DHC Continus - tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

Dihydrokodeina to półsyntetyczny opioidowy lek przeciwbólowy, pobudzający receptor opioidowy.
Jego działanie przeciwbólowe jest słabsze od działania morfiny.
Działa na receptory opioidowe w mózgu, zmniejszając wrażliwość chorego na ból oraz wzmacnia odporność psychiczną na ból poprzez zmniejszenie związanego z nim lęku.

Preparat jest wskazany w leczeniu silnych bólów nowotworowych oraz przewlekłych bólów o innej etiologii.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub inne opioidowe leki przeciwbólowe.

Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są również:
· ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc
· serce płucne
· ciężka depresja oddechowa z niedotlenieniem
· ciężka astma oskrzelowa
· niedrożność porażenna jelit
· uraz głowy lub podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe
· rzadko występująca dziedziczna nietolerancja galaktozy, pierwotny niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy
· alkoholizm (ostra faza).
Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 12. roku życia.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Preparat należy stosować ostrożnie u osób:
· uzależnionych od opioidów, innych leków lub alkoholu obecnie lub w przeszłości
· z z zaburzeniami czynności dróg żółciowych
· z zapaleniem trzustki
· z urazem głowy
· z zaburzeniami czynności wątroby
· z rozrostem gruczołu krokowego
· z ciężką niewydolnością nerek
· z przewlekłą obturacyjną płuc
· jednocześnie lub w ciągu ostatnich 14 dni stosujących inhibitory monoaminooksydazy (MAO)
· z depresją układu oddechowego z niedotlenieniem
· z astmą, ponieważ może ona powodować uwalnianie histaminy
· cierpiących na zaparcia
· w podeszłym wieku, z niewydolnością wątroby lub nerek, z niedoczynnością tarczycy (u tych osób lekarz prawdopodobnie zaleci zastosowanie mniejszych dawek preparatu).

Stosowanie preparatu (szczególnie niewłaściwe) może prowadzić do uzależnienia fizycznego oraz do rozwoju tolerancji (konieczność przyjmowania coraz większych dawek w celu osiągnięcia tego samego efektu terapeutycznego).
Aby zapobiec wystąpieniu zespołu odstawiennego nie należy nagle przerywać stosowania preparatu; należy skonsultować się z lekarzem, który wyjaśni w jaki sposób stopniowo zmniejszać dawkę.
Jeżeli korzyści z podawania preparatu przewyższają ryzyko uzależnienia u osób uzależnionych od alkoholu lub leków mogących wpływać na czynność wątroby i lekarz zadecyduje o konieczności podawania im dihydrokodeiny, należy okresowo kontrolować ich parametry pracy wątroby (AlAT, AspAT, GGTP).
Pozdanie preparatu drogą inną niż doustna (np. pozajelitową) może prowadzić do wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, a nawet do śmierci.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
Preparat zawiera laktozę; stosowanie go u osób z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy jest przeciwwskazane.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Opioidowe leki przeciwbólowe upośledzają sprawność psychiczną i/lub fizyczną wymaganą do wykonywania zadań potencjalnie niebezpiecznych (np. prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn). Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn podczas stosowania preparatu.

Preparat ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli i dzieci po 12. roku życia.
1–2 tabl. 60 mg co 12 godzin lub 1 tabl. 90 mg co 12 godzin lub 1 tabl. 120 mg co 12 godzin (lekarz dobiera dawkowanie indywidualnie w zależności od natężenia bólu i stanu pacjenta).
U osób w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek lub wątroby oraz niedoczynnością tarczycy lekarz prawdopodobnie zaleci zmniejszenie dawki.

Preparat należy stosować doustnie, tabletkę przyjmować w całości, nie łamać, nie kruszyć, nie rozgryzać.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

Nie należy stosować tego preparatu w czasie ciąży lub karmienia piersią, chyba że lekarz orzeknie, że jest to bezwzględnie konieczne.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie należy stosować preparatu u osób otrzymujących inhibitory MAO obecnie lub w ciągu ostatnich 14 dni.

Należy zachować ostrożność u osób przyjmujących leki działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (leki uspokajające, nasenne, fenotiazyny i inne o podobnym działaniu), ze względu na możliwość wystąpienia zahamowania oddychania lub nadmiernego uspokojenia.

Równoległe stosowanie chinidyny osłabia działanie przeciwbólowe dihydrokodeiny u osób szybko metabolizujących.

Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jak każdy lek, również DHC Continus może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić: sedacja (zależna od dawki: od senności do zaburzeń świadomości), zaparcia.
Często mogą wystąpić: bóle głowy, zawroty głowy, nudności, wymioty, suchość w ustach, ból brzucha.
Niezbyt często mogą wystąpić: obrzęk naczynioruchowy, stan dezorientacji, uzależnienie od leku, halucynacje, zmiany nastroju, dysforia, napady drgawkowe, zwłaszcza u osób predysponowanych, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, niedociśnienie, duszność, atak astmy, depresja oddechowa, biegunka, niedrożność porażenna jelit, kolka żółciowa, stany skurczowe dróg żółciowych, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, nadmierne pocenie się, wysypka, świąd, pokrzywka, zatrzymanie moczu, osłabienie, uzależnienie fizyczne z zespołem odstawienia leku.
Rzadko mogą wstąpić: zaburzenia widzenia.
Ponadto, z nieznaną częstością, mogą wystąpić: hiperprolaktynemia (zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi).
W przypadku wystąpienia zaparć lekarz prawdopodobnie zaleci zastosowanie środka przeczyszczającego.