Cilan 1 - tabletki powlekane

Lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jak wszystkie preparaty z tej grupy, hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.

Preparat zawiera substancję cilazapryl

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Cilan 1
tabletki powlekane; 1 mg; 30 tabl.
Polfarmex
11,82 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
11,82 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Cilan 1 - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest cilazapryl, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym często oznaczany jest skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.

Cilazapryl jest prolekiem, dobrze się wchłania i ulega szybkiemu przekształceniu do farmakologicznie czynnego metabolitu. Działanie przeciwnadciśnieniowe cilazaprylu rozpoczyna się w ciągu 1 godziny po przyjęciu leku i jest najsilniejsze pomiędzy 3.–7. godziną. Stężenie maksymalne uzyskiwane jest w ciągu 2 godzin po przyjęciu leku.

Kiedy stosować Cilan 1 - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu:

nadciśnienia tętniczego

• przewlekłej niewydolności serca.

Kiedy nie stosować preparatu Cilan 1 - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE).

Nie stosować preparatu, jeżeli:

• kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany ze stosowaniem inhibitorów ACE).

Nie stosować preparatu równolegle:

• z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2)

• z lekami złożonymi zawierającymi sakubitryl i walsartan; nie stosować przed upływem 36 godzin od ostatniej dawki sakubitrylu z walsartanem.

Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Cilan 1 - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza na początku leczenia. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:

• ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, z niedoborem sodu, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach); przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu (o ile to będzie możliwe, lekarz zaleci odstawienie leków moczopędnych przed rozpoczęciem stosowania preparatu)

• ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej]), nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczulanych

• ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca, udar mózgu).

W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną. Dalsze stosowanie preparatu jest możliwe po uzyskaniu stabilizacji ciśnienia tętniczego i wyrównaniu objętości płynów, pod nadzorem lekarza.

Należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa) ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkę w zależności od parametrów czynności nerek; konieczna jest regularna kontrola stężenia potasu i kreatyniny we krwi.

Stosowanie inhibitorów ACE może u podatnych osób powodować zaburzenia czynności nerek. Ryzyko zaburzenia czynności nerek występuje zwłaszcza u chorych ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki (na skutek np. zwężenia tętnic nerkowych, ciężkiej niewydolności serca, odwodnienia, niedoboru sodu, leczenia dużymi dawkami leków moczopędnych, stosowania NLPZ). Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki i zachować ostrożność podczas jej zwiększania. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leków moczopędnych.

U chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki preparat może zwiększać ryzyko wystąpienia niewydolności nerek, skutkiem rozszerzenia tętniczek odprowadzających i zmniejszenia ciśnienia filtracji kłębuszkowej. U tych chorych leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek, a jeżeli pojawi się ich niewydolność, lekarz zaleci przerwanie leczenia.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym, bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek, możliwe jest zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. O ile to konieczne, lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku moczopędnego i/lub cilazaprylu.

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u chorych po niedawnym przeszczepie nerki.

Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca. Aby zapobiec wystąpieniu tych reakcji, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie, w tym może być wymagane okresowe przerwanie przyjmowania inhibitora ACE przed zabiegiem aferezy. Niektóre rodzaje błon filtracyjnych stosowanych podczas dializy mogą sprzyjać wystąpieniu reakcji anafilaktycznych. Należy stosować tylko zalecane w takim przypadku błony filtracyjne lub leki przeciwnadciśnieniowe z innych grup.

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku, należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit, czemu towarzyszą bóle brzucha niekiedy z nudnościami i wymiotami. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego:

• przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (cilazaprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania cilazaprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki cilazaprylu);

• u osób przyjmujących preparat (cilazapryl) należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub wildagliptyny.

Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem żółtaczki cholestatycznej, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia. U chorych z marskością wątroby (bez wodobrzusza) leczenie może być prowadzone tylko pod ścisłą kontrolą lekarską z zachowaniem szczególnej ostrożności. Istnieje ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. Nie należy stosować preparatu u chorych z wodobrzuszem.

Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.

Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z zaburzeniami czynności nerek, chorzy na cukrzycę, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, heparynę, trimetoprim lub kotrimoksazol [trimetoprim+sulfametoksazol], antagonistów aldosteronu lub antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby odwodnione, z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną).

Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne, w tym neutropenię (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), niedokrwistość, małopłytkowość i agranulocytozę. Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.

U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu, jeżeli planujesz zabieg chirurgiczny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami stosowanymi podczas znieczulenia może prowadzić do wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. Jeśli to będzie konieczne, lekarz zaleci przerwanie stosowania preparatu przed planowanym zabiegiem chirurgicznym.

U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę lekarz zaleci uważne kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza w początkowym okresie stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Podwójna blokada układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) nie jest zalecana; nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. innymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych osób preparat może powodować działania niepożądane, w tym zawroty głowy, uczucie zmęczenia i inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Dawkowanie preparatu Cilan 1 - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa 1 mg 1 raz na dobę. Następnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej chorego na leczenie, lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 2,5–5 mg 1 raz na dobę. Jeżeli dawka 5 mg na dobę będzie niewystarczająca do uzyskania normalizacji ciśnienia tętniczego, lekarz zaleci dodatkowo stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Nadciśnienie tętnicze u osób przyjmujących leki moczopędne: aby zapobiec objawowemu niedociśnieniu, o ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Zalecana dawka początkowa w tej grupie chorych wynosi 0,5 mg 1 raz na dobę.

Przewlekła niewydolność serca (leczenie skojarzone z glikozydami naparstnicy i/lub lekami moczopędnymi): dawka początkowa wynosi 0,5 mg na dobę, a leczenie powinno być rozpoczynane pod ścisłym nadzorem lekarskim; jeżeli dawka jest dobrze tolerowana, lekarz może ją zwiększać stopniowo, z zachowaniem tygodniowych odstępów. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 1–2,5 mg na dobę, w zależności od stanu klinicznego i odpowiedzi na leczenie. Dawka maksymalna wynosi 5 mg na dobę.

Szczególne grupy chorych:

U osób z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest indywidualna modyfikacja dawkowania. Jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 40 ml/min, zalecane są dawki zwykle stosowane u osób dorosłych. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 40 ml/min ale większy niż 10 ml/min, dawka początkowa wynosi 0,5 mg na dobę, a dawka maksymalna 2,5 mg na dobę. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min, nie zaleca się stosowania preparatu.

U chorych z przewlekłą niewydolnością serca i zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza (istnieją specjalne zalecenia dotyczące dawkowania).

U chorych z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek. Stosowanie preparatu należy rozpocząć od małych dawek pod ścisłą kontrolą lekarza. W tej grupie pacjentów konieczne jest kontrolowanie czynności nerek. Leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko nadciśnienia naczyniowo-nerkowego; o ile to możliwe lekarz zaleci przerwanie ich stosowania.

U osób z marskością wątroby (bez wodobrzusza) dawka maksymalna wynosi 0,5 mg na dobę, a leczenie może być prowadzone tylko pod ścisłą kontrolą lekarską z zachowaniem szczególnej ostrożności. Istnieje ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

U osób w podeszłym wieku zaleca się rozpoczynanie leczenia nadciśnienia od dawki 0,5–1 mg na dobę. Lekarz ustali dawkowanie w zależności od odpowiedzi na leczenie i stanu klinicznego chorego.

Leczenie przewlekłej niewydolności serca u osób w podeszłym wieku należy rozpoczynać od dawki 0,5 mg na dobę. Lekarz dostosuje dawkę podtrzymującą do stanu klinicznego chorego. U chorych w podeszłym wieku z przewlekłą niewydolnością serca leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych należy ściśle przestrzegać stosowania zalecanej dawki początkowej wynoszącej 0,5 mg na dobę.

Dzieci i młodzież:

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży i nie należy stosować preparatu w tej grupie wiekowej.

Sposób przyjmowania preparatu:

Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków, raz na dobę, codziennie o tej samej porze dnia.

Czy można stosować Cilan 1 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest przeciwwskazane.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (cilazaprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania cilazaprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki cilazaprylu).

U osób przyjmujących preparat należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub inhibitorów DPP-4 (np. wildagliptyna) ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) poprzez równoległe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane.

U osób przyjmujących leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po zastosowaniu preparatu. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leków moczopędnych. Jeśli nie można przerwać stosowania leków moczopędnych, leczenie należy rozpoczynać od mniejszej dawki początkowej, a chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i podaż elektrolitów przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu.

Ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami mogącymi wpływać na zwiększenie stężenia potasu we krwi, w tym np.: suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), trimetoprim lub kotrimoksazol (trimetoprim+sulfametoksazol), antagoniści aldosteronu, cyklosporyna, heparyna lub zawierające potas zamienniki soli kuchennej; jeżeli konieczne jest stosowanie ww. preparatów, lekarz zaleci ścisłe monitorowanie stężenia potasu we krwi. Nie zaleca się równoległego stosowania cilazaprylu z wymienionymi powyżej preparatami.

Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Nie zaleca się równoległego stosowania inhibitorów ACE i litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie podczas pierwszych tygodni leczenia oraz u chorych z zaburzeniami czynności nerek.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku oraz z zaburzeniami czynności nerek. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek.

Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienie tętnicze.

Sympatykomimetyki mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.

Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.

Cilazapryl może być stosowany równolegle z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych o działaniu przeciwpłytkowym), lekami trombolitycznymi, azotanami i beta-adrenolitykami (beta-blokerami).

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Cilan 1 - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Cilan 0,5, -1, -2,5, -5 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (parestezje), zaburzenia widzenia, szumy uszne, niedociśnienie tętnicze, w tym ortostatyczne (wraz z objawami takimi jak: omdlenie, osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia widzenia), suchy uporczywy kaszel, duszność, nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, biegunka, zaparcia, niestrawność, skurcze mięśni, uczucie zmęczenia, osłabienie, wysypka, świąd.

Niezbyt często możliwe: skurcz oskrzeli, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia snu, zaburzenia nastroju, niewydolność nerek, impotencja, nadmierne pocenie się, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani, w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), obrzęk naczynioruchowy jelit.

Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny.

Bardzo rzadko: stany splątania, uczucie kołatania serca, dławica piersiowa, niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, zawał serca, przejściowe napady niedokrwienne mózgu, udar niedokrwienny mózgu (wtórny do ciężkiego niedociśnienia), nieżyt błony śluzowej nosa, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie trzustki, cholestatyczne zapalenie wątroby (niekiedy z martwicą), ostra niewydolność nerek, zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenia], znaczne zmniejszenie liczby granulocytów [agranulocytoza], małopłytkowość, niedokrwistość), ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka), reakcje anafilaktyczne.

Może wystąpić: hiperkaliemia (zwiększenie stężenia potasu we krwi), zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze Niewydolność serca

Inne preparaty na rynku polskim zawierające cilazapryl

Cazaprol (tabletki powlekane) Cilan 0,5 (tabletki powlekane) Cilan 2,5 (tabletki powlekane) Cilan 5 (tabletki powlekane) Inhibace (tabletki powlekane) Symibace (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta