medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Tobramycyna – jest półsyntetycznym antybiotykiem aminoglikozydowym. Antybiotyki te przenikają do wnętrza komórki bakteryjnej i tam, łącząc się z podjednostką 30S rybosomu bakteryjnego, powodują powstanie nieprawidłowych białek bakteryjnych, których wbudowanie w błonę komórkową skutkuje zwiększeniem jej przepuszczalności i obumarciem komórki. Z tego powodu aminoglikozydy są zaliczane do antybiotyków bakteriobójczych. Spektrum działania tych leków nie jest bardzo szerokie i obejmuje głównie tlenowe bakterie Gram-ujemne.
Aby antybiotyk zadziałał skutecznie, musi osiągnąć w miejscu zakażenia stężenie niezbędne do zahamowania wzrostu lub zabicia drobnoustroju chorobotwórczego, a równocześnie stężenie to musi pozostawać bezpieczne dla ludzkich komórek. Jeśli oba te warunki zostają spełnione, mówimy, że dany mikroorganizm jest wrażliwy na antybiotyk, jeśli nie – mamy do czynienia z opornością na antybiotyk. Oporność na antybiotyk może być wrodzona lub nabyta w wyniku mutacji genetycznej bakterii i selekcji szczepów opornych czy poprzez przekazywanie genów oporności między komórkami bakteryjnymi (jest to tzw. transfer horyzontalny). W przypadku antybiotyków aminoglikozydowych najczęstszą przyczyną oporności jest nabycie genów kodujących enzymy rozkładające antybiotyk.
Działanie bakteriobójcze antybiotyków aminoglikozydowych nie zależy od czasu, w którym stężenie leku w miejscu zakażenia będzie utrzymywało się na odpowiednio wysokim poziomie, ale od osiąganego stężenia maksymalnego.
Antybiotyki z grupy aminoglikozydów wykazują podobne działania niepożądane – głównie nefrotoksyczność (działanie uszkadzające nerki) i ototoksyczność (działanie uszkadzające narząd słuchu). Ototoksyczność jest w większości przypadków nieodwracalna, niemniej jednak objawy początkowe mogą ulec cofnięciu, dlatego ważne jest monitorowanie czynności narządu słuchu i zwrócenie uwagi na ewentualne objawy toksyczności. Pierwszym objawem toksyczności jest często przenikliwy szum w uszach i utrata odbierania wysokich dźwięków. Mogą też pojawić się bóle głowy, a następnie nudności, wymioty oraz zaburzenia równowagi – objawy te mogą świadczyć o działaniu toksycznym na narząd równowagi w uchu wewnętrznym. U części pacjentów stosujących aminoglikozydy dłużej niż przez kilka dni dochodzi do powstania łagodnej niewydolności nerek, zwykle odwracalnej. W wyniku działania nefrotoksycznego może dojść do upośledzenia wydalania antybiotyku i wystąpienia ototoksyczności. W przypadku podania tobramycyny w postaci płynu do inhalacji albo kropli lub maści do oczu wystąpienie tych działań niepożądanych jest mało prawdopodobne, ponieważ lek podany tymi drogami w znikomych ilościach wchłania się do krwi.
Tobramycynę podaje się w postaci nebulizacji z inhalatora w długotrwałym leczeniu przewlekłego zakażenia płuc wywołanego przez Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej) u dorosłych i dzieci po 6. rż. chorych na mukowiscydozę. W postaci kropli lub maści do oczu – w zakażeniach okulistycznych.
Antybiotyki aminoglikozydowe nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Tobramycynę podaje się wziewnie w postaci nebulizacji lub miejscowo do worka spojówkowego. Po podaniu wziewnym tylko niewielka ilość leku wchłania się do krwi i wydalana jest głównie z moczem, biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 2 h, natomiast niewchłonięta część antybiotyku prawdopodobnie wydalana jest głównie z odkrztuszaną plwociną. Również po podaniu antybiotyku w postaci kropli lub maści do oczu wchłanianie ogólnoustrojowe jest znikome.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
