Depakine - syrop

Monoterapia lub leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwpadaczkowymi napadów padaczkowych uogólnionych (napady kloniczne, toniczne, napady toniczno-kloniczne, napady nieświadomości, napady miokloniczne i atoniczne) oraz napadów częściowych, które są lub nie są wtórnie uogólnione. P.o. Niemowlęta i dzieci. 30 mg/kg mc./d. u dzieci w 1. rż. w 2 daw. podz., po 1. rż. w 3 daw. podz. Młodzież i dorośli. 20–30 mg/kg mc./d w 3 daw. podz. U pacjentów otrzymujących inne leki przeciwpadaczkowe lek należy wprowadzać stopniowo, osiągając optymalną dawkę leku w ciągu 2 tyg., a następnie stopniowo zmniejszać dawki innych leków przeciwpadaczkowych. U pacjentów nieprzyjmujących innych leków przeciwpadaczkowych dawkę należy zwiększać co 2–3 dni aż do osiągnięcia optymalnej dawki w ciągu ok. 1 tyg. U dziewcząt i kobiet w wieku rozrodczym stosować jedynie wtedy, gdy inne metody są nieskuteczne lub źle tolerowane; zaleca się wówczas monoterapię najmniejszą skuteczną dawką i jeśli to możliwe, w postaci o przedłużonym uwalnianiu; dawkę dobową podawać w co najmniej 2 daw. podz. U pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne zmniejszenie dawki, natomiast u chorych poddawanych hemodializom – zwiększenie dawki.

Dorośli i dzieci:
W monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi:
• w leczeniu napadów padaczkowych uogólnionych: napady kloniczne, toniczne, napady toniczno-kloniczne, napady nieświadomości, napady miokloniczne i atoniczne;
• w leczeniu napadów częściowych: napady częściowe, które są lub nie są wtórnie uogólnione.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ostre i przewlekłe zapalenie wątroby, zaburzenia cyklu mocznikowego, przebyte ciężkie zapalenie wątroby (zwłaszcza polekowe) lub wywiad rodzinny świadczący o ciężkim zapaleniu wątroby, porfiria, równoległe stosowanie meflochiny, niewyrównany pierwotny układowy niedobór karnityny. Nie stosować u pacjentów z zaburzeniami mitochondrialnymi wywołanymi mutacjami genu jądrowego kodującego enzym mitochondrialny – polimerazę γ (POLG), np. u osób z zespołem Alpersa i Huttenlochera oraz u dzieci w wieku <2 lat z podejrzeniem zaburzeń związanych z POLG. Nie stosować w leczeniu padaczki u kobiet w ciąży, chyba że nie ma odpowiedniego alternatywnego leczenia oraz u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że spełnione są warunki programu zapobiegania ciąży.