Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań

Jest to preparat o działaniu ogólnym zawierający niesteroidowy lek przeciwzapalny. Dodatkowo preparat zawiera lek miejscowo znieczulający.

Preparat zawiera substancję diklofenak + lidokaina

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Dicloratio
roztwór do wstrzykiwań; 1 amp. zawiera: 75 mg diklofenaku, 20 mg lidokainy; 3 amp. 2 ml
ratiopharm
7,00 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań?

Jest to preparat złożony zawierający diklofenak, niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) oraz lidokainę, lek o działaniu miejscowo znieczulającym. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Diklofenak przeciwdziała syntezie prostaglandyn, substancji odgrywających znaczącą rolę w rozwoju stanu zapalnego. Działanie diklofenaku polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (zarówno COX-1 jak i COX-2). Enzymy te biorą udział w reakcjach prowadzących do powstania prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Diklofenak zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej (obrzęk, podwyższona temperatura ciała, ból, sztywność stawów). Preparat jest stosowany w leczeniu stanów zapalnych i bólowych pochodzenia reumatycznego. Nie działa przeciwdrobnoustrojowo. Po podaniu domięśniowym diklofenak jest natychmiast wchłaniany. Maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest w ciągu 10–20 minut po podaniu domięśniowym, a w płynie maziowym 2–4 godziny później. Diklofenak ma zdolność kumulacji w mazi stawowej, gdzie jego stężenia pozostają większe niż w osoczu krwi przez okres do 12 godzin. Diklofenak i jego metabolity przenikają przez łożysko, a w niewielkich ilościach także do mleka kobiet karmiących piersią.

Kiedy stosować Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań?

Domięśniowe podanie preparatu jest wskazane w leczeniu:
• zaostrzeń zapalnych lub zwyrodnieniowych postaci choroby reumatycznej: reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów, reumatyzmu pozastawowego (zapalenie mięśni, więzadeł, powięzi, kaletek, pochewek ścięgnistych)
• ostrych napadów dny
• bólów spowodowanych pourazowymi i pooperacyjnymi stanami zapalnymi i obrzękami.

Kiedy nie stosować preparatu Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest uczulenie na kwas acetylosalicylowy (potocznie nazywany niekiedy aspiryną) lub na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Uczulenie na powyższe leki może objawiać się w postaci napadu astmy, pokrzywki lub ostrego nieżytu błony śluzowej nosa.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
­ z czynną chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, krwawieniem lub perforacją
­ u których kiedykolwiek wystąpiły krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacje związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)
­ z ciężką niewydolnością nerek, wątroby lub serca
­ z zaburzeniami czynności układu krwiotwórczego
z zaburzeniami układu krwiotwórczego i krzepnięcia o nieznanej etiologii
z czynnym krwawieniem z naczyń mózgowych lub innych
ze stwierdzoną zastoinową niewydolnością serca (klasa II–IV wg NYHA), chorobą niedokrwienną serca, chorobami naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych
­ z blokiem przedsionkowo-komorowym I i II stopnia
­ ze zmniejszoną częstotliwością rytmu serca (bradykardia)
 z ciężkimi zaburzeniami układu przewodzącego serca
 w stanie wstrząsu kardiogennego lub hipowolemicznego
oraz
­ u kobiet w III trymestrze ciąży.

Nie należy stosować preparatu u kobiet karmiących piersią.

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie preparatu w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy okres zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

U chorych:
• z toczniem rumieniowatym układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej
• z porfirią wątrobową
stosowanie preparatu jest dopuszczone tylko w sytuacji, gdy lekarz uzna, że oczekiwane korzyści przewyższają możliwe ryzyko

Po podaniu preparatu (tak jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych) może wystąpić reakcja alergiczna lub reakcja anafilaktyczna (rzekomoanafilaktyczna), nawet u osób, które wcześniej nie stosowały tego leku. Może się ona rozwinąć w tak zwany zespół Kounisa, ciężką reakcję alergiczną, która może prowadzić do zawału serca; jej objawem może być ból w klatce piersiowej związany z reakcją alergiczną na ten preparat. W przypadku wystąpienia bólu w klatce piersiowej towarzyszącego reakcji alergicznej, należy niezwłocznie poinformować o nim lekarza.

Szczególną ostrożność należy zachować jeżeli preparat jest stosowany u osób z chorobami przewodu pokarmowego, owrzodzeniami lub stanami zapalnymi jelit, nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami czynności serca, nerek, wątroby a także u chorych w podeszłym wieku lub po dużych zabiegach chirurgicznych.

Preparat, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, może powodować wystąpienie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy prowadzących do śmierci, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry. Reakcje te występują bardzo rzadko i najczęściej pojawiają się w 1. miesiącu stosowania preparatu. W razie wystąpienia pierwszych objawów zmian skórnych (wysypka, zmiany chorobowe błon śluzowych) lub jakichkolwiek objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Preparat może maskować objawy zakażenia. Jeżeli podejrzewasz zakażenie skonsultuj się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zastosowanie odpowiedniego leczenia. Preparat nie działa przeciwdrobnoustrojowo.

Stosowanie preparatu może powodować zaburzenia płodności u kobiet i nie jest zalecane u kobiet, które planują ciążę.

Należy unikać równoległego stosowania innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych z powodu zwiększonego ryzyka nasilenia działań niepożądanych.

U osób w podeszłym wieku, osłabionych, z małą masą ciała lub bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się. W tych grupach chorych należy zachować szczególną ostrożność i stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.

Preparat, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, rzadko może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy, ciężkie reakcje anafilaktyczne mogące stanowić zagrożenie życia.

Po zastosowaniu preparatu u chorych na astmę, z alergicznym sezonowym nieżytem błony śluzowej nosa, z polipami, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub przewlekłymi zakażeniami układu oddechowego oraz u osób uczulonych na jakiekolwiek alergeny istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zaostrzenia astmy (skurczu oskrzeli) powodującego trudności w oddychaniu i/lub obrzęku naczynioruchowego (obrzęku ust, języka, gardła, krtani mogącego utrudniać oddychanie i stanowić zagrożenie życia). Konieczne jest zapewnienie możliwości szybkiego dostępu do pomocy lekarskiej. W razie wystąpienia pierwszych objawów należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej.

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą być przyczyną zgonu i niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi. Objawy te mogą wystąpić w każdym momencie leczenia, także u osób bez wcześniejszych zaburzeń czynności przewodu pokarmowego. Powikłania te są szczególnie niebezpieczne u osób w podeszłym wieku. Zawsze należy niezwłocznie poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu). Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu.

U chorych z zaburzeniami czynności żołądka, jelit lub z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy w wywiadzie, zwłaszcza z krwawieniami lub perforacją, stosowanie preparatu jest możliwe tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim. U tych chorych konieczne jest stosowanie najmniejszych skutecznych dawek. Duże dawki oraz podeszły wiek zwiększają ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego u tych chorych. Lekarz może zalecić stosowanie leków osłonowych, takich jak np. inhibitory pompy protonowej lub mizoprostol.
Leki osłonowe mogą także być wskazane u chorych przyjmujących leki zwiększające ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, w tym nawet małych dawek kwasu acetylosalicylowego (zwanego potocznie aspiryną). Należy zachować ostrożność u chorych przyjmujących równolegle leki zwiększające ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej lub krwawienia (np. kortykosteroidy o działaniu ogólnym, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny).

Ze względu na możliwość zaostrzenia choroby, preparat może być stosowany wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim u chorych:
­ z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą Leśniowskiego i Crohna
­ z zaburzeniami czynności wątroby (zaleca się regularną kontrolę parametrów charakteryzujących czynność wątroby i przerwanie leczenia w przypadku ich pogorszenia)
­ z porfirią wątrobową.

Jeśli podczas leczenia wystąpi krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, należy przerwać stosowanie preparatu. Należy zachować ostrożność w przypadku, równoległeg stosowania leków, które mogą zwiększyć ryzyko powstawania owrzodzeń lub krwawienia (np. kortykosteroidy doustne, leki przeciwzakrzepowe, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki przeciwpłytkowe).

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może wiązać się ze zwiększeniem ryzyka nieszczelności zespolenia żołądkowo-jelitowego. U osób po operacjach przewodu pokarmowego należy zachować ostrożność.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą powodować zatrzymanie płynów i obrzęki. Konieczne jest zachowanie ostrożności u osób z zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami czynności serca, nadciśnieniem tętniczym, w podeszłym wieku, otrzymujących leki moczopędne lub inne leki wpływające na czynność nerek, oraz u chorych ze zmniejszoną objętością płynów (np. po dużych zabiegach chirurgicznych). W powyższych grupach chorych zaleca się monitorowanie czynności nerek w okresie stosowania preparatu.

Jeżeli preparat stosowany jest długotrwale zaleca się regularne badania morfologii i parametrów krzepnięcia krwi, konieczne zwłaszcza u chorych z zaburzeniami hemostazy. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą hamować agregację płytek krwi.

W przypadku leczenia długotrwałego zalecana jest także regularna kontrola czynności nerek i wątroby.

Długotrwałe stosowanie diklofenaku w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Szczególna ostrożność i ścisły nadzór lekarski jest wymagany w przypadku stosowania preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym, z zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i obrzękami, z chorobą niedokrwienną serca, z chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgowych oraz u chorych z czynnikami ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego (cukrzyca, palenie tytoniu, hiperlipidemia).

Preparat zawiera lidokainę; podczas podań domięśniowych preparatu należy zwrócić szczególną uwagę by preparat nie został wstrzyknięty donaczyniowo. Przypadkowe donaczyniowe podanie preparatu może spowodować wystąpienie poważnych działań niepożądanych.

Ze względu na zawartość lidokainy należy zachować ostrożność, jeśli u chorego występują: zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia drgawek, zaburzenia przewodzenia komorowego i blok przedsionkowo-komorowy I stopnia, myasthenia gravis, lub potrzeba podania leku do miejsca objętego zapaleniem/zakażeniem.

Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
preparat zawiera glikol propylenowy; nalży zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet w ciąży oraz u osób z zaburzeniami, a także podczas długotrwałego stosowania leku.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Osoby, u których w okresie stosowania preparatu występują zaburzenia widzenia, senność, uczucie zmęczenia, zawroty głowy lub inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego nie powinny prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań i może być podawany wyłącznie domięśniowo. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:
Zazwyczaj 75 mg diklofenaku na dobę w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym w górny zewnętrzny kwadrant pośladka. Wyjątkowo, w ciężkich przypadkach, lekarz może zwiększyć dawkę do 150 mg na dobę, tj. 2 wstrzyknięć po 75 mg, z zachowaniem odstępu kilku godzin (po jednym wstrzyknięciu w każdy pośladek). Nie należy przekraczać dawki 150 mg na dobę.
Stosowanie preparatu jest wskazane tylko wtedy, gdy konieczny jest bardzo szybki początek działania lub gdy przyjmowanie leku doustnie bądź w postaci czopków nie jest możliwe. Stosowanie preparatu należy ograniczyć do 1 doby. Po tym czasie leczenie może być kontynuowane lekiem w postaci czopków lub tabletek/kapsułek.

W przypadku gdy preparat stosowany jest w skojarzeniu z inną postacią leku (czopki, tabletki) nie należy przekraczać całkowitej maksymalnej dawki dobowej, tj. 150 mg diklofenaku na dobę.
Po podaniu preparatu chory powinien pozostawać pod obserwacją przynajmniej przez 1 godzinę (ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznych). Konieczne jest zapewnienie możliwości szybkiego dostępu do pomocy lekarskiej i sprzętu medycznego niezbędnego w stanach nagłych.

Dzieci i młodzież:
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.

Czy można stosować Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w III trymestrze ciąży z powodu ryzyka przedwczesnego zamknięcia u płodu przewodu tętniczego oraz zahamowania czynności skurczowej macicy. Nie zaleca się stosowania preparatu w I i II trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w I i II trymestrze ciąży jest dopuszczone tylko na wyraźne zlecenie lekarza w uzasadnionych przypadkach, gdy po rozważeniu stosunku oczekiwanych korzyści dla matki do możliwego ryzyka dla płodu uzna on stosowanie preparatu za absolutnie konieczne.
Nie należy stosować preparatu u kobiet karmiących piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania diklofenaku z poniżej wymienionymi lekami:
­ metotreksatem i litem (ostrożność zaleca się jeżeli diklofenak stosowany był w czasie krótszym niż 24 godziny przed lub po przyjęciu metotreksatu; możliwe zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu i nasilenie ich działań toksycznych; zaleca się kontrolę stężenia tych leków we krwi)
­ glikozydami nasercowymi np. digoksyną (ryzyko zwiększenia niewydolności serca i zwiększenia stężenie glikozydów nasercowych we krwi; zaleca się monitorowanie ich stężenia we krwi)
­ lekami moczopędnymi lub przeciwnadciśnieniowymi (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania; zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki; zaleca się dbałość o odpowiednie nawodnienie chorego i regularną kontrolę czynności nerek; zaleca się regularną kontrolę ciśnienia tętniczego zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku)
­ lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) oraz lekami hamującymi agregację płytek krwi (możliwe nasilenie ich działania; zwiększenie ryzyka krwotoku; chory powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarskim)
­ lekami przeciwcukrzycowymi (konieczne jest monitorowanie stężenia glukozy we krwi i ewentualne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych przez lekarza)
­ antybiotykami chinolonowymi (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek)
­ kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego)
­ kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego)
­ cyklosporyną i takrolimusem (zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki; konieczność dostosowania dawkowania diklofenaku przez lekarza)
­ lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi, np. leki moczopędne oszczędzające potas, cyklosporyna, takrolimus, lub trimetoprim (ryzyko nadmiernego zwiększenia stężenia potasu we krwi, konieczna częsta kontrola)
­ probenecydem (możliwe opóźnienie eliminacji diklofenaku z organizmu)
­ fenytoiną (zwiększenie stężenia fenytoiny we krwi, konieczność monitorowania)
­ kolestypolem i cholestyraminą (możliwość opóźnienia lub zmniejszenia wchłaniania diklofenaku; zalecane jest stosowanie diklofenaku przynajmniej 1 godzinę przed lub od 4 do 6 godzin po przyjęciu kolestypolu/cholestyraminy)
­ silnymi inhibitorami CYP2C9, np. worykonazol (możliwość zahamowania metabolizmu diklofenaku, wzrostu jego stężenia we krwi i zwiększonej ekspozycji)
­ mifeprystonem (leki przeciwzapalne można podawać dopiero 8–12 dni po zakończeniu leczenia mifrprystonem, ponieważ mogą one zmniejszać skuteczność jego działania).

W przypadku jednoczesnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych i alkoholu, działania niepożądane (w szczególności dotyczące układu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego) mogą ulec nasileniu.

Lidokaina w połączeniu z lekami przeciwarytmicznymi, beta-adrenolitykami lub antagonistami wapnia może wykazywać dodatkowe działanie hamujące przewodzenie przedsionkowo-komorowe, przewodzenie bodźca komorowego oraz siłę skurczu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Dicloratio - roztwór do wstrzykiwań?

Jak każdy lek, również Dicloratio może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często: niestrawność, ból brzucha, nudności, biegunka, wzdęcia, wymioty, jadłowstręt, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, bóle i zawroty głowy, wysypka, podrażnienie, ból lub stwardnienie w miejscu podania.

Pozostałe działania niepożądane występują rzadko lub bardzo rzadko i obejmują: zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienie z przewodu pokarmowego, smołowate stolce, krwawe wymioty, chorobę wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy niekiedy z perforacją, zapalenie okrężnicy, zaostrzenie choroby Leśniowskiego i Crohna, zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia przełyku, błoniaste zwężenie jelit, zapalenie trzustki, zaostrzenie żylaków odbytu, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, ostra niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, krwiomocz, białkomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, obrzęki (zmniejszenie ilości wydalanego moczu, obrzęki i złe samopoczucie mogą stanowić przejaw choroby nerek), nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, kołatanie serca, zawał serca, zapalenie naczyń, zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość), plamica, skórna nadwrażliwość na światło, wypadanie włosów, zaburzenia układu nerwowego (senność, zaburzenia pamięci, drgawki, parestezje, lęk, drżenia, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zwłaszcza u chorych z toczniem rumieniowatym układowym, mieszanymi chorobami tkanki łącznej), udar mózgu, depresja, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia snu, zaburzenia widzenia, szumy uszne), ropień w miejscu wstrzyknięcia.

Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd) i reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, krtani, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie), zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli oraz ciężkie reakcje skórne: martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, złuszczające zapalenie skóry.

Z nieznaną częstością mogą wystąpić: martwica w miejscu podania, zespół Kounisa, niedokrwienne zapalenie okrężnicy.

Długotrwałe stosowanie diklofenaku w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Przeczytaj też artykuły

Choroba zwyrodnieniowa stawów Dna moczanowa Fibromialgia Reumatoidalne zapalenie stawów Zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Inne preparaty na rynku polskim zawierające diklofenak + lidokaina

Olfen 75 (roztwór do wstrzykiwań)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta