Meloksykam

Meloksykam zaliczany jest do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ze względu na budowę chemiczną, zaliczany jest do oksykamów (pochodnych kwasu enolowego), a wraz z nimi do grupy NLPZ nie będących pochodnymi kwasów karboksylowych. Struktura chemiczna meloksykamu zbliżona jest do struktury piroksykamu, jest on jednak lekiem nowszym i posiada lepszy niż piroksykam profil bezpieczeństwa, zwłaszcza w zakresie działania na przewód pokarmowy. Meloksykam znajduje szerokie zastosowania w reumatologii, na rynku w Polsce dostępnych jest kilkanaście preparatów zawierających go w swoim składzie.
Meloksykam wykazuje działania charakterystyczne dla grupy NLPZ tj. działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Podstawą mechanizmu działania NLPZ, w tym meloksykamu, jest hamowanie aktywności cyklooksygenazy, enzymu biorącego udział w syntezie prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Istnieją przynajmniej 2 izoformy tego enzymu COX-1 i COX-2. Pierwsza z nich (COX-1) jest enzymem aktywnym w warunkach fizjologicznych w wielu tkankach, w tym w płytkach krwi, nerkach, naczyniach krwionośnych i żołądku. Druga izoforma (COX-2) jest enzymem, którego aktywność gwałtownie rośnie w tkankach objętych procesem zapalnym. NLPZ różnią się między sobą specyficznością działania wobec tych dwóch izoform cyklooksygenazy. Klasyczne NLPZ wykazują aktywność wobec obu izoform, zarówno COX-1 jak i COX-2. Należy jednak podkreślić, że meloksykam wykazuje preferencyjne działanie w stosunku do COX-2, a jego wpływ na COX-1 jest stosunkowo niewielki (zwłaszcza w przypadku stosowania małych dawek leku).
Preferencyjność wobec COX-2 sprzyja hamowaniu syntezy prostaglandyn wybiórczo w tkankach objętych procesem zapalnym. Wiadomo, że prostaglandyny prozapalne odgrywają znaczącą rolę w rozwoju objawów stanu zapalnego. Zahamowanie aktywności COX-2, a co za tym idzie zwiększonej syntezy prostaglandyn, leży u podstaw przeciwbólowego i przeciwzapalnego działania meloksykamu. Ponieważ meloksykam preferencyjnie hamuje COX-2, jego działanie hamujące agregację płytek krwi jest bardzo słabe. Działanie przeciwagregacyjne NLPZ jest bowiem związane z hamowaniem COX-1 w płytkach krwi, co prowadzi do zahamowania syntezy tromboksanu.
Meloksykam jest lepiej tolerowany niż piroksykam, charakteryzuje go korzystniejszy profil bezpieczeństwa w zakresie działania na przewód pokarmowy. Nie można jednak wykluczyć wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla innych NLPZ, w tym związanych z hamowaniem fizjologicznej aktywności COX-1. I tak hamowanie syntezy prostaglandyn o działaniu ochronnym na błonę śluzową przewodu pokarmowego może przyczyniać się do podrażnień, owrzodzeń i krwawień z żołądka i dwunastnicy. Hamowanie syntezy prostaglandyn w nerkach może powodować zmiany przepływu krwi przez nerki i prowadzić do zaburzeń czynności nerek, zaburzeń elektrolitowych oraz do wystąpienia nadciśnienia tętniczego. Zahamowanie aktywności COX-1 w oskrzelach może prowadzić do wzmożonej aktywności szlaku metabolicznego prowadzącego do syntezy leukotrienów. Jest to bowiem alternatywna do syntezy prostaglandyn droga metabolizmu lipidów. Nadmierna produkcja leukotrienów, substancji silnie kurczących oskrzela może doprowadzić do wystąpienia napadu tzw. astmy aspirynowej. Chorzy na astmę i alergicy, zwłaszcza z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy powinni zachować szczególną ostrożność z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia napadu astmy lub skurczu oskrzeli powodującego trudności w oddychaniu po zastosowaniu NLPZ. Ponadto meloksykam, podobnie jak wiele innych NLPZ, może zwiększać ryzyko wystąpienia incydentów zakrzepowych, zawału serca lub udaru mózgu, które mogą prowadzić do zgonu. Ryzyko to zwiększa się podczas długotrwałego stosowania dużych dawek oraz u osób z chorobami serca.
Meloksykam może być stosowany doustnie lub domięśniowo. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest w ciągu 5–6 godzin po podaniu, a stężenie stacjonarne ustala się po 3–5 dniach stosowania preparatu. Meloksykam charakteryzuje się długim okresem półtrwania w osoczu wynoszącym około 20 godzin. Jest to istotne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ wystarcza przyjmowanie leku 1 raz na dobę. Meloksykam przenika do płynu stawowego, gdzie osiąga stężenie 2-krotnie niższe niż w osoczu krwi.
Meloksykam jest stosowany w leczeniu objawowym chorób reumatycznych i zwyrodnieniowych (w tym reumatoidalne zapalenie stawów). Dawkowanie zależy od wskazania i stanu pacjenta. Zwykle stosuje się 7,5–15 mg na dobę w dawce pojedynczej. Maksymalna dawka dobowa wynosi 15 mg.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające meloksykam

Aglan (roztwór do wstrzykiwań) Aglan 15 (tabletki) Aspicam (tabletki) Aspicam Bio (tabletki) Mel (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Mel Forte (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Melobax 15 (tabletki) Meloxistad (tabletki) Moilec (tabletki) Movalis (roztwór do wstrzykiwań) Movalis (tabletki) Opokan (tabletki) Opokan FAST (roztwór do wstrzykiwań) Opokan forte (tabletki) Remolexam (tabletki) Trosicam (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta