Klarytromycyna – jest to antybiotyk makrolidowy, pochodna erytromycyny. Mechanizm działania antybiotyków makrolidowych polega na hamowaniu biosyntezy białka w komórkach bakteryjnych poprzez wiązanie się z podjednostką rybosomalną 50S i zaburzaniu wydłużania łańcucha białkowego (rybosom jest to element komórki, służący do wytwarzania białek, zbudowany z dwóch podjednostek – dużej 50S i małej 30S). Ponieważ dochodzi do zahamowania rozwoju komórki, z nie jej zabicia, mówimy, że makrolidy są antybiotykami bakteriostatycznymi. Charakteryzują się szerokim spektrum działania, czyli wykazują aktywność wobec licznych gatunków bakterii. W zakażeniach dróg oddechowych makrolidy uważane są za alternatywę do antybiotyków β-laktamowych.
Aby antybiotyk zadziałał skutecznie, musi osiągnąć w miejscu zakażenia stężenie niezbędne do zahamowania wzrostu lub zabicia drobnoustroju chorobotwórczego, a równocześnie stężenie to musi pozostawać bezpieczne dla ludzkich komórek. Jeśli oba te warunki zostają spełnione, mówimy, że dany mikroorganizm jest wrażliwy na antybiotyk, jeśli nie – mamy do czynienia z opornością na antybiotyk. Oporność na antybiotyk może być wrodzona lub nabyta w wyniku mutacji genetycznej bakterii i selekcji szczepów opornych czy poprzez przekazywanie genów oporności między komórkami bakteryjnymi (jest to tzw. transfer horyzontalny). Oporność na antybiotyki makrolidowe może powstawać w wyniku aktywnego usuwania leku z wnętrza komórki, produkcji białek rybosomalnych wypierających lek z połączenia z podjednostką 50S, inaktywacji enzymatycznej lub w wyniku mutacji chromosomalnych powodujących zmiany białka 50S.
Działaniem niepożądanym mogącym wystąpić po zastosowaniu antybiotyków makrolidowych są dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, luźne stolce, biegunka. Są one zwykle łagodne i często ustępują w tracie leczenia lub po jego zakończeniu. Korzystne może być również przyjmowanie preparatów przywracających prawidłowy skład flory bakteryjnej jelit.
Klarytromycyna stosowana jest m.in. w leczeniu zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenia ucha, zakażeń skóry i tkanek miękkich, zakażeń stomatologicznych, choroby wrzodowej (leczenie skojarzone), jak również w leczeniu rozsianych zakażeń wywołanych przez mykobakterie oraz w zapobieganiu takim zakażeniom u chorych z upośledzoną odpornością, a zwłaszcza z zakażeniem HIV.
Po podaniu doustnym klarytromycyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po 2–3 h. Ulega metabolizmowi w wątrobie. Biologiczny okres półtrwania klarytromycyny wynosi ok. 4,6 h, zaś aktywnego metabolitu – ok. 8 h. Wydalana jest z moczem i kałem.
Więcej szczegółowych informacji znajduje się w opisach preparatów.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł