Propylotiouracyl (opis profesjonalny)

Działanie - Propylotiouracyl

Mechanizm działania
Pochodna tiomocznika, wykazuje działanie przeciwtarczycowe. Poprzez hamowanie wbudowywania się jodu w reszty tyrozolowe tyreoglobuliny i zapobieganie łączeniu się jodowanych tyrozyn w jodotyroniny hamuje syntezę T3 i T4. Hamuje także przekształcanie T4 i T3.

Farmakokinetyka
Charakteryzuje się dobrym wchłanianiem z przewodu pokarmowego, dostępność biologiczna wynosi średnio ok. 80%, tmax – 1 h. Działanie pojawia się po 20–30 min. Pokarm może wpływać na szybkość wchłaniania, jednak nie ma to znaczenia klinicznego. W 75–80% wiąże się z białkami osocza. Metabolizm zachodzi w wątrobie, głównie do glukuronianów. t1/2α wynosi ok. 7 min, t1/2β ok. 70 min, u osób z niewydolnością nerek lub hipotyreozą ulega wydłużeniu. Wydalanie następuje z moczem, głównie w postaci metabolitów, w ok. 10% w postaci niezmienionej. Przenika przez barierę łożyskową, w niewielkiej ilości do pokarmu kobiecego.

Wskazania do stosowania - Propylotiouracyl

Nadczynność tarczycy. Leczenie może mieć na celu ograniczenie nadczynności do czasu uzyskania samoistnej remisji, przyspieszenie uzyskania eutyreozy przy równoległym stosowaniu radioaktywnego jodu lub przygotowanie do zabiegu chirurgicznego usunięcia części tarczycy.

Przeciwwskazania stosowania - Propylotiouracyl

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub pochodne tiouracylu, nadczynność tarczycy z wolem zamostkowym, zmiany w morfologii krwi, niewydolność wątroby.

Kontrola przebiegu leczenia
Podczas leczenia należy monitorować rozmiary i czynność tarczycy, morfologię krwi z obrazem odsetkowym i aktywność enzymów wątrobowych.

Stany wymagające zachowania ostrożności
Stosować ostrożnie u osób z nadwrażliwością na pochodne tioamidowe w wywiadzie, u kobiet w ciąży i karmiących piersią, z upośledzeniem czynności wątroby i nerek. Ostrożnie u osób otrzymujących leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny.

Interakcje - Propylotiouracyl

Doustne leki przeciwzakrzepowe
Propylotiouracyl może wpływać na działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych; podczas stosowania propylotiouracylu u osób otrzymujących leki z tej grupy należy kontrolować INR i w razie potrzeby modyfikować dawkowanie.

Związki zawierające jod
Związki zawierające jod mogą zmniejszać działanie supresyjne propylotiouracylu.

Działania niepożądane - Propylotiouracyl

Niezbyt często: agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna, bóle lub zawroty głowy, parestezje, nudności, wymioty, brak łaknienia, biegunka, wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, zaburzenia wydzielania podwzgórzowo-przysadkowo-tarczycowego, gorączka, ból gardła.

Rzadko: zaburzenia widzenia, czasem z oczopląsem, zaburzenia słuchu, uszkodzenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy.

Bardzo rzadko: zespół tocznia rumieniowatego, bóle lub zapalenie stawów, wypadanie włosów, przedwczesne dojrzewanie płciowe.

Ciąża i laktacja - Propylotiouracyl

Kategoria D. W okresie ciąży lub podczas karmienia piersią należy stosować możliwie jak najmniejsze dawki, ściśle monitorując stężenia hormonów tarczycy i TSH w surowicy. Należy odstawić lek 3–4 tyg. przed porodem, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia wola u noworodka. Lek stosowany przez kobietę w ciąży może spowodować u dziecka hipotyroksynemię i zwiększenie stężenia TSH we krwi.

Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie - Propylotiouracyl

P.o. podczas posiłku.

Nadczynność tarczycy. Dorośli. Początkowo 300 mg/d (100 mg 3 ×/d lub 150 mg 2 ×/d), niekiedy początkowo 150 mg/d (50 mg 3 ×/d), maks. 400 mg/d w daw. podz.; po ustąpieniu objawów (zwykle 6–8 tyg., maks. 12 tyg.) dawkę zmniejszać stopniowo; dawka podtrzymująca wynosi zwykle 50–150 mg 1 ×/d. Dzieci. Po 10. rż. początkowo 150–350 mg/d w 3 daw. podz.; 6.–10. rż. początkowo 50–150 mg/d w 3 daw. podz.; do 6. rż. początkowo 120–200 mg/m2 pc./d w 3 daw. podz.; dawki podtrzymujące u dzieci zwykle wynoszą 33–66% dawki początkowej i są podawane 1–2 ×/d. W przełomie tarczycowym dawka początkowa 200–300 mg co 6 h aż do opanowania stanu nagłego.

Zaburzenia czynności nerek
U osób z umiarkowaną niewydolnością nerek dawkę należy zmniejszyć o 25–33%, u osób z ciężką niewydolnością nerek – o 50%. U pacjentów dializowanych nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające propylotiouracyl

Thyrosan (tabletki)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta