FANHDI - proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Choroba von Willebranda – profilaktyka i leczenie krwawień, w tym powstających w trakcie zabiegów operacyjnych, w przypadku gdy leczenie desmopresyną jest nieskuteczne lub przeciwwskazane. Dawka i czas trwania leczenia zależą od klinicznego stanu pacjenta, typu i wielkości krwawienia oraz stężenia czynnika von Willebranda i czynnika VIII. Zazwyczaj 1 j.m./kg mc. czynnika von Willebranda zwiększa jego stężenie we krwi o 2%. Zaleca się osiąganie stężenia czynnika von Willebranda rzędu >0,6 j.m./ml (60%) i czynnika VIII rzędu >0,4 j.m./ml (40%). Zazwyczaj do uzyskania hemostazy zaleca się 40–80 j.m. czynnika von Willebranda/kg mc. i 20–40 j.m. czynnika VIII/kg mc. Niekiedy konieczne jest podanie wstępnej dawki 80 j.m./kg mc. czynnika von Willebranda, zwłaszcza u pacjentów chorych na 3. typ choroby. Dobraną dawkę powtarzać co 12–24 h. Po 24–48 h leczenia, w celu uniknięcia niekontrolowanego zwiększenia stężenia czynnika von Willebranda, należy rozważyć zmniejszenie dawek i/lub wydłużenie okresu między kolejnymi podaniami.
Hemofilia A (wrodzony niedobór czynnika VIII) – profilaktyka i leczenie krwawień. Leczenie nabytego niedoboru czynnika VIII. Dawkowanie i czas trwania terapii zastępczej ustalane są indywidualnie, zależnie od stopnia ciężkości choroby oraz miejsca i rozległości krwawienia. 1 j.m. czynnika VIII/kg mc. zwiększa aktywność osoczowego czynnika VIII o ok. 2% normalnego działania (2 j.m./dl). Wymagane dawkowanie przeliczane jest wg następującego wzoru: wymagana liczba jednostek = masa ciała [kg] × pożądane zwiększenie stężenia czynnika VIII [% lub j.m./dl] × 0,5. W niewielkich wylewach należy utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 20–40% normy, podawać co najmniej 1 dzień co 12–24 h, do ustąpienia bólu lub zagojenia rany. W dużych krwawieniach – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% normy, podawać przez 3–4 dni co 12–24 h, do ustąpienia bólu i stanu ostrego. W ciężkich zagrażających życiu krwawieniach – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 60–100% normy, podawać do ustąpienia zagrożenia co 8–24 h. Drobne zabiegi chirurgiczne – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% normy, podawać do zagojenia rany, co 24 h, co najmniej przez 1 dzień. Duże zabiegi chirurgiczne – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 80–100% normy (przed operacją i po niej), podawać do zagojenia rany co 8–24 h, a następnie co najmniej przez 7 dni, utrzymując aktywność na poziomie 30–60%. W profilaktyce długoterminowej krwawień u pacjentów z ostrą postacią hemofilii A zwykle 20–40 j.m. czynnika VIII/kg mc. co 2–3 dni, niekiedy, zwłaszcza u pacjentów w młodym wieku, konieczne jest podawanie tego czynnika częściej lub w większych dawkach.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.