Alexan - roztwór do infuzji

Lek przeciwnowotworowy stosowany w chemioterapii nowotworów.

Preparat zawiera substancję cytarabina

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Alexan
roztwór do infuzji; 50 mg/ml (1 g/20 ml); 1 fiol. 20 ml
Ebewe Pharma
b/d
Alexan
roztwór do infuzji; 50 mg/ml (2 g/40 ml); 1 fiol. 40 ml
Ebewe Pharma
b/d
Alexan
roztwór do infuzji; 50 mg/ml (500 mg/10 ml); 1 fiol. 10 ml
Ebewe Pharma
b/d

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Alexan - roztwór do infuzji?

Substancją czynną preparatu jest cytarabina, związek organiczny zbudowany z cytozyny i arabinozy, podobny strukturalnie do biologicznie czynnego nukleozydu niezbędnego do syntezy kwasów nukleinowych. Podobieństwo chemiczne powoduje, że cytarabina zastępuje biologicznie czynny metabolit (nukleozyd pirymidynowy) w reakcjach biochemicznych. Ze względu na taki sposób działania należy do grupy leków przeciwnowotworowych zwanych antymetabolitami (jest antymetabolitem pirymidynowym). Cytarabina przekształcana jest w komórce do aktywnego metabolitu, który zaburza syntezę kwasów nukleinowych DNA i RNA. Uniemożliwia to podziały komórkowe i prowadzi do śmierci komórki. Działanie cytarabiny dotyczy szczególnie komórek szybko dzielących się, jakimi są komórki nowotworowe. Preparat ogranicza podziały komórkowe, a przez to wzrost i rozwój nowotworu. Jest chemioterapeutykiem stosowanym przede wszystkim w leczeniu białaczek różnego typu.

Kiedy stosować Alexan - roztwór do infuzji?

Preparat jest wskazany w monoterapii lub w terapii skojarzonej w leczeniu początkowym oraz podtrzymującym:

• ostrych białaczek szpikowych

• ostrych białaczek limfoblastycznych

• nacieków białaczkowych w ośrodkowym układzie nerwowym

• złośliwych chłoniaków nieziarniczych (non-Hodgkin’s lymphoma).

Wskazania obejmują leczenie dużymi dawkami:

• opornych na leczenie ostrych białaczek szpikowych

• opornych na leczenie ostrych białaczek limfoblastycznych

• opornych na leczenie chłoniaków nieziarniczych (non-Hodgkin’s lymphoma)

• przełomu blastycznego w przewlekłej białaczce szpikowej.

Kiedy nie stosować preparatu Alexan - roztwór do infuzji?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować w przypadku występowania niedokrwistości, leukopenii lub małopłytkowości nie związanej z nowotworem (np. aplazja szpiku kostnego), chyba że lekarz zaleci inaczej.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i u kobiet w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Alexan - roztwór do infuzji?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Leczenie może być prowadzane wyłącznie pod nadzorem lekarza onkologa posiadającego doświadczenie w stosowaniu chemioterapii przeciwnowotworowej.

Stosowanie cytarabiny wiąże się z ryzykiem zahamowania czynności szpiku kostnego i wystąpienia leukopenii (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]) i/lub małopłytkowości (zmniejszenie liczby płytek krwi [trombocytów]). Konieczny jest ścisły nadzór lekarski i codzienna kontrola liczby leukocytów i płytek krwi w okresie terapii indukcyjnej. Ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego może prowadzić do wystąpienia krwotoków i ciężkich zakażeń; konieczne może być leczenie wspomagające lub umieszczenie chorego w izolatce, w celu uniknięcia ogólnoustrojowych zakażeń. Nieprawidłowe wartości liczby leukocytów czy płytek krwi mogą być wskazaniem do przerwania leczenia do momentu uzyskania dopuszczalnych wartości tych parametrów.

Skuteczność leczenia jest określana na podstawie liczby białaczkowych komórek blastycznych we krwi i w szpiku kostnym.

