Bewacyzumab (opis profesjonalny)

Działanie - Bewacyzumab

Mechanizm działania
Rekombinowane, humanizowane przeciwciało monoklonalne wytwarzane z zastosowaniem rekombinacji DNA w komórkach jajnika chomika chińskiego. Wiąże się z czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), hamując jego wiązanie z receptorami Flt-1 (VEGFR-1) i KDR (VEGFR-2) na powierzchni komórek śródbłonka. Zmniejszenie ich aktywności zmniejsza unaczynienie nowotworów litych, co prowadzi do hamowania ich wzrostu. Lek wykazuje działanie przeciwnowotworowe w stosunku do wielu nowotworów (m.in. raka okrężnicy, raka piersi, niedrobnokomórkowego raka płuca, raka nerki, a także trzustki i gruczołu krokowego).

Farmakokinetyka
Podczas stosowania leku w dawkach 1–10 mg/kg mc. farmakokinetyka jest liniowa. Metabolizm jest podobny jak w przypadku innych IgG, tj. głównie drogą rozkładu proteolitycznego. Klirens bewacyzumabu jest o ok. 17% większy u mężczyzn niż u kobiet. t1/2 w fazie eliminacji wynosi 18 dni u kobiet i 20 dni u mężczyzn. Klirens leku jest szybszy o ok. 30% u chorych z małym stężeniem albumin w surowicy i o ok. 7% u osób z dużą masą guza.

Wskazania do stosowania - Bewacyzumab

Rak okrężnicy
Leczenie chorych na raka okrężnicy lub odbytnicy z przerzutami w skojarzeniu z chemioterapią opartą na fluoropirymidynie.

Rak piersi
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z paklitakselem chorych z rozsianym rakiem piersi.
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z kapecytabiną u chorych z rozsianym rakiem piersi, u których inny rodzaj chemioterapii, w tym taksany lub antracykliny, nie został uznany za odpowiedni. Chorzy, którzy otrzymali taksany lub antracykliny w ramach leczenia uzupełniającego w ciągu ostatnich 12 mies., nie powinni być leczeni bewacyzumabem w skojarzeniu z kapecytabiną.

Niedrobnokomórkowy rak płuca
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny u chorych z nieoperacyjnym, zaawansowanym, z przerzutami lub nawrotowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca o histologii innej niż w przeważającym stopniu płaskonabłonkowa.
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z erlotynibem u pacjentów z nieoperacyjnym, zaawansowanym, z przerzutami lub nawrotowym, niepłaskonabłonkowym, niedrobnokomórkowym rakiem płuca, z aktywującymi mutacjami w genie receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR).

Rak nerki
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z interferonem alfa-2a pacjentów z zaawansowanym i/lub rozsianym rakiem nerki.

Rak jajnika, rak jajowodu, pierwotny rak otrzewnej
Leczenie pierwszego rzutu w skojarzeniu z karboplatyną i paklitakselem pacjentów z zaawansowanym (w stadium IIIB, IIIC i IV wg klasyfikacji FIGO) rakiem jajnika, rakiem jajowodu i pierwotnym rakiem otrzewnej.
Leczenie skojarzone z karboplatyną i gemcytabiną lub karboplatyną i paklitakselem pacjentów z pierwszym nawrotem wrażliwego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej, nieleczonych wcześniej bewacyzumabem, ani innymi inhibitorami VEGF lub lekami działającymi na receptor dla VEGF.
Leczenie skojarzone z paklitakselem, topotekanem lub liposomalną pegylowaną doksorubicyną pacjentów z nawrotem opornego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej, którzy byli wcześniej leczeni nie więcej niż 2 schematami chemioterapii i u których nie stosowano wcześniej bewacyzumabu ani innych inhibitorów VEGF lub leków działających na receptor dla VEGF.

Rak szyjki macicy
Leczenie pacjentek z przetrwałym, nawrotowym lub przerzutowym rakiem szyjki macicy w skojarzeniu z paklitakselem i cisplatyną lub, alternatywnie, w skojarzeniu z paklitakselem i topotekanem, gdy nie można zastosować leczenia związkami platyny.

Przeciwwskazania stosowania - Bewacyzumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, produkty otrzymywane z komórek jajnika chomika chińskiego lub inne humanizowane albo rekombinowane ludzkie przeciwciała, ciąża, okres karmienia piersią. Nie podawać w szybkim wstrzyknięciu i.v. lub w bolusie.

Ryzyko preforacji
Lek może zwiększać ryzyko perforacji w obrębie żołądka, jelit i pęcherzyka żółciowego.
U osób z rozsianym rakiem okrężnicy lub odbytnicy czynnikiem ryzyka perforacji może być proces zapalny w obrębie jamy brzusznej; należy zachować ostrożność. U osób z przetrwałym, nawrotowym lub przerzutowym rakiem szyjki macicy czynnikiem ryzyka perforacji jest wcześniejsza radioterapia (wszystkie pacjentki z perforacją żołądkowo-jelitową były uprzednio poddawane radioterapii). W przypadku wystąpienia perforacji przerwać leczenie.

Ryzyko powstania przetoki
Pacjentki z rakiem szyjki macicy są narażone na większe ryzyko powstania przetoki pomiędzy pochwą a przewodem pokarmowym; czynnikiem ryzyka powstania przetoki jest wcześniejsza radioterapia (wszystkie pacjentki z tego typu przetokami były uprzednio poddawane radioterapii); wznowa nowotworu w obszarach poddawanych radioterapii jest dodatkowym czynnikiem ryzyka.
U osób otrzymujących bewacyzumab ryzyko powstawania przetok może być zwiększone; w przypadku powstania przetoki tchawiczo-przełykowej lub jakiejkolwiek innej przetoki 4. stopnia należy zaprzestać leczenia bewacyzumabem.
Istnieją nieliczne dane dotyczące nieprzerwanego stosowania leku u chorych z innymi rodzajami przetok.
W przypadku stwierdzenia wewnętrznej przetoki, poza przewodem pokarmowym, należy rozważyć przerwanie leczenia.

Wpływ na gojenie ran
Bewacyzumab może niekorzystnie wpływać na gojenie się ran; nie należy rozpoczynać leczenia do 28 dni po większych zabiegach chirurgicznych lub do czasu całkowitego wygojenia się ran; w przypadku planowanych operacji lub wystąpienia utrudnienia gojenia się ran w czasie terapii należy przerwać leczenie.

Martwicze zapalenie powięzi
U chorych, u których wystąpi martwicze zapalenie powięzi należy przerwać leczenie bewacyzumabem i niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie.

Nadciśnienie tętnicze
U chorych leczonych bewacyzumabem obserwowano zwiększoną częstość występowania nadciśnienia tętniczego, dane kliniczne wskazują, że jest ona zależna od dawki. Przed rozpoczęciem leczenia należy odpowiednio kontrolować już występujące nadciśnienie tętnicze, a podczas leczenia bewacyzumabem zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego. Brak badań dotyczących rozpoczynania leczenia u chorych z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym. U chorych otrzymujących schematy chemioterapii zawierające cisplatynę w leczeniu nadciśnienia nie zaleca się leków moczopędnych. W przypadku, gdy nie udaje się uzyskać właściwej kontroli ciśnienia lub u chorego wystąpi przełom nadciśnieniowy albo encefalopatia nadciśnieniowa, leczenie należy trwale przerwać.

Białkomocz
U osób z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie zwiększa się ryzyko wystąpienia białkomoczu; przed rozpoczęciem terapii i w jej trakcie należy kontrolować białkomocz za pomocą testów paskowych; u osób, u których wystąpi białkomocz 4. stopnia (zespół nerczycowy), należy przerwać leczenie.

Zespół tylnej odwracalnej encefalopatii
W przypadku wystąpienia zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii należy przerwać stosowanie bewacyzumabu i wdrożyć leczenie objawowe.

Zakrzepica zatorowa
Bewacyzumab może zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepicy zatorowej tętnic; należy zachować ostrożność u osób po 65. rż. lub z cukrzycą albo chorobą zakrzepowo-zatorową w wywiadzie; w przypadku zakrzepicy zatorowej tętnic należy przerwać leczenie.
Bewacyzumab może również zwiększać ryzyko zakrzepicy żył; w przypadku zaburzeń zakrzepowo-zatorowych zagrażających życiu (stopień 4.), w tym zatorowości płucnej, należy przerwać leczenie; w przypadku zaburzeń zakrzepowo-zatorowych ≤3. stopnia należy uważnie obserwować chorego.

Krwawienia
Bewacyzumab zwiększa ryzyko wystąpienia krwotoków, w tym krwotoków zależnych od guza. Należy przerwać leczenie u osób, u których wystąpi krwawienie 3. lub 4. stopnia.
Chorzy z nieleczonymi przerzutami do OUN powinni być kontrolowani w kierunku objawów krwawienia do OUN; w przypadku wystąpienia krwawienia wewnątrzczaszkowego należy przerwać leczenie.
Zachować ostrożność u pacjentów z wrodzoną skazą krwotoczną, nabytą koagulopatią lub otrzymujących przed rozpoczęciem leczenia pełne dawki leków przeciwzakrzepowych z powodu zakrzepicy zatorowej.

Zastoinowa niewydolność serca
Zachować ostrożność u pacjentów z klinicznie istotną chorobą sercowo-naczyniową, taką jak występująca wcześniej choroba wieńcowa lub zastoinowa niewydolność serca. Większość pacjentów u których podczas leczenia bewacyzumabem wystąpiła zastoinowa niewydolność serca miała raka piersi z przerzutami i otrzymywała wcześniej antracykliny, była poddawana radioterapii lewej ściany klatki piersiowej lub były obecne inne czynniki ryzyka wystąpienia zastoinowej niewydolności serca.

Krwotoki płucne, krwioplucie
U chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca otrzymujących bewacyzumab istnieje ryzyko wystąpienia poważnych, niekiedy śmiertelnych krwotoków płucnych i/lub krwioplucia; pacjenci z przebytym ostatnio krwawieniem płucnym i/lub krwiopluciem (>2,5 ml czerwonej krwi) nie powinni przyjmować leku.

Tętniak i/lub rozwarstwienie tętnicy
Stosowanie inhibitorów szlaku VEGF u pacjentów z nadciśnieniem lub bez może sprzyjać wystąpieniu tętniaka i/lub rozwarstwienia tętnicy. Przed rozpoczęciem stosowania bewacyzumabu należy starannie rozważyć to ryzyko, szczególnie u pacjentów z takimi czynnikami ryzyka, jak nadciśnienie lub tętniak w wywiadzie.

Neutropenia i zakażenia
U chorych otrzymujących chemioterapię toksyczną dla szpiku z bewacyzumabem obserwowano częstsze występowanie ciężkiej neutropenii, gorączki neutropenicznej (z przypadkami śmiertelnymi włącznie) oraz zakażeń z ciężką neutropenią lub bez niej. Dotyczy to przede wszystkim schematów zawierających pochodne platyny lub taksany w leczeniu chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca, raka piersi z przerzutami lub schematu zawierającego paklitaksel i topotekan stosowanego w przypadku raka szyjki macicy.

Martwica kości szczęki lub żuchwy
Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego lub sekwencyjnego stosowania bewacyzumabu z bisfosfonianami ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki/żuchwy. Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć badanie stomatologiczne i odpowiednie zabiegi profilaktyczne, a u pacjentów obecnie lub w przeszłości leczonych bisfosfonianami w postaci i.v. unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych, ponieważ są one dodatkowym czynnikiem ryzyka.

Podanie do ciała szklistego oka
Bewacyzumabu nie należy podawać do ciała szklistego oka; po niezgodnym ze wskazaniami rejestracyjnymi podaniem preparatu do ciała szklistego gałki ocznej mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane dotyczące narządu wzroku (np. zakaźne zapalenie struktur wewnętrznych oka, zapalenie wewnątrzgałkowe, takie jak jałowe wewnętrzne zapalenie oka, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie ciała szklistego, odwarstwienie siatkówki, przedarcie warstwy barwnikowej siatkówki, wzrost ciśnienia śródgałkowego, krwawienie wewnątrzgałkowe, takie jak krwotok do ciała szklistego lub krwotok siatkówkowy, krwawienie spojówkowe; niektóre z powyższych działań spowodowały utratę wzroku różnego stopnia, łącznie z trwałą ślepotą), jak również ogólnoustrojowe działania niepożądane (w tym krwawienia niedotyczące gałki ocznej oraz epizody tętniczej zakrzepicy zatorowej).

Reakcje po podaniu wlewu
Podczas podawania leku istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości; zaleca się obserwację chorego podczas wlewu, a w przypadku wystąpienia takich reakcji, przerwanie podawania leku i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Nie jest zalecana rutynowa premedykacja.

Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby, dzieci w wieku <18 lat
Nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania u osób z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby oraz dzieci w wieku <18 lat.

Wpływ na płodność u kobiet
Ponieważ bewacyzumab może wpływać negatywnie na płodność u kobiet, przed rozpoczęciem leczenia należy przedyskutować z pacjentką w wieku rozrodczym metody zachowania płodności.

Interakcje - Bewacyzumab

Leki przeciwnowotworowe
Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji między bewacyzumabem a podawaną jednocześnie chemioterapią.
Skojarzone leczenie z interferonem alfa-2a, erlotynibem lub lekami stosowanymi w chemioterapii (IFL, 5-FU/LV, karboplatyna/paklitaksel, kapecytabina, doksorubicyna lub cisplatyna/gemcytabina) nie zmienia w sposób istotny statystycznie lub klinicznie klirensu bewacyzumabu. Lek nie wpływa w istotny klinicznie sposób na farmakokinetykę interferonu alfa-2a, erlotynibu (i jego aktywnego metabolitu OSI-420), irynotekanu (i jego aktywnego metabolitu SN38), kapecytabiny, oksaliplatyny (oznaczanych za pomocą pomiaru stężenia wolnej i całkowitej platyny) oraz cisplatyny.

Gemcytabina
Nie ma jednoznacznych wniosków na temat wpływu bewacyzumabu na farmakokinetykę gemcytabiny.

Jabłczan sunitynibu
U chorych leczonych bewacyzumabem z jabłczanem sunitynibu obserwowano mikroangiopatyczną niedokrwistość hemolityczną, nadciśnienie tętnicze z przełomem nadciśnieniowym włącznie, objawy neurologiczne i zwiększone stężenie kreatyniny; objawy te ustępowały po zaprzestaniu leczenia.

Radioterapia
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania radioterapii i bewacyzumabu.

Przeciwciała monoklonalne przeciw EGFR
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji podczas skojarzonego stosowania przeciwciał monoklonalnych przeciw receptorowi nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR), bewacyzumabu oraz chemioterapii. Przeciwciała monoklonalne przeciw EGFR nie powinny być stosowane w skojarzeniu ze schematami chemioterapii z bewacyzumabem w leczeniu raka okrężnicy lub odbytnicy z przerzutami; stosowanie panitumumabu i cetuksymabu w skojarzeniu z bewacyzumabem i chemioterapią wiązało się ze skróceniem czasu przeżycia bez progresji a także całkowitego czasu przeżycia oraz nasileniem objawów toksyczności.

Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać z innymi lekami, poza 0,9% roztw. NaCl. Po rozcieńczeniu 5% roztw. glukozy obserwuje się zależny od stężenia rozkład bewacyzumabu.

Działania niepożądane - Bewacyzumab

Do najcięższych działań niepożądanych należą: perforacje żołądkowo-jelitowe, krwotoki (w tym krwotoki płucne/krwioplucie, częściej występujące u chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca), zakrzepica zatorowa tętnic.

Najczęściej w badaniach klinicznych obserwowano: nadciśnienie tętnicze, zmęczenie, osłabienie, biegunkę, ból brzucha. Występowanie nadciśnienia i białkomoczu w trakcie leczenia prawdopodobnie jest zależne od dawki leku.

Bardzo często występują: leukopenia, małopłytkowość, neutropenia, gorączka neutropeniczna, obwodowa neuropatia czuciowa, dyzartria, ból głowy, zaburzenia smaku, zakrzepica zatorowa żył, nadciśnienie, nudności, wymioty, ból brzucha, krwotoki z odbytu, zaparcie, biegunka, zapalenie błon śluzowych, w tym zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, anoreksja, hipomagnezemia, hiponatremia, zaburzenia widzenia, łzawienie, duszność, nieżyt nosa, krwawienie z nosa, kaszel, utrudnienie gojenia się ran, niewydolność jajników, złuszczające zapalenie skóry, suchość skóry, przebarwienia, bóle stawów, bóle mięśni, białkomocz, osłabienie, zmęczenie, ból w miejscu podania, gorączka, zmniejszenie masy ciała.

Często: posocznica, ropień, zapalenie tkanki łącznej, zakażenie (w tym zakażenie dróg moczowych), niedokrwistość, limfopenia, nadwrażliwość, reakcje po podaniu wlewu, odwodnienie, udar mózgu, omdlenie, senność, zastoinowa niewydolność serca, tachykardia nadkomorowa, zakrzepica żył głębokich, zakrzepica zatorowa tętnic, krwotok (w tym krwotok płucny/krwioplucie), zatorowość płucna, niedotlenienie, zaburzenia mowy, niedrożność jelit, perforacje żołądkowo-jelitowe, perforacja jelita, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przetoki odbytniczo-pochwowe, ból odbytu, zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej, przetoka, osłabienie mięśni, ból pleców, ból miednicy, ospałość.

Rzadko: martwicze zapalenie powięzi, zespół tylnej odwracalnej encefalopatii z takimi objawami jak: drgawki, ból głowy, zaburzenia psychiczne, zaburzenia widzenia, ślepota korowa z towarzyszącym nadciśnieniem lub bez niego.

Bardzo rzadko przypadki encefalopatii nadciśnieniowej, niekiedy zakończone zgonem.

Z nieznaną częstością: mikroangiopatia zakrzepowa nerek, tętniak i rozwarstwienie tętnicy, nadciśnienie płucne, perforacja przegrody nosowej, owrzodzenie żołądka i jelit, perforacja pęcherzyka żółciowego, martwica kości szczęki/żuchwy lub innych kości, wady rozwojowe płodu, martwicze zapalenie powięzi, zazwyczaj wtórne do powikłanego gojenia ran, perforacje żołądkowo-jelitowe, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, perforacja pęcherzyka żółciowego, nadwrażliwość, reakcje po podaniu wlewu.

Osoby w podeszłym wieku
U chorych w podeszłym wieku stwierdzono większe ryzyko wystąpienia tętniczej zakrzepicy zatorowej (w tym incydenty naczyniowo-mózgowe, przemijające napady niedokrwienne mózgu, zawał serca), z większą częstością obserwowano leukopenię stopnia 3. i 4., małopłytkowość, neutropenię, biegunkę, nudności, bóle głowy i zmęczenie.

Szczegółowe informacje dotyczące działań niepożądanych – patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania (i.v. 20 mg/kg mc. co 2 tyg.) obserwowano ciężkie napady migreny.

