Typhim Vi - roztwór do wstrzykiwań

Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, stosowana w celu zapobiegania zachorowaniom poprzez uzyskanie swoistej odporności. Szczepionka zawiera oczyszczony polisacharyd otoczkowy (Vi) bakterii Salmonella typhi, pałeczki powodującej zachorowanie na dur brzuszny (zwany dawniej tyfusem brzusznym, z łac. typhus). Szczepionka ma za zadanie spowodować wystąpienie odpowiedzi immunologicznej, którą jest wytworzenie swoistych przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom zawartym w szczepionce lub zwiększenie ich miana. Dzięki mechanizmom pamięci immunologicznej, u osób, u których wystąpi oczekiwana odpowiedź na szczepienie, reakcja układu odpornościowego podczas następnego kontaktu z czynnikiem chorobotwórczym będzie szybka i swoista, co zmniejszy ryzyko wystąpienia zachorowania.

U osób, u których wystąpi odpowiedź na szczepienie, odporność pojawia się po około 2–3 tygodniach po szczepieniu i utrzymuje się co najmniej 3 lata.

Zapobieganie durowi brzusznemu u dorosłych i dzieci po 2. roku życia wyjeżdżających do krajów, w których dur brzuszny występuje endemicznie oraz u osób, które nie mogą być zaszczepione szczepionką pełnokomórkową.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem czasowym do podania szczepionki są:

• ostre stany chorobowe przebiegające z gorączką (łagodne zakażenia nie są przeciwwskazaniem do podania szczepionki)

• postępująca choroba przewlekła.

Nie podawać dzieciom do ukończenia 2. roku życia, ponieważ odpowiedź immunologiczna może nie być wystarczająca.

Nie podawać szczepionki donaczyniowo.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Szczepienie powinno być poprzedzone badaniem lekarskim. Należy poinformować lekarza, jeżeli kiedykolwiek wcześniej po szczepieniu wystąpiły działania niepożądane.

Szczepionka podawana jest przez kwalifikowany personel medyczny. Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, konieczne jest zapewnienie możliwości natychmiastowej pomocy medycznej na wypadek wystąpienia reakcji anafilaktycznej po podaniu szczepionki. Ciężkie reakcje anafilaktyczne występują rzadko, lecz mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W przypadku ich wystąpienia konieczne jest natychmiastowe podjęcie odpowiedniego leczenia.

Szczepionka ma za zadanie zapobiegać zachorowaniom wywołanym przez pałeczkę Salmonella typhi, lecz nie chroni przed zakażeniami wywołanymi przez Salmonella paratyphi A lub B.

U osób wrażliwych (zwłaszcza młodzież) po szczepieniu, a nawet przed nim, może wystąpić reakcja psychogenna w odpowiedzi na ukłucie igłą, która przejawia się omdleniem. Omdleniu mogą towarzyszyć przemijające zaburzenia widzenia, zaburzenia czuciowe (parestezje) i toniczno-kloniczne ruchy kończyn. Jeżeli podejrzewasz możliwość wystąpienia takiej reakcji, poinformuj o tym personel medyczny, aby mógł zapobiec potencjalnym urazom związanym z nagłym omdleniem.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących wpływu szczepienia na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać zawiesiny do wstrzykiwań. Przeznaczony jest do podań podskórnych. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i dzieci po 2. roku życia: uodpornienie uzyskiwane jest po jednorazowym podaniu 1 dawki szczepionki. Jeżeli dana osoba nadal narażona jest na zakażenie, szczepienie należy powtarzać co 3 lata.

Sposób podawania leku:

Preparat powinien być podawany domięśniowo lub podskórnie. Nie wolno podawać preparatu donaczyniowo.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie zaleca się podawania szczepionki kobietom w ciąży, chyba że lekarz uzna to za absolutnie konieczne i w jego ocenie oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku!

Zgodnie z informacją zawartą w materiałach producenta, szczepionka może być podawana kobietom w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Preparat może być podawany z następującymi szczepionkami: przeciw żółtej gorączce, błonicy, tężcowi, polio, wściekliźnie, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych wywoływanym przez Neisseria meningitidis A lub C oraz przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. W przypadku jednoczesnego podawania innych szczepionek, wstrzyknięcia należy wykonywać w inne miejsca ciała, przy użyciu osobnych strzykawek i igieł.

Jak każdy lek, również Typhim Vi może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania szczepionki są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często możliwe: zaczerwienienie, obrzęk i ból w miejscu podania, stwardnienie w miejscu podania, gorączka. Objawy ustępują zwykle w ciągu 2 dni. Sporadycznie: omdlenie w odpowiedzi na wstrzyknięcie (reakcja wazowagalna), bóle głowy, nudności, bóle brzucha, reakcje alergiczne (świąd, wysypka, pokrzywka), bóle stawów i mięśni, zmęczenie, złe samopoczucie, reakcje anafilaktyczne, choroba posurowicza. Podobnie jak po podaniu innych szczepionek, nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego.