Benalapril 20 - tabletki

Lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jak wszystkie preparaty z tej grupy, hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.

Preparat zawiera substancję enalapryl

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Benalapril 20
tabletki; 20 mg; 30 tabl.
Berlin-Chemie
19,07 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Benalapril 20 - tabletki?

Substancją czynną preparatu jest enalapryl, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym często oznaczany jest skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.

Enalapryl jest prolekiem, szybko się wchłania i w wątrobie ulega przekształceniu do farmakologicznie czynnego metabolitu. Stężenie maksymalne enalaprylu uzyskiwane jest w ciągu 1 godziny, a czynnego metabolitu w ciągu 4 godzin po przyjęciu leku. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się w ciągu 1 godziny po przyjęciu leku i jest najsilniejsze po 4–6 godzinach. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego może wymagać kilku tygodni stosowania preparatu.

Kiedy stosować Benalapril 20 - tabletki?

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu nadciśnienia tętniczego

• w leczeniu objawowej niewydolności serca

• w zapobieganiu objawowej niewydolności serca u chorych z bezobjawowym zaburzeniem czynności lewej komory serca (frakcja wyrzutowa nie większa niż 35%).

Kiedy nie stosować preparatu Benalapril 20 - tabletki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE).

Nie stosować preparatu, jeżeli:

• kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany ze stosowaniem inhibitorów ACE).

Nie stosować preparatu równoległe:

• z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2)

• z lekami złożonymi zawierającymi sakubitryl i walsartan; nie stosować przed upływem 36 godzin od ostatniej dawki sakubitrylu z walsartanem.

Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Benalapril 20 - tabletki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza po przyjęciu pierwszej dawki. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:

• ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, z niedoborem sodu, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach); przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu (o ile to będzie możliwe, lekarz zaleci odstawienie leków moczopędnych przed rozpoczęciem stosowania preparatu)

• ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej]), nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom lub znieczulanych

• ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca, udar mózgu).

W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną. Wystąpienie niedociśnienia tętniczego po przyjęciu pierwszej dawki preparatu nie stanowi przeciwwskazania do dalszego stosowania preparatu, jednakże konieczne jest uzyskanie stabilizacji ciśnienia tętniczego i wyrównanie objętości płynów.

Należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa) ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. Jeżeli zwężenie drogi odpływu jest istotne hemodynamicznie lub wystąpi wstrząs kardiogenny, nie należy stosować preparatu.

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkę w zależności od parametrów czynności nerek; konieczna jest regularna kontrola stężenia potasukreatyniny we krwi.

Stosowanie inhibitorów ACE może u podatnych osób powodować zaburzenia czynności nerek. Ryzyko zaburzenia czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek, występuje zwłaszcza u chorych z niewydolnością serca lub chorobą nerek, w tym zwężeniem tętnicy nerkowej.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym, bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek, możliwe jest zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. O ile to możliwe, lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku moczopędnego i/lub enalaprylu.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki może wystąpić niedociśnienie tętnicze oraz niewydolność nerek. Znaczne zaburzenie czynności nerek może objawiać się jedynie niewielkimi zmianami stężenia kreatyniny we krwi. U tych chorych leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarską i konieczne jest monitorowanie czynności nerek.

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u chorych po niedawnym przeszczepie nerki i dlatego nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych.

Rzadko, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zapalenia wątroby lub żółtaczki cholestatycznej, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne, w tym neutropenię (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych). Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie na początku leczenia oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku, należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit, czemu towarzyszą bóle brzucha niekiedy z nudnościami i wymiotami. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego:

• przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (enalaprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania enalaprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki enalaprylu);

• u osób przyjmujących preparat (enalapryl) należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub wildagliptyny.

Zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego może dotyczyć także sytuacji, gdy inhibitor ACE stosowany jest w skojarzeniu z alteplazą (w leczeniu trombolitycznym).

Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu.

Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca. Aby zapobiec wystąpieniu tych reakcji, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie, w tym może być wymagane okresowe przerwanie przyjmowania inhibitora ACE przed zabiegiem aferezy.

U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi, zwłaszcza w pierwszym miesiącu stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.

Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu jeżeli planujesz zabieg operacyjny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami znieczulającymi może prowadzić do wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z zaburzeniami czynności nerek, osoby po 70. roku życia, chorzy na cukrzycę, z hipoaldosteronizmem, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, heparynę, cyklosporynę, trimetoprim lub kotrimoksazol [trimetoprim+sulfametoksazol], antagonistów aldosteronu lub antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby odwodnione, z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną).

Nie zaleca się równoległego stosowania soli litu.

Podwójna blokada układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) nie jest zalecana; nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. innymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci we wskazaniach innych niż nadciśnienie tętnicze.

Nie zaleca się stosowania preparatu u noworodków oraz dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 30 ml/min/1,73 m2).

U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy wziąć pod uwagę, że preparat może powodować zawroty głowy, uczucie znużenia, nadmiernego zmęczenia lub inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Dawkowanie preparatu Benalapril 20 - tabletki

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze:

dawka początkowa wynosi 5–20 mg 1 raz na dobę, w zależności od stopnia nasilenia nadciśnienia tętniczego oraz stanu chorego. W przypadku łagodnego nadciśnienia tętniczego 5–10 mg 1 raz na dobę. Jeżeli występuje wzmożona aktywacja układu renina–angiotensyna–aldosteron (ciężkie nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie naczyniowo nerkowe, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej lub niewyrównana niewydolność serca), zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki 5 mg 1 raz na dobę lub mniejszej, ze względu na ryzyko wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego; leczenie należy rozpoczynać pod ścisłym nadzorem lekarza.

U osób przyjmujących leki moczopędne może występować odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego po rozpoczęciu leczenia enalaprylem. W tej grupie chorych lekarz zmniejszy dawkę początkową do 5 mg na dobę lub mniej. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Konieczne jest kontrolowanie czynności nerek i stężenia potasu we krwi.

Dawka podtrzymująca: zwykle 20 mg na dobę. Maksymalna dawka podtrzymująca wynosi 40 mg na dobę.

Objawowa niewydolność serca lub jej zapobieganie u chorych z bezobjawową dysfunkcją lewej komory (w leczeniu skojarzonym):

dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę, a leczenie powinno być rozpoczynane pod ścisłym nadzorem lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego. W zależności od indywidualnej reakcji chorego na leczenie lekarz stopniowo (w okresie 2–4 tygodni) będzie zwiększał dawkę do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej tj. 20 mg na dobę w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych. Maksymalna dawka wynosi 40 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych.

Należy zachować ostrożność u chorych z zaburzeniem czynności nerek lub przyjmujących leki moczopędne (o ile to możliwe, lekarz zaleci zmniejszenie dawki leku moczopędnego). Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia konieczna jest kontrola ciśnienia tętniczego, czynności nerek i stężenia potasu we krwi.

Szczególne grupy chorych:

U osób z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest indywidualna modyfikacja dawkowania. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 80 ml/min ale większy niż 30 ml/min, dawka początkowa wynosi zwykle 5–10 mg na dobę. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min ale większy niż 10 ml/min, dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W poszczególnych przypadkach odpowiednio dostosowaną dawkę ustala lekarz. U chorych poddawanych hemodializom dawkowanie ustali lekarz.

U osób w podeszłym wieku częściej występują zaburzenia czynności nerek i dlatego w tej grupie wiekowej konieczne jest indywidualne dostosowanie dawkowania w zależności od czynności nerek.

Dzieci i młodzież:

Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży są ograniczone.

U dzieci, które potrafią połykać tabletki, w leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się indywidualnie dostosowane dawki. Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 20–50 kg oraz 5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała większej niż 50 kg. Dawka maksymalna wynosi 20 mg u chorych o masie ciała 20–50 kg i 40 mg gdy masa ciała jest większa niż 50 kg.

Nie zaleca się stosowania preparatu u noworodków oraz dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 30 ml/min/1,73 m2).

Sposób przyjmowania preparatu:

Przyjmować doustnie; można przyjmować niezależnie od posiłków.

Czy można stosować Benalapril 20 - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę, zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży w okresie przyjmowania preparatu, wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu; należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (enalaprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania enalaprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki enalaprylu).

U osób przyjmujących preparat należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub gliptyn (np. wildagliptyna) ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego może dotyczyć także sytuacji, gdy inhibitor ACE stosowany jest w skojarzeniu z alteplazą (w leczeniu trombolitycznym).

Stosowanie preparatu równolegle z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) poprzez równoległe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II.

Ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami mogącymi wpływać na zwiększenie stężenia potasu we krwi, w tym np.: suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), trimetoprim lub kotrimoksazol (trimetoprim+sulfametoksazol), antagoniści aldosteronu, cyklosporyna, heparyna lub zawierające potas zamienniki soli kuchennej. Nie zaleca się równoległego stosowania imidaprylu z wymienionymi powyżej preparatami. Jeżeli konieczne jest ich stosowanie, lekarz zaleci ostrożność i regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.

Wcześniejsze lub równolegle stosowanie leków moczopędnych zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań wynikających z niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych oraz odpowiednie nawodnienie i zwiększoną podaż elektrolitów przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Jeśli nie można przerwać stosowania leków moczopędnych, leczenie należy rozpoczynać od mniejszej dawki początkowej, a chory powinien pozostawać pod ścisłą opieką lekarską.

Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienie tętnicze.

Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku, ze zmniejszoną objętością płynów, odwodnionych, stosujących leki moczopędne oraz z zaburzeniami czynności nerek. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek.

Rzadko u osób stosujących preparaty złota we wstrzyknięciach (np. aurotiojabłczan sodu) i enalapryl mogą wystąpić objawy jak po podaniu azotanów, w tym potencjalnie ciężkie objawy rozszerzenia naczyń krwionośnych, obejmujące nagłe zaczerwienienie skóry, nudności, zawroty głowy i niedociśnienie tętnicze.

Sympatykomimetyki mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie podczas pierwszych tygodni leczenia oraz u chorych z zaburzeniami czynności nerek.

Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.

Enalapryl może być stosowany równolegle z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych o działaniu przeciwpłytkowym) i beta-adrenolitykami (beta-blokerami).

Alkohol nasila przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Benalapril 20 - tabletki?

Jak każdy lek, również Benalapril 5, -10, -20 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często lub często: niewyraźne widzenie, bóle i zawroty głowy, depresja, niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne), omdlenie, dławica piersiowa, ból w klatce piersiowej, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), zaburzenia rytmu serca, kaszel, duszność, biegunka, nudności, ból brzucha, zaburzenia smaku, reakcje nadwrażliwości, świąd, wysypka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), osłabienie, zmęczenie, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia).

Niezbyt często: objawy wywołane ortostatycznym obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi), nagłe zaczerwienienie twarzy, kołatanie serca, zawał serca lub udar niedokrwienny mózgu (wtórny do niedociśnienia tętniczego), przejściowe napady niedokrwienne mózgu, niedokrwistość (w tym niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna), zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia), zaburzenia snu, senność, bezsenność, uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), nerwowość, stany splątania, szum w uszach, wodnisty wyciek z nosa, ból gardła i chrypka, skurcz oskrzeli/napad astmy, zapalenie trzustki, niedrożność jelit, niestrawność, podrażnienie żołądka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wrzód trawienny, pokrzywka, nadmierne pocenie się, wypadanie włosów, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, białkomocz, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), kurcze mięśni, złe samopoczucie, gorączka, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zwiększenie stężenia mocznika we krwi.

Rzadko: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenia], znaczne zmniejszenie liczby granulocytów [agranulocytoza], małopłytkowość, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zahamowanie czynności szpiku kostnego, choroby autoimmunologiczne, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych), objaw Raynaud’a, eozynofilowe zapalenie płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, nacieki w płucach, nieżyt błony śluzowej nosa, afty w jamie ustnej, zapalenie języka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby (w tym prowadzące do martwicy), żółtaczka cholestatyczna, skąpomocz, ginekomastia, ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, złuszczające zapalenie skóry, erytrodermia).

Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy jelit.

Częstość nieznana: możliwy zespół obejmujący gorączkę, zapalenie błon surowiczych, zapalenie naczyń, bóle mięśni i stawów, zapalenie stawów, nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych; możliwa nadwrażliwość na światło; zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH).

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze Niewydolność serca

Inne preparaty na rynku polskim zawierające enalapryl

Benalapril 5 (tabletki) Benalapril 10 (tabletki) Enarenal (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta