dawkę można powtórzyć dwukrotnie co 20 min, a następnie w razie potrzeby co 4 h.
Ciężka bradykardia, w przypadku gdy atropina jest nieskuteczna. I.v. we wlewie. Dorośli. 2–10 µg/min. Dzieci. 0,05–1 µg/kg mc./min.
Leczenie II rzutu we wstrząsie kardiogennym, jako lek wazopresyjny. I.v. Dorośli. 0,05–0,5 µg/kg mc./min. Dzieci. 0,05–1 µg/kg mc./min.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu; w stanie zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań.