Lotriderm - krem

Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne: klotrimazol o działaniu przeciwgrzybiczym oraz betametazon o działaniu przeciwzapalnym. Klotrimazol jest lekiem z grupy imidazoli o szerokim spektrum działania przeciwgrzybiczego. Przeznaczony jest do stosowania miejscowego. Betametazon jest silnie działającym lekiem z grupy kortykosteroidów. Wykazuje szybkie i długotrwałe działanie przeciwzapalne, przeciwświądowe i obkurczające naczynia krwionośne. Po podaniu miejscowym betametazon w niewielkim stopniu przenika do krążenia i nie można wykluczyć wystąpienia działań ogólnoustrojowych. Wchłanianie przez skórę jest większe w przypadku stosowania na dużą powierzchnię skóry, długotrwale, na uszkodzoną lub zmienioną zapalnie skórę, w fałdach skórnych lub na skórę delikatną, po zastosowaniu opatrunku okluzyjnego oraz jeżeli preparat stosowany jest u dzieci.

Preparat jest wskazany w leczeniu grzybicy pachwin, krocza, stóp i nieowłosionej skóry oraz kandydozy z towarzyszącym stanem zapalnym lub współistniejącymi zmianami alergicznymi.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki z grupy kortykosteroidów lub pochodnych imidazolu.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane:
· jeżeli występuje wirusowe (np. ospa wietrzna, opryszczka zwykła) lub bakteryjne zakażenie skóry
· w trądziku zwykłym i różowatym
· w przypadku zapalenia skóry wokół ust.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania zewnętrznego, miejscowo na skórę. Należy chronić oczy przed kontaktem z preparatem. Nie stosować w pobliżu oczu.
Preparatu nie należy stosować pod opatrunkiem okluzyjnym. Opatrunki okluzyjne (taką rolę mogą pełnić pieluchy, ceratka) zwiększają przezskórne wchłanianie kortykosteroidów.
Jeżeli wystąpią objawy podrażnienia skóry lub uczulenia należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem przed ponownym jego zastosowaniem; w razie potrzeby lekarz zaleci zmianę sposobu leczenia.
W przypadku zakażenia bakteryjnego lekarz zaleci równoległe stosowanie odpowiednich preparatów przeciwbakteryjnych. Jeżeli w krótkim czasie nie nastąpi poprawa należy przerwać stosowanie preparatu Lotriderm do czasu ustąpienia zakażenia bakteryjnego.
Jeżeli stosowanie preparatu nie okazało się skuteczne, przed ponownym cyklem leczenia przeciwgrzybiczego należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zalecić odpowiednie badania mikrobiologiczne w celu potwierdzenia rozpoznania i wykluczenia obecności innych patogenów.
Kortykosteroidy wchłaniają się przez skórę co może spowodować wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Aby zminimalizować wchłanianie betametazonu należy unikać stosowania preparatu na dużych obszarach skóry, stosowania dużych dawek, stosowania na uszkodzoną skórę lub stosowania długotrwałego. Nie stosować pod opatrunkiem okluzyjnym. W przeciwnym razie, na skutek wchłaniania substancji czynnych mogą wystąpić działania niepożądane charakterystyczne dla kortykosteroidów stosowanych ogólnie, w tym zahamowanie naturalnego wytwarzania hormonów sterydowych przez korę nadnerczy oraz wystąpienie objawów zespołu Cushinga, obecność glukozy w moczu i zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Jeżeli konieczne jest stosowanie preparatu na dużej powierzchni skóry należy regularnie kontrolować czynność nadnerczy. Jeżeli podejrzewasz wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem. Lekarz odpowiednio dostosuje dawkę lub zaleci stosowanie kortykosteroidów o słabszym działaniu. Przywrócenie prawidłowej czynności nadnerczy zwykle następuje szybko po zaprzestaniu stosowania preparatu. Rzadko mogą wystąpić objawy wymagające ogólnego stosowania kortykosteroidów.
Stosowanie preparatu u dzieci wymaga zachowania szczególnej ostrożności. W porównaniu do dorosłych, u dzieci, ze względu na zwiększony stosunek powierzchni ciała do jego masy, ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów jest zwiększone. Możliwe jest wystąpienie niedoczynności nadnerczy (zmniejszenie stężenia kortyzolu we krwi), objawów zespołu Cushinga, spowolnienia wzrostu i rozwoju, zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego (wypukłe ciemiączko, bóle głowy, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego).
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparat zawiera alkohol cetostearylowy, który może powodować miejscową reakcję skórną (np. kontaktowe zapalenie skóry)
· preparat zawiera glikol propylenowy, który może powodować podrażnienie skóry.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na sprawność psychofizyczną i na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać kremu i jest przeznaczony do stosowania miejscowego na skórę. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli i dzieci po 12. roku życia:
Cienką warstwę kremu nakładać na chorobowo zmieniony obszar i otaczającą go skórę 2 razy na dobę (rano i wieczorem); stosować bez opatrunku okluzyjnego.
Czas leczenia wynosi zwykle 4 tygodnie w przypadku grzybicy stóp i 2 tygodnie w przypadku pozostałych wskazań. Poprawa (ustąpienie rumienia i świądu) występuje zwykle w ciągu 3–5 dni. Jeżeli poprawa nie nastąpi w ciągu tygodnia (lub w ciągu 2 tygodni w przypadku grzybicy stóp) należy skonsultować się z lekarzem.
Jeżeli objawy utrzymują się po 2 tygodniach stosowania preparatu (lub po 4 tygodniach w przypadku grzybicy stóp) należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.
Preparatu nie należy stosować dłużej niż przez 4 tygodnie.
Nie należy stosować preparatu u dzieci do 12. roku życia.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Kortykosteroidy mogą wchłaniać się przez skórę. Należy unikać stosowania preparatu w ciąży. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne, i w jego ocenie korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku (w razie zaleceń lekarskich stosować najmniejszą możliwą dawkę przez możliwie najkrótszy okres czasu, na jak najmniejszym obszarze skóry).
W okresie stosowania preparatu nie należy karmić piersią z powodu ryzyka przenikania substancji czynnych do mleka matki.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Preparat jest stosowany miejscowo. Interakcje z innymi lekami nie są znane.

Jak każdy lek, również Lotriderm może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Mogą wystąpić: zaburzenia czucia, pieczenie, wysypka grudkowo-plamista, obrzęk, rumień, pęcherzyki, łuszczenie naskórka, pokrzywka, podrażnienie, świąd, suchość skóry, zapalenie mieszków włosowych, nadmierne owłosienie, odbarwienie skóry, trądzik związany ze stosowaniem steroidów, zmiany zanikowe skóry, zapalenie skóry wokół ust, maceracja skóry, rozstępy, potówki, wtórne zakażenia, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Długotrwałe stosowanie preparatu, stosowanie na dużej powierzchni skóry lub stosowanie u dzieci może powodować wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów (w tym zahamowanie czynności nadnerczy, zespół Cushinga, wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego: wypukłe ciemiączko, bóle głowy, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego). U dzieci i niemowląt mogą dodatkowo wystąpić zaburzenia wzrostu i rozwoju.