Miansec - tabletki powlekane

Substancją czynną preparatu jest mianseryna. Mechanizm jej działania polega na hamowaniu receptora a₂-adrenergicznego oraz nasilaniu przemiany noradrenaliny w mózgu. Nie hamuje wychwytu zwrotnego noradrenaliny obwodowo, działa antagonistycznie wobec niektórych receptorów serotoninergicznych oraz receptora H₁, praktycznie pozbawiona jest działania cholinolitycznego. Wykazuje także działanie przeciwlękowe, uspokajające, poprawia jakość snu poprzez jego wydłużenie i pogłębienie, praktycznie nie wykazuje wpływu na układ sercowo-naczyniowy.

Preparat jest wskazany do leczenia objawów depresyjnych o różnym podłożu, w przypadku których wskazane jest leczenie farmakologiczne.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu są również:
· zespół maniakalny
· ciężka niewydolność wątroby.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania mianseryny u dzieci i młodzieży do 18. roku życia są ograniczone. Brak długoterminowych danych odnośnie bezpieczeństwa stosowania dotyczących rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania. Jeśli lekarz zadecyduje o konieczności leczenia dziecka tym preparatem, należy monitorować rozwój chorego, a także jego zachowanie pod kątem wystąpienia myśli i zachowań samobójczych (w tej grupie wiekowej ryzyko wystąpienia myśli i zachowań samobójczych oraz wrogości jest największe). W razie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości należy niezwłocznie skontaktować się z pediatrą.
Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, okaleczenia i samobójstwa. Utrzymuje się ono aż do czasu pełnego ustąpienia objawów. Efekty stosowania preparatu mogą wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, niekiedy ten czas jest dłuższy. Chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską aż do momentu poprawy stanu zdrowia. Grupą szczególnego ryzyka są osoby poniżej 25. roku życia. Również w czasie zmian dawkowania chory powinien być objęty szczególną opieką lekarską. Chorzy oraz osoby z ich otoczenia powinni zwracać uwagę na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Preparat należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi (np. blok serca, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego).
W przypadku wystąpienia epizodu hipomanii u osoby z chorobą afektywną dwubiegunową, żółtaczki lub drgawek zalecane jest przerwanie leczenia, po konsultacji z lekarzem.
Podczas leczenia obserwowano przypadki zahamowania czynności szpiku kostnego (granulocytopenia lub agranulocytoza), zwykle po 4 do 6 tygodniach stosowania. W razie wystąpienia objawów mogących świadczyć o wystąpieniu tego zaburzenia (gorączka, ból gardła, zapalenie jamy ustnej, inne objawy zakażenia) należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Przez pierwsze 3 miesiące leczenia należy raz w miesiącu wykonywać pełne badanie morfologii krwi.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób:
· z cukrzycą (należy wykonywać regularne oznaczenie stężenia glukozy we krwi)
· z niewydolnością serca, wątroby albo nerek
· z padaczką
· z zaburzeniami hematologicznymi
· z jaskrą z zamykającym kątem przesączania
· z objawami rozrostu gruczołu krokowego.
W czasie leczenia może wystąpić hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi).

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Podczas stosowania preparatu nie powinieneś prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu!

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli. Preparat należy stosować doustnie, początkowo zaleca się 30 mg/dobę w dawkach podzielonych lub jednorazowo przed snem. Dawka może być stopniowo zwiększana przez lekarza co kilka dni do osiągnięcia 60–90 mg/dobę, aż do uzyskania odpowiedzi na leczenie, zwykle występuje ona w ciągu 2–4 tygodni. Jeśli w tym czasie nie wystąpi poprawa, lekarz prawdopodobnie zaleci przerwanie leczenia i poinformuje o dalszym postępowaniu. Po uzyskaniu klinicznej poprawy leczenie zaleca się kontynuować przez 4–6 miesięcy.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku.
Preparat można stosować u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy zdaniem lekarza potencjalne korzyści przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Nie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Nie należy stosować preparatu równolegle z inhibitorami MAO (np. moklobemid, trancylpromina, linezolid) oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu. Leczenie mianseryną można rozpocząć po co najmniej 14 dniach od zaprzestania podawania inhibitorów MAO.
Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.
Nie należy stosować preparatu równolegle z innymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Mianseryna nasila działanie barbituranów, anksjolityków i leków uspokajających na ośrodkowy układ nerwowy.
Równoległe stosowanie z niektórymi lekami przeciwdrgawkowymi, przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi może hamować czynność szpiku kostnego
Nie stwierdzono interakcji z: betanidyną, klonidyną, metylodopą, guanetydyną, propranololem (także w skojarzeniu z hydralazyną). W przypadku równoległego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych należy kontrolować ciśnienie tętnicze.
Mianseryna może wpływać na metabolizm pochodnych kumaryny, należy kontrolować parametry krzepliwości krwi
Równoległe stosowanie glikozydów naparstnicy lub leków przeciwarytmicznych o działaniu chinidynopodobnym zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii.

Jak każdy lek, również Miansec może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Mogą wystąpić: nadmierne uspokojenie i senność (występujące na początku leczenia, zmniejszające się z czasem), nieprawidłowy skład krwi (najczęściej granulocytopenia lub agranulocytoza), niedokrwistość, wzmożone łaknienie, zwiększenie masy ciała, u osób z chorobą afektywną dwubiegunową: zmiana fazy choroby, zawroty głowy, hiperkineza (zespół niespokojnych nóg), rzadkoskurcz, niedociśnienie, żółtaczka, cholestatyczna, zaburzenia czynności wątroby, zmiany skórne (rumień wielopostaciowy, nadmierne pocenie się, wysypka) bóle i zapalenie stawów, obrzęki obwodowe, obrzęki, osłabienie, ginekomastia, patologiczna laktacja, ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego, skazy krwotoczne.