Ciąża i laktacja - Bewacyzumab

Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży.
Może mieć niekorzystny wpływ na płodność kobiety; w trakcie leczenia obserwowano przypadki niewydolności jajników ustępujące u większości pacjentek po zakończeniu leczenia. Długoterminowy wpływ leczenia na płodność nie jest znany.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia i przez 6 mies. po jego zakończeniu.
Nie wiadomo czy lek przenika do pokarmu kobiecego. Ze względu na przenikanie IgG do pokarmu kobiecego, bewacyzumab może zaburzać wzrost i rozwój dziecka. Nie należy karmić piersią w trakcie leczenia bewacyzumabem, a także przynajmniej w ciągu 6 mies. po jego zakończeniu.

Dawkowanie - Bewacyzumab

Dorośli. I.v. 1. dawkę należy podać we wlewie trwającym 90 min, w przypadku dobrej tolerancji 2. dawkę można podać we wlewie trwającym 60 min, a jeżeli i w tym przypadku tolerancja była dobra, kolejne wlewy mogą być podawane w ciągu 30 min. Zaleca się kontynuowanie leczenia do czasu wystąpienia progresji choroby lub niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności. Nie zaleca się zmniejszania dawki w przypadku wystąpienia działań niepożądanych; w razie konieczności leczenie należy trwale przerwać lub odłożyć w czasie.

Rak okrężnicy lub odbytnicy z przerzutami. 5 mg/kg mc. lub 10 mg/kg mc. co 2 tyg. albo 7,5 mg/kg mc. lub 15 mg/kg mc. co 3 tyg.

Rozsiany rak piersi. 10 mg/kg mc. co 2 tyg. lub 15 mg/kg mc. co 3 tyg.

Niedrobnokomórkowy rak płuca. 7,5 mg/kg mc. lub 15 mg/kg mc. co 3 tyg. jako uzupełnienie chemioterapii opartej na pochodnych platyny przez maks. 6 cykli leczenia, a następnie w monoterapii do wystąpienia progresji choroby. W skojarzeniu z erlotynibem 15 mg/kg mc. co 3 tyg.

Zaawansowany i/lub rozsiany rak nerki. 10 mg/kg mc. co 2 tyg.

Rak jajnika, rak jajowodu i pierwotny rak otrzewnej. 15 mg/kg mc. co 3 tyg., łącznie z karboplatyną i paklitakselem przez maks. 6 cykli, a następnie w monoterapii do czasu wystąpienia progresji choroby lub przez maks. 15 mies. albo do wystąpienia nieakceptowanej toksyczności, w zależności od tego, co wystąpi wcześniej.

Pierwszy nawrót wrażliwego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej. 15 mg/kg mc. co 3 tyg., łącznie z karboplatyną i gemcytabiną przez 6–10 cykli albo z karboplatyną i paklitakselem przez 6–8 cykli, a następnie w monoterapii, do czasu wystąpienia progresji choroby.

Nawrót opornego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu i pierwotnego raka otrzewnej. 10 mg/kg mc. co 2 tyg. w skojarzeniu z paklitakselem lub liposomalną pegylowaną doksorubicyną albo 15 mg/kg mc. co 3 tyg. w skojarzeniu z topotekanem.

Przetrwały, nawrotowy lub przerzutowy rak szyjki macicy. 15 mg/kg mc. co 3 tyg., w skojarzeniu z paklitakselem z cisplatyną lub paklitakselem z topotekanem.

Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby, osoby w podeszłym wieku
U chorych w wieku podeszłym nie ma konieczności modyfikacji dawek. Brak badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek i/lub wątroby.

Uwagi dla Bewacyzumab

Przechowywać w lodówce w temp. 2–8°C w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem; nie zamrażać.

Bewacyzumab nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, u chorych przyjmujących lek zgłaszano przypadki senności i omdlenia; osobom, u których występują objawy wpływające na widzenie, koncentrację lub zdolność do reakcji, nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn do czasu ustąpienia tych objawów.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające bewacyzumab

Abevmy (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Alymsys (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Avastin (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Mvasi (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Oyavas (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Vegzelma (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji) Zirabev (koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta