Lotensin - tabletki powlekane

Lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jak wszystkie preparaty z tej grupy, hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.


Preparat zawiera substancję benazepryl (chlorowodorek benazeprylu)

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Lotensin
tabletki powlekane; 10 mg; 28 tabl.
Mylan
20,61 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
17,64 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18. rż.
Lotensin
tabletki powlekane; 20 mg; 28 tabl.
Mylan
30,28 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
24,34 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18. rż.
Lotensin
tabletki powlekane; 5 mg; 28 tabl.
Mylan
15,00 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
14,72 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18. rż.

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Lotensin - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest benazepryl, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym często oznaczany jest skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.

Benazepryl jest prolekiem, który ulega hydrolizie do farmakologicznie czynnego metabolitu. Działanie przeciwnadciśnieniowe benazeprylu rozpoczyna się w ciągu 1 godziny po przyjęciu leku i utrzymuje się do 24 godzin, a w przypadku leczenia długotrwałego przez cały okres jego trwania. Osiągnięcie optymalnego obniżenia ciśnienia tętniczego może wymagać kilku tygodni stosowania preparatu.

Kiedy stosować Lotensin - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu nadciśnienia tętniczego

• w leczeniu wspomagającym zastoinowej niewydolności serca (klasa II-IV według NYHA)

• w przypadku postępującej przewlekłej niewydolności nerek (klirens kreatyniny 30–60 ml/min); to wskazanie dotyczy tylko preparatu w postaci tabletek powlekanych 10 mg.

Kiedy nie stosować preparatu Lotensin - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, pochodne sulfonamidu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE).

Nie stosować preparatu, jeżeli:

• kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany ze stosowaniem inhibitorów ACE).

Nie stosować preparatu równoległe:

• z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2)

• z lekami złożonymi zawierającymi sakubitryl i walsartan; nie stosować przed upływem 36 godzin od ostatniej dawki sakubitrylu z walsartanem.

Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lotensin - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie preparatu, podobnie jak i innych leków z grupy inhibitorów ACE, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości, niekiedy o ciężkim przebiegu. Dotyczy to szczególnie (lecz nie wyłącznie) osób, u których w przeszłości występowały reakcje alergiczne lub astma oskrzelowa.

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku, należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit, czemu towarzyszą bóle brzucha niekiedy z nudnościami i wymiotami. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego:

• przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (benazeprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania benazeprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki benazeprylu);

• u osób przyjmujących preparat (benazepryl) należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub wildagliptyny.

Stosowanie preparatu (zahamowanie ACE) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich, zagrażających życiu reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca. Aby zapobiec wystąpieniu tych reakcji, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie, w tym okresowe przerwanie przyjmowania inhibitora ACE (benazeprylu) przed zabiegiem aferezy.

Niektóre rodzaje błon filtracyjnych stosowanych podczas dializy mogą sprzyjać wystąpieniu reakcji rzekomoanafilaktycznych. Należy stosować tylko zalecane w takim przypadku błony filtracyjne lub nie stosować benazeprylu.

Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza po przyjęciu pierwszej dawki. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:

• odwodnionych, z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, ze zmniejszoną objętością krwi krążącej (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach); przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu

• ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie/stenoza zastawki aortalnej lub mitralnej), nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczulanych

• ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca lub udar mózgu).

W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną. Dalsze stosowanie preparatu jest możliwe po uzyskaniu stabilizacji ciśnienia tętniczego i wyrównaniu objętości płynów, pod nadzorem lekarza.

Leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny mogą powodować zaburzenia hematologiczne, w tym zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenię), znaczne zmniejszenie liczby wszystkich granulocytów (agranulocytozę), zahamowanie czynności szpiku kostnego. Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.

Rzadko, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem żółtaczki zastoinowej (cholestatycznej), która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność. Nawet niewielkie zmiany gospodarki wodno-elektrolitowej mogą wywołać śpiączkę wątrobową.

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u chorych po niedawnym przeszczepie nerki i dlatego nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych.

Nie zaleca się stosowania preparatu u chorych, u których występuje pierwotny hiperaldosteronizm, ponieważ działanie preparatu w tej grupie chorych nie jest skuteczne.

Stosowanie inhibitorów ACE może u podatnych osób powodować zaburzenia czynności nerek. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie lekarz zaleci kontrolę czynności nerek. Ryzyko zaburzenia czynności nerek po zastosowaniu preparatu, w tym skąpomoczu, azotemii i rzadko ostrej niewydolności nerek, jest zwiększone u chorych z niewydolnością serca.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznikakreatyniny we krwi. U tych chorych leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza, od małych dawek. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek przez kilka pierwszych tygodni leczenia.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym i z zaburzeniami czynności nerek, a także u chorych bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. O ile to konieczne, lekarz zaleci zmniejszenie dawki benazeprylu i/lub zaprzestanie stosowania leku moczopędnego. Czynność nerek należy uważnie kontrolować.

Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg chirurgiczny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami stosowanymi do znieczulenia może prowadzić do wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z zaburzeniami czynności nerek, chorzy na cukrzycę, z niedostatecznym wydzielaniem/działaniem aldosteronu, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, heparynę, trimetoprim lub kotrimoksazol [trimetoprim+sulfametoksazol], antagonistów aldosteronu lub antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby odwodnione, z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną).

Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego, należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca, w tym ze zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej (dwudzielnej). Nie należy stosować preparatu u chorych we wstrząsie kardiogennym i z istotnym hemodynamicznie zwężeniem drogi odpływu.

Podwójna blokada układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) nie jest zalecana; nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. innymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę należy monitorować stężenie glukozy we krwi, zwłaszcza w pierwszym miesiącu stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.

U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy zachować ostrożność, ponieważ preparat podobnie jak inne leki przeciwnadciśnieniowe, może powodować działania niepożądane, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Dawkowanie preparatu Lotensin - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: u osób nie przyjmujących tiazydowych leków moczopędnych zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg 1 raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg na dobę. Lekarz będzie dostosowywał dawkowanie w zależności od reakcji na leczenie, z zachowaniem 1–2 tygodniowych odstępów. Dawka maksymalna wynosi 40 mg na dobę w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych. Jeżeli przy zastosowaniu dawki dobowej 40 mg nie zostanie uzyskana zadowalająca odpowiedź kliniczna, lekarz zaleci dodatkowo stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

U osób przyjmujących leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Jeżeli nie jest możliwe przerwanie stosowania leków moczopędnych, zalecana dawka początkowa benazeprylu wynosi 5 mg na dobę.

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkowanie. Jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 30 ml/min, zalecane są dawki zwykle stosowane u osób dorosłych. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min, dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę, a dawka maksymalna 10 mg na dobę.

Zastoinowa niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę, a leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza; chorzy przyjmujący preparat po raz pierwszy powinni być starannie monitorowani. Jeżeli po 2–4 tygodniach stosowania nie zostanie uzyskana zadowalająca poprawa i dawka jest dobrze tolerowana, lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg 1 raz na dobę. Następnie, w zależności od stanu klinicznego i reakcji chorego na leczenie, lekarz może stopniowo zwiększyć dawkę dobową do 10 mg, a w razie konieczności maksymalnie do 20 mg. Lek zwykle przyjmowany jest w dawce pojedynczej, u niektórych chorych wskazane może być przyjmowanie leku w 2 dawkach podzielonych.

U chorych z zastoinową niewydolnością serca i zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) dawka maksymalna wynosi 10 mg na dobę, choć może się okazać, że dawka 2,5 mg 1 raz na dobę jest najbardziej odpowiednia. Konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza.

Postępująca przewlekła niewydolność nerek: 10 mg 1 raz na dobę, długotrwałe stosowanie.

U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Dzieci:

Nadciśnienie tętnicze u dzieci 7.–16. roku życia i masie ciała 25 kg lub większej: lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie, zwykle początkowo 0,2 mg/kg masy ciała (maksymalnie do 10 mg) 1 raz na dobę.

Preparat w postaci tabletek nie jest zalecany do stosowania u dzieci do ukończenia 7. roku życia ani u dzieci starszych, które mogą mieć trudności z połknięciem tabletki.

Gdy nie są dostępne tabletki umożliwiające uzyskanie właściwej dawki (mg/kg masy ciała dziecka), nie należy stosować preparatu.

Nie należy stosować preparatu u dzieci z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min).

Nie jest znany długoterminowy wpływ benazeprylu na wzrost i rozwój dzieci.

Nie ma danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci z zastoinową niewydolnością serca ani z postępującą przewlekłą niewydolnością nerek.

Czy można stosować Lotensin - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę, zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży w okresie przyjmowania preparatu, wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu; należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) poprzez równoległe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane.

Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (benazeprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania benazeprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki benazeprylu).

U osób przyjmujących preparat należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub inhibitorów DPP-4 (np. wildagliptyna) ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i objawowe niedociśnienie tętnicze.

U osób przyjmujących leki moczopędne ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po zastosowaniu preparatu jest zwiększone. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu.

Ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami mogącymi wpływać na zwiększenie stężenia potasu we krwi, w tym np.: suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), trimetoprim lub kotrimoksazol (trimetoprim+sulfametoksazol), antagoniści aldosteronu, cyklosporyna, heparyna lub zawierające potas zamienniki soli kuchennej; jeżeli konieczne jest stosowanie ww. preparatów, lekarz zaleci ścisłe monitorowanie stężenia potasu we krwi. Nie zaleca się równoległego stosowania benazeprylu z wymienionymi powyżej preparatami.

Leki z grupy sympatykomimetyków mogą osłabić przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.

Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.

Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu we krwi. Równoległe stosowanie leków moczopędnych nasila ryzyko toksycznego działania litu.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, indometacyna) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy regularnie kontrolować czynność nerek i zapewnić odpowiednie nawodnienie chorego. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku, odwodnionych, stosujących leki moczopędne oraz z zaburzeniami czynności nerek.

Równoległe spożywanie alkoholu może nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu.

Rzadko u osób stosujących preparaty złota i benazepryl mogą wystąpić objawy jak po podaniu azotanów (w tym zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze).

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lotensin - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Lotensin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, objawy wywołane ortostatycznym obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia), kołatanie serca, niespecyficzne objawy żołądkowo–jelitowe, suchy uporczywy kaszel, objawy ze strony górnych dróg oddechowych, wysypka, uderzenia gorąca, nagłe zaczerwienienie twarzy, świąd, nadwrażliwość na światło, częste oddawanie moczu, zmęczenie, zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu).

Rzadko: senność, bezsenność, nerwowość, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), ból w klatce piersiowej, dławica piersiowa, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, biegunka, zaparcia, nudności, wymioty, ból brzucha, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby (głównie cholestatyczne), bóle stawów i mięśni, zapalenie stawów, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), pęcherzyca, pokrzywka.

Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość), zawał serca (wtórny do nadmiernego niedociśnienia), udar niedokrwienny mózgu (wtórny do nadmiernego niedociśnienia), przejściowe napady niedokrwienne mózgu, zapalenie trzustki, niedrożność jelit, zaburzenia smaku, szum w uszach, zaburzenia czynności nerek, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona.

Częstość występowania nieznana: obrzęk naczynioruchowy jelit, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zaburzenia hematologiczne (agranulocytoza, neutropenia, leukopenia), zaostrzenie łuszczycy, reakcje zbliżone do reakcji anafilaktycznych.

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze Niewydolność serca Przewlekła niewydolność nerek

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta