Salbutamol WZF - tabletki

Substancją czynną preparatu jest salbutamol, lek rozszerzający oskrzela z grupy sympatykomimetyków, zaliczany do grupy beta2-mimetyków. Lek działa poprzez aktywację receptorów adrenergicznych. Receptory adrenergiczne występują na powierzchni komórek nerwowych, mięśniowych lub gruczołowych. W warunkach fizjologicznych pobudzane są przez adrenalinę lub noradrenalinę, uwalnianą po aktywacji współczulnego (sympatycznego) układu nerwowego. Salbutamol aktywuje receptory adrenergiczne typu beta2 znajdujące się w mięśniach gładkich oskrzeli. Aktywacja receptorów beta2 w oskrzelach prowadzi do rozkurczu mięśni i rozszerzenia oskrzeli, ułatwia swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych i poprawia wentylację płuc. Salbutamol podawany jest zwykle drogą wziewną, co umożliwia szybkie i bezpośrednie dotarcie leku do miejsca jego działania w drogach oddechowych. Doustne podanie leku w postaci tabletek wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.

Po podaniu doustnym salbutamol jest szybko wchłaniany. Działanie podawanego doustnie salbutamolu występuje po około 30 minutach i utrzymuje się do 12 godzin.

Preparat jest wskazany u dorosłych i dzieci po ukończeniu 6. roku życia:

• w leczeniu astmy, skurczu oskrzeli i/lub odwracalnych stanów skurczowych dróg oddechowych.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Preparatu nie wolno stosować w zapobieganiu poronieniu zagrażającemu ani w zapobieganiu porodowi przedwczesnemu. Salbutamol hamuje czynność skurczową macicy. Tylko podawany dożylnie bywa stosowany w ww. wskazaniach.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

W leczeniu astmy o ciężkim lub niestabilnym przebiegu salbutamol nie może być stosowany jako podstawowy czy jedyny lek. W takim przypadku niezbędne jest leczenie skojarzone z innymi lekami. Jako podstawę leczenia, lekarz prawdopodobnie zaleci regularne stosowanie leków przeciwzapalnych (kortykosteroidów).

Jeżeli chorujesz na ciężką lub niestabilną postać astmy, pamiętaj aby regularnie zgłaszać się do lekarza na okresowe wizyty kontrolne (nawet jeżeli objawy choroby są dobrze kontrolowane). Konieczna jest regularna ocena czynności płuc, by zminimalizować ryzyko wystąpienia ciężkiego napadu astmy, który może prowadzić do zgonu.

Przyjmowanie salbutamolu w postaci tabletek nie wyklucza stosowania krótko działających wziewnych leków rozszerzających oskrzela.

Ważne! Jeżeli zauważysz, że zwykle stosowana dawka leków rozszerzających oskrzela nie powoduje złagodzenia objawów, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Podobnie, szybka konsultacja lekarska jest wymagana, gdy w celu kontroli objawów musisz lek stosować częściej lub w większych dawkach, niż dotychczas. Zwiększone zużycie leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie przebiegu astmy i zwiększa ryzyko wystąpienia jej ostrego napadu. Lekarz oceni Twój stan i zweryfikuje dalszy sposób leczenia. Może np. zwiększyć dawki kortykosteroidów wziewnych lub wprowadzić do leczenia kortykosteroidy doustne.

Salbutamol może powodować zwiększenie stężenia glukozy we krwi. U chorych na cukrzycę należy regularnie kontrolować stężenie glukozy i kwasu mlekowego we krwi. Należy zachować ostrożność, ponieważ u chorych na cukrzycę możliwy jest rozwój kwasicy ketonowej.

Preparat, podobnie jak inne sympatykomimetyki, może wywierać wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Chorzy z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego (w tym z chorobą niedokrwienną serca, zaburzeniami rytmu serca, niewydolnością serca, nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem, tachyarytmią, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu) powinni zachować ostrożność i natychmiast skonsultować się z lekarzem, w przypadku pojawienia się bólu w klatce piersiowej, duszności lub jakichkolwiek innych objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Rzadko, po zastosowaniu salbutamolu mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości i reakcje anafilaktyczne, takie jak pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, skurcz oskrzeli. Niektóre z nich mogą stanowić zagrożenie życia. Rzadko, u dzieci po doustnym podaniu salbutamolu obserwowano wystąpienie ciężkich reakcji skórnych, w tym rumienia wielopostaciowego i zespołu Stevensa i Johnsona. W razie wystąpienia zmian skórnych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Stosować ostrożnie u chorych:

• na padaczkę

• z nadmierną reakcją na aminy sympatykomimetyczne

• z nadczynnością tarczycy

• z guzem chromochłonnym nadnerczy

• ze zmniejszonym stężeniem potasu we krwi.

Duże dawki salbutamolu mogą hamować czynność skurczową macicy, co należy uwzględnić stosując lek w okresie porodu.

Stosowanie preparatu, podobnie jak stosowanie innych beta2-mimetyków, może prowadzić do wystąpienia hipokaliemii (znaczące zmniejszenie stężenia potasu w surowicy krwi). Hipokaliemia może powodować zaburzenia rytmu serca, które mogą dodatkowo nasilać się skutkiem niedotlenienia tkanek w wyniku duszności oraz skutkiem stosowania innych leków.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, które upośledzają sprawność psychofizyczną, takich jak np. drżenia i kurcze mięśni (szczególnie dłoni) czy zawroty głowy.

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i dzieci po ukończeniu 12. roku życia:

początkowo 2–4 mg 3–4 razy na dobę; dawki można przyjmować w odstępach nie krótszych niż 6 godzin; jeżeli dawka początkowa nie jest wystarczająco skuteczna, dawki można stopniowo zwiększać do dawki maksymalnej 8 mg 4 razy na dobę.

Jeżeli podczas zwiększania dawek wystąpią działania niepożądane, należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

U chorych w podeszłym wieku lub wykazujących nadmierną wrażliwość na aminy sympatykomimetyczne należy stosować dawkę początkową 2 mg nie częściej niż 4 razy na dobę.

Dzieci po ukończeniu 6.–12. roku życia:

początkowo 2 mg nie częściej niż 3–4 razy na dobę; dawki można przyjmować w odstępach nie krótszych niż 6 godzin; jeżeli dawka początkowa nie jest wystarczająco skuteczna, dawki można stopniowo zwiększać do dawki maksymalnej 6 mg 4 razy na dobę (24 mg na dobę).

Jeżeli podczas zwiększania dawek wystąpią działania niepożądane, należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Bezpieczeństwo stosowania preparatu w ciąży nie zostało ustalone. Nie należy stosować preparatu w okresie ciąży, chyba że lekarz po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne.

Salbutamol przenika do mleka kobiecego i nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Przed zastosowaniem leku w okresie karmienia piersią skonsultuj się z lekarzem, który oceni stosunek ryzyka do korzyści w Twoim przypadku i podejmie decyzję, czy możesz stosować ten lek (zwykle jednak, w takich sytuacjach zalecane jest stosowanie preparatu w postaci wziewnej, co także nie wyklucza możliwości szkodliwego wpływu na noworodka).

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie należy równolegle stosować innych leków aktywujących receptory adrenergiczne w postaci doustnej lub wstrzykiwań. Wyjątkowo dopuszczalne jest stosowanie wziewnych beta2-mimetyków (decyzję podejmie lekarz prowadzący). Należy zachować ostrożność, ponieważ interakcje salbutamolu i innych leków aktywujących receptory adrenergiczne (sympatykomimetyków) mogą powodować działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego, niekiedy stanowiące zagrożenie życia.

Podczas znieczulenia ogólnego z zastosowaniem halogenowych środków wziewnych (halotan, trójchloroetylen, enfluran) wpływ salbutamolu na układ sercowo–naczyniowy może ulec nasileniu, co może spowodować wystąpienie poważnych działań niepożądanych. Stosowanie leku należy przerwać co najmniej 6 godzin przed planowanym znieczuleniem z zastosowaniem anestetyków halogenowych.

Chorzy stosujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory monoaminooksydazy (MAO), a także w okresie 2 tygodni po zaprzestaniu ich stosowania, powinni zachować szczególną ostrożność, ze względu na ryzyko nasilenia działania salbutamolu na układ sercowo-naczyniowy i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.

Równoległe stosowanie preparatu i kortykosteroidów może sprzyjać zwiększeniu stężenia glukozy we krwi; należy zachować ostrożność i monitorować stężenie glukozy we krwi.

Stosowanie preparatu u chorych na cukrzycę wymaga dostosowania dawkowania leków przeciwcukrzycowych.

Nie należy stosować równolegle salbutamolu i leków blokujących receptory beta-adrenergiczne. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (w tym beta-blokery takie jak np. propranolol, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń czynności serca), również w postaci kropli do oczu, hamują działanie salbutamolu i mogą niebezpiecznie zmniejszać działanie rozszerzające oskrzela. Ponadto, beta adrenolityki mogą spowodować skurcz oskrzeli u chorych na astmę.

Stosowanie salbutamolu może być związane z wystąpieniem hipokaliemii (objawy niedoboru potasu), zwłaszcza gdy równolegle stosowane są leki moczopędne, pochodne ksantyny (np. teofilina) czy kortykosteroidy. Skonsultuj się z lekarzem, czy w Twojej sytuacji należy regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi.

Hipokaliemia może zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca u osób stosujących glikozydy nasercowe (np. digoksynę). Dodatkowo niedotlenienie może nasilić niekorzystny wpływ hipokaliemii na rytm serca. Konieczne może być monitorowanie stężenia potasu we krwi.

Jak każdy lek, również Salbutamol WZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często lub często: drżenia mięśni, kurcze mięśni, bóle i zawroty głowy, stan ogólnego napięcia, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), kołatanie serca.

Rzadko: zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia), ciężka hipokaliemia, rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych.

Bardzo rzadko: nadpobudliwość, zaburzenia rytmu serca, w tym migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy i skurcze dodatkowe, choroba niedokrwienna serca, sztywność mięśni, reakcje nadwrażliwości i reakcje anafilaktyczne, w tym obrzęk naczynioruchowy (obrzęk ust, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie), pokrzywka, skurcz oskrzeli, obniżenie ciśnienia tętniczego, wstrząs anafilaktyczny.

Ponadto, możliwe działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia), u chorych na cukrzycę możliwe wystąpienie kwasicy mleczanowej (szczególnie w leczeniu długotrwałym), zmniejszenie rozkurczowego ciśnienia tętniczego, niedociśnienie tętnicze, obrzęk płuc.