Aurex 20 - tabletki powlekane

Lek o działaniu przeciwdepresyjnym, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

Preparat zawiera substancję citalopram

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Aurex 20
tabletki powlekane; 20 mg; 20 tabl.
Sandoz
19,50 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Aurex 20 - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest citalopram, lek należący do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (stosuje się też skrót SSRI pochodzący od angielskiej nazwy tej grupy leków - selective serotonin reuptake inhibitor). Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który w ośrodkowym układzie nerwowym odgrywa istotną rolę w przekazywaniu informacji pomiędzy neuronami. Miejsce komunikacji dwóch neuronów nazywane jest synapsą. Komórka przekazująca informację, znajdująca się przed synapsą, uwalnia do szczeliny synaptycznej neuroprzekaźnik, czyli związek chemiczny wychwytywany i rozpoznawany przez komórkę odbierającą informację, znajdującą się za synapsą. Niektóre cząsteczki neuroprzekaźnika, w tym przypadku serotoniny, zostają wychwycone z powrotem przez receptory neuronu znajdującego się przed synapsą. Zjawisko to nazywamy wychwytem zwrotnym. Działanie citalopramu polega na hamowaniu procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, a co za tym idzie na wydłużeniu czasu działania serotoniny w synapsie i czasu pobudzenia komórki odbierającej informację. Impulsy nerwowe wysyłane są częściej. Większa stymulacja zależnych od serotoniny komórek wiązana jest z działaniem przeciwdepresyjnym. Citalopram nie wykazuje działania na wychwyt zwrotny innych niż serotonina mediatorów, jak również nie wykazuje powinowactwa (lub wykazuje bardzo słabe) do innych niż serotoninowe receptorów. Dlatego jego działanie określane jest jako selektywne.

Po podaniu doustnym citalopram dobrze się wchłania. Nie ma oczywistego związku między stężeniem leku w osoczu a odpowiedzią terapeutyczną ani działaniami niepożądanymi. Citalopram jest metabolizowany w wątrobie do aktywnych metabolitów, które również są inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny, lecz nie przyczyniają się do ogólnego działania przeciwdepresyjnego. Wydalany głównie z żółcią (85%), w mniejszym odsetku (15%) także z moczem.

 

Kiedy stosować Aurex 20 - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany do stosowania w następujących przypadkach:

• leczenie depresji i zapobieganie nawrotom zaburzeń depresyjnych

• leczenie zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez niej.

 

Kiedy nie stosować preparatu Aurex 20 - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest:

• stosowanie inhibitorów MAO (inhibitorów monoaminooksydazy)

Przyjmowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku stosowania inhibitorów MAO, w tym selegiliny w dawce większej niż 10 mg na dobę. Przyjmowanie preparatu można rozpocząć nie wcześniej niż po 14 dniach od zaprzestania przyjmowania nieodwracalnych inhibitorów MAO, a w przypadku odwracalnych inhibitorów MAO, nie wcześniej niż po czasie określonym w materiałach producenta. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia nie wcześniej niż po 7 dniach po zaprzestaniu stosowania preparatu (citalopramu).

• stosowanie linezolidu (chyba, że możliwa jest ścisła obserwacja kliniczna i monitorowanie ciśnienia tętniczego)

• wydłużony odstęp QT w zapisie EKG lub wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT

• stosowanie innych leków, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT.

 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Aurex 20 - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia. W tej grupie chorych, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zmian zachowania (agresja, wrogość) oraz skłonności samobójczych. Jeśli jednak, w indywidualnym przypadku, lekarz uzna zastosowanie preparatu u chorego z tej grupy wiekowej za bezwzględnie konieczne, należy uważnie obserwować chorego, czy nie występują u niego zachowania samobójcze, w tym myśli i próby samobójcze.

Dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania citalopramu u dzieci i młodzieży są ograniczone.

U chorych z zespołem lęku napadowego, w początkowym okresie stosowania preparatu może wystąpić nasilenie objawów lękowych. Jest to reakcja paradoksalna, przeciwna do zamierzonego efektu, która zwykle ustępuje po ok. 2 tygodniach stosowania preparatu. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia nasilenia objawów lękowych, zaleca się rozpoczynanie leczenia od małej dawki początkowej.

Rzadko możliwe jest wystąpienie hiponatremii (zmniejszenie stężenia sodu we krwi). Prawdopodobnie jest ona skutkiem zespołu nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (wazopresyny); szczególnie narażone są osoby w podeszłym wieku. Efekt ten jest przemijający i ustępuje zazwyczaj po zakończeniu leczenia.

Depresja i inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywany jest citalopram, często mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych (myśli i próby samobójcze). Ryzyko to utrzymuje się do momentu pełnego wyzdrowienia. Leczenie jest procesem długotrwałym, poprawa może wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, niekiedy ten czas jest dłuższy. W okresie leczenia chory powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją. Należy podkreślić, że ryzyko samobójstwa może wzrastać w początkowych etapach procesu zdrowienia.

Osoby po próbach samobójczych, ze skłonnościami samobójczymi oraz takie, które przed rozpoczęciem leczenia miały myśli samobójcze, powinny być ściśle i uważnie monitorowane w okresie leczenia, szczególnie na jego początku i każdorazowo po zmianie dawkowania. Grupą szczególnego ryzyka są osoby do 25. roku życia. Chorzy oraz osoby z ich otoczenia powinni zwracać uwagę na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem stanu niepokoju, któremu często towarzyszy niemożność siedzenia lub stania bez ruchu (akatyzja). Wystąpienie akatyzji jest najbardziej prawdopodobne w pierwszych tygodniach leczenia. U chorych z akatyzją zwiększenie dawki może być szkodliwe.

W przypadku zaburzeń afektywnych dwubiegunowych stosowaniu preparatu może towarzyszyć wystąpienie fazy maniakalnej; w razie jej wystąpienia lekarz zadecyduje o zaprzestaniu stosowania preparatu.

Stosowanie leków przeciwdepresyjnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia napadów drgawkowych. Wystąpienie drgawek wymaga zwykle zaprzestania stosowania leku (decyzję taką podejmuje lekarz). Należy unikać stosowania citalopramu u osób ze źle kontrolowaną padaczką. Chorzy z kontrolowaną padaczką powinni być objęci ścisłą obserwacją lekarską. W razie zwiększenia częstości napadów drgawkowych, lekarz podejmie decyzję o zaprzestaniu stosowania preparatu.

W przypadku cukrzycy należy zachować ostrożność. U osób chorych na cukrzycę może być konieczna zmiana dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych (decyzję taką podejmuje lekarz).

Jeśli jednocześnie wystąpią objawy takie jak: pobudzenie, drżenie, drgawki kloniczne mięśni i podwyższona temperatura, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Przyczyną może być tak zwany zespół serotoninowy, stan będący zagrożeniem życia. Zespół serotoninowy wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.

Równolegle z citalopramem nie należy stosować leków wpływających na aktywację receptorów serotoninowych (leków o działaniu serotoninergicznym), takich jak: oksytryptan, sumatryptan i inne tryptany, tramadol i tryptofan.

Podczas stosowania preparatu mogą wystąpić przedłużające się lub nieprawidłowe krwawienia, w tym wybroczyny, krwawienia z dróg rodnych, krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, krwawienia w obrębie skóry lub błon śluzowych. W trakcie leczenia chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza jeśli stosuje leki, które wpływają na czynność płytek krwi lub mogą zwiększać ryzyko krwawienia, jak również jeśli w przeszłości występowały u niego zaburzenia krzepnięcia krwi.

Istnieje niewiele danych odnośnie równoległego leczenia citalopramem i stosowania elektrowstrząsów. Z tego powodu leczenie powinno odbywać się z zachowaniem wyjątkowych środków ostrożności. Chory powinien poinformować lekarza, jeśli w przeszłości ta metoda leczenia została u niego zastosowana.

Równolegle z citalopramem nie należy stosować preparatów ziołowych zawierających dziurawiec, ponieważ może to przyczynić się do wystąpienia działań niepożądanych.

Nie należy nagle przerywać leczenia, ponieważ mogą wystąpić objawy odstawienia, w tym: zawroty głowy, parestezje (zaburzenia czucia, takie jak mrowienie, drętwienie, uczucie rażenia prądem), zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie, lęk, drżenia mięśniowe, nudności i/lub wymioty, splątanie, pocenie się, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość i zaburzeniami widzenia. Objawy te zwykle ustępują samoistnie w ciągu 2. tygodni, mogą jednak utrzymywać się przez 2–3. miesięcy lub dłużej. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres kilku tygodni lub miesięcy, przestrzegając ściśle zaleceń lekarza.

U chorych z psychozą preparat może nasilać objawy psychotyczne; chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Citalopram może powodować zależne od dawki wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG i komorowe zaburzenia rytmu serca (w tym typu torsade de pointes, stanowiące zagrożenie życia), głównie u kobiet, chorych ze zmniejszonym stężeniem potasu we krwi (hipokaliemią), ze współistniejącym wydłużeniem odstępu QT lub innymi chorobami serca.

Zaleca się zachowanie ostrożności u chorych ze znaczną bradykardią, z ostatnio przebytym zawałem serca lub z zastoinową niewydolnością serca.

U chorych ze stabilną chorobą serca przed rozpoczęciem stosowania citalopramu lekarz zaleci wykonanie badania EKG.

Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia (zmniejszone stężenie potasu we krwi) i hipomagnezemia (zmniejszone stężenie magnezu we krwi), zwiększają ryzyko złośliwych zaburzeń rytmu serca. Stężenie elektrolitów powinno być wyrównane przed rozpoczęciem leczenia citalopramem.

Jeżeli podczas leczenia citalopramem wystąpią zaburzenia rytmu serca należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Citalopram może powodować rozszerzenie źrenicy oka, co może prowadzić do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego i wystąpienia jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Należy zachować ostrożność u chorych na jaskrę.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Preparat może zaburzać sprawność psychoruchową i ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Leki psychoaktywne mogą zaburzać zdolność oceny sytuacji i szybkiej reakcji w sytuacjach nagłych.

 

Dawkowanie preparatu Aurex 20 - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Leczenie depresji: 20 mg 1 raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 40 mg na dobę.

Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku: 10 mg 1 raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, a następnie 20 mg 1 raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnie 40 mg na dobę.

U chorych w podeszłym wieku (po 65. roku życia): 10–20 mg 1 raz na dobę. Dawka maksymalna 20 mg na dobę.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min) nie zaleca się stosowania preparatu.

U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób, u których stwierdzono wolny metabolizm z udziałem cytochromu CYP2C19, dawka początkowa przez pierwsze 2 tygodnie leczenia powinna wynosić 10 mg na dobę. Dawka maksymalna 20 mg na dobę. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność.

Sposób przyjmowania preparatu:

Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać) popijając wodą; przyjmować 1 raz na dobę, możliwie o tej samej porze dnia, niezależnie od posiłku.

Czas trwania leczenia:

O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz. Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zwykle po 2.–4. tygodniach stosowania preparatu. W zapobieganiu nawrotom stosowanie preparatu powinno być zwykle kontynuowane przez 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji. U chorych z nawracającą depresją leczenie może trwać kilka lat. U chorych z zaburzeniami lękowymi pierwsze efekty działania leku widoczne są zwykle po 2.–4. tygodniach stosowania preparatu a maksymalna skuteczność citalopramu jest zwykle osiągana po około 3 miesiącach i utrzymuje się w trakcie dalszego leczenia.

Nie wolno nagle przerywać stosowania preparatu. Jeżeli konieczne jest zaprzestanie stosowania preparatu należy stopniowo zmniejszać dawkę, postępując ściśle według zaleceń lekarza.

 

Czy można stosować Aurex 20 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią, skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że lekarz uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne. Jeżeli lekarz, po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne, zaleci także zachowanie odpowiednich środków ostrożności i konieczne badania.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Należy skonsultować się z lekarzem.

 

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Przyjmowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku stosowania:

• inhibitorów MAO, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym prowadzących do zgonu;

Przyjmowanie preparatu można rozpocząć nie wcześniej niż po 14 dniach od zaprzestania przyjmowania nieodwracalnych inhibitorów MAO (np. selegilina), a w przypadku odwracalnych inhibitorów MAO (np. moklobemid, linezolid), nie wcześniej niż po czasie określonym w materiałach producenta. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia nie wcześniej niż po 7 dniach po zaprzestaniu stosowania preparatu (citalopramu);

• linezolidu (chyba, że możliwa jest ścisła obserwacja kliniczna i monitorowanie ciśnienia tętniczego)

• buspironu, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego

• pimozydu

• leków wydłużających odstęp QT w zapisie EKG (możliwe wzmocnienie działania wydłużającego odstęp QT prowadzące do ciężkich zaburzeń rytmu serca), takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna, leki stosowane w leczeniu malarii, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).

Jeżeli zachowane są odpowiednie środki ostrożności zalecone przez lekarza, preparat może być stosowany z selegiliną (selektywny inhibitor MAO) w dawce do 10 mg na dobę. Stosowanie preparatu z selegiliną w dawce większej niż 10 mg na dobę jest przeciwwskazane.

Należy zachować ostrożność stosując preparat w skojarzeniu:

• z litem; ryzyko nasilenia działania; należy kontrolować stężenie litu we krwi

• z lekami zwiększającymi aktywację receptorów serotoniny (np. tramadol lub sumatryptan); równolegle z citalopramem nie należy stosować leków o działaniu serotoninergicznym, takich jak: oksytryptan, sumatryptan i inne tryptany, tramadol i tryptofan

• równolegle z citalopramem nie należy stosować preparatów ziołowych zawierających dziurawiec, ponieważ może to przyczynić się do wystąpienia działań niepożądanych

• z lekami przeciwzakrzepowymi, wpływającymi na czynność płytek krwi (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, kwas acetylosalicylowy, dipirydamol oraz tiklopidyna) lub innymi lekami (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne, pochodne fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), które mogą zwiększać ryzyko krwotoków

• elektrowstrząsami; nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa ani korzyści związanych z takim leczeniem skojarzonym

• z lekami mogącymi powodować hipokaliemię lub hipomagnezemię; zwiększa się ryzyko wystąpienia poważnych zaburzeń rytmu serca

• z lekami mogącymi obniżać próg drgawkowy, takimi jak np.: z lekami neuroleptycznymi (pochodnymi tioksantenu i pochodnymi butyrofenonu), meflochiną, bupropionem i tramadolem, ze względu na możliwość wystąpienia interakcji farmakodynamicznych

• cymetydyną lub lekami hamującymi aktywność izoenzymu CYP2C19 (np. omeprazol, esomeprazol, fluwoksamina, lanzoprazol, tiklopidyna) – może zachodzić konieczność modyfikacji dawek citalopramu przez lekarza

• lekami metabolizowanymi z udziałem izoenzymu CYP2D6 (np. flekainid, propafenon, metoprolol, leki przeciwdepresyjne, takie jak dezypramina, klomipramina, nortryptylina, leki przeciwpsychotyczne, takie jak rysperydon, tiorydazyna i haloperydol – konieczne może być dostosowanie ich dawkowania przez lekarza

Podczas leczenia nie zaleca się spożywania alkoholu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Aurex 20 - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Aurex 20, -40 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i przemijające. Najczęściej występują w 1. i 2. tygodniu leczenia i zwykle ustępują w miarę poprawy stanu chorego.

Bardzo często mogą wystąpić: senność, bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nadmierne pocenie się.

Często lub niezbyt często mogą wystąpić: zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, zaburzenia snu, lęk, pobudzenie, nerwowość, stany splątania, agresja, depersonalizacja, omamy, mania, drżenia, parestezje, zawroty głowy, zaburzenia koncentracji, omdlenia, zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic, szumy uszne, zwiększenie lub zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia lub bradykardia), ziewanie, biegunka, wymioty, zaparcia, reakcje nadwrażliwości (świąd, wysypka, pokrzywka, plamica, nadwrażliwość na światło, łysienie), bóle mięśni, bóle stawów, zatrzymanie moczu, zmniejszenie popędu płciowego, zaburzenia wytrysku, impotencja, brak orgazmu u kobiet, nasilone krwawienia miesiączkowe, krwawienie z dróg rodnych, uczucie zmęczenia, obrzęk.

Rzadko lub bardzo rzadko mogą wystąpić: hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi), napady drgawkowe grand mal, dyskinezy, zaburzenia smaku, zapalenie wątroby, gorączka.

Ponadto, mogą wystąpić działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania, takie jak: zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, małopłytkowość, hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), napady paniki (te objawy mogą być związane z chorobą podstawową), bruksizm, niepokój, myśli samobójcze, zachowania samobójcze (w tym próby samobójcze), drgawki, zespół serotoninowy, zaburzenia pozapiramidowe, zaburzenia ruchowe, akatyzja (niepokój, któremu może towarzyszyć niemożność siedzenia lub stania bez ruchu), zaburzenia widzenia, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, zaburzenia rytmu serca, w tym stanowiące zagrożenie życia zaburzenia typu torsade de pointes, niedociśnienie ortostatyczne, krwawienia (np. krwotoki z dróg rodnych, z przewodu pokarmowego, w tym z odbytnicy, krwawienie z nosa, wybroczyny lub inne rodzaje krwotoków lub krwawień w obrębie skóry lub błon śluzowych), nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, priapizm, mlekotok u mężczyzn, nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne.

Nie należy nagle przerywać stosowania preparatu, czemu może towarzyszyć występowanie objawów odstawienia, w tym: zawroty głowy, parestezje (zaburzenia czucia, takie jak mrowienie, drętwienie, uczucie rażenia prądem), zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie, lęk, drżenia mięśniowe, nudności i/lub wymioty, splątanie, pocenie się, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość i zaburzeniami widzenia. Objawy te zwykle ustępują samoistnie w ciągu 2. tygodni, mogą jednak utrzymywać się przez 2–3. miesięcy lub dłużej.

 

Przeczytaj też artykuły

Depresja Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Inne preparaty na rynku polskim zawierające citalopram

Aurex 40 (tabletki powlekane) Cipramil (tabletki powlekane) Citabax 10 (tabletki powlekane) Citabax 20 (tabletki powlekane) Citabax 40 (tabletki powlekane) Cital (tabletki powlekane) Citalopram Vitabalans (tabletki powlekane) Citaxin (tabletki powlekane) Citronil (tabletki powlekane) Oropram 20 mg (tabletki powlekane) Pram (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta