Oftensin - krople do oczu

Substancją czynną preparatu jest tymolol, lek z grupy beta-blokerów (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki). Działanie tych leków polega na zablokowaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi typu beta. Są to receptory pobudzane w warunkach fizjologicznych przez uwalnianą po aktywacji współczulnego układu nerwowego adrenalinę lub noradrenalinę. Farmakologiczne zablokowanie receptorów uniemożliwia ich pobudzenie, a przez to ogranicza skutki działania adrenaliny czy noradrenaliny na tkanki docelowe posiadające receptory beta. Receptory beta-adrenergiczne występują w różnych częściach gałki ocznej i mają wpływ na wytwarzanie cieczy wodnistej. Tymolol w postaci kropli do oczu stosowany jest miejscowo, do worka spojówkowego, w celu obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej. Nie wpływa na szerokość źrenicy ani na akomodację oka.

Z worka spojówkowego tymolol dobrze przenika do struktur oka; w znacznym stopniu wchłaniany jest do krwi i może powodować ogólnoustrojowe działania niepożądane. Początek działania preparatu występuje w ciągu 10–30 minut, a działanie maksymalne w ciągu 1–2 godzin po podaniu miejscowym do oka.

Preparat jest wskazany w leczeniu zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u chorych:

• z nadciśnieniem ocznym

• z przewlekłą jaskrą z otwartym kątem przesączania.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:

• nadreaktywność oskrzeli, w tym astma oskrzelowa (obecnie lub w przeszłości)

• ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc

• bradykardia zatokowa

• zespół chorego węzła zatokowego

• blok zatokowo-przedsionkowy

• blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (u chorych bez stymulatora serca)

• wstrząs kardiogenny

• objawowa niewydolność serca.

Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania zewnętrznego, miejscowo do worka spojówkowego.

Leki z grupy beta-blokerów stosowane miejscowo do worka spojówkowego mogą być wchłaniane i powodować ogólnoustrojowe działania niepożądane, charakterystyczne dla tej grupy leków. Aby zminimalizować ogólnoustrojowe wchłanianie preparatu, zaleca się zamknięcie powieki i uciśnięcie przewodu nosowo-łzowego przez ok. 2 minuty po podaniu leku.

U chorych z niewydolnością serca konieczne jest jej ustabilizowanie przed rozpoczęciem stosowania preparatu. Chorzy z ciężką niewydolnością serca w wywiadzie powinni pozostawać pod uważnym nadzorem lekarskim. Zalecana jest obserwacja, czy nie występują objawy niewydolności serca i kontrola częstotliwości rytmu serca.

Chorzy z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego powinni zachować ostrożność i pozostawać pod uważnym nadzorem lekarskim. W razie wystąpienia działań niepożądanych lub nasilenia objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. W przypadku osób z chorobami serca (takimi jak np. choroba niedokrwienna serca, dławica naczynio-skurczowa Prinzmetala, niewydolność serca) oraz u osób z niedociśnieniem tętniczym lekarz oceni, czy możliwe jest stosowanie beta-blokera, a w razie potrzeby zaleci stosowanie innych leków.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest u chorych z blokiem serca I stopnia; preparat może wpływać na zmniejszenie szybkości przewodzenia.

Stosowanie preparatu u chorych z zaburzeniami krążenia obwodowego (zespół Raynauda, chromanie przestankowe) wymaga zachowania ostrożności.

Podanie leków z grupy beta-blokerów w postaci kropli do oczu może sporadycznie spowodować wystąpienie zaburzeń oddechowych i nagłego skurczu oskrzeli u chorych na astmę oskrzelową. Skurcz oskrzeli u chorych na astmę może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Przed rozpoczęciem stosowania preparatu u chorych z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), lekarz rozważy stosunek korzyści do ryzyka i w każdym przypadku indywidualnie podejmie decyzję, czy można rozpocząć leczenie z zastosowaniem preparatu.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z innymi beta-blokerami przyjmowanymi doustnie (działającymi ogólnoustrojowo), ze względu na ryzyko wzajemnego nasilenia działania i wystąpienia działań niepożądanych, zarówno miejscowych jak i ogólnoustrojowych (w tym poważnych działań niepożądanych dotyczących serca). Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską.

Nie zaleca się równoległego stosowania 2 miejscowo działających beta-adrenolityków.

Chorzy na cukrzycę oraz osoby zagrożone wystąpieniem hipoglikemii (zmniejszenie stężenia glukozy we krwi) powinni zachować szczególną ostrożność, ponieważ leki z grupy beta-blokerów mogą maskować objawy hipoglikemii, takie jak uczucie kołatania serca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia) czy pocenie się. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.

Leki z grupy beta-blokerów mogą maskować objawy nadczynności tarczycy, w tym zwiększoną częstotliwość rytmu serca.

W przypadku chorób rogówki należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ leki z grupy beta-blokerów mogą powodować suchość oczu.

U chorych z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania nie należy stosować preparatu w monoterapii, lecz w skojarzeniu z lekiem zwężającym źrenicę (celem leczenia w tej grupie chorych jest otwarcie kąta przesączania poprzez zwężenie źrenicy po podaniu odpowiedniego leku; tymolol nie wpływa istotnie na szerokość źrenicy).

Preparaty zmniejszające wytwarzanie cieczy wodnistej (w tym tymolol) mogą być związane z wystąpieniem odwarstwienia naczyniówki po zabiegu filtracyjnym.

Leki blokujące receptory beta adrenergiczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilać reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne, włączając wstrząs anafilaktyczny). Możliwe jest zmniejszenie skuteczności stosowanej wówczas adrenaliny. Należy zachować szczególną ostrożność stosując preparat u chorych z atopowym zapaleniem skóry, z reakcją anafilaktyczną w wywiadzie oraz u osób ze skłonnościami do reakcji alergicznych.

Beta-blokery podawane miejscowo do oka mogą powodować ogólnoustrojową blokadę receptorów beta i zmniejszać skuteczność adrenaliny i innych leków aktywujących te receptory. Jeżeli planujesz jakikolwiek zabieg operacyjny wymagający znieczulenia, koniecznie poinformuj lekarza o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów. Konieczne może być wcześniejsze stopniowe zaprzestanie stosowania preparatu (decyzję podejmie lekarz).

Tymolol powinien być stosowany ostrożnie u dzieci i młodzieży. Jeżeli wystąpi kaszel lub świsty w drogach oddechowych, należy natychmiast przerwać stosowanie tymololu i skonsultować się z lekarzem. Ze względu na ryzyko zaburzeń oddechowych (bezdechu i oddechu tzw. Cheyne'a-Stokesa), szczególna ostrożność jest wymagana u noworodków, niemowląt i młodszych dzieci. U noworodków i niemowląt można rozważyć stosowanie urządzenia do monitorowania oddechu.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera chlorek benzalkoniowy (jako środek konserwujący), który może odkładać się w miękkich soczewkach kontaktowych i niszczyć je (powodować zmiany zabarwienia); soczewki kontaktowe należy zdjąć przed zakropleniem oczu i odczekać co najmniej 15 minut przed ponownym ich założeniem;

• chlorek benzalkoniowy może powodować podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka, uszkodzenia powierzchni rogówki oraz wpływać na film łzowy; u osób z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki preparat należy stosować ostrożnie.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Stosowanie preparatu może powodować działania niepożądane, w szczególności np. zaburzenia widzenia, zawroty głowy i inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Jeżeli wystąpią takie działania niepożądane, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać kropli do oczu do stosowania miejscowego, do worka spojówkowego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

początkowo 1 kropla roztworu 0,25% 2 razy na dobę (rano i wieczorem); jeżeli działanie okaże się niewystarczające, lekarz zaleci stosowanie 1 kropli roztworu 0,5% 2 razy na dobę.

Zalecana jest regularna kontrola ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Preparat może być stosowany w leczeniu skojarzonym. Nie zaleca się jednak równoległego stosowania 2 miejscowo działających beta-blokerów.

U niektórych chorych stabilizację obniżonego ciśnienia wewnątrzgałkowego uzyskuje się po kilku tygodniach stosowania. Chory powinien pozostawać pod nadzorem lekarskim; dla oceny skuteczności leczenia wymagany jest pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego po ok. 4 tygodniach stosowania preparatu. O ile to będzie możliwe, po uzyskaniu stabilizacji ciśnienia wewnątrzgałkowego, lekarz może zalecić stosowanie preparatu 1 raz na dobę.

Jeżeli wcześniej w leczeniu jaskry stosowane były inne leki, lekarz określi indywidualny schemat zmiany sposobu leczenia.

Należy pamiętać, że stosowanie doustnych beta-blokerów także powoduje obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego; w przypadku rozpoczęcia stosowania tych leków, należy skonsultować się z lekarzem, który określi czy stosowanie tymololu w postaci kropli do oczu jest nadal konieczne.

Dzieci i młodzież:

Ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tymololu u dzieci i młodzieży, lek w tej grupie wiekowej jest stosowany jedynie w jaskrze pierwotnej wrodzonej lub młodzieńczej, w okresie oczekiwania na decyzję o leczeniu operacyjnym lub o zastosowaniu innych rodzajów leczenia (w przypadku niepowodzenia leczenia operacyjnego).

Jeżeli w ocenie lekarza oczekiwana korzyść jest większa niż ryzyko związane ze stosowaniem tymololu, lekarz zaleci preparat o najmniejszym dostępnym stężeniu tymololu (0,1%) i określi dawkowanie. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.

Dzieci, a szczególnie noworodki, powinny pozostać w gabinecie lekarskim pod staranną obserwacją przez 1–2 godzin po zakropleniu leku. W okresie stosowania preparatu konieczne jest staranne monitorowanie dziecka pod kątem działań niepożądanych, zarówno miejscowych jak i ogólnoustrojowych.

Sposób podawania:

Aby zminimalizować ogólnoustrojowe wchłanianie substancji czynnych, zaleca się zamknięcie powieki oraz delikatne uciśnięcie kanalika nosowo-łzowego przez ok. 3–5 minut po zakropleniu leku.

Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych pojedyncza dawka powinna wynosić nie więcej niż 1 kroplę.

Przed zastosowaniem preparatu należy umyć ręce. Nie należy dotykać końcówką kroplomierza powierzchni oka ani powiek, ani żadnej innej powierzchni, ponieważ może to spowodować zanieczyszczenie preparatu i prowadzić do zakażenia oczu. Zakażenie może powodować poważne uszkodzenia oczu lub utratę wzroku.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży.

Tymolol stosowany miejscowo przenika do mleka kobiety karmiącej. Jednakże, uważa się za mało prawdopodobne, by stosowany zgodnie z zaleceniami osiągnął w mleku stężenie, które mogłoby wywołać objawy kliniczne u noworodka. Przed zastosowaniem preparatu w okresie karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami.

Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest równolegle z beta-blokerami (leki beta-adrenolityczne) działającymi ogólnoustrojowo, ze względu na ryzyko wzajemnego nasilenia działania i wystąpienia działań niepożądanych, zarówno miejscowych jak i ogólnoustrojowych ze strony układu sercowo-naczyniowego: możliwe zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia) i niedociśnienie tętnicze.

Nie zaleca się równoległego stosowania dwóch miejscowo działających beta-adrenolityków.

Tymolol nie wpływa istotnie na szerokość źrenicy, jednakże podawanie tymololu jednocześnie z adrenaliną może sporadycznie spowodować rozszerzenie źrenicy.

Tymolol jest metabolizowany z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450. Tymolol może wpływać na metabolizm, a zatem na stężenie i działanie: cymetydyny, ranitydyny, haloperidolu, amiodaronu, chinidyny, pochodnych fenotiazyny i innych leków metabolizowanych z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450. Leki te mogą wpływać na stężenie tymololu i nasilać lub osłabiać jego działanie.

Chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna i inne leki hamujące aktywność izoenzymu 2D6 cytochromu P450 mogą hamować metabolizm tymololu i nasilać jego działanie, co może prowadzić do ogólnoustrojowej blokady receptorów beta i skutkować wystąpieniem niedociśnienia tętniczego oraz zmniejszeniem częstotliwości rytmu serca (bradykardia).

Należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z rezerpiną, ze względu na ryzyko zmniejszenia częstotliwości rytmu serca (bradykardia) i siły skurczu mięśnia sercowego oraz wystąpienia niedociśnienia tętniczego (zawroty głowy, omdlenia, niedociśnienie ortostatyczne); zalecana jest ścisła obserwacja lekarska w przypadku konieczności stosowania takiego leczenia skojarzonego.

W okresie stosowania preparatu nie należy nagle przerywać stosowania leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak klonidyna, ze względu na ryzyko nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego.

Należy zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem, jeżeli preparat stosowany jest równolegle z którymkolwiek z niżej wymienionych leków, ze względu na ryzyko nasilenia działania i wystąpienia działań niepożądanych, w tym znacznego zmniejszenia częstotliwości rytmu serca (bradykardia), zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz znacznego niedociśnienia tętniczego:

• leki z grupy beta-blokerów (beta-adrenolityków)

• doustne leki blokujące kanały wapniowe (np. werapamil, diltiazem)

• alkaloidy rauwolfii (np. rezerpina) i inne leki zmniejszające działanie katecholamin

• leki przeciwarytmiczne, w tym amiodaron

• glikozydy naparstnicy

• parasympatykomimetyki (leki o działaniu cholinergicznym)

• leki przeciwnadciśnieniowe, takie jak np. guanetydyna.

Stosowanie beta-blokerów z przyjmowanymi doustnie lekami blokującymi kanały wapniowe (np. werapamil, diltiazem) jest dopuszczone wyłącznie u osób z prawidłową czynnością serca i wymaga zachowania szczególnej ostrożności oraz uważnego nadzoru lekarskiego.

Równoległe stosowanie beta-blokerów i glikozydów naparstnicy z antagonistami wapnia takimi jak werapamil czy diltiazem może wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

W okresie stosowania preparatu nie należy stosować anestetyków wziewnych (enfluranu, halotanu, izofluranu, metoksyfluranu); mogą wystąpić interakcje tych związków z preparatem prowadzące do wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Jeżeli planujesz jakikolwiek zabieg operacyjny wymagający znieczulenia, koniecznie poinformuj lekarza o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów.

Nie stosować preparatu z chloroformem, cyklopropanem ani z trichloroetylenem.

Należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi; beta-blokery mogą nasilać działanie leków przeciwcukrzycowych oraz maskować objawy hipoglikemii; należy kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie często w początkowym okresie leczenia. Konieczne może być dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych przez lekarza.

Jak każdy lek, również Oftensin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Leki z grupy beta-blokerów stosowane miejscowo do worka spojówkowego, mogą być wchłaniane i powodować ogólnoustrojowe działania niepożądane, charakterystyczne dla tej grupy leków. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza, niż po podaniu ogólnym.

Mogą wystąpić miejscowe działania niepożądane, dotyczące oka/oczu: podrażnienie (pieczenie, kłucie, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie brzegów powiek, zapalenie rogówki, opadanie powiek, zmniejszenie wrażliwości rogówki, zaburzenia widzenia, widzenie podwójne, ubytki rogówki, suchość oka, odwarstwienie naczyniówki po zabiegach filtracyjnych.

Możliwe jest wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych: osłabienie, zmęczenie, , bezsenność, depresja, koszmary senne, zaburzenia pamięci, omamy, omdlenia, udar/niedokrwienie mózgu, nasilenie objawów miastenii (w tym opadanie powiek), bóle i/lub zawroty głowy, zaburzenia czucia, ból w klatce piersiowej, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), uczucie kołatania serca, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, zatrzymanie czynności serca, niedociśnienie tętnicze, nasilenie zaburzeń krążenia obwodowego (nasilenie objawów zespołu Raynauda, nasilenie chromania przestankowego, zimne stopy i dłonie), skurcz oskrzeli u chorych na astmę oskrzelową lub obturacyjne choroby dróg oddechowych, duszność, kaszel, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, biegunka, suchość w jamie ustnej, bóle brzucha, łysienie, zaostrzenie łuszczycy, zmiany podobne do łuszczycy, reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne), zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), hipoglikemia, maskowanie objawów hipoglikemii, bóle mięśni, osłabienie, zmęczenie.