Stosowanie dużych dawek preparatu może nasilać jego działania niepożądane i powodować ciężkie, niekiedy śmiertelne toksyczne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, przewodu pokarmowego i płuc. Mogą wystąpić zwykle odwracalne zaburzenia czynności mózgu lub móżdżku, drgawki, senność, krwotoczne zapalenie spojówki lub odwracalne toksyczne uszkodzenia rogówki (w okresie leczenia cytarabiną lekarz zaleci profilaktyczne stosowanie steroidowych kropli do oczu), ciężkie owrzodzenia żołądka i jelit, perforacja przewodu pokarmowego, odma śródścienna jelit prowadząca do zapalenia otrzewnej, posocznica, ropień wątroby, zapalenie trzustki, zespół ostrej niewydolności oddechowej, obrzęk płuc, odma płuc, zapalenie osierdzia i tamponada.

Ryzyko działań niepożądanych ze strony OUN jest zwiększone u chorych, którzy wcześniej przyjmowali leczenie wpływające na OUN, takie jak np. chemioterapia podawana dokanałowo lub radioterapia.

U chorych przyjmujących duże dawki cytarabiny w skojarzeniu z cyklofosfamidem istnieje ryzyko wystąpienia kardiomiopatii prowadzącej do zgonu.

W trakcie leczenia skojarzonego z zastosowaniem dużych dawek cytarabiny chorzy powinni być monitorowani pod kątem objawów neuropatii; w razie konieczności lekarz zmieni schemat dawkowania w celu uniknięcia nieodwracalnych zaburzeń neurologicznych.

Preparat podawany w postaci szybkich wstrzyknięć dożylnych często powoduje nudności i wymioty; podanie cytarabiny w postaci wlewu dożylnego sprzyja zmniejszeniu nasilenia tych dolegliwości.

Stosowanie cytarabiny w dawkach standardowych w chemioterapii skojarzonej może powodować tkliwość uciskową brzucha, zapalenie otrzewnej i zapalenie jelita grubego.

U dzieci z ostrą białaczką szpikową (AML) leczonych standardowymi dawkami cytarabiny w leczeniu skojarzonym może wystąpić zakończone zgonem porażenie wstępujące.

Cytarabina w znacznej części jest wydalana w wyniku metabolizmu wątrobowego z żółcią. Zaburzenia czynności wątroby i nerek mogą nasilać toksyczne działanie cytarabiny na OUN. W okresie leczenia należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek. W razie potrzeby lekarz zaleci zmniejszenie dawki.

Może wystąpić zespół rozpadu guza, któremu towarzyszy zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) skutkiem rozpadu komórek neoblastycznych. Lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia kwasu moczowego we krwi. W zależności od wyników badań i sytuacji klinicznej, może zalecić stosowanie leków zapobiegających hiperurykemii.

Nie należy przyjmować szczepionek zawierających żywe drobnoustroje (np. szczepionka przeciwko żółtej febrze), ponieważ może rozwinąć się ciężkie zakażenie, niekiedy prowadzące do zgonu. Szczepionki zawierające zabite lub inaktywowane drobnoustroje mogą być stosowane, jednak uzyskana odpowiedź immunologiczna może być zmniejszona i niewystarczająca do uzyskania odporności.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem anafilaksji, która wymaga specjalistycznej pomocy medycznej i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Podczas leczenia w celu uzyskania indukcji remisji może wystąpić zapalenie trzustki.

Stosowanie preparatu może spowodować wystąpienie ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, takich jak np. porażenie, śpiączka i zdarzenia przypominające udar, głównie u młodzieży otrzymującej dożylnie cytarabinę w skojarzeniu z podawanym dokanałowo metotreksatem.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania preparatu u niemowląt.

Nie należy stosować preparatu u osób z ostrymi i/lub ciężkimi zakażeniami.

Preparat może powodować podrażnienie oczu lub skóry. W razie przypadkowego kontaktu preparatu z powierzchnią skóry należy umyć zanieczyszczone miejsce obficie wodą i mydłem.

Chorzy z chorobą wrzodową oraz osoby po niedawnych zabiegach chirurgicznych powinny pozostawać pod szczególną obserwacją ze względu na ryzyko krwotoku; może wystąpić nagła konieczność przetoczenia płytek krwi.

Osoby w wieku rozrodczym (mężczyźni i kobiety) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu.

Preparat zawiera sód; ponadto, zawartość sodu w roztworze rozcieńczalnika (np. roztwór NaCl) powinna zostać wzięta pod uwagę przy obliczaniu całkowitej zawartości sodu w podawanej dawce.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/ maszyn, ponieważ w okresie leczenia zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn może być ograniczona. W razie wystąpienia działań niepożądanych, takich jak wymioty, zawroty głowy czy zaburzenia widzenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn czy urządzeń.

Dawkowanie preparatu Alexan - roztwór do infuzji

Preparat może być podawany dożylnie (w postaci wstrzykiwań lub wlewu dożylnego) lub podskórnie. Niektóre postacie nowotworu wymagają podań dokanałowych. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz dobierze schemat dawkowania indywidualnie w zależności od wskazania, oczekiwanego rezultatu, sytuacji klinicznej oraz od tego, czy preparat stosowany będzie w monoterapii czy jako składnik chemioterapii wielolekowej.

W trakcie leczenia lekarz będzie dostosowywał dawkowanie w zależności od wyników badań hematologicznych (liczby krwinek białych, liczby płytek krwi) i tolerancji leczenia (nasilenie toksycznego działania leku).

Preparat może być podawany tylko przez kwalifikowany personel medyczny.

W celu przygotowania roztworu do wlewu dożylnego jako rozcieńczalnik stosowana jest sól fizjologiczna albo roztwór glukozy.

Indukcja remisji: 100–200 mg/m2 powierzchni ciała na dobę, we wlewie ciągłym lub w szybkim wlewie przez 5–10 dni. Czas trwania leczenia i ilość cykli leczenia zależy od wyników badań hematologicznych i badań szpiku kostnego.

Leczenie podtrzymujące remisję: zwykle 70–200 mg/m2 powierzchni ciała na dobę w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub podskórnym przez 5 dni co 4 tygodnie (lub raz na tydzień).

Leczenie chłoniaków nieziarniczych (non-Hodgkin’s lymphoma)

Dorośli: dawka zależy od wybranego przez lekarza schematu leczenia; przykładowo może wynosić 300 mg/m2 powierzchni ciała na dobę w 8. dniu cyklu leczenia.

Dzieci: dawka zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej typu histologicznego; lekarz może wybrać jeden z wielu uznawanych za skuteczne schematów dawkowania i odpowiednią terapię skojarzoną.

Leczenie dużymi dawkami

Zwykle 1–3 g/m2 powierzchni ciała w 1–3 godzinnym wlewie, co 12 godzin, przez 4–6 dni.

Leczenie białaczek zlokalizowanych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego

Zwykle 5–30 mg/m2 powierzchni ciała, dokanałowo, co 2–7 dni.

Szczególne grupy chorych:

U osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek należy zachować ostrożność; w razie potrzeby lekarz zmniejszy dawkę.

Cytarabina jest usuwana podczas hemodializy; nie należy jej stosować bezpośrednio przed lub bezpośrednio po dializie.

U osób po 60. roku życia cytarabina w dużych dawkach może być stosowana wyłącznie wtedy, gdy lekarz uzna, że oczekiwane korzyści są większe od możliwego ryzyka.

Czy można stosować Alexan - roztwór do infuzji w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparat jest przeciwwskazany zarówno w okresie ciąży jak i w okresie karmienia piersią.

Cytarabina może działać toksycznie na płód. Osoby w wieku rozrodczym (mężczyźni i kobiety) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez 6 miesięcy po zakończeniu leczenia.

Cytarabina, zwłaszcza stosowana w skojarzeniu, może powodować niepłodność i brak miesiączki oraz brak plemników w nasieniu. Kobiety i mężczyźni, powinni przed rozpoczęciem leczenia skonsultować się z lekarzem w sprawach dotyczących płodności.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparat może niekiedy zmniejszać działanie immunosupresyjne (hamujące odpowiedź immunologiczną) stosowanych równolegle leków przeciwnowotworowych, hamujących czynność szpiku kostnego lub radioterapii. Konieczne może być odpowiednie dostosowanie dawkowania.

Nie należy stosować cytarabiny równolegle z 5-fluorocytozyną; równoległe stosowanie z 5-fluorocytozyną może zmniejszać skuteczność działania 5-fluorocytozyny.

Preparat może powodować zmniejszenie wchłaniania digoksyny podawanej doustnie (prawdopodobnie skutkiem przejściowego uszkodzenia błony śluzowej jelit). Należy monitorować stężenie digoksyny we krwi.

Cytarabina może znosić działanie gentamycyny wobec Klebsiella pneumoniae; konieczna może być zmiana leczenia przeciwbakteryjnego.

Cytarabina podawana dożylnie w skojarzeniu z metotreksatem podawanym dokanałowo może zwiększyć ryzyko ciężkich neurologicznych działań niepożądanych (w tym: porażenie, śpiączka, zdarzenia przypominające udar).

W przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami cytotoksycznymi (doksorubicyna, cisplatyna, metotreksat, winkrystyna, cyklofosfamid i inne) działania toksyczne, w szczególności działania toksyczne na szpik kostny, mogą ulec nasileniu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Alexan - roztwór do infuzji?

Jak każdy lek, również Alexan może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: zakażenia (posocznica, zapalenie płuc, zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze i pasożytnicze), retikulocytopenia (zmniejszenie liczby retikulocytów, czyli niedojrzałych prekursorów krwinek czerwonych), zahamowanie czynności szpiku kostnego, zapalenie spojówek (leczenie dużymi dawkami), zaburzenia czynności wątroby, wysypka.

Często: leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), niedokrwistość, małopłytkowość, jadłowstręt, zwiększenie stężenia kwasu moczowego (hiperurykemia), krwotoczne zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, zaburzenia połykania, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, stany zapalne i owrzodzenia odbytu, zapalenie błon śluzowych, zapalenie i owrzodzenie jamy ustnej, pęcherzowe zmiany skórne, rumień, łysienie, zapalenie naczyń, pokrzywka, zaburzenia czynności nerek, zatrzymanie moczu, gorączka, zakrzepowe zapalenie żył w miejscu podania.

Niezbyt często: neuropatia obwodowa, zapalenie osierdzia, ból w klatce piersiowej, zaburzenia oddechowe, odma płuc, duszność, ból gardła, zapalenie przełyku, owrzodzenie przełyku, odma pęcherzykowa jelit, martwicze zapalenie okrężnicy, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie otrzewnej, plamy soczewicowate (zmiana barwnikowa), piegi, owrzodzenia skóry, świąd, piekący ból dłoni i podeszew stóp, ból mięśni i stawów.

Bardzo rzadko: zaburzenia rytmu serca, zapalenie trzustki, neutrofilowe zapalenie gruczołów potowych.

Częstość nieznana: zapalenie tkanki łącznej w miejscu podania, ropień wątroby, zagrażające życiu reakcje anafilaktyczne, neurotoksyczność, bóle i zawroty głowy, zapalenie nerwów, bradykardia zatokowa, żółtaczka, zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej, zaburzenia płodności.

Może wystąpić zespół cytarabinowy objawiający się: gorączką, bólami mięśniowymi, bólami kości, bólami w klatce piersiowej, wysypką, zapaleniem spojówek, złym samopoczuciem; zespół występuje zwykle w ciągu 6–12 godzin od podania preparatu.

Po leczeniu z zastosowaniem dużych dawek cytarabiny możliwe:

-toksyczność hematologiczna (pancytopenia z ciężką aplazją szpiku kostnego)

-działania toksyczne na mózg lub móżdżek (ze zmianami osobowości, obniżeniem świadomości, niezbornością ruchów, drżeniem, oczopląsem, splątaniem, sennością, śpiączką, bólem i zawrotami głowy, drgawkami itd), których częstość występowania może być zwiększona u chorych po 55. roku życia, z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, po wcześniejszej radioterapii lub po wcześniejszym leczeniu wpływającym na OUN, nadużywających alkoholu

-uszkodzenia rogówki, krwotoczne zapalenie spojówki (krople do oczu z glikokortykosteroidami mogą zapobiec tym działaniom niepożądanym lub złagodzić je)

-perforacja lub martwica z niedrożnością jelit i zapaleniem otrzewnej

-ropnie wątroby, zakrzepica żył wątrobowych, zapalenie trzustki

-obrzęk płuc i/lub ostra niewydolność oddechowa

-kardiomiopatia

-rabdomioliza (zespół objawów związanych z uszkodzeniem mięśni poprzecznie prążkowanych).

Po podaniu dokanałowym możliwe:

-zahamowanie czynności szpiku kostnego, nudności, wymioty, leukoencefalopatia prowadząca do martwicy, paraplegia (porażenie dwukończynowe) lub porażenie czterokończynowe, paraliż, całkowita utrata wzroku.

Przeczytaj też artykuły

Chłoniak nieziarniczy Nowotwory u dzieci – białaczki i chłoniaki Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) Ostra białaczka szpikowa Wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Inne preparaty na rynku polskim zawierające cytarabina

Alexan (roztwór do wstrzykiwań)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta