Elenium - tabletki drażowane

Substancją czynną preparatu jest chlordiazepoksyd, długo działająca pochodna benzodiazepiny o silnym działaniu uspokajającym i przeciwlękowym. Wykazuje również właściwości nasenne oraz umiarkowane działanie przeciwdrgawkowe i rozluźniające mięśnie. Mechanizm działania pochodnych benzodiazepiny nie został dokładnie wyjaśniony; miejscem ich działania jest kompleks obejmujący receptory GABA, receptory benzodiazepinowe i kanały chlorkowe. Pochodne benzodiazepiny, działając poprzez układ GABA-ergiczny, nasilają hamujące działanie GABA (kwas gamma-aminomasłowy) w ośrodkowym układzie nerwowym, głównie w układzie limbicznym, podwzgórzu i wzgórzu.

Preparat jest wskazany do stosowania w doraźnym, krótkotrwałym leczeniu objawów:
· zespołów lękowych różnego pochodzenia
· zespołów lękowych z zaburzeniami snu
· ostrego zespołu odstawienia alkoholu
· zwiększonego napięcia mięśniowego o różnej etiologii.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne benzodiazepiny.
Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są również:
· zespoły natręctw lub fobie
· przewlekłe psychozy
· ostra niewydolność oddechowa
· depresja ośrodka oddechowego.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Nie zaleca się stosowania leków z tej grupy u chorych z psychozami.
Należy zachować szczególną ostrożność:
· u osób w podeszłym wieku i osłabionych (zwiększone ryzyko ataksji lub nadmiernego uspokojenia)
· w przypadku upośledzenia czynności wątroby (w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby nie zaleca się stosowania, ponieważ pochodne benzodiazepiny mogą przyspieszać rozwój encefalopatii wątrobowej) i/lub nerek
· przewlekłej niewydolności oddechowej.
We wszystkich wymienionych przypadkach konieczne może być zmniejszenie dawki preparatu przez lekarza.
Należy zachować ostrożność, stosując lek u osób z porfirią, ze względu na ryzyko nasilenia objawów choroby, oraz u pacjentów z jaskrą, zwłaszcza z zamykającym się kątem przesączania, ataksją móżdżkową lub rdzeniową oraz myasthenia gravis.
Pochodne benzodiazepiny stosowane długotrwale lub w dużych dawkach powodują ryzyko uzależnienia psychicznego i fizycznego; stosować z dużą ostrożnością u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu, narkotyków lub leków w wywiadzie.
Ze względu na możliwość wystąpienia tak zwanego „zespołu odstawiennego” (ból głowy, ból mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i drażliwość, a w ciężkich przypadkach także: poczucie nierealności, depersonalizacja, przeczulica słuchowa, uczucie mrowienia i pieczenia w kończynach, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy lub napady drgawkowe), nie należy gwałtownie przerywać stosowania preparatu. W wyniku takiego działania może również dochodzić do wystąpienia niepokoju „z odbicia”, czyli takiej sytuacji, w której objawy, które były przyczyną zastosowania preparatu, wracają ze wzmożonym nasileniem. Mogą im towarzyszyć: zmiany nastroju, lęk, zaburzenia snu, niepokój. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki w odpowiednio długim dla danego pacjenta okresie czasu.
Po długotrwałym stosowaniu lub podawaniu wielokrotnych dawek obserwuje się osłabienie działania uspokajającego i wpływu na aktywność psychoruchową w wyniku rozwoju tolerancji.
Pochodne benzodiazepiny mogą powodować następczą niepamięć.
Mogą powodować także reakcje paradoksalne (stan ostrego pobudzenia, bezsenność, zwiększenie napięcia mięśniowego, euforia, objawy psychotyczne, agresywność, wrogość, koszmary senne, omamy, zaburzenia osobowości); reakcje te częściej obserwuje się u osób w podeszłym wieku lub uzależnionych od alkoholu; w przypadku ich pojawienia się należy przerwać leczenie.
U chorych z zaburzeniami depresyjnymi pochodne benzodiazepiny można stosować tylko w skojarzeniu z lekami przeciwdepresyjnymi w celu opanowania bezsenności i lęku antycypacyjnego (wyprzedzającego, związanego z oczekiwaniem na niekorzystne wydarzenie); monoterapia może nasilić tendencje samobójcze.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Z powodu działania uspokajającego chlordiazepoksyd może, zwłaszcza na początku leczenia i w okresie zwiększania dawki, mieć niekorzystny wpływ na czynności wymagające zwiększonej czujności, koordynacji ruchów i szybkiego reagowania (np. podczas prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn, pracy na wysokości itp.). Należy zachować ostrożność!

Preparat ma postać drażetek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Lekarz ustali indywidualnie dla każdego pacjenta najmniejszą skuteczną dawkę i zaplanuje stosowanie chlordiazepoksydu przez możliwie najkrótszy czas.
Dorośli.
Zespoły lękowe. 30 mg/dobę w dawkach podzielonych co 6–8 godzin; maksymalnie 100 mg/dobę.
Stany lękowe z towarzyszącą bezsennością. 10–30 mg przed snem.
Ostry zespół odstawienia alkoholu. 25–100 mg, w razie potrzeby dawkę powtórzyć po 2–4 godzinach; dawka maksymalna 200 mg/dobę; następnie dawkę zmniejszyć do najmniejszej dawki skutecznej.
Stany zwiększonego napięcia mięśniowego. 10–30 mg/dobę w dawkach podzielonych.
U pacjentów w podeszłym wieku stosować 1/2 dawki. Ze względu na możliwość rozwinięcia uzależnienia nie zaleca się długotrwałego stosowania (powyżej 4 tygodni). Dawkę należy zmniejszać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską, zwłaszcza w przypadku długotrwałego przyjmowania.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (a także w okresie karmienia piersią) skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie leku u kobiet w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze, jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, kiedy istnieje bezwzględna konieczność, a stosowanie bezpieczniejszych odpowiedników jest niemożliwe.
Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Należy zachować ostrożność stosując równolegle:
· leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (m.in. środki znieczulenia ogólnego, opioidy, neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne, leki nasenne, leki przeciwhistaminowe działające uspokajająco), ponieważ nasilają one działanie uspokajające chlordiazepoksydu.
· leki przeciwpadaczkowe, ponieważ mogą wzajemnie z chlordiazepoksydem nasilać swoje działania niepożądane i toksyczność
· leki zwiotczające mięśnie, ponieważ występuje synergizm działania
· leki przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe, atropinę – chlordiazepoksyd wzmaga ich antycholinergiczne działanie
· inhibitory enzymów wątrobowych (np. cymetydyna, disulfiram, erytromycyna, ketokonazol); mogą one nasilać działanie pochodnych benzodiazepiny, natomiast induktory tych enzymów (np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina) mogą to działanie osłabiać.
Alkohol nasila działanie hamujące chlordiazepoksydu na ośrodkowy układ nerwowy; podczas leczenia i 3 dni po jego zakończeniu nie należy spożywać alkoholu.

Jak każdy lek, również Elenium może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Mogą wystąpić: bradykardia (spowolnienie akcji serca), ból w klatce piersiowej, zmiany w obrazie krwi, senność, spowolnienie reakcji, ataksja, ból i zawroty głowy, stany splątania, dezorientacja, zaburzenia mowy z mową zamazaną i nieprawidłowym wymawianiem, zaburzenia pamięci, zaburzenia libido, zaburzenia widzenia, nudności, dolegliwości żołądkowe, zaparcia, uczucie suchości w jamie ustnej, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni, brak apetytu, nieznaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, osłabienie, omdlenie, bardzo rzadko reakcje anafilaktyczne, alergiczne reakcje skórne, niewielkie zwiększenie aktywności aminotransferaz, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, zaburzenia miesiączkowania, reakcje paradoksalne, uzależnienie, ujawnienie istniejącej wcześniej, nieleczonej depresji.