Grypostop - tabletki powlekane

Jest to preparat złożony zawierający paracetamol, dekstrometorfan oraz pseudoefedrynę, substancje różniące się miejscem i sposobem działania. Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy 2 (COX-2) w mózgu i w rdzeniu kręgowym, enzymu odpowiedzialnego za syntezę prostaglandyn. Paracetamol nie wykazuje działania przeciwzapalnego, ponieważ praktycznie nie hamuje aktywności cyklooksygenaz i syntezy prostaglandyn w tkankach obwodowych. Nie uszkadza błony śluzowej żołądka. Nie hamuje agregacji płytek krwi i nie wpływa na proces krzepnięcia. Drugi ze składników preparatu, dekstrometorfan, wykazuje działanie przeciwkaszlowe. Dekstrometorfan jest pochodną morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwkaszlowym (działa na ośrodek kaszlu w rdzeniu przedłużonym). Trzeci ze składników to pseudoefedryna, lek z grupy sympatykomimetyków, aktywujący receptory adrenergiczne typu alfa. Pseudoefedryna poprzez aktywację receptorów adrenergicznych mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych powoduje obkurczenie naczyń oraz zmniejsza przekrwienie i obrzęk błony śluzowej nosa. W ten sposób wspomaga udrażnianie nosa.
Po podaniu doustnym substancje czynne preparatu dobrze i szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie paracetamolu we krwi uzyskiwane jest w ciągu 60 minut po przyjęciu preparatu. Obkurczające błonę śluzową nosa działanie pseudoefedryny występuje po ok. 30 minutach, jest maksymalne po 30–60 minutach i utrzymuje się do 4 godzin od przyjęcia leku. Początek przeciwkaszlowego działania dekstrometorfanu występuje po 15–30 minutach po podaniu i utrzymuje się przez około 4 godziny. Składniki preparatu przenikają przez łożysko, a także do mleka kobiet karmiących piersią.

Preparat jest wskazany w doraźnym leczeniu objawów przeziębienia, grypy i stanów grypopodobnych takich jak gorączka, katar, kaszel, ból głowy, ból gardła, bóle mięśniowe i kostno-stawowe.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
• z niedokrwistością
• z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek
• stosujących równolegle inne leki zawierające paracetamol, dekstrometorfan, pseudoefedrynę lub inne sympatykomimetyki (np. leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, środki hamujące łaknienie lub produkty lecznicze psychostymulujące o działaniu podobnym do amfetaminy)
• stosujących równolegle lub w okresie ostatnich 2 tygodni inhibitory MAO
• z ciężkim nadciśnieniem tętniczym
• z chorobą niedokrwienną serca
• z chorobą alkoholową
• chorych na astmę oskrzelową
• z kaszlem z dużą ilością wydzieliny
• chorych na mukowiscydozę
oraz
• u kobiet w ciąży
• u kobiet w okresie karmienia piersią
• u dzieci do 12. roku życia.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Równoległe stosowanie innych leków zawierających paracetamol jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko przedawkowania i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (w tym uszkodzenia wątroby). Należy sprawdzić czy inne stosowane leki nie zawierają paracetamolu.

Nie stosować dawek większych niż zalecane.

Stosowanie preparatu u osób wyniszczonych, głodzonych, z niewydolnością wątroby lub regularnie spożywających alkohol wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uszkodzenia wątroby.

W okresie stosowania preparatu nie wolno spożywać alkoholu. Spożywanie alkoholu w okresie stosowania preparatu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.

Nie należy stosować równolegle innych leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy.

Należy zachować ostrożność i przed zastosowaniem preparatu skonsultować się z lekarzem w przypadku:
• zaburzeń czynności nerek lub wątroby
• trudności/zaburzeń oddechowych
• rozedmy płuc
• przewlekłego zapalenia oskrzeli
• rozrostu gruczołu krokowego
• nadczynności tarczycy
• cukrzycy
• nadciśnienia tętniczego
• zaburzeń rytmu serca
• choroby niedokrwiennej serca
• choroby tętnic
• jaskry z zamkniętym kątem przesączania
• guza chromochłonnego nadnerczy.

Stosować z zachowaniem ostrożności u osób w podeszłym wieku, ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego.

Należy zachować ostrożność u osób przyjmujących leki uspokajające, osłabionych lub unieruchomionych przez dłuższy czas.

Jeżeli wystąpią zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie czy nerwowość należy zaprzestać stosowania preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Odnotowano przypadki nadużywania dekstrometorfanu oraz uzależnienia od niego. Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania preparatu u młodzieży i młodych osób dorosłych, jak również u chorych, którzy w przeszłości nadużywali leków lub substancji psychoaktywnych.

Należy zachować ostrożność u osób z wolnym metabolizmem z udziałem izoenzymu CYP2D6 cytochromu P-450lub stosujących inhibitory CYP2D6.

Należy zachować ostrożność u osób równolegle stosujących flukloksacylinę, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA); szczególnie narażone są osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u chorzy stosujący maksymalne dawki dobowe paracetamolu.

Podczas stosowania pseudoefedryny mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), najczęściej występuje ona w ciągu pierwszych 2 dni leczenia, z towarzyszącą gorączką oraz licznymi, małymi, zwykle niepęcherzykowymi krostkami pojawiającymi się na obrzmiałych zmianach rumieniowych i umiejscowionymi głównie w zgięciach skóry, na tułowiu i na kończynach górnych. Należy zachować ostrożność, a w przypadku wystąpienia takich objawów jak gorączka, rumień lub liczne niewielkie krostki, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Podczas stosowania pseudoefedryny odnotowano kilka przypadków niedokrwiennego zapalenia jelita grubego. Jeśli wystąpi nagły ból brzucha, krwawienie z odbytu lub inne objawy świadczące o rozwoju niedokrwiennego zapalenia jelita grubego, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Podczas równoległego stosowania dekstrometorfanu i leków o działaniu serotoninergicznym, np. selektywne blokery wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), leki osłabiające metabolizm serotoniny (w tym inhibitory MAO) oraz inhibitory CYP2D6, odnotowano działanie serotoninergiczne, w tym wystąpienie mogącego zagrażać życiu zespołu serotoninowego. Zespół serotoninowy może obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe i/lub objawy dotyczące układu pokarmowego. Jeśli podejrzewa się wystąpienie zespołu serotoninowego, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.

Bez konsultacji z lekarzem nie należy stosować preparatu dłużej niż 3 dni. Jeżeli w tym czasie nie uzyska się znaczącej poprawy, należy skonsultować się z lekarzem.

Ze względu na zawatość pseudoefedryny w preparacie, podczas jego stosowania możliwe jest wystąpienie niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego. Należy zaprzestać podawania preparatu, jeśłi wystąpi nagła utrata wzroku lub pogorszenie ostrości widzenia, np. w postaci mroczków.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dlatego w okresie stosowania preparatu należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i młodzież po 12. roku życia: 2 tabletek 3–4 razy na dobę. Nie stosować więcej niż 8 tabletek na dobę.

Nie stosować preparatu u dzieci do 12. roku życia.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

Stosowanie preparatu u kobiet w ciąży i u kobiet w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

W szczególności skonsultuj się z lekarzem, jeżeli stosujesz którykolwiek z niżej wymienionych leków, ponieważ konieczna może być zmiana dawkowania lub zaprzestanie przyjmowania określonego preparatu.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z inhibitorami MAO oraz w okresie 2 tygodni po zaprzestaniu ich stosowania. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może spowodować wystąpienie stanu pobudzenia i wysokiej gorączki a pseudoefedryna stosowana z inhibitorami MAO może spowodować gwałtowne zwiększenie ciśnienia tętniczego. Interakcje zawartego w preparacie dekstrometorfanu z inhibitorami MAO mogą być przyczyną wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.

• ze względu na zawartość paracetamolu:
Preparatu nie należy stosować w przypadku przyjmowania innych leków zawierających paracetamol (ryzyko przedawkowania paracetamolu i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym uszkodzenia wątroby).

Leki przyspieszające opróżnianie żołądka (np. metoklopramid, domperydon) zwiększają szybkość wchłaniania paracetamolu, a leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. propantelina, leki cholinolityczne oraz petydyna, pentazocyna i dimorfina) lub pokarm opóźniają jego wchłanianie i wystąpienie efektów jego działania.

Cholestyramina opóźnia wchłanianie paracetamolu.

Salicylamid wydłuża czas działania paracetamolu.

Leki uspokajające i nasenne nasilają przeciwbólowe działanie paracetamolu.

Propranolol zwiększa szybkość wchłaniania paracetamolu a salbutamol przyjmowany doustnie zmniejsza szybkość wchłaniania paracetamolu.

Stosowanie paracetamolu z zydowudyną może nasilać toksyczne działanie zydowudyny na szpik kostny (ryzyko neutropenii).

Nizatydyna może powodować zwiększenie stężenia paracetamolu we krwi.

Probenecyd wydłuża czas wydalania paracetamolu; dawka paracetamolu powinna zostać zmniejszona.

Leki blokujące receptory serotoninowe 5-HT3 (np. topisetron, granisetron) mogą zmniejszać przeciwbólowe działanie paracetamolu.

Stosowany długotrwale paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny (np. warfaryna) zwiększając ryzyko krwawień.

Paracetamol może nasilać działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz ośrodkowe działanie kofeiny.

Stosowanie paracetamolu z chloramfenikolem może zwiększać stężenie i nasilać toksyczne działania chloramfenikolu.

Stosowanie paracetamolu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek.

Leki zwiększające metabolizm wątrobowy, w tym ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina, karbamazepina), barbiturany (np. fenobarbital), leki nasenne i niektóre leki przeciwdepresyjne stosowane równolegle z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet jeżeli paracetamol stosowany jest w zalecanych dawkach.

W okresie stosowania preparatu nie wolno spożywać alkoholu. Spożywanie alkoholu w okresie stosowania preparatu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.

• ze względu na zawartość pseudoefedryny:
Ze względu na zawartość pseudoefedryny stosowanie preparatu z salbutamolem może nasilać działanie obkurczające naczynia krwionośne.

Pseudoefedryna może nasilać działanie innych leków sympatykomimetycznych. Stosowanie z innymi sympatykomimetykami (np. z lekami zwężającymi naczynia krwionośne, zmniejszającymi przekrwienie błon śluzowych nosa), lekami hamującymi łaknienie, oraz lekami psychostymulującymi o działaniu podobnym do amfetaminy może spowodować zwiększenie ciśnienia tętniczego.

Pseudoefedryna może zmniejszyć działanie przeciwnadciśnieniowe leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego (w tym metylodopa, rezerpina, guanetydyna) oraz modyfikować działanie glikozydów naparstnicy (np. digoksyny).

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne nasilają działanie pseudoefedryny.

Wziewne leki stosowane do znieczulenia mogą spowodować zaburzenia rytmu serca.

Propranolol może nasilać działanie pseudoefedryny i spowodować wystąpienie przełomu nadciśnieniowego.

Stosowanie pseudoefedryny i tramadolu może spowodować niedokrwienne zapalenie okrężnicy.

Chlorek amonu wydłuża czas działania pseudoefedryny.

Leki zobojętniające sok żołądkowy mogą zwiększać wchłanianie pseudoefedryny.

Kaolin zmniejsza wchłanianie pseudoefedryny.

Nie stosować z furazolidyną.

• ze względu na zawartość dekstrometorfanu:
Dekstrometorfan może nasilać działanie leków hamujących czynność ośrodkowego układu nerwowego.

Możliwe zwiększenie stężenia i opóźnienie eliminacji leków przeciwdepresyjnych (np. fluoksetyna, paroksetyna i inne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H2 (cymetydyna, ranitydyna) i innych leków metabolizowanych z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450.

Leki hamujące aktywność izoenzymu 2D6 cytochromu P450 mogą ograniczać metabolizm dekstrometorfanu.

Równoległe stosowanie dekstrometorfanu i leków serotoninergicznych może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, objawiającego się pobudzeniem, wzrostem napięcia mięśniowego, skurczami mięśni, biegunką i gorączką.

Dekstrometorfan może nasilać przeciwbólowe działanie lidokainy oraz niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Alkohol nasila działania niepożądane dekstrometorfanu.

Jak każdy lek, również Grypostop może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Rzadko mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, euforia, nadmierne uspokojenie, uczucie pustki w głowie, niepokój, nerwowość, rozdrażnienie, zaburzenia nastroju, pobudzenie psychomotoryczne, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia, reakcje alergiczne.

Bardzo rzadko mogą wystąpić: agranulocytoza, małopłytkowość, neutropenia.

Z nieznaną częstością mogą wystąpić: niedokrwienne zapalenie jelita grubego, ciężkie reakcje skórne, w tym ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego.

Ponadto mogą wystąpić: zaburzenia rytmu serca, spłycenie oddechu, wysypka, świąd, zmiany ciśnienia tętniczego, zaburzenia czynności wątroby o różnym nasileniu od nieistotnego klinicznie podwyższenia enzymów wątrobowych aż do uszkodzenia wątroby (działanie hepatotoksyczne jest nasilone szczególnie w przypadkach niedożywienia, alkoholizmu oraz współistniejących chorób, a także podczas jednoczesnego przyjmowania niektórych leków).