medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Diltiazem należy do grupy leków zwanych antagonistami wapnia (lub blokerami kanału wapniowego), jest pochodną benzotiazepiny. Diltiazem został wprowadzony do leczenia w latach 80-tych (w USA w 1982 roku preparat Cardizem). Obecnie na rynku w Polsce dostępnych jest kilka preparatów zawierających diltiazem w swoim składzie.
Działanie diltiazemu, podobnie jak innych leków z grupy antagonistów wapnia, polega na blokowaniu kanałów wapniowych, struktur umożliwiających przepływ jonów wapnia przez błonę komórkową. Diltiazem blokuje napływ jonów wapnia z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do wnętrza komórek mięśni gładkich w ścianach naczyń krwionośnych oraz komórek mięśnia sercowego. Zwiększenie wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia w tych komórkach jest niezbędne do ich skurczu oraz do przewodzenia impulsów elektrycznych. Działając na naczynia krwionośne diltiazem powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich ścian naczyń i rozszerzenie naczyń, głównie tętnic (w stosowanych dawkach praktycznie nie działa na mięśniówkę układu żylnego). Bezpośrednim skutkiem takiego działania diltiazemu jest zmniejszenie ciśnienia tętniczego, widoczne szczególnie u osób z nadciśnieniem tętniczym, a słabo wyrażone u osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Zmniejszeniu ulega opór naczyniowy, co odciąża serce (zmniejsza się zużycie energii przez mięsień sercowy i jego zapotrzebowanie na tlen). Działanie diltiazemu dotyczy także tętnic wieńcowych. Rozszerzenie tętnic wieńcowych zwiększa przepływ wieńcowy i transport tlenu do mięśnia sercowego. Diltiazem zapobiega skurczom tętnic wieńcowych. W rezultacie, u chorych z dławicą piersiową, zwiększa się tolerancja wysiłku fizycznego oraz zmniejsza się częstość występowania bólów dławicowych.
Oprócz działania na naczynia krwionośne, diltiazem wywiera także bezpośrednie działanie na serce, w tym na układ przewodzący serca, odpowiedzialny za powstawanie i przewodzenie impulsów elektrycznych regulujących rytmiczną czynność serca. Działając na węzeł zatokowo-przedsionkowy oraz wydłużając czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego diltiazem wpływa na zmniejszenie częstotliwości rytmu serca. W dużych stężeniach może zmniejszać siłę skurczu mięśnia sercowego (działanie inotropowe ujemne).
Diltiazem nie wpływa niekorzystnie na metabolizm lipidów i węglowodanów.
Diltiazem stosowany jest w celu łagodzenia objawów dławicy piersiowej oraz jako lek obniżający ciśnienie tętnicze. Dostępny jest w postaci tabletek powlekanych oraz tabletek lub kapsułek o przedłużonym uwalnianiu. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest w ciągu 3–4 godzin w przypadku tabletek powlekanych oraz w ciągu 10–14 godzin w przypadku postaci o przedłużonym uwalnianiu. Tabletki powlekane stosuje się 3–4 razy na dobę a postaci o przedłużonym uwalnianiu 1–2 razy na dobę.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
