Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań

Lek przeciwcukrzycowy zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący). Preparat zawiera insulinę ludzką krótko działającą.

Preparat zawiera substancję insulina ludzka, insulina neutralna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Actrapid Penfill
roztwór do wstrzykiwań; 100 j.m./ml; 5 wkładów 3 ml
Novo Nordisk
96,88 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych (kobiet w ciąży)
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
4,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: cukrzyca

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań?

Substancją czynną preparatu jest insulina ludzka, wytwarzana metodą inżynierii genetycznej (gen ludzkiej insuliny wprowadza się do komórkek drożdży Saccharomyces cerevisae z zastosowaniem metody rekombinacji DNA). Insulina jest identyczna pod względem składu chemicznego, właściwości fizycznych i działania biologicznego z endogenną insuliną ludzką. Insulina stosowana jest w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy. Pobudza obwodowy wychwyt glukozy, wywiera działanie anaboliczne i zmniejsza katabolizm. Po połączeniu ze swoistymi receptorami na powierzchni komórek wątroby, komórek tkanki mięśniowej oraz tkanki tłuszczowej stymuluje wychwyt glukozy przez te komórki. Nasila syntezę glikogenu w tkance mięśniowej i w wątrobie. Hamuje także proces uwalniania glukozy przez wątrobę (zmniejsza glikogenolizę i glikoneogenezę). Zwiększa syntezę tłuszczów w tkance tłuszczowej i w wątrobie, zmniejsza lipolizę. Zwiększa wychwyt aminokwasów i syntezę białek. Endogenna insulina wydzielana jest przez komórki beta trzustki w sposób zależny od stężenia glukozy. Duże stężenie glukozy we krwi stymuluje wydzielanie insuliny przez trzustkę.

U chorych na cukrzycę preparat poprawia kontrolę glikemii. Preparat zawiera insulinę charakteryzującą się szybkim początkiem i krótkim czasem działania. Po podaniu podskórnym początek działania występuje w ciągu 30 minut, działanie maksymalne między 1,5–3,5 godziny a całkowity czas działania wynosi około 7–8 godzin. Szybkość i czas działania preparatu insuliny są określone przez charakterystykę jej wchłaniania z tkanki podskórnej (okres półtrwania insuliny we krwi wynosi kilka minut). Na wchłanianie ma wpływ wiele czynników, takich jak np.: dawka insuliny, droga i miejsce podania, grubość podskórnej tkanki tłuszczowej, typ cukrzycy. Farmakokinetyka preparatu jest zmienna zarówno dla jednej osoby jak i pomiędzy osobami.

Kiedy stosować Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań?

Preparat jest wskazany w leczeniu chorych na cukrzycę.

Kiedy nie stosować preparatu Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat należy stosować ściśle wg zaleceń lekarza i nie wolno nagle przerywać jego stosowania. Przerwanie leczenia, szczególnie w leczeniu cukrzycy typu 1, stosowanie zbyt małych dawek lub pomijanie dawek może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii i cukrzycowej kwasicy ketonowej. Pierwsze objawy hiperglikemii pojawiają się zwykle stopniowo, w ciągu kilku godzin lub dni i mogą obejmować: zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, nudności, wymioty, senność, zaczerwienienie i suchość skóry, suchość w ustach, utratę apetytu oraz zapach acetonu w wydychanym powietrzu. W przebiegu cukrzycy typu 1 nieleczona hiperglikemia może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej, która stanowi zagrożenie życia.

Zastosowanie zbyt dużej dawki insuliny, pominięcie posiłku lub nieplanowany duży wysiłek fizyczny może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii. Nie wolno stosować preparatu w przypadku wystąpienia hipoglikemii lub jej podejrzenia. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie.

Znaczna poprawa kontroli glikemii (np. po intensywnym leczeniu z zastosowaniem insuliny) może wpłynąć na zmianę objawów zapowiadających hipoglikemię lub mogą one być mniej wyraźne. U osób długo chorujących na cukrzycę objawy zapowiadające hipoglikemię mogą wcale nie występować.

Zapotrzebowanie na insulinę może ulec zmianie podczas choroby, zakażenia, gorączki czy w przypadku urazów. W powyższych stanach kontrola glikemii powinna być bardzo staranna. Należy pozostawać pod wnikliwym nadzorem lekarza, który zaleci odpowiednie dostosowanie dawki. Dostosowanie dawki insuliny może także być konieczne w przypadku zaburzeń czynności nerek lub wątroby oraz w przypadku chorób mających wpływ na nadnercza, przysadkę mózgową lub tarczycę.

Wszelka zmiana sposobu leczenia cukrzycy, w tym każda zmiana stosowanego preparatu insuliny na inny, wymaga ścisłego nadzoru lekarza. Zmiana taka może pociągać za sobą konieczność dostosowania dawki. Lekarz zaleci sposób postępowania i odpowiednio dostosuje dawkę; należy postępować ściśle wg zaleceń lekarza.

Po jakiejkolwiek zmianie stosowanego preparatu insuliny wczesne objawy hipoglikemii mogą być mniej nasilone lub inne od tych, występujących w czasie stosowania poprzedniego typu insuliny.

W miejscu wstrzyknięcia może wystąpić reakcja objawiająca się bólem, świądem, wysypką, obrzękiem, zasinieniem czy stanem zapalnym. Objawy reakcji miejscowej zwykle ustępują w ciągu kilku dni lub tygodni, rzadko wymagają przerwania stosowania preparatu. Zmiana miejsc wstrzyknięć w obrębie danego obszaru anatomicznego może ograniczyć występowanie tego typu reakcji.

Przed podróżą do innej strefy czasowej należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ pory wstrzyknięć insuliny mogą ulec zmianie.

Leczenie skojarzone z zastosowaniem insuliny i pioglitazonu może spowodować wystąpienie niewydolności serca, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka jej rozwoju. Jeżeli lekarz zaleci stosowanie insuliny w skojarzeniu z pioglitazonem, konieczna jest obserwacja chorego, czy nie występują u niego objawy niewydolności serca, w tym obrzęki czy zwiększenie masy ciała. W razie wystąpienia objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania pioglitazonu.

W celu uniknięcia pomyłek, przed wykonaniem wstrzyknięcia, należy zawsze sprawdzić na etykiecie, czy we wstrzykiwaczu znajduje się właściwa insulina.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera mniej niż 23 mg sodu na dawkę i uznaje się, że jest „wolny od sodu”.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku wystąpienia hipoglikemii sprawność psychofizyczna, w tym szybkość reakcji może być zaburzona. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy zapobiegać możliwości wystąpienia hipoglikemii. Jest to szczególnie istotne u chorych, u których hipoglikemia występuje często, a także gdy wczesne objawy hipoglikemii są mało nasilone lub nie występują. W takich przypadkach należy skonsultować się z lekarzem i ustalić, czy w danym przypadku możliwe jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań we wkładach, wyłącznie do podawania podskórnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Siła działania insuliny ludzkiej jest wyrażana w jednostkach międzynarodowych (j.m.). Indywidualne zapotrzebowanie na insulinę wynosi zwykle 0,3–1,0 j.m./kg masy ciała na dobę.

Lekarz zaleci dawkowanie indywidualnie (preparat może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z preparatami insuliny o średnim lub długim czasie działania).

Zaleca się dokładne monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Dostosowanie dawkowania może być konieczne, jeżeli wystąpi zakażenie, gorączka, stan chorobowy, zaburzenia czynności nerek lub wątroby, zmiana sposobu odżywiania lub zmiana aktywności fizycznej.

Jakakolwiek zmiana stosowanego preparatu insuliny na inny, może być dokonywana wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza i wymaga aby lekarz indywidualnie dostosował dawkowanie. W okresie zmiany stosowanego rodzaju insuliny i przez kilka tygodni po zmianie zaleca się ścisłe monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Konieczność dostosowania dawki może dotyczyć także stosowanych równolegle insulin innego typu.

Szczególne grupy chorych:

U osób w podeszłym wieku (po 65. roku życia) należy szczególnie starannie monitorować stężenie glukozy we krwi; w razie potrzeby lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby mogą zmniejszyć zapotrzebowanie na insulinę. Należy szczególnie starannie monitorować stężenie glukozy we krwi i dostosować dawkowanie indywidualnie.

Preparat może być stosowany u dzieci i młodzieży.

Sposób podawania:

Zaleconą dawkę insuliny należy podać podskórnie, do 30 minut przed posiłkiem lub przekąską zawierającą węglowodany. Preparat charakteryzuje się wczesnym początkiem działania. Początek i czas działania preparatu może różnić się w zależności od wielu czynników (miejsce wstrzyknięcia, dawka, temperatura, przepływ krwi, aktywność fizyczna).

Preparat we wkładach przeznaczony jest do stosowania wyłącznie z systemami podawania insuliny firmy Novo Nordisk i igłami NovoFine lub NovoTwist. Do opakowania dołączona jest szczegółowa instrukcja postępowania od producenta. Preparat podaje się podskórnie, w tkankę podskórną brzucha, udo, pośladek lub okolicę mięśnia naramiennego. Wstrzyknięcie w uniesiony fałd skóry zmniejsza ryzyko niezamierzonego podania domięśniowego. Po wstrzyknięciu podskórnym igła powinna pozostawać pod skórą co najmniej przez 6 sekund, w celu upewnienia się, że podana została cała dawka insuliny. Miejsca wstrzyknięcia powinny być zmieniane w obrębie tego samego obszaru anatomicznego w celu uniknięcia lipodystrofii (zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny). Wstrzyknięcie w tkankę podskórną brzucha zapewnia szybsze wchłanianie insuliny, niż w przypadku wstrzyknięcia w inne miejsca.

Nie stosować w pompach insulinowych do ciągłego podawania podskórnego ze względu na ryzyko precypitacji preparatu wewnątrz drenów.

Czy można stosować Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparat może być stosowany przez kobiety w ciąży, ponieważ insulina nie przenika przez barierę łożyskową. Zarówno hipoglikemia jak i hiperglikemia występujące w przebiegu nieprawidłowo leczonej cukrzycy mogą stanowić zagrożenie dla płodu. Dlatego w okresie ciąży, a także w okresie jej planowania, zalecana jest regularna kontrola stężenia glukozy we krwi i odpowiednie dostosowanie dawkowania – ściśle wg zaleceń lekarza. W I trymestrze ciąży zapotrzebowanie na insulinę zwykle zmniejsza się i następnie stopniowo zwiększa się podczas II i III trymestru ciąży. Po porodzie zapotrzebowanie na insulinę zwykle gwałtownie wraca do wartości sprzed okresu ciąży.

W okresie karmienia piersią konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i/lub stosowanej diety.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie.

Inne leki mogą zwiększać lub zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę i w okresie ich stosowania oraz ponownie, po zakończeniu ich stosowania, konieczne może być dostosowanie dawkowania insuliny przez lekarza. Zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii, a zwiększenie zapotrzebowania na insulinę może zwiększać ryzyko hiperglikemii. Należy uważnie monitorować glikemię.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i powodować zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO), leki z grupy beta blokerów, inhibitory konwertazy angiotensyny ACE (np. kaptopryl, enalapryl), antagoniści receptora angiotensyny II, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), sulfonamidy, steroidy anaboliczne i agoniści receptora GLP-1.

Niżej wymienione leki mogą wpływać na zwiększenie stężenia glukozy we krwi i powodować zwiększenie zapotrzebowania na insulinę: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne (tiazydy), glukagon, doustne środki antykoncepcyjne, somatotropina (hormon wzrostu), sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina, ritodryna) i hormony tarczycy.

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (beta-blokery) mogą maskować objawy hipoglikemii.

Analogi somatostatyny (oktreotyd, lanreotyd) mogą zarówno zmniejszać lub zwiększać zapotrzebowanie na insulinę.

Alkohol może nasilać i przedłużać lub też zmniejszać hipoglikemizujące działanie insuliny.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Actrapid Penfill - roztwór do wstrzykiwań?

Jak każdy lek, również Actrapid Penfill może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia, występująca gdy dawka insuliny jest zbyt duża w stosunku do zapotrzebowania. Objawy hipoglikemii zwykle pojawiają się nagle. Mogą obejmować: zimne poty, chłodną bladą skórę, zmęczenie, drżenie, niepokój, nietypowe znużenie, osłabienie, stany splątania, trudności z koncentracją, zawroty głowy, senność, silny głód, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności i kołatanie serca. Ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności, drgawek, upośledzenia czynności mózgu a nawet do śmierci. Niezbyt często: zaburzenia refrakcji (rodzaj zaburzenia widzenia), retinopatia cukrzycowa (intensywne leczenie cukrzycy i nagła poprawa kontroli stężenia glukozy we krwi mogą być związane z czasowym nasileniem się objawów retinopatii cukrzycowej; długotrwała poprawa kontroli glikemii zmniejsza ryzyko postępu retinopatii cukrzycowej), lipodystrofia (zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny), reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból, stan zapalny, krwiak), obrzęki, miejscowa reakcja uczuleniowa, pokrzywka, wysypka. Rzadko neuropatia obwodowa, w tym ostra neuropatia bólowa. Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne, w tym uogólniona wysypka, pokrzywka, obfite pocenie się, nudności, wymioty, obrzęk naczynioruchowy, trudności oddechowe, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, utrata przytomności i wstrząs; reakcje anafilaktyczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Przeczytaj też artykuły

Cukrzyca typu 2

Inne preparaty na rynku polskim zawierające insulina ludzka, insulina neutralna

Gensulin R (roztwór do wstrzykiwań) Humulin R (roztwór do wstrzykiwań) Polhumin R (roztwór do wstrzykiwań)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta